Έως και το Νοέμβριο του 1975, οι Queen ήταν ένα καλό και πολύ ενδιαφέρον hard rock συγκρότημα που είχαν κυκλοφορήσει ένα πρώτο άλμπουμ με τίτλο το όνομά τους, που ακουγόταν πολύ κοντά στον ήχο των Cream και Led Zeppelin, ένα δεύτερο άλμπουμ, το Queen II με ξεχωριστά φωνητικά και ιδιαίτερο ήχο κι ένα τρίτο, το Sheer Heart Attack που πήγαινε τον ήχο τους ένα βήμα μπροστά. Αλλά με κανένα τρόπο, δεν μπορούσαμε να φανταστούμε ότι το Νοέμβριο του 1975 θα κυκλοφορούσαν ένα από τα καλύτερα τραγούδια όλων των εποχών, το "Bohemian Rhapsody"(N1 Uk, No 9 USA) κι ένα τόσο σπουδαίο άλμπουμ, με τόσες ευρηματικές συνθέσεις. Το “Death on two legs” που ανοίγει το δίσκο είναι ένα καλό rock τραγούδι των Queen με τους στίχοι του να αναφέρονται στη διαμάχη που είχαν με τον αρχικό μάνατζερ και ιδιοκτήτη των Trident Studios, Norman Sheffiel. Στους στίχους του δεν γίνεται καμία άμεση αναφορά σε αυτόν, αλλά ο Shefield μήνυσε, τόσο το συγκρότημα όσο και τη δισκογραφική εταιρεία για συκοφαντική δυσφήμιση. Η δημοσιότητα που πήρε η διαμάχη, αποκάλυψε το νόημα των στίχων αλλά και τη διαμάχη τους, την οποία το κοινό δεν γνώριζε, ούτε είχε καταλάβει. Τυπικό αγγλικό τραγούδι, που θυμίζει Kinks το “Lazing on a Sunday Afternoon”, ενώ το "I'm in Love with My Car", σύνθεση αλλά και ερμηνεία του ντράμερ Roger Taylor, μιλούν για το αγαπημένο του τότε αυτοκίνητο που ήταν ένα Alfa Romeo.
Ο Taylor είπε αργότερα ότι το εμπνεύστηκε από ένα roadie, που είχε σαν αγαπημένο ένα Triumph TR4. Το όμορφο mid tempo, You're My Best Friend" είναι σύνθεση του μπασίστα John Deacon και το έγραψε για τη γυναίκα του Veronica Tetzlaff. Στο ίδιο μήκος κύματος είναι και το ακουστικό”39”, σύνθεση και ερμηνεία από τον Brian May με τους στίχους να αναφέρονται στο αστρικό ταξίδι μιας ομάδας εξερευνητών όπου μετά την επιστροφή τους, ωστόσο, συνειδητοποιούν ότι έχουν περάσει εκατό χρόνια, λόγω του φαινομένου της διαστολής του χρόνου στην ειδική θεωρία της σχετικότητας του Αϊνστάιν, και τα αγαπημένα πρόσωπα που άφησαν πίσω είναι πλέον όλα νεκρά ή γερασμένα.
Το “Seaside Rendezvous” με το οποίο κλείνει η πρώτη πλευρά του δίσκου, είναι ακόμα μια μελωδική σύνθεση του Freddie Mercury που μας οδηγεί στο "The Prophet's Song", που χρονικά είναι το μεγαλύτερο τραγούδι του άλμπουμ,8:17 κι αναφέρεται σε ένα όνειρο που είχε δει ο May για να συνεχίσουμε με την πανέμορφη μπαλάντα του αρχι-μάστορα Freddie Mercury, "Love of My Life" και βέβαια το υπεράνω κάθε άλλου, «Bohemian Rhapsody”, μια 6λεπτη σουίτα με intro που συνεχίζει με μπαλάντα, οπερατικό πέρασμα, εξελίσσεται σε hard rock κι όλα μαζί καταλήγουν σ’ ένα progressive κρεσέντο! Όλα τα μέρη του κομματιού αποτελούν σύνθεση του Mercury, εκτός του σόλο κιθάρα που ανήκει στον Brian May. To μικρό πέρασμα στην όπερα με τη χορωδία να τραγουδά "Galileos" συνδέει το μέρος του τραγουδιού που είναι μπαλάντα με το hard rock. Κατά τη διάρκεια των ηχογραφήσεων του κομματιού, κι επειδή ο Mercury δεν είχε ορίσει τίτλο, τα μέλη του συγκροτήματος του αποκαλούσαν "Fred's Thing". Ο Mercury έπαιξε στον παραγωγό Roy Thomas Baker την εισαγωγή με τον May να συμπληρώνει ότι σαν σύνθεση θα έχει πολύ ενδιαφέρον όταν την τελειώσουν (σ.σ.που να φανταζόντουσαν τι σημαντικό κομμάτι ήταν). Όσο αφορά τους στίχους, ποτέ ο Mercury δεν τους εξήγησε, παρ’ όλο που πιέστηκε από τους δημοσιογράφους. Οι υπόλοιποι Queen σεβάστηκαν την άποψή του λέγοντας απλά ότι μερικές φράσεις από τους στίχους πιθανώς να αναφέρονται σε προσωπικές εμπειρίες του.
Το "Bohemian Rhapsody" είναι το τρίτο καλύτερο single σε πωλήσεις στη Μ.Βρετανία κι έχει πουλήσει μόνο εκεί, 2.000.000 αντίτυπα. H παρουσία του κομματιού στην ταινία Wayne’s World (1992) με τους πρωταγωνιστές να χτυπιόνται μέσα στο αυτοκίνητο ήταν όλα τα λεφτά! To άλμπουμ κλείνει με μια αχρείαστη διασκευή του “God save the Queen”. Προσέξτε πόσο κοντά συνθετικά είναι τα "The Prophet's Song" και «Bohemian Rhapsody”!
Με οδηγό το "Bohemian Rhapsody" αλλά και το A Night at the Opera, οι Queen μπήκαν στην Μεγάλη Κατηγορία των Rock συγκροτημάτων και ταυτόχρονα ανέδειξε το ταλέντο των Mercury και May. Ειδικά του Mercury που έως τότε τον υπολογίζαμε σαν ένα καλό τραγουδιστή αλλά τώρα τον υπολογίζουμε και σαν καλό συνθέτη. Η αλήθεια είναι ότι στο προηγούμενο άλμπουμ τους Sheer Heart Attack (που σχεδόν κανείς δεν μνημονεύει!), το συγκρότημα, έπαιξε στα όρια του hard rock αλλά στο A Night at the Opera, υπέγραψαν ένα αριστούργημα. Χρησιμοποιώντας τις πολυεπίπεδες κιθάρες και αρμονίες με φωνητικούς συνδυασμούς που θυμίζουν όπερα, οι Queen μπήκαν στην ιστορία. Και κάτι τελευταίο: Όλοι θαυμάζουμε και δικαιολογημένα, τις απεριόριστες φωνητικές και ερμηνευτικές δυνατότητες του Freddie Mercury. Εκείνο που θέλω να σημειώσω είναι ότι μέχρι τότε ΔΕΝ είχαμε ακούσει παρόμοιο ήχο σόλο ή riff σαν αυτόν του May….πολύ σπουδαίος κιθαρίστας !
ΤΟ ΕΞΩΦΥΛΛΟ…
Το εσώφυλλο του δίσκου |
…επιμελήθηκε ο David Costa υπό τις οδηγίες του Freddie Mercury, που είχε σπουδάσει γραφικές τέχνες στο Ealing School of Arts. Η βασική ιδέα του ήταν να παραπέμπει σε κάτι πομπώδες και βαρύ. Ήδη από την κυκλοφορία του δεύτερου άλμπουμ τους, Queen II(1974), είχαν δείξει σαφή δείγματα της προσωπικής τους άποψης για την αισθητική, φωτογραφούμενοι στο εξώφυλλο σε μια πόζα παρεμφερή με αυτήν της Marlene Dietrich για την ταινία του 1932, Shangai Experss. Για να γυρίσουμε στο A Night at the Opera, το πλούσιο σε χρώματα και σχέδια εικαστικό, έχει μια πολύ απλή εξήγηση: Επέλεξαν άσπρο φόντο για να δώσουν κύρος και το σχήμα που πιθανότατα να μην καταλαβαίνετε τι...εννοεί, βασίζεται στα ζώδια των 4 μελών του συγκροτήματος. Ο Mercury ήθελε να αποκτήσει το συγκρότημα ένα σύμβολο και επέλεξε αυτό, που τελικά σαν σύμβολο δεν λειτούργησε, αλλά σαν εικόνα στο εξώφυλλο, ήταν πολύ καλό. Το έμβλημα εικονίζει ένα κάβουρα που είναι το σύμβολο του ζωδίου του Brian May, 2 λιοντάρια που είναι τα ζώδια των Roger Taylor και John Deacon και μπροστά από το γράμμα Q βρίσκονται δύο νεράιδες, που συμβολίζουν το ζώδιο του Freddie Mercury, παρθένος. Η χήνα που εικονίζεται να καλύπτει με τα φτερά της τα προαναφερόμενα ζώδια, δεν είναι χήνα αλλά φοίνικας που αναγεννιέται. Χαρακτηριστικό του ενθουσιασμού του Mercury είναι το γεγονός, ότι σε συναυλία των Queen στο Liverpool Empire, βγήκε στη σκηνή κρατώντας μια τεράστια μακέτα του εξώφυλλου και την έδειξε στο κοινό!
TRIVIA
- Το άλμπουμ πήρε όνομά του από την ομότιτλη ταινία των Marx Brothers, των οποίων Brian May είναι φανατικός θαυμαστής.
- Ο Taylor ζήτησε να μπει το τραγούδι στη Β» πλευρά του μικρού δίσκου “Bohemian Rhapsody” , πράγμα που έγινε αλλά δημιούργησε σειρά παρεξηγήσεων μέσα στο συγκρότημα, σχετικά με τα ίσα δικαιώματα που ζήτησε να πάρει. Δηλαδή ο Taylor πήρε όσα κι ο Mercury για το «Bohemian Rhapsody»!!!
ΤΙ ΕΚΑΝΑΝ ΜΕΤΑ
Ακριβώς ένα χρόνο μετά, το Δεκέμβριο του 1976 κυκλοφόρησαν το A Day at the Races που κι αυτό είχε πάρει τον τίτλο του από ταινία των Max Brothers.
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΡΙΧΑΡΔΟΣ
29/7/22
Ο ΘΟΔΩΡΟΣ ΤΕΡΖΟΠΟΥΛΟΣ ΓΙΑ ΤΟ BOHEMIAN RHAPSODY
Το A Night at the Opera μεγεθύνει τα δυνατά σημεία των Queen και
αποκαλύπτει ελαφρώς τις αδυναμίες του συγκροτήματος. Τα
πλεονεκτήματα είναι αρκετά προφανή: η ποιότητα των συνθέσεων, το
παράξενο μείγμα glam, metal, prog, όπερας, folk, soul και κλασικής
μουσικής που «δένει» εκπληκτικά με τη μεγαλοπρέπεια των φωνητικών
του Freddie Mercury και η αψεγάδιαστη παραγωγή. Σαν αδυναμίες
μπορούμε να εντοπίσουμε την υπερβολή και την ελαφρότητα κάποιων
τραγουδιών. Για μένα το A Night at the Opera σημαίνει αναμνήσεις από
τα χρόνια που ανακαλύπταμε το rock, ακούγοντας τα μεγαθήρια των
70’s και των 80’s. Όμορφες αναμνήσεις που είναι συντροφιά στην
πολύβουη εποχή μας και αναζωπυρώνονται κάθε φορά που ακούω τη
φωνή του Freddie να λέει… Any way the wind blows.
Δημοσίευση σχολίου