Ο John Cale κυκλοφόρησε πριν λίγες ημέρες το MERCY, το πρώτο ολοκληρωμένο άλμπουμ του εδώ και μια δεκαετία και για άλλη μια φορά, επανασχεδιάζει τoν τρόπο που δημιουργεί μουσική, ήχους και έργα. Το αριστουργηματικό – 12 track - Mercy κινείται βασανιστικά μέσα από την αληθινή dark-night-of-the-soul ηλεκτρονική μουσική προς μια κατεύθυνση με τραγούδια αγάπης και ευαλωτότητας αλλά και αισιόδοξες σκέψεις για το μέλλον.
Επειδή λοι νεώτεροι είναι πιθανόν να μην γνωρίζουν καν την ύπαρξή του, να θυμίσουμε ότι πριν 60 χρόνια ή έστω από τότε που ως νεαρός Ουαλός μετακόμισε στη Νέα Υόρκη και σχημάτισε τους Velvet Underground, o Cale επανεφευρίσκει τη μουσική του με μια εντυπωσιακή και εμπνευσμένη συχνότητα. Στο νέο του άλμπουμ Mercy, ο Cale έχει την πολύτιμη βοήθεια των πιο ψαγμένων μυαλών της μουσικής, Animal Collective, Sylvan Esso, Laurel Halo, Tei Shi, Actress και αυτοί είναι μόνο οι μισοί από την ομάδα των εξαιρετικών μουσικών που μπαίνουν μέσα στο μυαλό του, συμμερίζονται την οπτική του για τον κόσμο και τον βοηθούν να τον αναδιατάξει. Ο Cale έγινε 80 τον Μάρτιο που μας πέρασε και έχει δει πολλούς φίλους και συνεργάτες του να «φεύγουν» ειδικά την τελευταία δεκαετία. To Mercy είναι η συνέχεια μιας τεράστιας καριέρας, κάτι αληθινά αξιοθαύμαστο από μόνο του κι ο τελευταίος καρπός αυτού του ανικανοποίητου μυαλού.
Όλα αυτά τα χρόνια, μέχρι τη νέα κυκλοφορία το 2023, ο Cale δεν έμεινε αδρανής φυσικά. Έχοντας παίξει στην αποστρατικοποιημένη ζώνη, στα train tracks που χωρίζουν τη Βόρεια από τη Νότια Κορέα, στο DMZ, έφτασε τελικά στην Κίνα προκαλώντας στο κοινό μια οργιώδη φρενίτιδα, δούλεψε με τον Todd Haynes στο ντοκιμαντέρ για τους Velvet Underground, που ήδη έχει πάρει διθυραμβικές κριτικές. Αυτά τα δέκα χρόνια είναι με πολλούς τρόπους συνέχεια απασχολημένος, από το να διευθύνει μια εκπληκτική ορχήστρα flying drones μέχρι το να συνεργάζεται με την έτερη Ουαλή, Κelly Lee Owens ή το να ηγείται του συνταρακτικού tribute για τα 50 χρόνια των Velvet underground & Nico. Το πρώτο τραγούδι που κυκλοφόρησε από το Mercy είναι το NIGHT CRAWLING, ένας φόρος τιμής στην 70s pre-disco εποχή της Νέας Υόρκης, τότε που ο ίδιος και ο David Bowie (σ.σ. εμφανίζεται ως καρτούν)διέσχιζαν κάθε βράδυ την πόλη, από το ένα κλαμπ στο άλλο, από το ένα πάρτι στο επόμενο. «
Ο Rick Wakeman θα κυκλοφορήσει το νέο του concept άλμπουμ με τίτλο A Gallery Of The Imagination, στις 24 Φεβρουαρίου. Η αρχική ιδέα για το A Gallery Of The Imagination, προέρχεται από την πρώτη δασκάλα πιάνου του, την κυρία Symes, με την οποία μελέταγε από την ηλικία των 5 ετών μέχρι τη στιγμή του που μπήκε στο Royal College of Music. Του δίδαξε ότι η μουσική ήταν σαν να ζωγραφίζεις εικόνες όταν παίζεις, ζωγραφίζεις εικόνες μέσα από τη μουσική, ένα σημαντικό μάθημα που ο Wakeman δεν ξέχασε. Έχοντας γράψει πρόσφατα μια τεράστια γκάμα νέων συνθέσεων, όλα διαφορετικά στυλ, o Rick θυμήθηκε τη συμβουλή της δασκάλας του και αποφάσισε να παρουσιάσει τα κομμάτια για το νέο άλμπουμ σαν να ήταν φωτογραφίες σε μια γκαλερί. Όπως υπάρχουν πολλά διαφορετικά στυλ σε μια γκαλερί τέχνης, έτσι υπάρχουν πολλά διαφορετικά μουσικά στυλ στο A Gallery Of The Imagination. Περιέχει πολλές σαφείς prog επιρροές, ειδικά στα σόλο Moog ενώ υπάρχουν και δύο σόλο πιάνο, που αντικατοπτρίζουν τις κλασικές ρίζες του και τις επιρροές του από τη ρομαντική περίοδο. Παραδείγματα της ποικιλίας που περιέχεται στο άλμπουμ, είναι το χαρούμενο "A Day Spent On The Pier", ένα κομμάτι που περιγράφει τον χρόνο που περάσατε στην παραλία, γραμμένο στο Southwold μέσα τις παιδικές αναμνήσεις του. Έγραψε το "The Eyes Of A Child" έχοντας στο μυαλό του τα δεκατρία εγγόνια του(!), έχοντας επίγνωση της ευθύνης της προσπάθειας να φτιάξει τον κόσμο για τις επόμενες γενιές, ενώ το "Cuban Carnival" γιορτάζει τις χαλαρές στιγμές διασκέδασης που πέρασε στην Κούβα με το συγκρότημά του. Καθώς οι ακροατές κάνουν μια μουσική βόλτα στα κομμάτια του νέου του άλμπουμ θα βρουν πολλά μουσικά στοιχεία για να πυροδοτήσουν τη φαντασία και να βρουν τις δικές τους ζωγραφιές. Λέει ο Wakeman: "Μια από τις μεγάλες μου αγάπες είναι να πηγαίνω σε μουσεία και γκαλερί τέχνης και να βλέπω όλα τα διαφορετικά είδη τέχνης, οπότε σκέφτηκα, γιατί όχι μια μουσική γκαλερί... η Gallery Of The Imagination;
Οι άνθρωποι μπορούν να ζωγραφίσουν τις δικές τους εικόνες του μυαλού τους στα διάφορα είδη μουσικής που υπάρχουν στο άλμπουμ. Είναι πολύ ποικιλόμορφο και για μένα λειτουργεί πολύ καλά γιατί το concept τα δένει όλα μαζί». Οι μουσικοί που τον συνοδεύουν είν αι οι ο μπασίστας Lee Pomeroy, ο κιθαρίστας Dave Colquhoun, ο ντράμερ Ash Soan και η τραγουδίστρια Hayley Sanderson.
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΡΙΧΑΡΔΟΣ
\27/1/23
Δημοσίευση σχολίου