ΕΙΣ ΜΝΗΜΗΝ CLIFF BURTON 1962-1986


Η ιστορία δεν γράφεται με «αν», ούτε με υποθέσεις, αλλά όπως και να το δεις, η καριέρα των Metallica θα ήταν διαφορετική αν εκείνο το πρωϊνο της 27ης Σεπτεμβρίου  1986, ο μπασίστας Cliff Burton δεν έχανε τη ζωή του. Στο άρθρο που ακολουθεί, θα διαβάσετε για τη μοιραία αλλαγή κουκετών μεταξύ Hammett και Burdon, το δυστύχημα, τι είπε ο οδηγός, ο πρώτος μάρτυρας-δημοσιογράφος που έφθασε, η συναυλία της προηγούμενης νύχτας, η συνέχεια....
ΤΟ ΔΥΣΤΥΧΗΜΑ
Το συγκρότημα βρισκόταν στη Σουηδία για την Damage Inc. περιοδεία που είχαν προγραμματίσει για να προωθήσουν την κυκλοφορία του τρίτου άλμπουμ τους Master of Puppets. Όταν μπήκαν στο λεωφορείο, παραπονέθηκαν ότι οι κουκέτες  ήταν άβολες και οι Hammett και Burton άλλαξαν κουκέτες μεταξύ τους. Η ιστορία πώς οι Burton και Hammett άλλαξαν κουκέτες, διαφέρει μεταξύ των μελών του συγκροτήματος, καθώς ο Kirk Hammett δήλωσε στην εκπομπή Behind the Music του VH1 ότι αυτός και ο Burton τράβηξαν χαρτιά  κάρτες κι ο Burton διάλεξε τον Ace of Spades, παίρνοντας έτσι την πρώτη επιλογή κουκέτας. Η άλλη εκδοχή λέει ότι άκουσαν τον Burton να λέει στον Hammett «Θέλω την κουκέτα σου» κι ο Hammett απάντησε "Ωραία, πάρε την κουκέτα μου, θα κοιμηθώ μπροστά, είναι μάλλον καλύτερα ούτως ή άλλως". Εκδοχή που ακούγεται πιο αξιόπιστη καθώς δεν έχει Ace of Spades που την κάνει να ακούγεται πιο…δραματική. H ώρα ήταν λίγο πριν τις 7 το πρωϊ, ο Burton κοιμόταν όταν σύμφωνα με τον οδηγό, το λεωφορείο γλίστρησε από το δρόμο (τον E4 του οδικού δικτύου της Σουηδίας), 19 χλμ. βόρεια του Ljungby και έπεσε στο γρασίδι στην κομητεία Kronoberg. Χωρίς κανένα σύστημα ασφαλείας στις κουκέτες, ο Μπάρτον πετάχτηκε βίαια από το παράθυρο του λεωφορείου, το οποίο στη συνέχεια έπεσε πάνω του, σκοτώνοντάς τον ακαριαία! Ο οδηγός του λεωφορείου είπε ότι το δυστύχημα προκλήθηκε από το χτύπημα του λεωφορείου σε ένα κομμάτι μαύρου πάγου στο δρόμο (σ.σ. εννοεί πάγο που είχε μείνει το οδόστρωμα κι είχε μαυρίσει από το περιβάλλον), αλλά ο Hetfield  δήλωσε αργότερα ότι ο οδηγός ήταν μεθυσμένος. «Είδα το λεωφορείο που είχε πέσει πάνω του με τα πόδια του να προεξέχουν. Φρίκαρα. Ο οδηγός, θυμάμαι, προσπαθούσε να τραβήξει απότομα την κουβέρτα που ήταν κάτω απ’ το σώμα του Burton για να τη χρησιμοποιήσουν άλλοι άνθρωποι. Πήγα προς το μέρος του και του φώναξα: ‘Μην το κάνεις αυτό γαμώτο!’ Ήθελα πραγματικά να τον σκοτώσω. Δεν ξέρω αν ήταν μεθυσμένος ή γλίστρησε σε πάγο. Το μόνο που ήξερα ήταν πως ο Cliff δεν ήταν πλέον ζωντανός». Προσπάθησαν να τον σώσουν σηκώνοντας λίγο το λεωφορείο με τη βοήθεια γερανού, προτού όμως προλάβουν να τον τραβήξουν, το όχημα προσγειώθηκε και πάλι στο έδαφος, λόγω του μεγάλου βάρους του. Για την ιστορία παρά το γεγονός ότι δε βρέθηκε πάγος σε κανένα σημείο του δρόμου εν τέλει, δεν απαγγέλθηκε καμία κατηγορία εις βάρος του οδηγού, αφού δεν κρίθηκε υπαίτιος για το ατύχημα. Επίσης είπε ότι περπάτησε στο δρόμο αναζητώντας μαύρο πάγο και δεν βρήκε κανένα. Όταν ο τοπικός ανεξάρτητος φωτογράφος Lennart Wennberg (ο οποίος φωτογράφησε το λεωφορείο) ρωτήθηκε σε μια μεταγενέστερη συνέντευξη σχετικά με την πιθανότητα ο μαύρος πάγος να προκάλεσε το ατύχημα, είπε ότι ήταν "εκτός συζήτησης" επειδή ο δρόμος ήταν στεγνός και η θερμοκρασία περίπου 2 °C (36 °F), πάνω από το σημείο πήξης των 0 °C (32 °F). Ο ντετέκτιβ του Ljungby, Arne Pettersson, αναφέρθηκε σε τοπική εφημερίδα ότι είπε ότι τα ίχνη στο σημείο του ατυχήματος ήταν ακριβώς όπως αυτά που φαίνονται όταν οι οδηγοί αποκοιμιούνται στο τιμόνι. Ωστόσο, ο οδηγός δήλωσε ενόρκως ότι είχε κοιμηθεί κατά τη διάρκεια της ημέρας και ήταν πλήρως ξεκούραστος. Η μαρτυρία του επιβεβαιώθηκε από τον οδηγό ενός δεύτερου λεωφορείου περιοδείας που μετέφερε το πλήρωμα και τον εξοπλισμό του συγκροτήματος. Ο 48χρονος Άγγλος οδηγός είχε ένα μικρό τραύμα στο πόδι, κρατήθηκε 2 ημέρες στο τμήμα,  κρίθηκε ότι δεν ευθύνεται για το ατύχημα, δεν του απαγγέλθηκαν κατηγορίες κι αφέθηκε ελεύθερος με εγγύηση με τον όρο ότι για ένα χρονικό διάστημα θα παραμείνει στο Ljungby.


ΜΙΑ ΠΡΩΤΗ ΜΑΡΤΥΡΙΑ
« Στις 7.30 χτύπησε το τηλέφωνο κι ήταν από την εφημερίδα The Express, λέει ο φωτογράφος Lennari Wennberg στο περιοδικό Classic Rock (Ιαν. 2005). «Πήρα το αυτοκίνητο μου και πήγα στον τόπο στου δυστυχήματος, στον Ε4. Είδα ένα σταματημένο λεωφορείο και γύρω του 10 ανθρώπους. Ήταν τα μέλη του συγκροτήματος και διασώστες, επικρατούσε μια κρύα σιωπή κόσμο. Τα μέλη του συγκροτήματος και οι συνοδοί τους (σ.σ. εννοεί tour manager κλπ) διεκομίστηκαν στο νοσοκομείο του Ljungby. Δεν είδα πουθενά τον οδηγό του οχήματος, τελικά κι αυτός διεκομίστηκε στο νοσοκομείο. Έμαθα ότι το λεωφορείο είχε αναποδογυρίσει και το επανάφεραν στην κανονική του θέση, κάποια τζάμια ήταν σπασμένα  και δεν είδα πουθενά τη σωρό του Burton”. Σύμφωνα με τον Wennberg, η αιτία που είπε ο οδηγός υπήρχε μαύρο χιόνι στο οδόστρωμα, δεν στέκει για τον απλό λόγο, πάντα κατά τον Wennberg, ο δρόμος ήταν στεγνός με τη θερμοκρασία κατά τη διάρκεια της νύχτας να είναι 0 βαθμούς C και την ώρα του δυστυχήματος περίπου 2 °C (36 °F), πάνω από το σημείο πήξης των 0 °C (32 °F).
Ο τεχνικός κιθάρας John Marshall λέει για το δυστύχημα: ”O οδηγός είχε χάσει τον έλεγχο και το λεωφορείο πήγαινε δεξιά κι αριστερά, ακυβέρνητο. Πρέπει να πάτησε φρένο γιατί μπλόκαραν οι πίσω τροχοί κι γύρισε. Κοιμόμουνα κι έπεσα από την κουκέτα μου. Το λεωφορείο είχε πέσει σε ένα χαντάκι κι αναποδογύρισε. Πόναγα πολύ και δεν μπορούσα να περπατήσω».  Κι ενώ όσοι ήταν σε καλή κατάσταση βγήκαν από το λεωφορείο, ο Burton είχε εκπαραθυρωθεί κι είχε πλακωθεί από το λεωφορείο. Ο Ulrich είχε σπάει ένα δάκτυλο στο πόδι, ο Hetfield είχε μόνο γρατζουνιές κι ο Hammett είχε ένα μάτι μαυρισμένο. Όλοι πόναγαν, είχαν μελανιές και δεν μπορούσαν να περπατήσουν.  Ο τεχνικός ντραμς Fleming Larsen κι ο τεχνικός κιθάρας Adrian Mullen χρειάστηκαν βοήθεια για να απελευθερωθούν, τα ρούχα τους ήταν σκισμένα κι έτρεμαν από το κρύο. Ευτυχώς η βοήθεια ήλθε γρήγορα και μεταφέρθηκαν στο νοσοκομείο.
O Hetfield θυμάται τον tour manager μας Bobby Schneider να λέει »Πάρτε το συγκρότημα και πηγαίνετε το στο ξενοδοχείο» και σκέφτηκα »Ποιο συγκρότημα, δεν είμαστε πια συγκρότημα, είχαμε μείνει τρεις». Το συγκρότημα μεταφέρθηκε σε ξενοδοχείο του Ljungby όπου έμεινε έως στις 29 Σεπτεμβρίου με τους Hetfield και Hammett να επιστρέφουν στην Αμερική και τον Ulrich να πηγαίνει στο σπίτι του πατέρα του στη Δανία.
Η ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΗ ΝΥΧΤΑ
Στις 25 Σεπτεμβρίου 1986 έπαιξαν στο Όσλο και μετά τη συναυλία και ταξίδεψαν με το tour bus για τη Solma της Σουηδίας όπου έπαιξαν σε ένα παλιό κινηματογράφο. Την ίδια ημέρα, στις 26 Σεπτεμβρίου είχε κανονιστεί συνάντηση με δημοσιογράφους στo γραφείο της Alpha Records που είχε τη διανομή της Music For Nations. To Master of Puppets (είχε κυκλοφορήσει από τον Μάρτιο του 1986) είχε ξεπεράσει τα 45.000 αντίτυπα μόνο στην Σουηδία. Το συγκρότημα έπαιζε πολύ καλά με το set list να περιλαμβάνει τα “Battery” με το οποίο άνοιγαν τις συναυλίες τους και τα “Seek&Destroy”, “From whom the Bell tolls”, “Ride the lighting”, (Anesthesia) Pulling Teeth με σόλο από τον Burton, Creeping Death κ.α.

ΤΙ ΔΗΛΩΣΕ Ο LARS ULRICH ΣΕ ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ

Λίγες ημέρες αφού ο Ulrich επέστρεψε σπίτι του, μίλησε τηλεφωνικά με τη δημοσιογράφοι της εφημερίδας Express, Fia Persson περιγράφοντας τις συνθήκες του δυστυχήματος όπως τις έζησε ο ίδιος: “Το λεωφορείο έκανε τούμπες, ήταν όλα σκοτεινά, νόμιζα ότι δεν θα σταματούσε ποτέ. Βγήκα έξω κι άκουσα φωνές και κλάματα. Γύρισα και έβγαλα τον Fleming Larsen, πόναγα παντού. Απομακρύνθηκα γιατί φοβήθηκα ότι θα εκραγεί! Δεν μπορώ να φανταστώ το συγκρότημα χωρίς τον Cliff, δεν ξέρω κανένα  να παίζει σαν αυτόν. Πρόκειται να είναι πολύ ξεχωριστή στιγμή η πρώτη φορά που θα παίξουμε χωρίς αυτόν», δήλωσε λίγες ημέρες μετά το δυστύχημα, αφήνοντας να εννοηθεί ότι το συγκρότημα θα συνεχίσει.
O Arne Pettersson ήταν ο αξιωματικός της αστυνομίας που ανέλαβε την υπόθεση κι έκανε τις έρευνες δήλωσε πολλά χρόνια μετά κι αφού είχε συνταξιοδοτηθεί: “Δεν θυμάμαι πολλά πράγματα από εκείνη την ημέρα. Μας ειδοποίησαν για το δυστύχημα και πήγαμε αμέσως. Βρήκα το λεωφορείο αναποδογυρισμένο στο πλάι του δρόμου. Υπήρχαν κομμάτια πάγου στο δρόμο που θα μπορούσαν να είχαν προκαλέσει το δυστύχημα».
ΕΝΑ ΜΙΚΡΟ ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ
Γεννημένος στο Castro Valley της  California στις 10 Φεβρουαρίου 1962, ο Clifford Lee Burton, έδειξε από μικρός την κλίση του στην κλασική μουσική, παίζοντας πιάνο. Στη εφηβεία του, άρχισε να ακούει rock, κλασική αλλά και country για να καταλήξει στο heavy metal. Στα 13 έχασε τον αδελφό του και εκείνη την εποχή άρχισε να μαθαίνει μπάσο, λέγοντας "Θα γίνω καλύτερος μπασίστας από τον αδελφό μου", κάνοντας πρακτική έως και 6 ώρες την ημέρα!!! Επηρεασμοί του, ήταν οι αξιότιμοι κύριοι Geddy Lee, Geezer Butler, Stanley Clarke, Lemmy Kilmister και Phil Lynott!
Το πρώτο του συγκρότημα ήταν οι EZ-Street, με το όνομα να είναι δανεισμένο από ένα topless bar. Εκείνο που δεν μπορεί να περάσει απαρατήρητο είναι ότι μέλη των EZ-Street ήταν οι "Big" Jim Martin και Mike Bordin, μετέπειτα μέλη των Faith No More! H διάλυση των EZ-Street, τον έφερε στους Agents of Misfortune κι από εκεί στους Trauma. Το ημερολόγιο δείχνει 1982 με το συγκρότημα να ηχογραφεί το "Such a Shame" για τη δεύτερη συλλογή Metal Massacre. Οι Trauma ταξίδεψαν στο Los Angeles για να παίξουν στο περίφημο Whisky a Go Go όπου μεταξύ του κοινού ήταν και οι νεαροί James Hetfield και Lars Ulrich, μέλη των άγνωστων Metallica που σκέφτηκαν ότι θα ήταν καλή περίπτωση αν γινόταν μέλος τους. Ήδη ο μπασίστας τους Ron McGovney, τούς είχε βρίσει κι είχε  αποχωρήσει, αφήνοντας τη θέση κενή. Ήταν η εποχή που κιθαρίστας των Metallica ήταν ένας άλλος δυναμικός νεαρός, ο Dave Mustain. Έκαναν μια πρόβα και οι 4 και η μοναδική απαίτηση του Burton ήταν να μετακομίσουν στο Σαν Φραντζίσκο. Η πρώτη ηχογράφηση του μαζί τους ήταν ένα demo για τη Megaforce και μετά από τις γνωστές αλλαγές στη σύνθεσή τους (αποχώρηση Mustain, πρόσληψη Hammett), υπέγραψαν στην Megaforce και το καλοκαίρι του 1983 κυκλοφόρησαν το Kill 'Em All με τη συνέχεια να είναι γνωστή.


ΤΙ ΕΚΑΝΑΝ ΜΕΤΑ
Με δεδομένη την απόφασή τους να προχωρήσουν και με τις ευχές της οικογένειας του Burton για το μέλλον τους, οι Hetfield, Ulrich και Hammett, αφού συνήλθαν από την απώλεια αλλά και από τα σωματικά και ψυχικά τραύματα, άρχισαν να κάνουν auditions για τη θέση του μπασίστα όπου υπολογίζεται ότι έκαναν audition 40 μoυσικοί, μεταξύ αυτών οι Les Claypool (Primus), Troy Gregory (Prong) και Jason Newsted πρώην Flotsam and Jetsam, που ήταν οι τρεις επικρατέστεροι, με τον Newsted να παίρνει τη θέση. Η πρώτη συναυλία που έδωσαν μαζί του ήταν στο Country Club της Reseda στην Καλιφόρνια., California. Τον Αύγουστο του 1987 κυκλοφόρησαν το The $5.98 E.P. – Garage Days Re-Revisited με διασκευές και γράφτηκε στην ιστορία αφού ήταν η πρώτη κυκλοφορία τους μετά το θάνατο του Burton.

Κανείς δεν ξέρει ποια θα ήταν η πορεία των Metallica με τον Burton. Εκείνο που ξέρουμε είναι ότι οι παλιοί fans τους, που τους ανακάλυψαν επί εποχής Kill’ them All και Ride the Lighting όταν οι δίσκοι τους (τότε δεν υπήρχαν cd) ερχόντουσαν εισαγωγής από τη Seagull που είχε τα γραφεία της στον 2ο όροφο της οδού Χαρ. Τρικούπη και Ακαδημίας, απέναντι από το Happening, σεβόμαστε την ιστορία τους, σεβόμαστε τα πρώτα 3 άλμπουμ τους αλλά σεβόμαστε και τη συνέχεια τους. Γιατί οι Metallica είναι ένα από τα 2 μεγαλύτερα συγκροτήματα του πλανήτη Γη.
 

ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΡΙΧΑΡΔΟΣ

9/10/22

Share on Google Plus

About Αλέξανδρος Ριχάρδος

    Blogger Comment

Δημοσίευση σχολίου