Μετά τη διάλυσή τους, οι Ocasek και Orr σχημάτισαν τους Richard and the Rabbits, μαζί με τους Greg Hawkes πλήκτρα/σαξόφωνο (σπουδαστής του Berklee School of Music, του κιθαρίστα Elliot Easton (επίσης σπουδαστή του Berklee) και του ντράμερ Glenn Evans που έχουν πλέον καινούργιο όνομα και λέγονται Cap'n Swing.Με αυτό το όνομα κατάφεραν να κάνουν αρκετές εμφανίσεις και ηχογραφούν demo που δίνουν στον σταθμό WBCN της Βοστόνης όπου το τραγούδι “Just what I needed’ βρέθηκε στην κορυφή του airplay. Έχοντας κατασταλάξει σε ποιο είδος μουσικής θέλουν να κινηθούν(synth pop rock), υπογράφουν στην Elektra κι αμέσως πετούν για την Αγγλία όπου με παραγωγό τον Roy Thomas Baker μπαίνουν στο AIR studio όπου ηχογραφούν το πρώτο ομότιτλο άλμπουμ τους (1978 Νο 18 Αμερική, Νο 29 Μ.Βρετανία), έβγαλε 3 μεγάλες επιτυχίες ("Just What I Needed", "My Best Friend's Girl" και "Good Times Roll"), ξεπέρασε τα 6.000.000 αντίτυπα μόνο στην Αμερική, με 7/9 τραγούδια να είναι γραμμένα από τον Ocasek, τους καθιέρωσε αμέσως και εύκολα χαρακτηρίστηκε σαν ένα από τα καλύτερα άλμπουμ της χρονιάς!
Η παραγωγή ανέδειξε όλα τα τραγούδια που ήταν «πιασάρικα», με καλούς στίχους και radio friendly! Οι Cars μόλις είχαν κυκλοφορήσει ένα πολύ καλό άλμπουμ που προετοίμαζε το έδαφος για τη μουσική αλλαγή που έφερνε η δεκαετία του 80 και πολλά εύσημα παίρνει η παραγωγή του Baker που είχε πιάσει το σφυγμό της εποχής αλλά και τις δυνατότητες τους. Το συγκρότημα δεν περιορίστηκε στις καλές κριτικές αλλά όργωσε την Αμερική ανοίγοντας για όποιον τους καλούσε (Bob Seger, Cheap Trick, Thin Lizzy, ακόμα και Styx που όπως είχε δηλώσει ο Ocasek στο Classic Rock (Ιουν.2006) “τους μισούσα»!!!! Μετά την αμερικάνικη περιοδεία, ήλθαν στην Ευρώπη όπου κυρίως στη Μ.Βρετανία, είχαν πολλούς fans. Και στο δεύτερο άλμπουμ τους Candy-O (1979, Νο3 Αμερική, Νο 30 Μ.Βρετανία) την παραγωγή υπέγραψε ο Roy Thomas Baker, με αρκετά τραγούδια να έχουν γραφτεί από την εποχή του πρώτου άλμπουμ. Στην Αμερική οι πωλήσεις του ξεπέρασαν τα 4.000.000 αντίτυπα, κι έβγαλε τις επιτυχίες "Let's Go", "It's All I Can Do" και "Double Life". Οι Cars είχαν καθιερωθεί. To εξώφυλλο ζωγράφισε ο Περουβιανός καλλιτέχνη Alberto Vargas, που είχε γεννηθεί το 1896(!), είχε σπουδάσει στην Ελβετία και ζούσε στη Νέα Υόρκη. Ήταν ιδέα του ντράμερ David Robinson να συνεργαστούν μαζί του, καθώς ο Vargas ήταν πολύ γνωστός για τις συνεργασίες του με τα περιοδικά Esquire και Playboy,πάντα ζωγραφίζοντας pink ups. Να εξηγήσω ότι μιλάμε για δουλειές του, μεταξύ 1940 και 1960! Ο 83χρονος(!) καλλιτέχνης, είχε αποσυρθεί όταν του έγινε η πρόταση και αρχικά είχε αρνηθεί την πρόταση αλλά τελικά δέχτηκε μετά από την πίεση της ανιψιάς του, που ήταν fan των Cars. Όπως βλέπετε, η ιδέα ήταν μια ωραία κοπέλα (πάντα ο Vargas, δούλευε με pink ups) να είναι ξαπλωμένη πάνω στο καπό μιας Ferrari 365 GTC/4. Κι επειδή δεν εύρισκαν εύκολα Ferrari, o Vargas ανέθεσε στους ανθρώπους της δισκογραφικής εταιρείας Elektra να επικοινωνήσουν με την αντιπροσωπεία για να δανειστούν ένα αυτοκίνητο το οποίο τελικά ζωγράφισε με αχνό μελάνι. Εκτός από το αυτοκίνητο, ζωτικής σημασίας ήταν το μοντέλο που ήταν η δεσποινίς Candy Moore, με την οποία τα είχε φτιάξει για ένα διάστημα ο Robinson. O Vargas σε ηλικία 84 ετών κατάφερε και τους είδε live ενώ πέθανε 3 χρόνια αργότερα σε ηλικία 87 ετών.
Πέραν από τα παραπάνω, όταν παρουσιάστηκε το εξώφυλλο, οι γυναικείες οργανώσεις διαμαρτυρήθηκαν για την εκμετάλλευση του γυναικείου σώματος, ενώ με την πάροδο των ετών, ειδικά τις δύο επόμενες δεκαετίες, 80 και 90, που η σεξουαλικότητα των ανθρώπων απελευθερώθηκε, τέτοιου είδους φωτογραφίσεις, πέρναγαν απαρατήρητες. Νομίζω ότι σήμερα, ένα τέτοιο εξώφυλλο θα δημιουργούσε αναστάτωση και θα θεωρούταν σεξιστικό. Τελικά όλα είναι στο μυαλό μας!
Η τεράστια επιτυχία των πρώτων 2 άλμπουμ, τους έδωσε την ώθηση να αλλάξουν έστω λίγο το ύφος τους, κυκλοφορόντας το Panorama (1980, Νο5 Αμερική) που έβγαλε μόνο μια επιτυχία, το"Touch and Go".
Την επόμενη χρονιά, αγόρασαν ένα Studio στη Βοστώνη, όπου ηχογράφησαν το τέταρτο άλμπουμ τους Shake It Up (1981, Νο 9 Αμερική), που πούλησε 2.000.000 αντίτυπα μόνο στην Αμερική κι έβγαλε τις επιτυχίες"Since You're Gone" και το ομώνυμο τραγούδι. Η όλο και πιο έντονη πτωτική πορεία των δίσκων τους, τους «στέλνει» σε ένα υποχρεωτικό διάλειμμα, με τους Ocasek και Hawkes να κυκλοφορούν προσωπικούς δίσκους (Beatitude και Niagara Falls αντίστοιχα), Tο 1984 το διάλειμμα τελείωσε και επανήλθαν με το πολύ καλό και πετυχημένο άλμπουμ Heartbeat City(Νο 3 Αμερική, Νο 25 Μ.Βρετανία) και πωλήσεις που ξεπέρασαν τα 4.000.000 αντίτυπα μόνο στην Αμερική. Μετά από 4 συνεχόμενα πολυπλατινένια άλμπουμ συνεργασίας με τον Roy Thomas Baker, συνεργάζονται με τον Robert John "Mutt" Lange και μάλιστα καθυστέρησαν να μπουν στο studio γιατί ήταν απασχολημένος με άλλη παραγωγή. Η καθυστέρηση άξιζε αφού το άλμπουμ, με τη βοήθεια του MTV έβγαλε τις επιτυχίες "You Might Think","Magic", "Hello Again", "Why Can't I Have You"και "Drive" όπου τραγουδούσε ο Orr κι έγινε πολύ μεγάλη επιτυχία και στη χώρα μας. Το 1985 πήραν μέρος στο Live Aid του Wembley (τους παρουσίασε ο David Bowie) ενώ πήραν μέρος και στο αντίστοιχο της Φιλαδέλφειας!
Η κυκλοφορία του Greatest Hits (1985, Νο12 Αμερική, Νο 25 Μ.Βρετανία), τούς ξανά έφερε στο προσκήνιο, αφού περιείχε το ακυκλοφόρητο "Tonight She Comes"(Νο 7 Αμερική) και πούλησε 6.000.000 αντίτυπα! Αντί η κυκλοφορία του να τους συσπειρώσει, οι Easton και Orr κυκλοφόρησαν τα δικά τους προσωπικά άλμπουμ (Change No Change και The Lace, αντίστοιχα) όπως κι ο Ocasek το This Side of Paradise. Το 1987 κυκλοφόρησαν το τελευταίο άλμπουμ τους με τίτλο Door to Door(Νο 26 Αμερική, Νο 72 Μ.Βρετανία) που έβγαλε μόνο μία επιτυχία, το "You Are the Girl",. Το Φεβρουάριο του 1988 ανακοίνωσαν τη διάλυσή τους.
ΤΙ ΕΚΑΝΑΝ ΜΕΤΑ
Από εδώ και πέρα ακολούθησαν μια σειρά κυκλοφοριών τύπου Greatest Hits, ο Orr συνεργάστηκε με διάφορους μουσικούς και συγκροτήματα, χωρίς τίποτε το ιδιαίτερο για να φύγει από τη ζωή το 2000 χτυπημένος από τον καρκίνο στο πάγκρεας, σε ηλικία 53 ετών!
Ο Ocasek συνέχισε να κυκλοφορεί προσωπικά άλμπουμ κι ο Robinson αποσύρθηκε από τη μουσική, ανοίγοντας εστιατόριο. Οι Easton και Hawkes, συνέχισαν την πορεία των Cars, συνεργαζόμενοι με τους Todd Rundgren, Prairie Prince (Tubes, Journey) και Kasim Sulton (Utopia, Meat Loaf), σχηματίζοντας τους New Cars, όπου βέβαια έπαιζαν τις επιτυχίες των Cars και κάποια κομμάτια από την καριέρα του Rundgren.
Το 2010 οι Ric Ocasek, Elliot Easton, Greg Hawkes και David Robinson έκαναν μια προσπάθεια για επανασύνδεση, παρουσιάζοντας το video του καινούργιου τραγουδιού τους "Sad Song" χωρίς να έχουν αντικαταστήσει τον Orr. To 2011 κυκλοφόρησαν το καινούργιο άλμπουμ τους Move Like This(Νο7 Αμερική) και βγήκαν σε περιοδεία και το 2018 έγιναν μέλη του Rock and Roll Hall of Fame.
Το Σεπτέμβριο του 2019 ο Ocasek βρέθηκε νεκρός σπίτι του με τα αίτια του θανάτου του να αξιολογούνται σαν φυσικά αίτια. Ήταν 75 ετών.
TRIVIA
Πριν υπογράψουν στην Elektra, πολύ δυνατά έπαιζε η Arista αλλά προτίμησαν την πρώτη και γιατί δεν είχε πολλούς new wave καλλιτέχνες και γιατί η Arista είχε συγκροτήματα άλλου μεγέθους (Eagles, Jackson Browne) με τον ήχο και τις απαιτήσεις των Cars να είναι πολύ μακριά τους.
ΠΡΟΤΕΙΝΟΜΕΝΗ ΔΙΣΚΟΓΡΑΦΙΑ
The Cars (1978)
Candy-O (1979)
Shake It Up (1981)
Heartbeat City (1984)
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΡΙΧΑΡΔΟΣ
17/4/23
Δημοσίευση σχολίου