To No Heavy Petting (1976) ήταν το πέμπτο άλμπουμ των Βρετανών UFO και το τρίτο σε μια σειρά μοναδικής αλυσίδας 5 άλμπουμ, με κιθαρίστα τον χαρισματικό Γερμανό Michael Schenker. Πριν περάσω στην παρουσίαση του άλμπουμ, μια ακόμη επισήμανση ότι ήταν το πρώτο με τον οργανίστα τον Αργεντινοάγγλο Danny Peyronel (γεννημένο στην Αργεντινή, πρώην Heavy Metal Kids) όπου για πρώτη φορά το συγκρότημα εμφανίζεται με 5 μέλη. Με παραγωγό τον μπασίστα των Ten Years After, Gary Lyons, o οποίος είχε κάνει παραγωγή και στα Phenomenon (1974) και Force It (1975), μπαίνουν στο Morgan studio του Λονδίνου και ηχογραφούν τα 14 τραγούδια, από τα οποία τα 9 συμπεριλίφθηκαν στο άλμπουμ που στην ουσία ήταν μια απόλυτη συνέχεια του προηγούμενου άλμπουμ τους Force it! H αλήθεια είναι ότι η κιθάρα του Schenker, έχει "φύγει" από το πρώτο πλάνο, αφού έπρεπε να δοθεί χωρόας στα πλήκτρα του Peyronel. Tα υπόλοιπα 5 τραγούδια θα τα βρείτε στις remastered επανεκδόσεις σαν bonus. Το "Natural Thing" ήταν ικανό να κερδίσει τον ακροατή με το πρώτο άκουσμα όπως και το "I'm a Loser"(οι στίχοι του αναφέρονται στους άστεγους του σταθμού Εuston), με τον Schenker να ηχογραφεί ένα από τα πιο εντυπωσιακά σόλο του. Κορυφαία στιγμή του άλμπουμ, η μπαλάντα "Belladonna" (σ.σ. μαζί με το “Doctor Doctor”, τα αγαπημένα τραγούδια των UFO στη χώρα μας)με τα πλήκτρα Peyronel να του δίνουν τη σωστή διάσταση. Βέβαια όλα τα λεφτά είναι η πανέμορφη μελωδία του!!! Από εκεί και πέρα, τα «Can You Roll Her" και "Reasons Love", δεν προσθέτουν τίποτε απλά συμπληρώνουν το άλμπουμ όπως και τα Highway Lady» και «Martian Landscape»(σύνθεση του Danny Peyronel, που ΔΕΝ αναφέρεται στον πλανήτη Άρη… αλλά στην Αργεντινή!), που κλείνει το δίσκο να μην προσφέρουν τίποτε το ιδιαίτερο. Απλά να αναφέρω τη «A Fool , In Love» του Frankie Miller που ήταν πολύ δημοφιλής στη Μ.Βρετανία και καθόλου έξω από αυτήν.
«Από τη 5άδα των ιστορικών άλμπουμ τους Phenomenon (1974), Force It (1975), No Heavy Petting (1976), Lights Out (1977) και Obsession (1978), το No Heavy Petting είναι το πιο αδύναμο και διασώζεται χάρις στα "Natural Thing" και "Belladonna", με το παίξιμο του Schenker να αποτελεί για ακόμα μια φορά, πόλο αγοράς του. Το εξώφυλλο σχεδίασε η Hipgnosis.
ΤΙ ΕΚΑΝΑΝ ΜΕΤΑ
Ο Danny Peyronel έμεινε μόνο σε αυτό το άλμπουμ. Συνέχισε την καριέρα του στους Blue Max, Tarzen, ενώ έγραψε τραγούδια κι έπαιξε με τους Meat Loaf και Nick Mason. Μετά την απομάκρυνσή του, οι UFO πήραν την απόφαση να συνεχίσουν σαν 5μελές συγκρότημα, με τη διαφορά ότι ο καινούργιος οργανίστας θα ήξερε και κιθάρα κι έτσι προσέλαβαν τον πρώην Savoy Brown, Paul Raymond και κυκλοφόρησαν το άλμπουμ Lights Out (1977).
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΡΙΧΑΡΔΟΣ
24/3/23
Την άλλη Παρασκευή: Paice Ashton Lord - Malice in Wonderland
Ο ΚΩΣTΑΣ ΤΣΙΡΑΝΙΔΗΣ ΓΙΑ ΤΟ HEAVY PETTING
 |
| Το οπισθόφυλλο |
Δεν ξέρουν όλοι οι Έλληνες τους UFO. Όπως, σοκαρισμένος ανακάλυψα, ιδίοις όμασσι, την 16 η Απριλίου του 2010 στο Fuzz στην Αθήνα, οι UFO δεν είναι το συγκρότημα που θα ξεπουλούσε ακόμα και ένα club μεσαίου μεγέθους στην χώρα μας. Όμως οι UFO έχουν δυο τραγούδια που ξέρουν σχεδόν οι πάντες. Το ένα είναι το θρυλικό “Doctor,doctor” από το ντεμπούτο του θεού Michael Schenker, το ιστορικό “Phenomenon” (1974), λόγω της χρήσης του από τους Iron Maiden στα intro των συναυλιών τους, αν μη τι άλλο. To δεύτερο, είναι η
μελαγχολική μπαλάντα “Belladonna” από το άλμπουμ για το οποίο διαβάσατε σε αυτό το κείμενο, το “No Heavy Petting”. Το οποίο άλμπουμ είναι πολλά περισσότερα από το ομολογουμένως συνταρακτικό “Belladonna”, το οποίο κατάφερε να διαπεράσει μέχρι και το «Σιδηρούν Παραπέτασμα» και να γίνει τεράστια επιτυχία (αν και διασκευασμένο) στην ΕΣΣΔ. Για άλλους, είναι το άλμπουμ με ένα από τα καλύτερα opener των 70s (μεταξύ αυτών και ο Joe Elliot των Def Leppard – μέγιστοι fans του συγκροτήματος άπαντες), το “Natural Thing”.
Τα “Reason’s Love” και “I’m A Loser” απλά επιβεβαιώνουν την άλλη πίστα που έπαιζαν οι UFO, πρωτοπόροι και ένθερμοι θιασώτες αυτού που ονομάζουμε παραδοσιακό βρετανικό hard rock. Αν και το “No Heavy Petting” δεν συγκαταλέγεται στην αφρόκρεμα των best-of λιστών του hard rock, προσωπικά δηλώνω ανεπιστρεπτί και αμετανόητα φανατικός του συγκροτήματος και θεωρώ ότι το συγκεκριμένο άλμπουμ ένα σημαντικό βήμα προς τις δισκογραφικές κορυφές των UFO (και όχι μόνο) που θα ακολουθούσαν με τα τρία επόμενα άλμπουμ.
Δημοσίευση σχολίου