TO ΟΡΟΠΕΔΙΟ ΣΤΟ ΚΥΤΤΑΡΟ
Τέλος πάντων, πέρασε μια ολόκληρη σεζόν (1974-1975) με τους καημούς των Σαρακατσάνων και των Καραγκούνηδων (δοσμένους πάντως υπέροχα μέσα από τους στίχους του Κώστα Βίρβου), φαίνεται όμως ότι οι τοίχοι του «Κύτταρου» ήταν ανεξίτηλα καλυμμένοι από την πατίνα του ροκ, τόσο που ακόμα και ο Μαρκόπουλος επηρεάστηκε! Κι έτσι, την επόμενη σαιζόν (1975-1976) ανεβάζει στο «Κύτταρο» το πιο πρωτοποριακό (και πιο παραγνωρισμένο) έργο του, το «Οροπέδιο», πάνω στο ομώνυμο ποίημα του Μιχάλη Κατσαρού (φημισμένου ποιητή του «Κατά Σαδδουκαίων»). Είναι ένα έργο που μιλά για την προσπάθεια του ανθρώπου να επιβιώσει μέσα σε όλα τα κακώς κείμενα που συμβαίνουν γύρω του. Και; Είναι το «Οροπέδιο» ροκ; Χμ! Ως προς τους στίχους του Κατσαρού, δεν χωράει αμφιβολία! Είναι ο ορισμός της ποπ κουλτούρας, θα λέγαμε!! Πάρτε, αν θέλετε, μια γεύση:
Ως προς τη μουσική όμως, θα ήταν δύσκολο να την χαρακτηρίσεις έτσι. Βλέπετε, είναι τόση η πίστη του Μαρκόπουλου στην παράδοση, ώστε η διαρκής παρουσία του σαντουριού, της κρητικής λύρας, του βιολιού και του μπουζουκιού, σε σπρώχνει μάλλον προς τον χαρακτηρισμό «έντεχνο», παρόλο που κάποια τραγούδια (όπως το «Τύμπανα παίζω»), θα μπορούσαν να αποκληθούν και φολκ μπαλάντες.
ROCKING ΜΑΡΚΟΠΟΥΛΟΣ!
Υπάρχει όμως ένα τραγούδι μέσα σ’ αυτό το άλμπουμ, ένα τραγούδι διάρκειας 7’.26” παρακαλώ, που όχι απλώς θα το χαρακτηρίζαμε ελληνόφωνο ροκ, αλλά θα το συμπεριλαμβάναμε άνετα στα καλύτερα δείγματα του είδους. Και όχι τυχαία! Πέρα από τους καταπληκτικούς στίχους και την περίτεχνη μουσική σύνθεση, στην εκτέλεση του τραγουδιού πρωτοστατούν δύο πολύ λαμπερά αστέρια της ελληνικής ροκ σκηνής: Ο πρίγκηπας Παύλος Σιδηρόπουλος και ο θεϊκός Γιάννης Σπάθας! Είναι, βλέπετε, αυτό που γράφαμε νωρίτερα για τους μεταπολιτευτικούς χρόνους, ότι οι ροκάδες μας έψαχναν στέγη σε άλλα μουσικά σχήματα. Κι έτσι, καθώς οι καλύτεροι πήγαιναν στους πιο σημαντικούς συνθέτες, βρέθηκε ο Μαρκόπουλος με τον Σπάθα και τον Σιδηρόπουλο στην ορχήστρα του, κοντά σε άλλα ιερά τέρατα της ελληνικής σκηνής, όπως τον Αριστείδη Μόσχο, τον Ροδουσάκη, τον Κεχαγιά, και άλλους. Κι όταν έχεις τέτοιο έμψυχο υλικό, τι άλλο να περιμένεις από το μνημειώδες! Η ερμηνεία του Σιδηρόπουλου (πότε ιαμβική, πότε φαλτσέτο, πότε πρόζα) καταλυτική! Το σόλο του Σπάθα ασυναγώνιστο! Αλλά και η λεπτοδουλειά της ενορχήστρωσης, με το πάντρεμα τόσων ετερόκλητων οργάνων, μοναδική! Έχει κι άλλα αξιόλογα κομμάτια αυτός ο δίσκος, όπως το «Να ‘μαι Ιησού Κρίσνα Μωϋσή» ή το «Άνεμος, νερό, φωτιά», κανένα όμως δεν μπορεί να σταθεί ισάξια δίπλα σ’ αυτό το υπέροχο ροκ κομμάτι, που προέκυψε από το απρογραμμάτιστο συναπάντημα δύο ξεχωριστών μουσικών σχολών. Και νομίζω, ότι τέτοιου είδους κομμάτια ήταν αυτά που φρέναραν την αρχική, ορμητική ροπή προς το «επαναστατικό» στρατευμένο τραγούδι και προξένησαν μια δημιουργική ώσμωση των ειδών. Διότι, ξέρετε, δεν ήταν μόνο ο Μαρκόπουλος που βάλθηκε να εξερευνήσει αυτή τη μουσική. Κι άλλοι έντεχνοι, όπως ο Λοΐζος, ο Ξαρχάκος, ο Μούτσης και -πάνω απ’ όλους- ο Χατζιδάκις, προσέγγισαν το ροκ, με εξαιρετικά αποτελέσματα. Κανείς όμως σαν τον Μαρκόπουλο, με τον Σπάθα, τον Σιδηρόπουλο και τ’ άλλα παιδιά!
ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΤΟΥ ΑΛΜΠΟΥΜ
Το άλμπουμ «Οροπέδιο» κυκλοφόρησε τον Φεβρουάριο 1976, από την ΕΜΙ, με παραγωγό τον «συνήθη ύποπτο» Γιώργο Μακράκη. Εκτός από τον Σιδηρόπουλο, τραγούδησαν οι Λάκης Χαλκιάς, Λιζέτα Νικολάου, Χαράλαμπος Γαργανουράκης και Βασιλική Λαβίνα. Συμμετείχε επίσης ο ηθοποιός Λευτέρης Βογιατζής. Το θέμα του εξωφύλλου είναι μια ζωγραφιά του Σπύρου Ορνεράκη, που κάλυπτε τον τοίχο της σκηνής του «Κύτταρου», για όσο διαρκούσε η παρουσίαση του έργου.
Τα τραγούδια του δίσκου:
01) Εισαγωγή έργου (Ορχήστρα)
02) Να μην ακούγεται ήχος (Χαλκιάς-Γαργανουράκης-Νικολάου)
03) Τρέχω με το άλογό μου (Νικολάου)
04) Μέσα στο δέντρο (Χαλκιάς)
05) Δεν ήρθα σαν ξένος (Σιδηρόπουλος-Νικολάου, με παρεμβολή ποιήματος του Σύλβιου)
06) Τα οράματά μου (Γαργανουράκης και χορωδία)
07) Τύμπανα παίζω (Χαλκιάς, Γαργανουράκης, Νικολάου, Λαβίνα)
08) Δεν ακούς τη φωνή μου (Χαλκιάς-Νικολάου)
09) Να ‘μαι Ιησού Κρίσνα Μωϋσή (Γαργανουράκης)
10) Μάχομαι (Λαβίνα)
11) Θα κτίσω τη νέα σας πόλη (Νικολάου και χορωδία)
12) Άνεμος, νερό, φωτιά (Χαλκιάς και χορωδία. Απαγγέλει ο ηθοποιός Λευτέρης Βογιατζής)
ΔΙΚΑΙΟΠΟΛΙΣ
24/1/23
Δημοσίευση σχολίου