Οι Humble Pie ποτέ δεν ήταν ιδιαίτερα γνωστοί στη χώρα μας και ίσως σε όλη την Ευρώπη, εξαιρούμενης της Μ.Βρετανίας. Έχοντας ήδη 4 studio άλμπουμ και μια σειρά καλών συναυλιών κι ακόμα καλύτερων κριτικών, το συγκρότημα ηχογραφεί το 2ημερο 28-29 Μαϊου 1971 στο Filmore East της Νέας Υόρκης που ήταν ένα από τα πρώτα 2πλά live άλμπουμ, που χαρακτήρισαν τη δεκαετία του 70. Οι τετράδα Steve Marriott κιθάρα, τραγούδι, Peter Frampton (ναι, ο γνωστός) κιθάρα, τραγούδι, Greg Ridley μπάσο, τραγούδι και Jerry Shirley ντραμς, έχει «ξεφύγει», αγγίζοντας ένα 70λεπτο κρεσέντο hard rockin’ blues, που αν δεν έχεις εξοικειωθεί, σου κάθεται βαριά! Στις 4 πλευρές του Performance Rockin' the Fillmore(Νο 21 Μ.Βρετανία, Νο32 Αμερική), φιλοξενούνται 7 μόνο κομμάτια, πράγμα που σημαίνει ότι «τα ανοίγουν πολύ», με 2 από αυτά, το "I Walk on Gilded Splinters"(σύνθεση του Dr. John) και"Rollin' Stone"(σύνθεση του Muddy Waters) να καταλαμβάνουν από μια ολόκληρη πλευρά. Άρα καταλαβαίνετε τι ενέργεια και αυτοσχεδιασμός πέφτει!Ο ήχος με τη συμβολή του Eddie Kramer, έρχεται καθαρός κι ενώ όλοι πιστεύουμε ότι το βάρος θα έπεφτε στους δύο κιθαρίστες και στη «μαύρη» φωνή του Steve Marriott που παρόμοια δεν έχω ακούσει από λευκό, ανακαλύπτουμε ένα φ-ο-β-ε-ρ-ό rhythm section των Greg Ridley και Jerry Shirley, ίσως το καλύτερο που έχουμε ακούσει σε live δίσκο. Ειδικά ο ήχος του μπάσου του Ridley, είναι αξεπέραστος. Από τις καλές στιγμές του άλμπουμ είναι τα “Four Day Creep”, "I'm Ready", «Stone Cold Fever” και η διασκευή τους στη R&B σύνθεση τωνNick Ashford, Valerie Simpson, "I Don't Need No Doctor». Στο άλμπουμ η διάρκεια του φθάνει τα 9 λεπτά, αλλά η A&M του έκανε το απαραίτητο edit και κυκλοφόρησε σε μικρό δίσκο. Παρ΄όλη την οποία δυσκολία να πε΄ρασει στο ευρύ κοινό, το άλμπουμ ξεπέρασε στην Αμερική τα 500.000 αντίτυπα και είναι ένα από τα καλύτερα κι αυθεντικότερα live άλμπουμ όλων των εποχών. Το αξιοπερίεργο είναι με την επιτυχία του, συμπαρέσυρε και το προηγούμενο άλμπουμ τους Rock On, που κι αυτό ξεπέρασε το 500.000 αντίτυπα.
ΤΙ ΕΚΑΝΑΝ ΜΕΤΑ Μετά τη μίξη των τραγουδιών και πριν την κυκλοφορία του, αποχώρησε ο Peter Frampton μετά από σειρά διενέξεων με τον Marriott. Το 1972 κυκλοφόρησε το πρώτο άλμπουμ του με τίτλο Wind of Change. Τη θέση του πήρε ο Clem Clempson από τους Colosseum. Ο Steve Marriott κάηκε όταν το σπίτι του στο Arkesden, πήρε φωτιά. Ήταν 19 Απριλίου 1991. Η Τρίτη του γυναίκα Toni Poulton είχε πει ότι είχε καταναλώσει πολύ μεγάλες ποσότητες αλκοόλ ενώ χωρίς να έχει επιβεβαιωθεί από το Ανακριτικό της Πυροσβεστικής, πρέπει να είχε καπνίσει στο κρεβάτι. Ο μπασίστας Greg Ridley ήταν μέλος των Humble Pie από τις πρώτες ημέρες. Μετά τη διάλυσή τους έπαιξε με τους Boxer για να αποσυρθεί σε ένα αγροτόσπιτο στην εξοχή, στο Forest of Dean, όπου ασχολήθηκε με την ξυλουργία. Συμμετείχε στο reunion των Humble Pie το 2001 και στο άλμπουμ Back on Track (2002). Πέθανε το 2003 από πενυμονία. Ο ντράμερ Jerry Shirley είναι το μόνο μέλος που έχει παίξει σε όλα τα άλμπουμ των Humble Pie.Μετά τη διάλυσή του συνόδευσε τον Steve Marriott στο project, Packet of Three και ήταν αρχικό μέλος των Fastway. Μετά έπαιξε με τους Waysted, επανασχημάτισε τους Humble Pie με τραγουδιστή τον Charlie Huhn, όπου εμφανιζόντουσαν με το όνομα Humble Pie Featuring Jerry Shirley. Έχει δουλέψει σαν παραγωγός στον σταθμό WNCX στο Cleveland που έπαιζε κλασικό rock. Συμμετείχε στο reunion του 2001 και παίζει στο άλμπουμ Back on Track (2002). Τελευταία του εμφάνιση στο άλμπουμ της Deborah Bonham, Duchess. Στο παρελθόν έπαιξε και στα 2 προσωπικά άλμπουμ του Syd Barrett.
O τίτλος είναι δανεισμένος από το σχόλιο ενός ακροατή στο video “I don’t need no Doctor” στο you tube
Θα πρότεινα αν δεν τους έχετε ακούσει καθόλου, ΜΗΝ ξεκινήστε από αυτό το άλμπουμ αλλά από το επόμενο που ήταν το Smokin’ (1972) και μετά να ακούσετε το Performance Rockin' the Fillmore
Δημοσίευση σχολίου