Για να μην κρύβομαι πίσω από το δάκτυλό μου, τους Diamond Head, τούς έμαθα από τη διασκευή που έκαναν οι Metallica στο “Helpless” στο άλμπουμ τους The $5.98 E.P. – Garage Days Re-Revisited (1987) για να έλθει η συλλογή NWOBHM(1990)που επιμελήθηκαν οι Lars Ulrich κι ο δημοσιογράφος Geoff Barton και να με κάνει να τους ψάξω. Έως τότε, κανείς στη χώρα μας ή τέλος πάντων ελάχιστοι τους ήξεραν, πέραν αυτών των λίγων κομματιών. Έπρεπε να φθάσουμε στο 1992 για να μπορέσουμε να ακούσω την επανέκδοση του πρώτου ιστορικού άλμπουμ τους από την Metal Blade, γιατί έως τότε μόνο από τις λίστες με τα Καλύτερα Άλμπουμ του NWOBHM, ξέραμε την ύπαρξη του άλμπουμ.
Έτσι όπως εξελίχθηκαν τα πράγματα, κανείς δεν μπορεί να αμφισβητήσει ότι χωρίς την ιδέα του Ulrich να διασκευάσουν το “Helpless” αλλά και τη χρησιμοποίηση 2 τραγουδιών τους στην περίφημη συλλογή NWOBHM, που επιμελήθηκαν από κοινού οι Lars Ulrich κι ο δημοσιογράφος Geff Burton, οι Diamond Head θα είχαν παραμείνει στην αφάνεια. Το 2010, η περίφημη Big 4 tour, που είχε περάσει κι από τη χώρα μας, έκανε του «Am I Evil?», το γνωστό σε όλους. Κι ας μην ξέραμε, έστω κι ένα δίσκο τους!
ΛΙΓΑ ΛΟΓΙΑ ΓΙΑ ΤΟ LIGHTING THE NATIONS
Το συγκρότημα σχηματίστηκε από τους Brian Tatler κιθάρα και Sean Harris τραγούδι, είχαν ξεκινήσει το ταξίδι τους από το χαμένο κάπου στα δυτικά της Άγγλίας, Stourbridge (σ.σ.δεν το έχουν όλοι οι χάρτες). Ηχογράφησαν ένα demo, ξοδεύοντας το ποσό των 25 λιρών και το έστειλαν στον Geoff Barton της μουσικής εφημερίδας Sounds. Η χρονική συγκυρία ήταν η καλύτερη, μια που το Κίνημα του New wave of British Heavy Metal, μόλις είχε ανοίξει τα μάτια του. Εκείνο που ξεχώρισε αμέσως ο Barton ήταν η φωνή του Harris και τα riffs τουTatler, που τους έκαναν να ηχούσαν ιδιαίτερα μέσα από το μεταλλικό κύμα που ερχόταν από κάθε γωνία της Μ.Βρετανίας. Με τους Def Leppard και Iron Maiden να έχουν «κλειστεί» από πολυεθνικές δισκογραφικές εταιρείες, ο manager τους Reg Fellows (σ.σ. ο οποίος τύγχανε σύντροφος της μητέρας του Harris κι προϊστάμενος στη δουλειά της!) καταφέρνει να τους κλείσει για support σε 2 συναυλίες των AC/DC και σε μια των Iron Maiden, στο Lyceum του Λονδίνου. Οι τρεις αυτές εμφανίσεις τους, τράβηξαν την προσοχή των ανθρώπων της δισκογραφίας που τους πρότειναν συμβόλαιο αλλά με την συμβουλή του manager(;;;;) Fellows, τα απέρριψαν με το σκεπτικό ότι οι πολυεθνικές εταιρείες θα…τους έβλαπταν και δεν θα μπορούσαν να αναπτύξουν τη μουσική τους όπως ήθελαν! Αντ αυτών, τους προσέφερε ένα συμβόλαιο για την κατοχύρωση των πνευματικών δικαιωμάτων τους από τον ιδιοκτήτη του studio που ηχογραφούσαν, ο οποίος τους έφτιαξε και το αρχικό λευκό εξώφυλλο (σ.σ. η καλύτερη ιδέα που είχε) ενώ το άλμπουμ είχε ηχογραφηθεί μέσα σε 7 ημέρες σε τοπικό 24κάναλο studio, με πρώτο single το «Shoot Out the Lights». Ο Fellows, έχοντας αρνηθεί την υπογραφή σε δισκογραφική εταιρεία, ακολουθούσε φθηνές λογικές, κι έτσι το συγκρότημα ΔΕΝ πλήρωσε τίποτε για τις ηχογραφήσεις αλλά προσέφερε σε αντάλλαγμα το 50% των πνευματικών δικαιωμάτων τους (σ.σ. αυτό που διαβάσατε πιο πάνω) για 15 χρόνια. Το ιστορικό πρώτο άλμπουμ τους με τίτλο Lightning to the Nations κυκλοφόρησε τον Οκτώβριο του 1980 όταν ήδη οι Saxon και Samson είχαν κυκλοφορήσει τα άλμπουμ τους (από το 1979), για να ακολουθήσουν οι Iron Maiden(Απρίλιος 1980), Def Leppard (Μάρτιος 1980), Tygers of Pan Tang (Ιούνιος 1980) και Girlschool (Ιούνιος 1980), ΟΛΟΙ νωρίτερα από τους Diamond Head. Άρα το έδαφος ήταν ήδη έτοιμο για ακόμα ένα (καλό) δίσκο αλλά ο manager(;) αποφάσισε ότι θα κυκλοφορούσε 1.000 αντίτυπα του Lighting the Nations από την ανεξάρτητη δισκογραφική (που ανήκε στον ιδιοκτήτη του studio!!!) την Happy Face Records.
 |
| Το πρώτο εξώφυλλο |
Το λευκό εξώφυλλο δεν είχε ούτε τους τίτλους των τραγουδιών (για να αποφύγουν τα τυπογραφικά έξοδα) και τα πρώτα 250 αντίτυπα ήταν υπογεγραμμένα, αφήνοντας να εννοηθεί ότι είναι demo έκδοση και θα ακολουθήσει η κανονική κυκλοφορία του! Τα 1.000 αντίτυπα πουλήθηκαν στις συναυλίες και μέσω ταχυδρομικής παραγγελίας για £3,50 με τη μόνη διαφήμιση της ταχυδρομικής παραγγελίας στην Sounds όπου δεν πλήρωσαν τα έξοδα διαφήμισης στην εφημερίδα που τους μήνυσε!!!! Κατανοητό ότι ο τρόπος που ο Fellows αλλά και το συγκρότημα που διαχειρίστηκαν το δίσκο και την καριέρα τους είναι μνημείο ανοησίας!
ΤΑ ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ
Με δεδομένη την φτωχή και ερασιτεχνική παραγωγή (έγινε από το συγκρότημα και φυσικά τον Reg Fellows), το Lighting to the Nations ήταν (είναι) πολύ καλό άλμπουμ και από τα καλύτερα δείγματα του NWOBHM. Μπορεί η παραγωγή να μην κατάφερε να αναδείξει τη λαμπρότητα των τραγουδιών τους, αλλά είναι δύσκολο να μην καταλάβετε ότι ακούτε ένα ωμό κι άτεχνο αριστούργημα, γεμάτο ευρηματικά riffs. Και τελικά, αυτή η φτωχή και αδύναμη παραγωγή, λειτούργησε θετικά στον τελικό αποτέλεσμα, με τη λογική ότι μια φροντισμένη παραγωγή, να θάμπωνε τον ήχο τους. Βέβαια υπάρχει και ο αντίλογος που λέει ότι τα σόλο του Tatler δεν έχουν καμία σχέση με αυτά που έκανε στα live (Rock Candy Δεκ 2022). Το συγκρότημα (Sean Harris τραγούδι, Brian Tatler κιθάρα, μπάσο και Duncan Scott ντραμς) είχε εμφανείς επηρεασμούς από Black Sabbath, ειδικά στο «Am I Evil?» το πνεύμα του Iommi πλανάται, ενώ στο 9λεπτο(!)»Sucking My Love» το αντίστοιχο του Robert Plant!
Αυτό που μένει στο τέλος, είναι μια παρέας νεαρών που ηχογράφησε μια σειρά, ελκυστικών riffs και που σίγουρα θα μπορούσαν να είχαν πολύ καλύτερο μέλλον. Και τα κομμάτια του Lighting to the Nations δείχνουν ότι είχαν, με το παραπάνω, τις δυνατότητες. Απλά, τα έκαναν όλα λάθος!!!
ΠΩΣ ΓΡΑΦΤΗΚΕ ΤΟ “AM I EVIL?”
Οι ρίζες του τραγουδιού και του riff, βρίσκονται στη σύνθεση του Άγγλου Gustav Holst «Mars, the Bringer of War» από το έργο του The Planets Suite, ενώ οι στίχοι του γράφτηκαν από τον τραγουδιστή του συγκροτήματος Sean Harris κι όπως λέει, άφησε τη φαντασία του ελεύθερη, όπως έκανε κι ο Ronnie James Dio! Κι όμως τους πήρε 18(!) μήνες να το ολοκληρώσουν και να το ηχογραφήσουν, ενώ δεν παραλείπουν να αναφέρουν ότι στον τελικό ρυθμό, ρόλο έπαιξε κι ο ντράμερ Duncan Scott. Ήταν 1978 όταν ο Brian Tatler καθόταν στο κρεβάτι του στο Stourbridge και γρατζούναγε την κιθάρα του «πιάνοντας» το riff του «Am I Evil?» και σίγουρα δεν φανταζόταν ότι είχε γράψει ένα από τα πιο επιδραστικά heavy riffs όλων των εποχών που σε συνδυασμό με την ταιριαστή εισαγωγή του Holst, έχουμε ένα τέλειο αποτέλεσμα. Με σαφείς επηρεασμούς από το τον ήχο των Black Sabbath κι ειδικά από το «Symptom of the Universe, το τραγούδι συμπεριλήφθηκε στο πρώτο ιστορικό άλμπουμ των Diamond Head Lightning to the Nations(1980) και επαναηχογραφήθηκε για το δεύτερο άλμπουμ τους Borrowed Time.
Παρ όλο που το Lightning to the Nations μέσα στην γενική έκρηξη του NWOBHM δεν έκανε επιτυχία, αλλά τουλάχιστον επανεκδόθηκε αρκετές φορές με διαφορετικά εξώφυλλα(!)και όσοι ενδιαφερόντουσαν, το απέκτησαν. Αλλά για να λέμε το δίκιο, αν δεν ήταν ο Lars Urlich για να ανακαλύψει το τραγούδι αλλά και τους Diamond Head, πιθανόν να αναγράφονταν μόνο στα ιστορικά άρθρα για το μουσικό είδος.
ΟΙ ΔΙΑΣΚΕΥΕΣ
Οι Metallica διασκεύασαν το “Am I Evil?”, αρχικά σαν B-side στο single (μικρός δίσκος) «Creeping Death» (1984) και το επαναηχογράφησαν για το άλμπουμ τους με διασκευές Garage Inc (1998), με τον James Hetfield να αλλάζει το τελικό χορικό του τραγουδιού κι από «Am I evil? Yes, I am” να το ερμηνεύει “Am I evil? Yes, I fucking am!”. Για να είμαστε ειλικρινείς, το κομμάτι» πέρασε» στην πλατιά μάζα των fans, από την ερμηνεία των Big 4 (Metallica, Megadeth, Slayer και Anthrax)στην περιοδεία του 2011 όπου εξελίχθηκε σαν το βασικό τραγούδι της περιοδείας.
ΕΠΑΝΕΚΔΟΣΕΙΣ
Οι Diamond Head αλλά κι ο Fellows ηχογράφησαν εν αγνοία τους ένα από τα καλύτερα δείγματα του ΝWOBHM το οποίο εξελίχθηκε σε ένα συλλεκτικό δίσκο. Το συγκρότημα έστειλε κασέτες με την αρχική ηχογράφηση στη γερμανική δισκογραφική εταιρεία Woolfe Records, η οποία το κυκλοφόρησε με διαφορετικό εξώφυλλο (ένα παγκόσμιο χάρτη που φλέγεται). Το 1993, η Metal Blade Records κυκλοφόρησε την πρώτη επίσημη έκδοση CD ολόκληρου του άλμπουμ χωρίς να βρουν τις αρχικές ταινίες ή να κάνουν remastering , απλά έκαναν μεταφορά από δίσκο σε καινούργιο master! Το αποτέλεσμα ήταν να λείπει η εισαγωγή στο «It’s Electric»! Μια άλλη επανέκδοση είναι αυτή της High Vaultage Records το 1997, με το master να προέρχεται από αυτό που χρησιμοποίησε η Woolfe Records. Όμως περιείχε bonus τα singles που είχαν κυκλοφορήσει. Το 2001 το κυκλοφόρησε η Sanctuary Records με το mastering της High Vaultage. Το 2011 κυκλοφόρησε η Deluxe Edition από την Universal (σ.σ. αυτή έχω) με το αρχικό άλμπουμ να προέρχεται από την πρώτη κασέτα που ανακαλύφθηκε και με bonus cd, 7 τραγούδια από singles! Μεταξύ αυτών και το «Shoot Out the Lights». Όπως θα προσέξατε, πέραν του πρώτου λευκού εξώφυλλου, σχεδόν κάθε επανέκδοση είχε διαφορετικό εξώφυλλο!
ΤΙ ΕΚΑΝΑΝ ΜΕΤΑ
Υπέγραψαν στην MCA και το 1982 κυκλοφόρησαν το Borrowed Time αλλά η λάμψη είχε χαθεί.
17/2/23
Την επόμενη Παρασκευή: Love it to death-Alice Cooper
Ο ΚΩΣΤΑΣ ΤΣΙΡΑΝΙΔΗΣ ΓΙΑ ΤΟ LIGHTING THE TO THE NATIONS
Πλέον έχω ξεχάσει πόσες φορές έχω επιχειρηματολογήσει υπέρ του ομώνυμου ντεμπούτου των Angel Witch για το καλύτερο NWOBHM άλμπουμ. Οι Diamond Head θεωρήθηκαν ως οι επόμενοι μεσσίες της βρετανικής hard rock σκηνής
από τα ΜΜΕ της εποχής. Ενδεικτικά ήταν διθυραμβικά σχόλια όπως «διάδοχοι των Led Zeppelin» (σε αντιστοιχία με τους Iron Maiden που ήταν οι «διάδοχοι» των Deep Purple), «ο Brian Tatler έχει περισσότερα riff στο τσεπάκι του από όσα ο Iommi όλη την προηγούμενη δεκαετία» κτλ. Η άριστη ποιότητα υπήρχε και αν τους καθόταν καλά ένας συνδυασμός αποφάσεων σχετικά με την διαχείριση της μπάντας και την δισκογραφική τους εταιρεία, τώρα θα μιλούσαμε για ένα φαινόμενο εξίσου μεγάλο με τους συνοδοιπόρους τους Saxon, ίσως να άρπαζαν και μερίδιο της δόξας των απείρως πιο επιτυχημένων Iron Maiden και Def Leppard. Σίγουρα πάντως επηρέασαν ένα συγκρότημα που θα γινόταν μεγαλύτερο ακόμα και από αυτά τα μεγαθήρια. Τους Metallica, στους οποίους οι Diamond Head επέδρασαν μέσα από την εμμονή του Lars Ulrich με αυτούς και το πρώτο άλμπουμ τους, “Lightning to the nations”.
Υπάρχουν λίγα άλμπουμ στην ιστορία του metal τόσο εμβληματικά όσο το “Lightning to the
nations”. Αυτό που ξεκίνησε ως μια ταπεινή προσπάθεια “DIY” (όπως
και ολόκληρο το NWOBHM), και με μόνο 1.000 αντίτυπα μεταξύ των στενότερων φίλων και
των οικογενειών του συγκροτήματος, έγινε σύντομα φαινόμενο. Σήμερα, θεωρείται δίκαια
ως ένα από τα σημαντικότερα άλμπουμ του NWOBHM, καθώς και βασική επιρροή στην
αμερικανική thrash metal σκηνή (μέσω Metallica). Για εμένα, η φώτιση ήρθε κάπου στα τέλη της δεκαετίας του ’90, σκανάροντας ευλαβικά τεύχος του ελληνικού Metal Hammer, με αφιέρωμα στο συγκρότημα (συγκεκριμένα από την στήλη «Στις Κατακόμβες» του Β. Ζαχαρόπουλου). Όταν δε άκουσα γιαπρώτη φορά τα τραγούδια για τα οποία διάβαζα, πείστηκα πως είχα κάνει την σωστή
επιλογή να κυνηγάω τα CD τους για καιρό. Ένα θα σας πω μόνο: αν δεν έχετε το “Lightning
to the nations” μην χάνετε άλλο χρόνο, αγοράστε το, ακούστε το και μετά τυφλά αγοράστε
τουλάχιστον και τα δύο επόμενα άλμπουμ των DIAMOND HEAD. Μόνο κέρδος θα έχετε.
Δημοσίευση σχολίου