Η δημιουργία των Night Flight Orchestra είναι ένα καμουφλάζ αγάπης και πίστης στα μουσικά μεγαλεία της μελωδικής ροκ στην Αμερικής των τελών του εβδομήντα και του πρώτου μισού του ογδόντα από δύο τύπους ξεγυμνωμένους από μουσικά κόμπλεξ και στεγανά που κατέληξε να γίνει μία σύγχρονη ιστορία θριάμβου και δόξας για τον μελωδικό χώρο. Το Amber Galactic του 2017 έμελλε να γίνει το δικό τους Escape από τον μικρόκοσμο των υπεψαγμένων ακροατών και να τους χαρτογραφίσει στο ευρύ μελωδικό σύμπαν ως μία υπολογίσιμη, ανερχόμενη, κραταιά δύναμη.
ΤΟ ΞΕΚΙΝΗΜΑ
Οι Soilwork είναι μία Σουηδική Melodic Death Metal μπάντα στην οποία τραγουδιστής είναι ο χαρισματικός Björn Strid και περιοδικός κιθαρίστας ο συγχωρεμένος πλέον David Andersson. Κάπου στο 2007 και ενώ βρίσκονταν σε περιοδεία, μεταξύ σοβαρού και αστείου διαπίστωσαν πως ο κοινός τους θαυμασμός για τα ιερά τέρατα του παρελθόντος όπως Journey, Rainbow, Toto, Fleetwood Mac, Foreigner κτλ ίσως να είχε και την πιθανότητα να μετουσιωθεί σε κάτι πιο ουσιαστικό από μία "καφενειακή" συζήτηση. Κάνεις τους όμως, ούτε στα πιο τρελά του όνειρα, δεν θα φανταζόταν ότι αυτό το χαλαρό "αστειάκι" θα γινόταν εν τέλει η κύρια απασχόλησή τους και ο λόγος για να γευτούν ότι δεν είχαν πετύχει με την Death Metal μουσική τους. Φυσικά, τίποτα δεν τους χαρίστηκε και τίποτα δεν έγινε επιτηδευμένα! Εκτός της τόλμης τους να εισέλθουν στα "φλώρικα" εδάφη, η κατανόηση και η αφομοίωση της μουσικής των συγκρότηματων του τότε ήταν σε τέτοια επάρκεια που τους έδωσε την δυνατότητα να συνθέσουν με τρομερή άνεση τραγούδια που ξεχώριζαν και που θα έμεναν στο μνημονικό, επαναλαμβάνοντας το ίδιο σενάριο με κάθε τους νέα κυκλοφορία. Τα πέντε χρόνια που μεσολάβησαν από την κυκλοφορία του πρώτου και πειραματικού άλμπουμ Internal Affairs(2012), ήταν απαραίτητα για την ωρίμανση της φάσης, προκειμένου να φτάσουμε στο 2017 και στο τρίτο άλμπουμ, το Amber Galactic, όπου το θηρίο θα έδειχνε τα δόντια του! Ο στόχος, ξεκάθαρος! Η κατάκτηση ή καλύτερα η ανάκτηση των προ σαράντα χρόνων μουσικού εδάφους. Ουτοπικό άρα ρομαντικό άρα ορθός οιωνός για κάτι μοναδικό. Ο τρόπος, ξεκάθαρος επίσης με ακόμα περισσότερο ρομαντισμό! Τραγούδια κλασσικού ροκ ύφους με αντίστοιχη "παλιακή" παραγωγή. Πηγή έμπνευσης, οι μελωδικοί Αμερικανικοί Κολοσσοί του είδους! Και το ερώτημα που γεννάται είναι το εξής : Καλά όλα αυτά, μπορεί όμως ένας "ντεθάς" να τραγουδίσει όπως εκείνες οι μοναδικές φωνές του τότε;
Στην αυγή του "ογδόντα" πολλά πράγματα πήραν νέα τροπή. Ο progressive πειραματισμός της περασμένης δεκαετίας δεν εγκαταλειφθήκε ολοκληρωτικά αλλά περιορίστηκε ως ένα βαθμό για πιο εύπεπτες ραδιοφωνικές φόρμες, βάζοντας μία ταμπέλα με την ονομασία A.O.R. σε όποιον φρόντισε να πάει προς τα εκεί. Ακριβώς σε αυτό το σημείο θέλησαν να αναπτύξουν την μουσική τους οι Night Flight Orchestra, με άκρως μελωδικές συνθέσεις, χορωδιακά ρεφρέν, πρωταγωνιστικά πλήκτρα και άμεσα κιθαριστικά riffs. Σχετικά με τις φωνητικές αρετές του "ντεθά" Bjorn Stridd το αποτέλεσμα που ακούμε στον δίσκο μιλάει από μόνο του. Ένας εντελώς μεταμορφωμένος τραγουδιστής που δεν θυμίζει σε τίποτα την μέχρι τότε θητεία του, με φοβερή δύναμη και έκταση στην φωνή και με εξίσου εντυπωσιακή ερμηνευτική ικανότητα που τον καθιστούν άξιο στο να μεταφέρει την κληρονομιά του παρελθόντος στο τώρα και σε νεότερους ακροατές.
Το Amber Galactic όπως είπαμε, δήλωσε την παρουσία των Night Flight Orchestra το 2017 σαν κάτι το καινούριο με μια όμως "παλιά", πετυχημένη γεύση που έλειπε και που όσες φορές και αν προσπάθησε στο παρελθόν να αναπαραχθεί από άλλους συναδέλφους τους, δεν μπόρεσε ποτέ να γίνει τόσο επιτυχημένα όπως εδώ.
Ποιός αναπολεί τους Rainbow της Graham Bonnet περιόδου; Υποθέτω πολλοί από εμάς! Γουστάρετε υποκατάστατο; "Midnight Flyer" λέγεται και είναι το πρώτο τραγούδι που ανοίγει το "Amber Galactic". Ο Bjorn ίδιος Bonnet, ο ρυθμός καλπάζον και η σκέψη μία.... Πόσο τεράστιος είσαι πια ρε Ritchie;
Δεύτερο χτύπημα με το "Star Of Rio". Κεφάτη διάθεση με έμπνευση από Toto εποχής "Hydra", οι οποίοι παίζουν σε κάθε σχεδόν τραγούδι του δίσκου και από Van Halen από "Panama" συγκεκριμένα.
Τρίτο και φαρμακερό χτύπημα, η υπερχιτάρα, "Gemini" με το εντυπωσιακό βίντεο κλιπ. Για αυτούς που ψάχνουν στον ουρανό για κάποιο σημάδι (ελεύθερη μετάφραση του εισαγωγικού λόγου του τραγουδιού) σας έχω νέα... Μην ψάχνετε άλλο στα ουράνια, απλώς τερματίστε την ένταση στο στερεοφωνικό σας και λάβετε την απάντησή σας μέσα από αυτόν τον σύγχρονο ύμνο! Μία εξωγήινη μορφή κεφιού που σερβίρετε με ένα θανατηφόρο κιθαριστικό σόλο από άλλη διάσταση.
Στροφή στην δόξα και την αίγλη των Kiss του εβδομήντα με το "Sad State Of Affairs" ενώ στην κομματάρα "Jennie" πολύ πιθανό ο Mick Jones να ήθελε να χρησιμοποιήσει αυτό το Foreigner riff για κάποιο μελλοντικό άλμπουμ του συγκροτήματός του.
Τα φώτα χαμηλώνουν, η disco αποθέωση είναι γεγονός και το τραγούδι που ακούμε λέγεται "Domino". Αδελφάκι με το πασίγνωστο "Africa" των Θεών (ξέρετε ποιών!) είναι δυστυχώς από την γέννησή του καταδικασμένο να λατρευτεί από τους λίγους οπαδούς του ιδιώματος σε αντίθεση με το βραβευμένο "αίμα" του.
Ο ρυθμός του "Josephine" στο ρεφρέν είναι καρφί το "Caught Up In You" των 38 Special! Από την άλλη, τα αγωνιώδη πλήκτρα στην αρχή θυμίζουν σκηνή καταδίωξης από "Miami Vice". Στο σόλο λαμβάνω τον φωτεινό χαρακτήρα του Neal Schon και όπως φαντάζεστε οι εικόνες και οι παραπομπές στους ήρωες που λατρεύουμε δεν έχουν τελειωμό σε κάθε τραγούδι, χωρίς να σημαίνει αυτό αντιγραφή.
Το "Space Whisperer" είναι ένα υπερμελωδικό διαμάντι ενώ το "Something Mysterious" έρχεται να θυμίσει τους Survivor και φυσικά τον κινηματογραφικό ήρωα Rocky παντρεύοντας το "Eye Of The Tiger" με το "Burning Heart" σε ένα νέο επικό τραγούδι. Το διαστρικό ταξίδι στο χρόνο και στην μελωδία των Night Flight Orchestra τελειώνει με το "Saturn In Velvet" με επτά λεπτά μουσικής που περιλαμβάνουν αρκετά "στροφιλίκια" που δεν ζαλίζουν στο ελάχιστο.
Εκτός Strid και Andersson οι υπόλοιποι μουσικοί που απαρτίζουν τους Night Flight Orchestra προέρχονται και αυτοί από πολύ Heavy συγκρότηματα. Έτσι έχουμε τον Sharlee D'Angelo στο μπάσο από τους Arch Enemy, τον Jonas Kallsback στα τύμπανα από τους Mean Streak, τον Richard Larsson στα πλήκτρα από τους Von Benzo και τέλος τον Sebastian Forslund στις κιθάρες από τους Kadwatha.
Οι Night Flight Orchestra μέχρι τώρα (2023) έχουν κυκλοφορήσει έξι στούντιο δουλειές εξαιρετικής ποιότητας, έχουν περιοδεύσει ασταμάτητα με εμάς να τους περιμένουμε ακόμη (ο κορωνοϊός μας τα χάλασε βλέπεις) και ένας θεός γνωρίζει πόσα ακόμα χαμόγελα και όμορφες στιγμές θα μας χαρίσουν στο μέλλον. Εισητήριο στον κόσμο τους κλείνεται με κάθε κίνηση που κάνετε για να ακούσετε το Amber Galactic. Το δικό μου φροντίζω να το κλείνω πολύ τακτικά από το 2017!
ΣΠΥΡΟΣ ΓΙΑΝΝΑΚΟΠΟΥΛΟΣ
19/4/23
Δημοσίευση σχολίου