“Τέσσερα αστέρια που αλλάξαν πορεία,
το καθένα χαράζοντας καινούργια ιστορία»
Οι POLL αποτελούν μια από τις ομορφότερες ιστορίες της ελληνικής μουσικής. Έχοντας ήδη έναν πρώτο εξαιρετικό δίσκο στη δισκογραφία τους και πολλές εμφανίσεις-για τα δεδομένα της εποχής, αφήνουν τη φθορά των μεταξύ τους σχέσεων να τους διαβρώσει και σύντομα φθάνουν στη διάλυση. Βάσει συμβολαίου, χρώσταγαν ένα δίσκο στην Phonogram (μετέπειτα Polygram) και οι (Λογαρίδης, Ουίλιαμς και Τουρνάς), δίνουν 11 τραγούδια με τη συνθετική μερίδα του λέοντος να ανήκει στους Ουίλιαμς και Τουρνά. Στην κυκλοφορία αυτού του δίσκου, συνέβη το εξής παράδοξο: Η τεράστια και συνεχιζόμενη επιτυχία του πρώτου δίσκου τους (ταγάρι) έκανε πολύ κόσμο, να πιστεύει ότι τα καινούργια τραγούδια του δεύτερου δίσκου ήταν …στο πρώτο! Είναι δύσκολο να καταλάβουν οι σημερινοί νέοι ότι το 1972, η μουσική δημοσιογραφία ήταν στα σπάργανα με …κανένα μουσικό περιοδικό (δεν θυμάμαι αν είχε εκδοθεί η εφημερίδα Μουσική Γενιά του Στέλιου Ελληνιάδη, μάλλον όχι) και η ενημέρωση ήταν ελλιπέστατη. Εκείνο που κατάφεραν ήταν να αποδείξουν οι Poll ότι μόνο τυχαία δεν ήταν η επιτυχία του πρώτου δίσκου και το ταλέντο, περίσσευε στους τρεις συνθέτες. Τα «Ξημερώνει», «Και θάσαι μάρτυς» (το καλύτερο τραγούδι που έχει γράψει ο Ουίλιαμς), «Όσες φορές», «Ποιος μπορεί να πιστέψει» αλλά και το «Πες της μαιμούς να μη με πειράζει με το δάχτυλό της» που στιχουργικά αναφέρεται στη χούντα (που ανάθεμα και να καταλάβαινα τι ήθελαν να πουν οι στίχοι), πολύ γρήγορα έγιναν τα αγαπημένα μου αλλά κι όλης της νεολαίας. Το συγκρότημα όμως είχε πάρει την απόφαση να διαλυθεί και το δεύτερο άλμπουμ τους θα ήταν μια γλυκιά ανάμνηση.
 |
| Η διαφήμιση του μαγαζιού |
ΟΙ POLL ΣΤΟ 11ο ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΤΡΑΓΟΥΔΙΟΥ ΤΗΣ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ
Τελευταίο άφησα τη σύνθεση των Τουρνά/ Ουίλιαμς“Μολυβιές φωτογραφίες”, με το οποίο διαγωνίστηκαν στο 11ο Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης και…πάτωσαν, δικαιολογημένα αφού ήταν το πιο άχρωμο τραγούδι τους. Η απόφασή τους να συμμετάσχουν στο διαγωνισμό (σ.σ.. το φεστιβάλ) βρήκε κάθετα αντίθετο τον Λογαρίδη που θεώρησε ότι η συμμετοχή τους ήταν αντίθετη στη λογική τους γι αυτό κι αποχώρησε. Στο φεστιβάλ, έπαιξαν οι Poll μαζί με τους Μίκης Μίχος μπάσο, Κώστα Παπαϊωάννου ντραμς(σ.σ. ο …κανονικός ντράμερ τους) κι ο μετέπειτα Ακρίτας Άρης Τασούλης πιάνο. Όπως έχει δηλώσει ο Τουρνάς, «το δυσκολότερο ήταν το συγκρότημα να συγχρονιστεί με την ορχήστρα, λόγω της μεταξύ τους μεγάλης απόστασης αλλά και την αντήχηση του Παλαί Ντε Σπορ", που δεν είχε φτιαχτεί να φιλοξενεί συναυλίες.
Τότε, κάθε καλλιτέχνης ή συγκρότημα (αν δεν κάνω λάθος, ήταν η πρώτη φορά που διαγωνιζόντουσαν συγκροτήματα), έπαιζε το τραγούδι 2 φορές (ο διαγωνισμός μεταδιδόταν από την ΕΙΡΤ με παρουσιαστή τον υπέρ- κλασσικό Άλκη «Ευτυχείτε» Στέα (πέθανε το 1999) κι αν προκρινόταν, εμφανιζόταν την επόμενη ημέρα στον τελικό. Εννοείται ότι ήταν το γεγονός της χρονιάς στη Θεσσαλονίκη αλλά κι ολόκληρη την Ελλάδα, που στηνόταν στις μαυρόασπρες τηλεοράσεις. Με θυμάμαι να βρίσκομαι όρθιος μπροστά από τη FILCO με το μαύρο φίλτρο που απορροφούσε τις ακτίνες που χάλαγαν τα μάτια(!!!) και για το οποίο (φίλτρο) η μητέρα μου ήταν πολύ περήφανη και να περιμένω να ακούσω το τραγούδι των Poll που με απογοήτευσε. Τότε έπαιζαν live χωρίς overdubs ή άλλα κόλπα! Το τραγούδι όχι μόνο δεν προκρίθηκε στον τελικό της επόμενης ημέρας (σ.σ. το φεστιβάλ κράταγε 3 ημέρες) αλλά θυμάμαι ότι..πάτωσε. Δεν θυμάμαι να ψήφιζε το κοινό, νομίζω υπήρχε επιτροπή, συγχωρέσατε με, ήμουν μικρός για να θυμάμαι τέτοιες λεπτομέρειες, αλλά να υπήρχε η δυνατότητα να ψηφίζει το κοινό το 1972, μού ακούγεται αδύνατη. Το « Μολυβιές φωτογραφίες» κυκλοφόρησε σε δίσκο 45 στροφών, με το «Όσες φορές» στην πίσω πλευρά. Και τα 2 τραγούδια συμπεριλήφθηκαν στο δίσκο/cd του Λευκού Άλμπουμ.
Στο 11ο Φεστιβάλ Ελληνικού Τραγουδιού του 1972 το Α’ βραβείο πήρε ο Κύπριος Δώρο: Γεωργιάδης με το τραγούδι «Αν ήμουν πλούσιος» που είχε γίνει πολύ μεγάλη επιτυχία, το Β’ βραβείο η «Αγιά Σοφιά» (σ.σ. όχι το γήπεδο) με την Κλειώ Δενάρδου που ούτε το θυμάμαι και το Γ’ βραβείο στο «Γύρνα πίσω Αποστόλη» του Κύπριου Μιχάλη Βιολάρη. Θυμάμαι πολύ καλά ότι σε εκείνο το διαγωνισμό είχαν πάρει μέρος και οι Νοστράδαμος που ενθουσίασαν το κοινό του Παλαί Ντε Σπορ και δεν πήραν κανένα βραβείο. Ο κόσμος χειροκροτούσε και φώναζε για το τραγούδι που ήταν το «Δως μου το χέρι σου», που άρον άρον ο συνθέτης Στέλιος Φωτιάδης και μετέπειτα σύζυγος της Γλυκερίας, έλαβε την Τιμητική διάκριση πρωτοεμφανιζόμενου συνθέτη και εκτελεστή, που αν δεν κάνω λάθος, ήταν ένα βραβείο που θεσπίστηκε …εκείνη την ώρα!!!! Εννοείται ότι όλα τα φεστιβάλ ήταν μαγνητοφωνημένα από την ΕΙΡΤ σε ταινίες που …έσβησαν για να τις ξανά γράψουν. Διαμάντια σβήστηκαν! TRIVIA
TO video με το τραγούδι «Αετοί», προέρχεται από τη μοναδική τηλεοπτική τους εμφάνιση που σώζεται από το εορταστικό σόου της ΥΕΝΕΔ "Να τα ξαναπούμε;" που έπαιξε τις επιτυχίες της χρονιάς. Στο πρώτο πλάνο, ο παρουσιαστής Ντάνος Λυγίζος.
Η έκδοση του βινύλιου ΔΕΝ περιείχε το τραγούδι «Αετοί», που είχε κυκλοφορήσει σαν b side (στη β πλευρά του single- μικρού δίσκου) «Η Γενιά μας». Συμπεριλήφθηκε στην επανέκδοση του δίσκου σε cd, το 1994.
ΤΟ ΕΞΩΦΥΛΛΟ
Με το ταγάρι από λινάτσα για εξώφυλλο αλλά και κάλυμμα του πρώτου δίσκου, οι Poll αλλά και η ελληνική Phonogram είχε πρωτοτυπήσει. Δύσκολο και κοστοβόρο για τα δεδομένα της εποχής. Έτσι, αν και το συγκρότημα είχε ήδη διαλυθεί, ήθελαν να κάνουν ένα εξ ίσου διαφορετικό εξώφυλλο για το δεύτερο άλμπουμ, που σαν ιδέα βασίστηκε στο White Album των Beatles αλλά και στο γεγονός ότι είχαν διαλύσει όταν το ηχογραφούσαν και προτιμήθηκε το λευκό χρώμα. Τη σχεδίαση ανέλαβε ο γραφίστας Στέργιος Δελιαλής, που εργαζόταν στην Phonogram. Το συγκρότημα τού είπε να βάλουν μέσα ένα 12σέλιδο κόμικ (σχεδιασμένο από τον Δελιαλή) που απεικονίζει όλη την ιστορία του συγκροτήματος, από την ίδρυση ως τη διάλυσή του καθώς και η (πολύ καλή) αφίσα που τους εμφανίζει ως Fantastic Four. Πρωτοποριακό για την εποχή του, αλλά και για πολλά χρόνια, το κόμικ και η αφίσα είχαν ένα κόστος, αλλά άξιζε τον κόπο και τα έξοδα βγήκαν με το παραπάνω.
Δημοσίευση σχολίου