YNGWIE MALMSTEEN’S RISING FORCE–ODYSSEY (1988): ΤΟ ΠΙΟ A.O.R. ΑΛΜΠΟΥΜ ΤΟΥ YNGWIE MALMSTEEN (όσο A.O.R. μπορεί να είναι o Malmsteen)

 

Το Odyssey κυκλοφόρησε τον Απρίλιο του 1988 και ήταν το τέταρτο άλμπουμ του Σουηδού μαέστρου/κιθαρίστα Yngwie Malmsteen, μετά τα Rising Force, Marching Our και Trilogy κι αφού ήδη είχε σχηματιστεί ένας πολύ μεγάλος αριθμός οπαδών. Το άλμπουμ σταμάτησε στο Νο40 του αμερικάνικου chart κι ακόμα ψηλότερα, στο No 27 του βρετανικού. Το 1988 ήταν ακόμα μια πολύ καλή χρονιά στο hard/heavy με σπουδαίες κυκλοφορίες που χαρακτήρισαν την εποχή και παραμένουν έως και σήμερα, αξεπέραστες. Σε αυτή την κατηγορία κατατάσσεται και το Odyssey, το οποίο ο Malmsteen ηχογράφησε με τη συμμετοχή των αδελφών Jens Johansson πλήκτρα και Anders Johansson ντραμς, του μπασίστα Bob Daisley (Rainbow, Uriah Heep, Black Sabbath, Gary Moore) και του τραγουδιστή Joe Lynn Turner που από το 1983 είχε τελειώσει με τους Rainbow και είχε κυκλοφορήσει το πρώτο προσωπικό του άλμπουμ Rescue Me (1985). Ο Malmsteen έχει ήδη βρει το δρόμο του από το πρώτο κιόλας άλμπουμ του και είναι απαραίτητο να δώσουμε τα εύσημα στον Joe Lynn Turner που προσφέρει μια άλλη αίσθηση στα τραγούδια. Γιατί θεικό το παίξιμο του Μεγάλου, αλλά δεν μπορούμε να αδιαφορήσουμε για την ποιότητα που προσδίδει η φωνή του Turner. Ίσως και το παίξιμο του Malmsteen να είναι πιο ήπιο(;) και πολύ πιο neoclassical σε σχέση με τα προηγούμενα άλμπουμ του, πάντως είναι εξαιρετικό και δαντελωτό, και με το παραπάνω. Να ξαναγυρίσω στη φωνή του Turner, που προσέξτε πόσο χρωματίζει το μάλλον τυπικό “Hold On” και πιστεύω ότι είναι αυτός που βάζει τα A.O.R. στοιχεία στο Odyssey. Μπορεί το “Heaven Tonight” δικαιωματικά να παίρνει όλα τα εύσημα αλλά ακούστε την μπαλάντα “Dreaming” και το εντελώς neoclassical “Faster than the speed of light”. Θα μείνω στο “Déjà vu” που είναι από τις δυνατές στιγμές του άλμπουμ και στο ορχηστρικό ”Krakatau”, που ανεδείκνυε την ταλεντάρα του. 

 
      Θυμάμαι, ότι με την κυκλοφορία του, υπήρχαν οι αέναες συζητήσεις «πιο είναι το καλύτερο άλμπουμ του» και βέβαια ποτέ δεν καταλήγαμε.
ΤΟ 1987 ΗΤΑΝ ΜΙΑ ΔΥΣΚΟΛΗ ΧΡΟΝΙΑ
Το 1987 δεν ήταν μια καλή χρονιά για τον Σουηδό κιθαρίστα αφού τραυματίστηκε αρκετά σοβαρά όταν το αυτοκίνητό του, μια V12 Jaguar, έπεσε σε ένα δένδρο με τον ίδιο να μένει σε κώμα για μια εβδομάδα. Το ατύχημα του προκάλεσε προβλήματα στα νεύρα του δεξιού χεριού του, προβλήματα που τον συνοδεύουν ακόμα! Την ίδια εποχή, πέθανε η μητέρα του από καρκίνο κι ο ίδιος έχασε σχεδόν όλα τα λεφτά του!
ANDRES KAI JENS JOHANSSON

 Τα αδέλφια Johansson, διέγραψαν μια πολύ καλή πορεία στο χώρο της μουσικής, με τον οργανίστα Jens να ξεκινάει την καριέρα του από το jazz fusion σχήμα των Slem και να συνεχίζει στους Silver Mountain. Το 1983 έφυγε από τη Σουηδία και πήγε στην Καλιφόρνια όπου συναντήθηκε με τον συμπατριώτη του Malmsteen και έγινε μέλος των Rising Force, παίζοντας στα άλμπουμ του Rising Force, Marching Out, Trilogy και Odyssey.  Με τον Malmsteen έμεινε έως το 1989 οπότε και έγινε μέλος των Dio. Ήταν και παραμένει μέλος των Stratovarius και συμμετείχε στο reunion των Ritchie Blackmore's Rainbow. Το παίξιμό του χαρακτηρίζεται σαν neoclassical σε συνδυασμό με fusion. Ο αδελφός του   Anders, έγινε γνωστός παίζοντας με τους HammerFall, ενώ με τον Yngwie Malmsteen, έπαιξε στα άλμπουμ Marching out, Trilogy, Odyssey, Trial by Fire/Live in Leningrad και Inspiration.  Έπαιξε επίσης στα 3 άλμπουμ των Silver Mountain και το 2019 τον βρίσκουμε στους Manowar και στο EP Manowar The Final Battle I (2019) και ήταν ντράμερ στην αθηναική συναυλία εκείνης της χρονιάς. Τώρα παίζει με τους Tungsten.

        
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΡΙΧΑΡΔΟΣ

3/8/22

Share on Google Plus

About Αλέξανδρος Ριχάρδος