Έχετε σκεφτεί πόσα supergroups έχουν σχηματιστεί; Έχετε σκεφτεί πόσα έκαναν πραγματικά επιτυχία και τα μέλη τους κατάφεραν να αποτυπώσουν δισκογραφικά το ταλέντο τους; Έτσι, με μια πρώτη σκέψη, στο μυαλό μου ήλθαν οι Blind Faith, Asia, Bad Company, U.K., Damn Yankees και τόσοι άλλοι, που δεν υπάρχει λόγος απαρίθμησής τους. Στο άρθρο που ακολουθεί, θα διαβάσετε μια όσο το δυνατόν πληρέστερη καταγραφή (σ.σ. όλο και θα ξέφυγε κάποιο) των σημαντικότερων supergroups που ΔΕΝ κατάφερνα να κάνουν επιτυχία κι έγραψαν ιστορία ακόμα και ΧΩΡΙΣ να ηχογραφήσουν! Άσε που τις περισσότερες φορές, το τελικό αποτέλεσμα είναι μακράν κατώτερο των προσδοκιών μας. Έτσι τα παραπάνω πετυχημένα ονόματα, ΔΕΝ θα διαβάσετε για τους Beck Bogert and Appice (BBA), Emerson Lake and Palmer (ELP), U.K., Firm, Poert Station, Arcadia και δεκάδες άλλα που ήταν απόλυτα πετυχημένα ή έστω σημείωσαν μικρή επιτυχία, έχοντας κάποιους δίσκους τους στα charts. Μιας τέτοια περίπτωση είναι οι Firm των Jimmy Page, Paul Rodgers, Tony Franklin και Chris Slade που κατά γενική ομολογία ήταν μια…αποτυχία αλλά το πρώτο άλμπουμ τους έφθασε έως το Νο1 5 του Βρετανικού chart οπότε δεν περιλαμβάνονται σε αυτό το άρθρο. Το αφιέρωμα κινείται κατά βάση στον χώρο του κλασικού rock και απουσιάζουν τα χιλιάδες(!) supergroup projects που προέρχονται από τον χώρο του hard/heavy καθώς ο υπερβολικά μεγάλος αριθμός τους καθιστά την όποια καταγραφή αν όχι δύσκολη τουλάχιστον αδύνατη, με εξαίρεση το Project: Driver. Την ιδέα γι αυτό το άρθρο-καταγραφή, μού την έδωσε η επίσκεψη στο σπίτι του φίλου μου Δημήτρη Συμελιάδη όπου ψάχνοντας τα cd, τράβηξε το μοναδικό άλμπουμ των Neurotic Outsiders και να λοιπόν το άρθρο: Τα Supergroups που Πέρασαν Και Δεν Άγγιξαν με πρώτους τους Neurotic Outsiders που σχηματίστηκαν το 1995 και κυκλοφόρησαν το μοναδικό ομότιτλο άλμπουμ τους(1996) για να ακολουθήσει το EP, Angelina με 5 μόνο τραγούδια που κυκλοφόρησε στην Ιαπωνία. Το συγκρότημα αποτελούσαν οι John Taylor μπάσο/τραγούδι των Duran Duran, Duff McKagan μπάσο, Matt Sorum ντραμς και οι δύο πρώην Guns N' Roses κι ο κιθαρίστας των Sex Pistols, Steve Jones με έντονη την punk καταγωγή των Duff/Jones. Aρχικά είχαν σχηματιστεί για μια μοναδική εμφάνιση στο Viper Room στο Λος Άντζελες για να ενισχύσουν οικονομικά ένας καρκινοπαθή φίλο τους αλλά ο ιδιοκτήτης του club τους πρότεινε να παίζουν κάθε Δευτέρα. Το αστείο στην όλη ιστορία είναι ότι ο John Taylor μόλις είχε καταφέρει να σταματήσει το ποτό κι έκανε συγκρότημα με μέλη των Sex Pistols και Guns and Roses!!!!
Κι αν οι Neurotic Outsiders είναι σχετικά γνωστοί-που πολύ αμφιβάλλω- οι Gak είναι σε όλους εντελώς άγνωστοι αφού δεν δισκογράφησαν κι έκαναν μόνο μια εμφάνιση στο πάρτι του περιoδικού RIP. Διαβάστε ποιοι συμμετείχαν: Sebastian Bach (Skid Row), Axl Rose, Slash και Duff McKagan(Guns and Roses) αλλά και 3 Metallica( James Hetfield, Kirk Hammett και Lars Ulrich) όπου βέβαια δεν έπαιζαν όλοι μαζί. Πήραν το όνομά τους από μια έκφραση που χρησιμοποιούν οι χρήστες κοκαϊνης!Ήθελα να ήξερα, όσοι αγοράζαμε με λαχτάρα το πρώτο άλμπουμ του Ozzy, το Βlizzard of Ozz καταλαβαίναμε ότι είχαμε στα χέρια μας ένα (πολύ) καλό άλμπουμ ενός supergroup; Δεν το νομίζω! Κι όμως, ο Ozzy είχε μαζί τους Don Airey (Rainbow), Randy Rhoads (Quiet Riot απαραίτητη διευκρίνιση ότι τότε ΔΕΝ ήταν ακόμα γνωστοί), Lee Kerslake (Uriah Heep) και Bob Daisley (Rainbow). Αν και ποτέ δεν δούλεψε το όνομα Βlizzard of Ozz (σ.σ. σαν συγκρότημα), δεν μπορούμε να μην παραδεχτούμε ότι σαν επιλογή μελών ήταν κάτι παραπάνω από τέλεια. Να σημειώσω εδώ ότι το άλμπουμ ΔΕΝ θα έπρεπε να συμπεριληφθεί σε αυτό το άρθρο αφού περιέχει ΜΟΝΟ supergroups που απέτυχαν και το Βlizzard of Ozz (No7 UK. No 21 USA) ήταν ιδιαίτερα πετυχημένο, αλλά όλοι μέναμε στο όνομα του Ozzy κι αργότερα του Randy Rhoads (σ.σ. που τότε μας ήταν άγνωστος) και κανείς δεν κανείς συνδύασε τα ονόματα σαν supergroup!
Οι Steve Hackett (κιθάρα, πρώην GTR και Genesis) κι ο μπασίστας Chris Squire(Yes), εκτός από στενοί φίλοι ήταν και μέλη ενός supergroup που δεν έγινε γνωστό, των Squackett (η λέξη προέρχεται από τα 2 ονόματά τους!). Ηχογράφησαν το άλμπουμ A Life Within a Day(2012) για να επιστρέψουν στις προσωπικές καριέρες τους.
Οι B.L.T. σχηματίστηκαν το 1980 από τρεις υπέρ-ταλεντούχους μουσικούς όπου τα αρχικά των επιθέτων τους σχημάτισαν το όνομά τους(Bruce, Lordan, Trower). Πιο αναλυτικά ο μπασίστας Jack Bruce με πλούσια προυπηρεσία σε Cream, West Bruce and Laing, δεκάδες συμμετοχές) ο πρώην κιθαρίστας των Procol Harum Robin Trower κι ο ντράμερ Bill Lordan (Sly & the Family Stone) κυκλοφορούν το ομότιτλο άλμπουμ που κινείται στο χώρο του hard rock blues. Ακολούθησε το Truce(1982) με τον Reg Isidore στα ντραμς και το Seven Moons(2007). Για παλιοροκάδες ακροατές με κλίση στο hard blues rock! (συνιστώ τα πρώτα 2)
Μιλώντας για blues rock, στο μυαλό μου ήλθαν οι Kossoff Kirke Tetsu Rabbit (σ.σ. Χρήστο Κισατζεκιάν σε ευχαριστώ που μου τους θύμησες!)που το 1972 κυκλοφόρησαν το ένα και μοναδικό άλμπουμ με τίτλο το όνομά τους. Με ρίζες στον ήχο των Free που μόλις είχαν διαλυθεί, o ντράμερ Simon Kirke κι ο κιθαρίστας Paul Kossoff με τη συνδρομή του νεοεισελθόντα στη μουσική βιομηχανία πιανίστα/οργανίστα John "Rabbit" Bundrick και του Ιάπωνα μπασίστα, κατοίκου Λονδίνου, Tetsu Yamauchi, κυκλοφόρησαν το 1973 το μοναδικό άλμπουμ τους με τίτλο τα ονόματά τους. Το ύφος του είναι καθαρό blues, πολύ κοντά στον ήχο των Free αλλά η απουσία μιας βαθιάς Blues φωνής είναι εμφανέστατη. Σύμφωνα με τον ντράμερ Kirke, ο Kossoff που στην ουσία ήταν η κινητήρια δύναμίς τους, στην αρχή ήταν πολύ ευδιάθετος αλλά η συνεχής χρήση ναρκωτικών ουσιών, τον έκαναν να κοιμάται ακόμα και στο studio, την ώρα που άκουγαν τις ταινίες! Η επανασύνδεση των Free, έφερε τους Kossoff και Kirk πίσω στο συγκρότημα ενώ στο Heartbreaker που ήταν το τελευταίο άλμπουμ τους, στη σύνθεση έχουν προστεθεί και οι John "Rabbit" Bundrick και Tetsu Yamauchi.
Contraband! Αυτό κι αν είναι supegroup! O manager των L.A. Guns, Allen Kovac είχε την ιδέα να σχηματίσει ένα συγκρότημα με βάση τους Michael Schenker (Michael Schenker Group), Richard Black (τραγουδιστής των Shark Island) και Tracii Guns κιθάρα, φωνητικά (L.A. Guns), με τη συμμετοχή της Share Pedersen (Vixen)μπάσο και του Bobby Blotzer (Ratt) ντραμς. Κανείς δεν ενθουσιάστηκε αλλά όλοι είχαν ελεύθερο χρόνο από τις υποχρεώσεις με τα συγκροτήματά τους κι έτσι οι Contraband κυκλοφόρησαν ένα και μοναδικό ομότιτλο δίσκο, που σταμάτησε πολύ χαμηλά στο αμερικάνικο chart (No 187!) αλλά έβγαλε μια επιτυχία, τη διασκευή τους στην επιτυχία των Mott the Hoople, "All the Way from Memphis". Διαλύθηκαν δύο χρόνια αργότερα, κυρίως λόγω της επανασύνδεσης των Ratt. Χωρίς να είναι τίποτε ιδιαίτερο, αξίζει να το ακούσετε.
Οι Loaded ήταν ένα από τα πολλά σχήματα στα οποία έπαιξε ή σχημάτισε ο Duff McKagan μετά τη διάλυση των Gunners με τα ονόματα των συμπαικτών του να μην είναι εντυπωσιακά. Αρχικά σχηματίστηκαν για να τον βοηθήσουν στην ηχογράφηση προσωπικού άλμπουμ του McKagan και τελικά έγιναν μόνιμο σχήμα, το οποίο ηχογράφησε 3 άλμπουμ.Το συγκρότημα αποτελούσαν ο κιθαρίστας Dave Dederer (Presidents of the United States of America), ο τεχνικός και συνιδιοκτήτης studio, Martin Feveyear που έπαιζε πλήκτρα κι ο ντράμερ Geoff Reading (New American Shame). Ηχογράφησαν 3 άλμπουμ που μάλλον πέρασαν απαρατήρητα και διαλύθηκαν. Ονόματα τρανταχτά: Jani Lane (Warrant), Bobby Blotzer (Ratt), Keri Kelly (Alice Cooper) και Chuck Wright (Quiet Riot), σχηματίζουν το 2008 τους Saints of the Underground και την ίδια χρονιά κυκλοφορούν το μοναδικό άλμπουμ τους 'Love the Sin, Hate the Sinner' που έχει ξεχαστεί. Σχηματίστηκαν τυχαία όταν οι 4 μουσικοί έπαιζαν διασκευές και βλέποντας ότι υπάρχει χημεία μεταξύ τους, προχώρησαν στην ηχογράφηση του μοναδικού άλμπουμ τους που δεν βρήκε ανταπόκριση. Για αρχικό όνομα είχαν επιλέξει το Angel City Outlaws για να καταλήξουν στο Saints of the Underground. O Screaming Lord Sutch (1940-1999) ήταν ένας από τους πρώτους καλλιτέχνες που οι εμφανίσεις του είχαν το στοιχείο του θεατρικού τρόμου. Η καριέρα του ξεκίνησε τη δεκαετία του 60 αλλά το 1970 κυκλοφόρησε το άλμπουμ Lord Sutch and Heavy Friends όπου χωρίς να το θέλει(!!!) μάζεψε τους φίλους του που τότε ήταν ακόμα άγνωστοι. Τα ονόματά τους; Jimmy Page (που έκανε συνπαραγωγή), John Bonham, Jeff Beck, Nicky Hopkins και Noel Redding. Το άλμπουμ απέτυχε εμπορικά αλλά απέκτησε ιστορική αξία. ΠΡΟΣΟΧΗ: Στην εποχή του cd, κυκλοφόρησε με τίτλο Smoke and Fire.
Ψάχνοντας στα ράφι του Metropolis όπου εύρισκες με 6.50€, τη δισκογραφία των Jethro Tull, Saxon, UFO κ.α. βρήκα αντί 5.00€ το άλμπουμ-συλλογή των Steampacket που αποτελούσαν οι Long John Baldry, Rod Stewart (Σ.Σ. γι αυτόν το αγόρασα), Julie Driscoll και Brian Auger πριν ακόμα γίνουν ζευγάρι. Κορυφαία στιγμή του, η περιοδεία του 1965 με τους Rolling Stones (είχαν τον ίδιο manager, Giorgio Gomelsky). Οι Steampacket δεν κατάφεραν να ηχογραφήσουν τίποτε κι αυτό για λόγους συμβολαίων. Η συλλογή με τίτλο First of the Supergroups που απέκτησα περιέχει 8 demos στα οποία η φωνή του Rod Stewart ξεχωρίζει. Για πυροβολημένους συλλέκτες.
Το όνομα των Liquid Tension Experiment (LTE), έγινε αμέσως γνωστό, χάρις στη συμμετοχή του ντράμερ Mike Portnoy (Dream Theater) που ήταν κι ο ιδρυτής τους. Μαζί του ο οργανίσταςJordan Rudess, ο μπασίστας Tony Levin (King Crimson/Peter Gabriel) και περιστασιακά οι Billy Sheehan και Jens Johansson. Από τα μεγάλα progressive metal συγκροτήματα, έχουν κυκλοφορήσει έως σήμερα 3 studio και 3 (!) live άλμπουμ.
Έχω την εντύπωση πως μόνο εγώ έχω αγοράσει το μοπναδικό άλμπουμ των Jones Gang, που κυκλοφόρησε το 2001 με τίτλο Any Day Now. Ποιοι είναι οι Jones Gang; Ο πρώην ντράμερ των Small Faces και Who, Kenney Jones, o πρώην μπασίστας των Foreigner, Bad Company ακόμα και Lynyrd Skynyrd(!),Rick Wills κι επίσης τον πρώην τραγουδιστή των Bad Company, Robert Hart. Κρίμα, τα ονόματα, το άλμπουμ δεν λέει τίποτε.Και οι Brides of Destruction συνδέονται με τους Motley Crue αφού μέλη τους ήταν οι Nikki Sixx, John Corabi, ο κιθαρίστας των L.A. Guns, Tracii Guns, ενώ από τη σύνθεσή τους πέρασαν και οι LeGrand(τραγούδι) και Scot Coogan(κιθάρα). Το 2004 κυκλοφόρησαν το Here Come the Brides που έκανε αίσθηση και την επόμενη χρονιά το Runaway Brides όπου ο Nikki Sixx είχε φύγει για να επανενωθεί με τους Motley Crue (σ.σ. όχι θα καθόταν….). Στην Αμερική έκαναν καλή εντύπωση και το πρώτο άλμπουμ ήταν καλό δείγμα του ήχου τους και η κατάλληλη ηλικία για να τους ακούσεις είναι το πολύ τα 20 χρόνια, αφού απαιτεί γερό αυχένα, καρδιά και άριστη σωματική κατάσταση (για ανελέητο headbaning). Γράφοντας για τους Brides of Destruction, θυμήθηκα ακόμα ένα περιστασιακό συγκρότημα που σχημάτισε ο Nikki Sixx με κιθαρίστα τον Steve Gibb, γιο του Barry Gibb (των Bee Gees). Για όνομα διάλεξαν την χρονολογία γέννησης του Nikki Sixx, 58, κυκλοφόρησαν ένα άλμπουμ με τίτλο 'Diet for a New America', για να χαθούν στην ανωνυμία. Τώρα που το ξανά σκέφτομαι, δεν είναι και τόσο supergroup! Δεν ξέρω τι δεν πήγε καλά στην περίπτωση των Hardline. Με τραγουδιστή τον Αμερικάνο Johnny Gioeli (πρώην Crush 40), τον αδελφό του Joey Gioeli κιθάρα και τους (διαβάστε ονόματα) Todd Jensen μπάσο (Sequel, Harlow), Neal Schon κιθάρα(Journey, Bad English) και Deen Castronovo ντραμς/φωνητικά (Bad English, Tony MacAlpine), κυκλοφόρησαν το 1992 ένα πολλά υποσχόμενο ομίτιτλο άλμπουμ, χωρίς όμως συνέχεια κι αυτό γιατί ο Schon έφυγε μετά την περιοδεία και διαλύθηκαν. Επέστρεψαν το 2002 με κιθαρίστα τον πρώην Storm, Josh Ramos και το άλμπουμ ΙΙ(2002). Έκτοτε παραμένουν ενεργοί, με μόνο αρχικό μέλος τον Johnny Gioeli που η φωνή του ξεχωρίζει!
Από τα ξεχωριστά supergroups οι Storm, κυκλοφόρησαν το 1991 καλό πρώτο ομότιτλο άλμπουμ, με μια από τις καλύτερες power ballads, "I've Got a Lot to Learn About Love". Σχηματίστηκαν από τους Ross Valory μπάσο και Steve Smith ντραμς, και οι 2 πρώην Journey, μαζί με τους Gregg Rolie (επίσης πρώην Journey και Santana), Kevin Chalfant τραγούδι (άξιος κλώνος του Steve Perry, πρώην 707) και τον κιθαρίστα Josh Ramos. Το πρώτο άλμπουμ τους σταμάτησε στο Νο133 του αμερικάνικου chart και διαλύθηκαν το 1993. Δύο χρόνια αργότερα, κυκλοφόρησαν το κατώτερο Eye of the Storm όπου στο τρίπτυχο ένθετο όπου υπάρχουν στίχοι και πληροφορίες με όλα τα credits ΔΕΝ αναφέρονται ποιοι παίζουν! Από τα ονόματα των συν θετών, ΥΠΟΘΕΤΩ οι Bob Marlette (πλήκτρα, παραγωγή), Gregg Rolie πλήκτρα, Kevin Chalfants τραγούδι. Οι Armageddon είναι σχεδόν άγνωστοι, αν και το 1974 όταν σχηματίστηκαν, πλασαρίστηκαν σαν supergroup, κυκλοφορώντας ένα και μοναδικό ομότιτλο άλμπουμ (1975). Σχηματίστηκαν από τον ντράμερ Bobby Caldwell (πρώην Captain Beyond), Keith Relf τραγούδι (πρώην Yardbirds και συνιδρυτή των Renaissance), τον κιθαρίστα Martin Pugh (Steamhammer) και τον μπασίστα Louis Cennamo (κι αυτός πρώην Renaissance/Steamhammer). Στο αρχικό σχήμα ψιθυριζόταν ότι ήταν κι ο Peter Frampton κι αυτός ήταν ένας λόγος που τους υπέγραψε η A&M Records, αλλά τελικά ο Frampton δεν συμμετείχε. To όνομα Armageddon, το πήραν από την αναφορά της λέξης στην Αγία Γραφή και συγκεκριμένα στην Αποκάλυψη του Ιωάννη. Πρόκειται για προφητικό "τόπο" ή κατάσταση μεγάλου πολεμικού πεδίου όπου συγκεντρωμένες οι δυνάμεις "των βασιλέων τῆς οἰκουμένης ὅλης" υπό τον έλεγχο των "πνεύματων δαιμονίων" θα διεξαγάγουν την τελική μάχη εναντίον των θεϊκών δυνάμεων.
Η περίπτωση των SuperHeavy θα σας πιάσει σίγουρα αδιάβαστούς αφού μάλλον δεν ξέρατε την ύπαρξή τους. Διαβάστε ονόματα: Mick Jagger, Joss Stone, Dave Stewart (Eurythmics), A. R. Rahman(Ινδός μουσικός γνωστός για τη μουσική του σε ταινίες) και ο Damian Marley (ο νεότερος γιός του Bob). "Θέλαμε να καλύψουμε πολλά και διαφορετικά μουσικά είδη, από reggae, dance ως και ινδική μουσική και το κατάφερνα αφού το μοναδικό άλμπουμ με τίτλο το όνομά τους(Νο13 Μ.Βρετανία, Νο 26 Αμερική) κινείται στο χώρο των παραπάνω μουσικών ειδών. Για την ιστορία, ξεκίνησαν να ηχογραφούν το 2009 όπου οι Jagger, Rahman, Stewart, Joss Stone και Damian Marley ηχογράφησαν μέσα σε 10 ημέρες, 29 τραγούδια και όταν κυκλοφόρησε το άλμπουμ(2011), πήρε καλές κριτικές
Στους Law βασικά μέλη ήταν οι Paul Rodgers τραγούδι (Bad Company, Free) κι ο ντράμερ Kenney Jones(Who, Small Faces/Faces). Παρ όλο το ειδικό βάρος των 2 ονομάτων, τα τραγούδια ήταν μέτρια και το άλμπουμ απογοήτευσε (Νο 61 Μ.Βρετανία, Νο 126 Αμερική).
Δύο πρώην μέλη των Electric Flag, οι Mike Bloomfield (κιθάρα) και Barry Goldberg (πλήκτρα) μαζί με τους Ric Grech (Blind Faith) μπάσο και Carmine Appice (Beck, Bogert & Appice, Cactus, Vanilla Fudge) ντραμς, σχηματίζουν τους πολλά υποσχόμενους (βάσει ονομάτων) KGB. Κυκλοφορούν 2 άλμπουμ που δεν αφήνουν τίποτε πίσω τους….
Μετά τη διάλυση της θρυλικής Mk.IV, οι Ian Paice και Jon Lord με τη συμμετοχή του πιανίστα, τραγουδιστή (μάλλον…αφηγητή!) Tony Ashton, σχημάτισαν τους Paice, Ashton Lord κυκλοφορόντας το Malice in Wonderland(1977). Μαζί τους οι Bernie Marsden (πρώην Babe Ruth) κιθάρα και Paul Martinez μπάσο(από τους Stretch όπου παίζει στη μεγάλη επιτυχία τους “Why did you do it”) και το αποτέλεσμα ακούγεται εντελώς μακριά από το αντίστοιχο των Deep Purple, με πολλά στοιχεία funk αλλά και jazz. To «Ghost Town” παραμένει σαν ένα από τα αγαπημένα μου τραγούδια εκείνης της όμορφης δεκαετίας, ενώ το άλμπουμ απέτυχε εμπορικά. Ώπα! Αυτό είναι supergroup! Living Loud με Bob Daisley μπάσο, Lee Kerslake ντραμς, Don Airey πλήκτρα, Steve Morse κιθάρα και Jimmy Barnes τραγούδι. Η αιτία σχηματισμού τους ήταν λίγο, περίεργη αφού οι Bob Daisley μπάσο, Lee Kerslake, όντας μέλη των Blizzard of Ozz, ζήτησαν από τον Ozzy την καταβολή των απλήρωτων δικαιωμάτων τους από τη συμμετοχή τους στα πρώτα 2 άλμπουμ του (Blizzard of Ozz και Diary of a Madman). Ο Ozzy μέσω της Sharon τους αρνήθηκε, τελικά τα κατέβαλε κι αποφάσισε το εξωφρενικό, να αντικαταστήσει τα μέρη τους βάζοντας τους Mike Bordin(ντραμς Faith No More) και Robert Trujillo μπάσο (Suicidal Tendencies, νυν Metallica) να τα παίξουν κι επανακυκλοφόρησε τους δίσκους, αφού οι πρώτες κυκλοφορίες εξαντλήθηκαν!!!! Αναγκαία τα παραπάνω, για να κατανοήσουν οι νεότεροι την κίνηση των Daisley και Kerslake, με τη συμμετοχή των κυρίων που διαβάσατε στις πρώτες γραμμές να σχηματίσουν τους Living Loud και να επαναηχογραφήσουν βασικά τραγούδια των πρώτων δύο άλμπουμ με την καλή φωνή του Αυστραλού Jimmy Barnes. Εκ προοιμίου αποτυχημένη προσπάθεια, αξίζει μόνο συλλεκτικά.
Οι Shadow King είναι γνωστοί στο χώρο των hard heavy οπαδών, αλλά δεν κατάφεραν το κάτι παραπάνω. Με δάφνες από Foreigner (Lou Gramm) και Dio/ Whitesnake (Vivian Campbell) όλοι περιμέναμε κάτι καλύτερο από το τελικό αποτέλεσμα του μοναδικού δίσκου με τίτλο το όνομά τους, που εμπορικά δεν πήγε. Παραγωγός ήταν ο Keith Olsen και μαζί με τους Gramm και Campbell παίζουν και οι Bruce Turgon μπάσο και Kevin Valentine ντραμς. Από τα συγκροτήματα που όταν μαθαίνεις ότι σχηματίζονται, ποντάρεις όλα τα λεφτά σου….
Το Project: Driver(1986) είναι η εξαίρεση στο σημερινό άρθρο αφού προέρχεται από το χώρο του hard/heavy όπου η παρουσία super groups περισσεύει και η οποιαδήποτε καταγραφή θα ήταν ανώφελη, λόγω του τεράστιου όγκου της. Δίπλα από τον τίτλο υπάρχει η ονομασία M.A.R.S, που είναι τα αρχικά των ονομάτων τους., Tony MacAlpine, Tommy Aldridge, Rob Rock και Rudy Sarzo. Χωρίς να είναι κάτι ξεχωριστό, το Project: Driver, δεν γίνεται κουραστικό και προσφέρει στον «ψαγμένο» metal fan.Είναι να απορεί κανείς που οι μόνιμα τσακωμένοι έως και χοντρά πλακωμένοι, πρώην συμπαίκτες στους Cream, Jack Bruce και Ginger Baker,με τη συμμετοχή του μαγικού Gary Moore, κυκλοφόρησαν αυτό το μοναδικό τους άλμπουμ, προσθέτοντας ακόμα ένα power blues τρίο στην ιστορία της μουσικής. Οι BBM (Bruce Baker Moore) άφησαν πίσω τους ένα καλό άλμπουμ που απέτυχε εμπορικά αλλά αξίζει να ακούσετε.
Οι HSAS ή καλύτερα οι Sammy Hagar κιθάρα/τραγούδι, Neal Schon( Journey) κιθάρα, Kenny Aaronson μπάσο (Dust, session στους, Bob Dylan, Billy Squier, Foghat και εκατοντάδες άλλους) κι ο ντράμερ Michael Shrieve (Santana, ήταν στο Woodstock), σχημάτισαν αυτό το περιστασιακό σχήμα που πήραν το όνομα HSAS από τα από τα αρχικά των επιθέτων τους. Το 1984 κυκλοφόρησαν ένα και μοναδικό δίσκο που κουβάλαγε πολύ ταλέντο αλλά καθόλου hits. Εύκολα πέρασε στην ιστορία.
Τον Οκτώβριο του 1990 ακούγαμε από τους διαρκώς νεοεμφανιζόμενους ελληνικούς δημοτικούς σταθμούς (σ.σ. της λεγόμενης ελεύθερης ραδιοφωνίας), μια θανατηφόρα μπαλάντα με τίτλο “More than Words can say” (No 2 Αμερική) από τους άγνωστους Καναδούς Alias (σ.σ. καμία σχέση με το ομώνυμο southern συγκρότημα που σχημάτισαν οι Artymus Pyle, Billy Powell και Jo Jo Billnglsey το 1979, όλοι πρώην Lynyrd Skynyrd).
Οι Alias είχαν σχηματιστεί από Freddy Curci και Steve DeMarchi και οι 2 πρώην Sheriff και 3 πρώην Heart, τους Roger Fisher, Mike Derosier και Steve Fossen που δεν είχαν την προβολή των χαρισματικών αδελφών Wilson αλλά είχαν τη δική τους συμμετοχή στην επιτυχία του συγκροτήματος. Δεν μπόρεσαν να κεφαλοποιήσουν την τεράστια επιτυχία του “More than Words can say”, με το πρώτο ομότιτλο άλμπουμ τους να σταματά πολύ χαμηλά, στο Νο114 Αμερική και το δεύτερο, Never Say Never(2009) να μην καταφέρνει να μπει ούτε στα πρώτα 200!
Το πιο συμπαθητικό μέλος των Guns’n’Roses, o ντράμερ Steven Adler, δεν κατάφερε να κάνει μια προσωπική καριέρα μετά την απόλυσή του. Πρώτα σχημάτισε τους Adler’s Apetite με τη συνδρομή των Jizzy Pearl τραγούδι (Live/Hare), Keri Kelli κιθάρες (Alice Cooper, Slash’s Snakepite, Pretty Boy Floyd) και Robbie Crane(Ratt) κυκλοφορόντας το (καλό)Ep Adler’s Apetite(2005). Έκανα μια μικρή περιοδεία, έπαιξαν και στην Αθήνα «Στον Αέρα» στην Πετρούπολη για να διαλυθούν για να επιστρέψει το 2010 με τον μπασίστα των Enuff Z'Nuff, Chip Z'Nuff και τους Adler Z'Nuff και ηχογράφησαν ένα Ep με 5 κομμάτια που πούλαγαν διαδικτυακά και στις λίγες συναυλίες τους. Χάθηκαν, σαν να μην υπήρξαν ποτέ. Κρίμα!
Το μοναδικό cd των Hindu Love Gods, είχε κυκλοφορήσει και στην ελληνική αγορά το 1991, το θέμα ήταν ποιος το ανακάλυψε και το αγόρασε! Τρεις(!) R.E.M., οι Bill Berry ντραμς, Peter Buck κιθάρα και Mike Mills μπάσο με τη συμμετοχή του Warren Zevon τραγούδι, κιθάρα ηχογράφησαν το ομώνυμο άλμπουμ τους που σταμάτησε πολύ χαμηλά στο αμερικάνικο chart μεγάλων δίσκων, στο Νο 168. “Βαρύ» ακόμα και για τους φίλους των R.E.M.
Θα διαβάσουν για τους Big Dirty Band οι fans οι fans των Rush και δεν θα πιστεύουν στα μάτια τους. Οι Geddy Lee και Alex Lifeson, μαζί με τους Ian Thornley (από τους Big Wreck), Adam Gontier (Three Days Grace), Care Failure (Die Mannequin) και τον ντράμερ των Tea Party, Jeff Burrows, σχηματίστηκαν ειδικά για την περίπτωση της ταινίας Trailer Park Boys: The Movie(2006), όπου ο Καναδός κωμικός ηθοποιός Mike Smith και ο Alex Lifeson παίζουν το τραγούδι Liquor and Whores μαζί με τους Bubbles & The Shit Rockers. Πάντως το cd με τη μουσική της ταινίας κυκλοφόρησε με τραγούδια των Rush, April Wine, Rough Trade, The Tragically Hip και Big Dirty Band όπου διασκέδασαν το "I Fought the Law". Συλλεκτικότατο!Πάντα είχα την αίσθηση ότι οι Blue Murder δεν κατάφεραν να γίνουν τόσο γνωστοί όσο τους άξιζε. Ειδικά με το πρώτο πολύ καλό ομώνυμο άλμπουμ τους(1989). Οι John Sykes (Thin Lizzy, Whitesnake) κιθάρα, τραγούδι, Tony Franklin (Firm) μπάσο και Carmine Appice (Cactus, Beck Bogert and Appice, Vanilla Fudge κ.α.) ντραμς/φωνητικά, ηχογράφησαν ένα από τα καλύτερα hard άλμπουμ εκείνης της εποχής κι ένα δεύτερο, το Nothin' but Trouble (1993) που δεν είχε την αίγλη του πρώτου. Δύο studio κι ένα live άλμπουμ, άφησαν πίσω τους οι Streets που είχαν τραγουδιστή/οργανίστα τον πρώην Kansas, Steve Walsh. Μαζί του οι Mike Slamer κιθάρα (City Boy), Billy Greer μπάσο και Tim Gehrt ντραμς. Οι φίλοι του A.O.R/Melodic πίνουν νερό στο όνομά τους αν και τα 2 άλμπο9υμ ήταν μάλλον μέτρια. Διαλύθηκαν το 1985 με τον Walsh να επιστρέφει στους Kansas και τον Billy Greer να γίνεται κι αυτός μέλος τους.
Δεν είναι η πρώτη φορά που ο Rockmachine.gr αναφέρεται στους Greedies. Για τους μόνιμους επισκέπτες της σελίδας, είχε παρουσιαστεί το video από εμφάνισή τους σε χριστουγεννιάτικο show της βρετανικής τηλεόρασης. Βρισκόμαστε στο 1978 όπου οι Thin Lizzy βρισκόντουσαν σε παρατεταμένες διακοπές κι ο Phil Lynott έχοντας εκδηλώσει το ενδιαφέρον του για το punk κίνημα. Έτσι σχηματίζει το εφήμερο συγκρότημα των Greedies μαζί με τους Scott Gorham και Brian Downey από τους Thin Lizzy και οι Steve Jones και Paul Cook από τους Sex Pistols. Όπως θα δείτε, στο video παίζουν με 2 ντράμερ! Το τραγούδι είναι το εορταστικό "A Merry Jingle" και κυκλοφόρησε σε single(1979, No 12 M.Βρετανία) και είναι από τα πλέον σπάνια δισκάκια για συλλέκτες. Οι Greedies δεν ηχογράφησαν τίποτε άλλο πέραν του A Merry Jingle" με τους Lynott, Downey και Gorham να ενώνονται με τον Gary Moore και να ηχογραφούν το άλμπουμ Black Rose: A Rock Legend, ενώ οι Cook και Jones σχημάτισαν τους The Professionals.Οι Qango σχηματίστηκαν το 1999 από τους John Wetton μπάσο/τραγούδι, Carl Palmer ντραμς, Geoff Downes πλήκτρα και Dave Kilminster κιθάρα. Σύντομα ο Downes εγκατέλειψε την παρέα, προσχωρώντας στους Asia, εποχής John Payne και οι άλλοι τρεις πήραν στη θέση του τον John Young. Δεν μπόρεσαν να δώσουν όσες συναυλίες είχαν προγραμματίσει, κυκλοφορόντας το Live in the Hood(2000) με κομμάτια των Asia και Emerson, Lake & Palmer κι ένα μόνο δικό τους. Διαλύθηκαν πολύ σύντομα.Οι εξαίρετοι κύριοι Tommy Lee (Motley Crue), Jason Newsted (Metallica) και Gilby Clarke(Guns and Roses) έχουν σχηματίσει ένα συγκρότημα και ψάχνουν τραγουδιστή, που τον βρίσκουν στη φωνή του Lucas Rossi που ήταν ο νικητής του reality Rock Star. Αρχικά ονομάστηκαν Supernova αλλά επειδή υπήρχε συγκρότημα με αυτό το όνομα το έκαναν Rock Star Supernova και κυκλοφόρησαν ένα και μοναδικό άλμπουμ με τίτλο το όνομά τους (2006, Νο 101 Αμερική). Το άλμπουμ έχει καλό κι ενδιαφέροντα ήχο, θα τον χαρακτήριζα μοντέρνο και 2- 3 κομμάτια που αξίζουν. Καλύτερο όλων το "Can't Bring Myself to Light This Fuse". Διαλύθηκαν μετά την περιοδεία τους με πρώτο να αποχωρεί τον Gilby ClarkeΜετά τη διάλυση των Twisted Snider, o Dee Snider το έψαξε πολύ σχηματίζοντας αρχικά τους Desperado και μετά τους Widowmaker. Οι Desperado είχαν μια πολύ καλή ομάδα μουσικών (Bernie Tormé κιθάρα, Marc Russell μπάσο και Clive Burr ντραμς)αλλά αντιμετώπισαν μια σειρά νομικών προβλημάτων που καθυστέρησε την κυκλοφορία του πρώτου άλμπουμ τους Bloodied But Unbowed (1996) το οποίο επανακυκλοφόρησε το 2006 με τίτλο Ace. Οι Widowmaker ήταν το αμέσως μετά συγκρότημα που σχημάτισε ο Dee Snider, αυτή τη φορά με τους Al Pitrelli κιθάρα/πλήκτρα, Μarc Russell μπάσο και Joey Franco (Twisted Sister) ντραμς. Κυκλοφόρησαν 2 άλμπουμ και χάθηκαν.
Οι Orion the Hunter έβγαλαν ένα δίσκο, που οι fans του ήχου των Boston, τον ανακάλυψαν…πριν ακόμα κυκλοφορήσει, το 1984.Σχηματίστηκαν από τον κιθαρίστα των Boston, με τη συμμετοχή του ντράμερ των Heart, Michael DeRosier, του τραγουδιστή Fran Cosmo που μια δεκαετία αργότερα, τον συναντήσαμε να τραγουδάει στα άλμπουμ των…Boston Walk On (1994) και Corporate America (2002) Καθόλου τυχαίο ότι ο τραγουδιστής των Boston, Brad Delp, κάνει φωνητικά. Καλό άλμπουμ, απαραίτητο στους A.O.R./Melodic fans.Υ.Γ.
Προσέξατε ότι στο κείμενο των Orion the Hunter, αναγράφεται 3 φορές το όνομα των Boston;Δεν θυμάμαι πως προσγειώθηκαν τα 2 cd των Mother's Army στο cd player μου αλλά με αποζημίωσαν με το παραπάνω. Μπορεί να μην έχουν τον «εμπορικό ήχο» άλλων projects του Joe Lynn Turner, αλλά είναι τολμώ να γράψω υψηλού επιπέδου. Όσο για το πανέμορφο “Sea of Eternity” με στοιχειώνει κάθε ημέρα. Σήμερα αμφιβάλλων αν ρωτήσεις τους Carmine Appice ντραμς, Bob Daisley μπάσο, Jeff Watson κιθάρα και Aynsley Dunbar ντραμς αν θυμούνται αυτό το project.Πόσοι από εσάς γνωρίζατε ότι Sebastian Bach, Ted Nugent, Jason Bonham, Scott Ian (Anthrax) κι ο μπασίστας Evan Seinfeld (Biohazard) είχαν φτιάξει το 2006 τους Damnocracy για τις ανάγκες του reality 'Supergroup,' όπου η ιδέα ήταν μια ομάδα γνωστών rockers να ζήσουν μαζί(!) και να ηχογραφήσουν! Μετά την προβολή του reality και αφού κατ’ έθεσαν το ταλέντο τους σε κάποιες διασκευές κλασικών hard rock hits, παρουσίασαν ένα δικό τους κομμάτι, το "Take It Back" και ξανά γύρισαν στις δουλειές τους. Αμφιβάλλω κι αν θυμούνται αυτήν την περιπέτεια..
Η ύπαρξη των Bloodline, έχει περάσει απαρατήρητη κι ας έπαιζε εκεί ο υπερταλαντούχος Joe Bonamassa, σε ηλικία μόλις 17 ετών!!! Μαζί του οι επώνυμοι γιοί, Waylon Krieger (ρυθμική κιθάρα) γιός του και Robby Krieger των Doors, ο μπασίστας Berry Oakley Jr., γιός του μπασίστα των Allman Brothers, Berry Oakley, o ντράμερ Erin Davis, γιός του Miles Davis και πλήκτρα ο Lou Segreti (σ.σ. από…κανονικό ανώνυμο πατέρα!!!!!). Και δεν έφθαναν αυτοί, αρχικός τραγουδιστής ήταν ο Aaron Hagar, γιος του Sammy Hagar που απολύθηκε και τα φωνητικά ανέλαβε ο Berry Oakley Jr. Κυκλοφόρησαν ένα άλμπουμ με τίτλο το όνομά τους (1994) και μετά την περιοδεία διαλύθηκαν, με τον Joe Bonamassa να κάνει τη γνωστή καριέρα.
Είναι απίστευτό πως οι Gogmagog (σ.σ. μα είναι όνομα αυτό;) πέρασαν και δεν ακούμπησαν. Διαβάστε ονόματα: Paul Di'Anno, Janick Gers(δεν ήταν ακόμα μέλος των Maiden), Neil Murray (Whitesnake), Clive Burr ντραμς (Iron Maiden) και Pete Willis (Def Leppard. Το σχήμα κυκλοφόρησε μόνο ένα Ep με 3 τραγούδια, το I Will Be There EP (1985), διαλύθηκαν και το ep παραμένει πολλά χρόνια χωρίς να ξανά τυπωθεί.
Από τα μακροβιότερα supergroups οι Αμερικάνοι Captain Beyond, σχηματίστηκαν το 1971 από τις στάχτες των Iron Butterfly κι από τον Larry “Rhino” Reinhardt που παρέμεινε μέλος που ήταν σταθερό σε όλες τις αλλαγές που έγιναν μεταξύ των μελών του συγκροτήματος. Συνοδοιπόροι του οι Lee Dorman μπάσο (επίσης πρώην Iron Butterfly), Rod Evans τραγούδι (ο πρώτος τραγουδιστής των Deep Purple) κι ο ντράμερ του Johnny Winter, Bobby Caldwell. Σε μια εποχή που η ψυχεδέλεια ήταν ακόμα δημοφιλής στην Αμερική, τα πρώτα 3 άλμπουμ τους (Captain Beyond 1972, Sufficiently Breathless 1973 και Dawn Explosion 1977) ήταν από τα καλύτερα του είδους. Το αξιοπερίεργο είναι ότι με τον Rod Evans χαμένο (κανείς δεν ξέρει αν ζει ή πέθανε) και τους Reinhardt και Dorman να έχουν πεθάνει από το 2012, το συγκρότημα εξακολουθεί να παίζει σε Clubs με μόνο αρχικό μέλος τον Caldwell.
ΚΑΙ ΟΙ ΕΝΑΛΛΑΚΤΙΚΟΙ - ΜΕΤΑ ROCK
To 2000, o μπασίστας των Primus, Les Claypool (σ.σ. και υποψήφιος για τη θέση του Cliff Burton στους Metallica) κι ο κιθαρίστας των Phish, Trey Anastasio, με την προσθήκη του ντράμερ των Police, Stewart Copeland, σχημάτισαν τους Oysterhead. Στην ουσία, είχαν σχηματιστεί για να παίξουν στο New Orleans Jazz Fest και με…την ευκαιρία ηχογράφησαν το άλμπουμ 'The Grand Pecking Order'(2001).
Η διάλυση των Smashing Pumpkins, έφερε τον κιθαρίστα James Iha στο σχηματισμό των Tinted Windows. Μαζί του ο Tyler Hanson (από τους Hanson, τους θυμόσαστε;), o ντράμερ των Cheap Trick, Bun E. Carlos κι ο μπασίστας των Fountains of Wayne, Adam Schlesinger. Κυκλοφόρησαν το ομότιτλό άλμπουμ τους (2009) κι έκτοτε παραμένουν ανενεργοί.
Ο Kurt Cobain πήρε τη δόξα και τη μεταθανάτια λατρεία(!), ο ντράμερ Dave Grohl, έγινε super star ακολουθώντας πορεία κιθαρίστα/τραγουδιστή στους Foo Fighters κι ο μπασίστας Krist Novoselic, σχημάτισε τους πρόσκαιρους Eyes Adrift.Μαζί του ο κιθαρίστας/τραγουδιστής Curt Kirkwood (Meat Puppets) κι ο ντράμερ των Sublime, Bud Gaugh. Το μοναδικό άλμπουμ τους με τίτλο το όνομά τους χάθηκε στο χρόνο. Έκτοτε ο συμπαθέστατος Novoselic, εμφανίζεται στις τιμητικές βραδιές των….Nirvana! Υπάρχουν fans των Cure που ψάχνουν μανιωδώς το μοναδικό άλμπουμ των άγνωστων Glove. Ποιοι είναι αυτοί; Το 1982 ο Robert Smith συνεργάστηκε με τον , Steven Severin, μπάσο/πλήκτρα των Siouxie and the Banshees, τον ντράμερ Clifford Anderson (με προιστορία στο συγκρότημα του Steve Hillage) και την τραγουδίστρια Jeanette Landray. Το μοναδικό άλμπουμ τους με τίτλο Blue Sunshine(1983) , ακούγεται πολύ Cure κι αξίζει να το ακούσετε. Στη συνέχεια ο Andy Anderson, έγινε μέλος των Cure. Απαραίτητογια τους fans των Cure. Αν και σαν ονόματα δεν φαίνεται να ταιριάζουν, ο τραγουδιστής των Jane's Addiction Perry Farrell κι ο κιθαρίστας των Extreme, Nuno Bettencourt σχημάτισαν τους Satellite Party. Το 2007 κυκλοφόρησαν το άλμπουμ Ultra Payloaded, με γερά ονόματα καλεσμένων όπως τη Fergie, τον Peter Hook (Joy Division/New Order), John Frusciante (Red Hot Chili Peppers), Etty Lau (Pussycat Dolls), Peter DiStefano (Porno for Pyros) κ.α.
Πόσοι θυμόσαστε τους Wondergirls που σχηματίστηκαν το 1999; Ελάχιστοι! Κι, όμως τα ονόματα που συμμετείχαν ήταν κορυφές στο χώρο τους: Scott Weiland(Stone Temple Pilots), Mark McGrath(Sugar Ray), Ian Astbury(The Cult), Shannon Leto( Thirty Seconds to Mars), Jay Gordon και Ryan Shuck(Orgy), Doug Ardito(Puddle of Mudd), Martyn LeNoble(Porno for Pyros) κι ο Troy Van Leeuwen (Queens of the Stone Age). Το μόνο που κατάφεραν ήταν να ηχογραφήσουν 2 τραγούδια, τα "Let's Go All the Way" και"Drop That Baby".
Μετά τους Hindu Love Gods, 2 μέλη των R.E.M., οι Michael Stipe και Mike Mills με τη συνεργασία των Adam Clayton και Larry Mullen Jr των U2, σχημάτισαν τους Automatic Baby, δανειζόμενοι τις λέξεις του ονόματός τους από τα άλμπουμ των συγκροτημάτων τους, Achtung Baby και Automatic for the People.Ήταν εντελώς περιστασιακό συγκρότημα, αφού σχηματίστηκαν μόνο και μόνο για να βοηθήσουν τον Bill Clinton στην προεκλογική εκστρατεία του(1992).
Πόσοι είχατε δει το 1994 την ταινία του Ian Softley, Backbeat που το θέμα της ήταν η εποχή των Beatles στο Αμβούργο, δηλαδή πριν γίνουν διάσημοι; Τα μέλη τη μπάντας που έπαιζε ήταν οι Greg Dulli (Afghan Whigs), Dave Pirner (Soul Asylum), Thurston Moore (Sonic Youth), Don Fleming (Gumball), Mike Mills (R.E.M.) και Dave Grohl (Nirvana) όπου έπαιζε τα κομμάτια των Beatles, εκείνη την εποχή. Στην Ελλάδα, ταινία και cd πέρασαν απαρατήρητα. Εκτός από μέλος των Jane's Addiction (σ.σ. ποτέ δεν μου άρεσαν) και Red Hot Chili Peppers(σ.σ. παίζει στο One Hot Minute 1995), ο Κος Dave Navarro μαζί με τον ντράμερ Michael Murphy και τον μπασίστα των Jane's Addiction, Eric Avery, σχημάτισαν τους πειραματικούς Deconstruction. Κυκλοφόρησαν ένα ομώνυμο άλμπουμ(1994) και χάθηκαν. Όμως η δραστηριότητα του Navarro δεν σταμάτησε στους Deconstruction αφού μετά την τρίτη(!) διάλυση των Jane's Addiction, δεν έβαλε μυαλό και σχημάτισε τους Panic Channel. Συνοδοιπόροι του οι Stephen Perkins ντραμς, Chris Chaney μπάσο κι ο πρώην MTV VJ Steve Isaacs. Κυκλοφόρησαν ένα άλμπουμ και τέλος.
Με τη μοναδική ηχογράφησή τους να αποτελεί υλικό από τζαμαρίσμτα, οι Fear and the Nervous System κυκλοφόρησαν ένα και μοναδικό άλμπουμ με τίτλο το όνομά τους (2012). Πνευματικό παιδί του κιθαρίστα των Korn, James "Munky" Shaffer με συμπαραστάτες τους Steve Krolikowski( The Main Frame, Repeater), Timothy Kelleher ( Thirty Seconds to Mars, Filter), Zac Baird (Korn) και Εlias Mallin οι Fear and the Nervous System χάθηκαν στο χρόνο. Μετά την περιπέτεια στους Rage Against the Machine, ο κιθαρίστας Tom Morello, σχημάτισε τους Street Sweeper Social Club με τραγουδιστή τον σκηνοθέτη, παραγωγό, rapper κι αρθρογράφο Boots Riley (πρώην Coup) και στα ντραμς τον Stanton Moore (Galactic). Ηχογράφησαν το ομώνυμο άλμπουμ (2009) κι ένα Ep(2010). Ακόμα ένας πρώην κιθαρίστας των Red Hot Chili Peppers, ο John Frusciante με τη σύμπραξη Joe Lally μπάσο(Fugazi)και του ντράμερ Josh Klinghoffer (Dot Hacker, The Bicycle Thief), σχημάτισε δικό του συγκρότημα, τους Ataxia. Κυκλοφόρησαν τα άλμπουμ Automatic Writing(2004) και AW II(20070 για να διαλυθούν.
Την επόμενη Κυριακή: Συνέντευξη Δημήτρης Μπάρμπας (Galiard Syndrome)
23/4/23
Εξαιρετικό άρθρο φίλτατε Αλέξανδρε!!!Πραγματικά είσαι ιστοριοδίφης του κλασικότροπου και όχι μόνον, Rock!!!!
ΑπάντησηΔιαγραφή