Σίγουρα οι Gazuama Sinchartas είναι το συγκρότημα με το πιο περίεργο και δύσκολο όνομα στην ιστορία του ελληνικού ροκ. Σχηματίστηκαν το 1971 στον Πειραιά από τους Μπάμπη Κατσιμπάρδη κιθάρα, Νίκος Μίντζης φλάουτο, φλογέρα, κρουστά, Γιάννη Μασμανίδη μπάσο και Γιάννη Μελάχρη ντραμς και το καλοκαίρι του 1972 κυκλοφόρησαν το μοναδικό μικρό δίσκο τους 45 στροφών (single) με τίτλο «Ανύψωση-Αποτίναξη-Εκφυγή (Part I) / Ανύψωση-Αποτίναξη-Εκφυγή (Part IΙ)» που συνεχιζόταν και στη Β πλευρά του δίσκου(!) συνολικής διάρκειας 9 λεπτών. Αν και κυκλοφόρησαν στην ουσία μόνο ένα τραγούδι, έπαιξαν δίπλα στα μεγάλα ονόματα της ελληνικής rock σκηνής όπως Πελόμα Μποκιού, Poll, Socrates Drank the Conium, Εξαδάκτυλος, Μπουρμπούλια, Blue Birds και Morka, πριν εξαφανιστούν όπως εμφανίστηκαν. Όπως θα ακούσετε κι από το μοναδικό τραγούδι τους, ο ήχος τους ήταν ένα κράμα παραδοσιακές μουσικής, rock αλλά και ψυχεδέλειας και έγινε γνωστό κι όταν κυκλοφόρησε αλλά κι αργότερα από τη συμμετοχή του στη συλλογή «Αναδρομή στη Δεκαετία του ’70» (1990), που είχαν επιμεληθεί οι Θοδωρής Κρίθαρης και Άκης Λαδικό. Χωρίς να είναι επιβεβαιωμένο, πρέπει να πήραν το όνομά τους από το πραγματικό όνομα του Βούδα που ήταν Siddhārtha Gautama και κατάφεραν και για το εξαιρετικά περίεργο όνοma για τα ελληνικά δεδομένα αλλά και για το τραγούδι, να αφήσουν μια παρακαταθήκη στο ελληνικό rock.
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΡΙΧΑΡΔΟΣ
13/9/22
(Με πληροφορίες από το βιβλίο του Ντίνου Δηματάτη Get that Beat)
Δημοσίευση σχολίου