Ο Burr ξεκίνησε την επαγγελματική καριέρα του με τους Samson, πριν ακόμα ηχογραφήσουν τον πρώτο μεγάλο άλμπουμ τους, παίζοντας στα singles (μικροί δίσκοι) «Telephone" και "Mr Rock and Roll". Το 1979, η τύχη του χαμογέλασε και αντικατέστησε τον Doug Sampson στους Iron Maiden, λίγο πριν υπογράψουν στην EMI, μετά από πρόταση του Dennis Stratton.
Ήταν 26 Δεκεμβρίου 1979 και το μέλλον ανοιγόταν διάπλατο μπροστά του. Με τους Iron Maiden ηχογράφησε τα ιστορικά άλμπουμ, Iron Maiden, Killers και The Number of the Beast για να απολυθεί μετά το τέλος της αμερικάνικης περιοδείας του 1982, γιατί σύμφωνα με τον Harris, ο Burr "πέρασε το μεγαλύτερο μέρος της συναυλίας κάνοντας εμετό σε κουβά στο πλάι της ντραμς", ενώ ακούστηκαν και φήμες και για ναρκωτικά.Αυτός ο ισχυρισμός αμφισβητήθηκε από τον Burr, ενώ ο Bruce Dickinson στην αυτοβιογραφία του, ισχυρίζεται ότι ο χωρισμός είχε να κάνει περισσότερο με προσωπικές διαφωνίες μεταξύ των Burr και Harris. Τον αντικατέστησε ο Nicko McBrain (πρώην Trust, Streetwalkers και Pat Travers). Ο Burr ισχυρίζεται ότι έπρεπε να αποχωρήσει κατά τη διάρκεια της περιοδείας γιατί πέθανε ο πατέρας του κι έπρεπε να πάει στην κηδεία. Ο ίδιος σε συνεντεύξεις του, έχει δηλώσει ότι επρόκειτο περί προσωρινής αντικατάστασης κι έτσι όταν επέστρεψε για να συνεχίσει στην περιοδεία (μαζί με τους Judas Priest, Scorpions και 38 Special), τα πράγματα δεν ήταν όπως θα ήθελε. Μετά από 4 χρόνια μαζί τους και 3 άλμπουμ, το όνειρο του τελείωσε. Η συνέχεια τον βρίσκει στους Trust,αντικαθιστώντας τον McBrain(!) παίζοντας στα άλμπουμ Trust IV (1983) και Man's Trap (1984) για να περάσει για μια εβδομάδα(!) κι από τις τάξεις των Alcatrazz. Ίσως η πλέον ελπιδοφόρα στιγμή του μετά τους Iron Maiden να ήταν οι Gogmagog όπου σχημάτισε μαζί με τους Paul Di'Anno, Janick Gers(δεν ήταν ακόμα μέλος των Maiden), Neil Murray (Whitesnake) και Pete Willis (Def Leppard. Το σχήμα κυκλοφόρησε μόνο ένα Ep με 3 τραγούδια, το I Will Be There EP (1985).
Η αποτυχία των Gogmagog, τον οδηγεί στη δημιουργία των Clive Burr's Escape που μετασχηματίστηκαν στους Stratus και με σύνθεση Bernie Shaw τραγούδι(αργότερα στους Uriah Heep), τα αδέλφια Tino Troy κιθάρα/τραγούδι και Chris Troy μπάσο (πρώην Praying Mantis0, Alan Nelson πλήκτρα και Clive Burr ντραμς. Ηχογράφησαν ένα αρκετά καλό άλμπουμ (σ.σ. θα αρέσει στους φίλους των Praying Mantis) Throwing Shapes(1985) το οποίο έχει επανεκδοθεί αρκετές φορές. Σε συναυλία των Stratus είχε δει ο Mick Box τον Bernie Shaw και τους πρότεινε τη θέση του τραγουδιστή στους Uriah Heep. Mε τους Stratus να ανήκουν στην ιστορία για μια ακόμα φορά ο Burr ψάχνει το μέλλον του, παίζοντας στους Desperado, του Dee Snider οι οποίοι ηχογράφησαν το άλμπουμ Bloodied, but Unbowed (1988) αλλά ….κυκλοφόρησε το 1996! Η Angel Air Records το επανακυκλοφόρησε το 2006 με τίτλο Ace. Η περιπλάνησή του συνεχίζεται στους Elixir με τους οποίους κυκλοφόρησε τα άλμπουμ Lethal potion (1990)και Sovereign Remedy (2004) για να τον βρούμε το 1996 να παίζει στο Captured Alive in Tokyo City των Praying Mantis. Η σκλήρυνση κατά πλάκας είχε ήδη κάνει την εμφάνισή της και σταδιακά ο Burr αρχίζει να αποσύρεται.
 |
Η ΒΟΗΘΕΙΑ ΑΠΟ ΤΟΥΣ IRON MAIDEN
Με την οικονομική κατάστασή του να είναι κακή, οι Iron Maiden στις 2 Σεπτεμβρίου του 2002, τρείς συναυλίες στο Brixton Academy, με τα έσοδα £250,000 να προσφέρονται (κι από το merchandising) στο ίδρυμα που συστήθηκε ειδικά για την περίσταση Clive Burr Multiple Sclerosis Trust Fund. Στα έσοδα συμμετείχαν η EMI και η εκδοτική BMG Music, ενώ κυκλοφόρησαν το single, Run To The Hills/Number of The Beast.Χαρακτηριστικό είναι ότι σημαντικά ποσά προσέφεραν και fans από όλο τον κόσμο. Τα χρήματα αυτά, τον βοήθησαν να ανταπεξέλθει στα οικονομικά του ενώ αγόρασε κι ένα αυτοκίνητο, ειδικά διαμορφωμένο για να μπαίνει με τον αμαξίδιο, το Clivermpobile όπως το ονόμασε που ήταν ένα ειδικό μοντέλο Volkswagen Caddy!
Τα τραγούδια που έπαιξαν εκείνη τη βραδιά ήταν από τα 3 πρώτα άλμπουμ τους όπου είχε παίξει ο Burr, τα εισιτήρια κόστιζαν 40 λίρες και δεν δόθηκε ΚΑΜΙΑ πρόσκληση, ακόμα και στα μέλη των οικογενειών τους!!!! Η εικόνα από το video είναι αρκετά θολή αλλά ενδεικτική, με τον Burr να ανεβαίνει στη σκηνή. Όμως εκτός από αυτή τη βραδιά που λόγω...ονόματος συγκεντρώθηκαν πολλά χρήματα, υπήρξε κι άλλες βραδιές με συγκροτήματα του NWOBHM που έδωσαν συναυλίες με τα έσοδα να του προσφέρονται όπως αυτή τον Ιανουάριο του 2009 στο περίφημο Ruskin Arms Club με συμμετοχές των Cloven Hoof, Hanging Doll, Marshall Law, Tokyo Blade, Elixir και Nemhein.
Πέθανε στον ύπνο του στις 13 Μαρτίου 2013 στο Λονδίνο, 5 ημέρες μετά τα γενέθλιά του, σε ηλικία 56 ετών. Αιτία θανάτου, επιπλοκές από την ασθένεια.
TRIVIA
- O Burr έχει συνθέσει δύο τραγούδια κομμάτια από όλη τη δισκογραφία του συγκροτήματος, τα "Gangland" και "Total Eclipse",
- Ο άνθρωπος που τον ενέπνευσε να παίξει ντραμς σε ηλικία 15 ετών, ήταν ο Ian Paice όταν τον είδε να παίζει το “Highway Star”. Τα τελευταία χρόνια της ζωής του ζούσε με τη σύντροφο του Mimi η οποία κι αυτή έπασχε από την ίδια ασθένεια. Η ντραμς του φυλασσόταν στο γκαράζ του σπιτιού και το 2005 δόθηκε στο Hard Rock Cafe του Λονδίνου London.
Την επόμενη Κυριακή: Ποια τραγούδια απορρίφθηκαν να ακουστούν σε ταινιές James Bond
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΡΙΧΑΡΔΟΣ
25/12/22
Δημοσίευση σχολίου