Αν υπάρχει μια λίστα με τις 10 μεγάλες προσωπικότητες του Blues, o John Lee Hooker(1912-2001) κατέχει μια θέση μέσα σε αυτή τη λίστα. Σχετικά άγνωστος στο πλατύ rock κοινό, προσωπικά τον ήξερα σαν όνομα και προσφορά, αλλά δεν θυμάμαι να είχα κάποιο δίσκο του πριν με κερδίσει το Healer. Έπρεπε να φθάσουμε στο 1989 για να καταφέρει ο τότε 73χρονος μουσικός να εκτινάξει την καριέρα του με την κυκλοφορία του The Healer, σε παραγωγή του λευκού κιθαρίστα Roy Rodgers. Ένα πολύ καλό άλμπουμ που σηματοδότησε την επιστροφή του, μαζί με ένα ευρύ φάσμα προσκεκλημένων μουσικών όπως Bonnie Raitt, George Thorogood, Carlos Santana, Armando Peraza (κόνγκας, Santana), Adolfo «Fito» de la Parra (ντράμερ των Canned Heat), David Hidalgo (κιθάρα, τραγούδι, Los Lobos), Robert Cray, Jose Areas (κίμβαλα, Santana) κ.α. Ένας πολύ καλός τρόπος να επιστρέψει ένας μουσικός στη δισκογραφία αλλά και στα «πράγματα» ήταν να προσκαλέσει στο δίσκο του κάποια γερά ονόματα για να τον βοηθήσουν. Με δεδομένο ότι ο αμέσως προηγούμενος δίσκος του ήταν το Jealous, που ηχογραφήθηκε το 1982 αλλά κυκλοφόρησε το 1986, καταλαβαίνεις ότι η απουσία του ήταν μακροχρόνια και χρειαζόταν ένα καλό comeback. Η μαγεία και η ατμόσφαιρα του ομότιτλου κομματιού όπου ο Carlos Santana είναι συνπαραγωγός, συνσυνθέτης και παίζει το σόλο κιθάρα όπου τον συνοδεύουν οι Santana, ήταν ότι καλύτερο για αυτό το comeback.
Από εκεί και πέρα, ήταν πολύ εύκολο να ανακαλύψουμε το “On the Mood”, με τη δεύτερη φωνή και το σόλο κιθάρα της Bonnie Raitt (σ.σ. όσοι ασχολείστε λίγο παραπάνω, φροντίστε να την ανακαλύψτε) και το “Baby Lee’με τον Robert Gray. Νομίζω ότι αυτά τα 3 κομμάτια, φθάνουν και περισσεύουν για επαναφέρουν στην επιφάνεια τον John Lee Hooker, που με αυτό το άλμπουμ εισέπραξε την καταξίωση που έπρεπε αν είχε εισπράξει 40 χρόνια πριν! Όσο για τα υπόλοιπα κομμάτια, δεν είναι ιδιαίτερα αλλά η χαρακτηριστική φωνή του, τα κάνει να ακούγονται με ενδιαφέρον. Τέλος, δεν μπορώ να μην αναφέρω την παρουσία των 2 περκασιονιστών των Santana, Armando Peraza και Jose Areas, που δίνουν μια γενική latin jazz χροιά σχεδόν σε όλα τα κομμάτια.
ΤΙ ΕΚΑΝΕ ΜΕΤΑ
Το 1990 συμμετείχε στο soundtrack της ταινίας Hot Spot, σε σκηνοθεσία Dennis Hopper,με πρωταγωνιστές τους Don Johnson, Virginia Madsen και Jennifer Connelly. Το score της ταινίας είχε γραφτεί από τον Jack Nitzsche κι έπαιζαν οι John Lee Hooker, Miles Davis, Taj Mahal, Roy Rogers, Tim Drummond κι ο ντράμερ Earl Palmer.Tο 1991 κυκλοφόρησε το προσωπικό του δίσκο Mr. Lucky, στο ίδιο μουσικό μοτίβο με το The Healer.
TRIVIA
Η ιδέα των καλεσμένων ήταν του manager Mike Kappus, που δεν ήταν από τα προβεβλημένα ονόματα των managers αλλά κατά γενική αποδοχή, ένας από τους καλύτερους.
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΡΙΧΑΡΔΟΣ
3/3/23
Την επόμενη Παρασκευή: Jimi Hendrix Experience Electric Ladyland
Ο ΕΠΑΜΕΙΝΩΔΑΣ ΚΟΛΙΟΣ ΓΙΑ ΤΟ THE HEALER
Όταν κυκλοφόρησε του Healer, στο τέλος της δεκαετίας του 80, τα λεγόμενα «νέγρικα» blues ήταν εκτός εποχής! Ο ογκόλιθος που λέγεται John Lee Hooker, καταξιωμένος και με τεράστια καριέρα που ξεκίναγε στο τέλος της δεκαετίας του 50, κυκλοφορεί το 1986 το άλμπουμ Jealous χωρίς επιτυχία. Με βάση τα παραπάνω, σκέφτηκα ότι το Healer θα απευθυνόταν στους blues fans και μόνο! Μαθαίνοντας τη συμμετοχή του Carlos Santana και των υπόλοιπων καλεσμένων, κατάλαβα ότι εδώ υπάρχει ενδιαφέρον κάτι που επιβεβαιώθηκε από τις πρώτες νότες του ομώνυμου τραγουδιού έως και το τέλος του δίσκου όπου ο J.L. Hooker με τις πινελιές των καλεσμένων, δημιούργησε τον ιδανικό τρόπο προσέγγισης για ακροατές που δεν είναι fans των καθαρόαιμων blues, ισόρροπόντας τέλεια μεταξύ latin και Blues rock! Το Healer αποτελεί μια ολόφρεσκια πρόταση για το πως ο Blues καλλιτέχνης των 50’d, 60’s και 70’s μπορεί να προσεγγίσει νέους ακροατές. Η επιτυχία της συνταγής ήταν απόλυτη, ο δίσκος μπήκε σε δισκοθήκες ακροατές που δεν είχαν καμία σχέση με το blues, δίνοντας το ερέθισμα να ψάξουν βαθύτερα μέσα σε αυτή τη μουσική, καθιστώντας το The Healer διαχρονικό.
Δημοσίευση σχολίου