ΤΑ ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ
Το Division Bell ήταν το δεύτερο άλμπουμ που ηχογράφησαν χωρίς την παρουσία του Roger Waters, με το περισσότερο υλικό να γράφεται από τους David Gilmour και Richard Wright και το μαγευτικό "What Do You Want from Me"με τη βελούδινη φωνή του Gilmour και τους στίχους να μιλούν για την αποξένωση. Classic. To "Poles Apart", κρατάει την ατμόσφαιρα κι αποκτά ενδιαφέρον από τη μέση και πέρα, που ο ρυθμός του ανεβαίνει για να μάς οδηγήσει στο instrumental "Marooned", σύνθεση των Richard Wright και David Gilmour με εφέ από γλάρους κι ατμόσφαιρα νησιού αλλά και παραμόρφωση από την κιθάρα του Gilmour. Οι στίχοι του "A Great Day for Freedom"(αρχικός τίτλος "In Shades of Grey") μιλούν για τις προσδοκίες που γέννηση η πτώση του τοίχους του Βερολίνου αλλά και την απογοήτευση που ήλθε.
Το άλλο μεγάλο κομμάτι του δίσκου είναι το «Take It Back" που ήταν το πρώτο τραγούδι/κομμάτι που παρουσίασαν από το τότε καινούργιο δίσκο τους. Χωρίς να διεκδικεί ιδιαίτερες δάφνες, από τα δυνατά κομμάτια του The Division Bell. Οι στίχοι του "Coming Back to Life" γράφτηκαν από τον Gilmour κι αναφέρονται στη γυναίκα του Polly Samson ενώ στο "Keep Talking" ακούγεται η φωνή του Stephen Hawking, που την πήραν από μια τηλεοπτική διαφήμιση της BT (British Telecom)με τον Gilmour να τη χαρακτηρίζει σαν την πιο δυνατή διαφήμιση που έχει δει στη ζωή του». Οι στίχοι του"Lost for Words", είναι ένας πικρός σαρκαστικός προβληματισμός για την τότε τεταμένη σχέση του Gilmour με τον Roger Waters. Το τραγούδι ακούστηκε πολύ στο αμερικανικό και καναδέζικο ραδιόφωνο, ενώ στη χώρα μας πέρασε απαρατήρητο. Τέλος, το "High Hopes" κλείνει το δίσκο με τον καλύτερο τρόπο και στα 8 λεπτά της διάρκειας του, κρατάει ζωντανό το μύθο αλλά και τον ήχο του συγκροτήματος. Οι στίχοι αναφέρονται στις πρώτες μέρες της μπάντας στο Cambridge όταν ήταν παιδιά και πριν ξεκινήσουν τη μουσική. Αναφέρεται επίσης στον Syd Barrett και οι στίχοι του μιλούν για τα πράγματα που μπορεί να έχει κερδίσει και να χάσει κανείς στη ζωή, γραμμένο από την αυτοβιογραφική οπτική του Gilmour. Προσέξτε το τελευταίο δίστιχο από το τραγούδι "The endless river/Forever and ever" όπου ενέπνευσε τον τίτλο του επόμενου άλμπουμ τους, The Endless River(2014).
Μετά το τέλος του τραγουδιού και όταν τα κουδούνια σβήσουν, υπάρχει ένα hidden track όπου ακούγεται ένα σύντομο τηλεφώνημα μεταξύ του μάνατζερ του συγκροτήματος Steve O'Rourke και του γιου του Gilmour, Charlie.
ΕΝ ΚΑΤΑΚΛΕΙΔΙ
Με το Momentary Lapse Of Reason, απέδειξαν ότι μπορούσαν κρατήσουν ψηλά το όνομα των Pink Floyd και να παρουσιάσουν, χωρίς τον Waters,μια σειρά υψηλών συνθέσεων, που να στέκονται άνετα δίπλα στα κλασσικά κομμάτια τους. Με την κυκλοφορία του Division Bell, οι όποιες συζητήσεις περί αδυναμίας ύπαρξης των Pink Floyd άνευ Waters, ξεχάστηκαν, επιβεβαιώνοντας την ικανότητα των Gilmour (ειδικά αυτού και του υπέροχου ήχου της κιθάρας του!!!), Wright και Mason να μπορούν να κουβαλήσουν στις πλάτες τους το βάρος του ονόματος των Pink Floyd. Αν βάζαμε δίπλα δίπλα τα Momentary Lapse και Division Bell και τα ακούγαμε εναλλάξ ανά κομμάτι, εύκολα θα διαπιστώναμε ότι τα 11 κομμάτια του Division Bell ακούγονται πιο ζεστά και πιο γλυκά, χωρίς να χάνουν την ατμόσφαιρα των Pink Floyd, ενώ στην πραγματικότητα δεν προσφέρει καμία έκπληξη, αλλά δεν πειράζει. Δεν πειράζει καθόλου.
Μην περιμένετε να ακούσετε ηχητικές εκπλήξεις, εξ άλλου ΔΕΝ θέλαμε να μπούμε σε μια τέτοια διαδικασία. Εκείνο που πέτυχε το Division Bell ήταν να έχουμε τον αυθεντικό ήχο των Pink Floyd όπως τον ξέρουμε τόσα χρόνια χωρίς να προσφέρει εκπλήξεις. Αλλά για άλλη μια φορά, αποδεικνύεται η ικανότητα του Gilmour στην κιθάρα.
ΤΟ ΕΞΩΦΥΛΛΟ
Την επιμέλεια και σχεδιασμό του εξώφυλλου, ανέλαβε ο σχεδόν μόνιμος συνεργάτης τους Storm Thorgerson, που επινόησε τα 2 πολύ μεγάλα μεταλλικά κεφάλια στο ύψος των διπλών αγγλικών λεωφορείων και τα τοποθέτησε στην πεδιάδα του Ely, πολύ κοντά στο Cambridge. Τοποθέτησε τα δύο γιγαντιαία κεφάλια το ένα απέναντι από το άλλο και τα φωτογράφησε προφίλ, ώστε να φαίνονται σαν να συνομιλούν με ένα τρίτο πρόσωπο, με τον Thorgerson να λέει ότι το τρίτο πρόσωπο που δεν φαίνεται, είναι ο Syd Barrett. Αρχικά η ιδέα των 2 αγαλμάτων, δεν άρεσε στο συγκρότημα, αλλά σιγά σιγά όσο τα έβλεπαν, συνήθιζαν στην ιδέα! Στην ουσία, συμβολίζουν την έλλειψη επικοινωνίας των ανθρώπων με τον Thorgerson να έχει την ιδέα των 2 αγαλμάτων, ακούγοντας τους στίχους του τραγουδιού “Keep Talking”, ενώ θυμίζουν τη λογική των τεραστίων κεφαλιών στο Νησί του Πάσχα! Τα αγάλματα επινοήθηκαν από τον Keith Breeden και κατασκευάστηκαν από τον John Robertson, με τον Καθεδρικό Ναό του Ely να διακρίνεται μεταξύ τους. Η φωτογράφιση έγινε ένα ηλιόλουστο πρωινό του Φεβρουαρίου του 1994 (σ.σ. δεν είναι και πολύ εύκολο να βρεις ηλιόλουστο πρωϊνό στη Μ.Βρετανία). Μετά τη φωτογράφιση, τα δύο κεφάλια μεταφέρθηκαν σε χώρο του Rock and Roll Hall of Fame στο Cleveland και το 2017 επέστρεψαν στο Λονδίνο για την έκθεση αντικειμένων και memorabilia των Pink Floyd που έγινε στο Victoria and Albert Museum. Περιέργως, τα κεφάλια που χρησιμοποιήθηκαν για το εξώφυλλο της κασέτας και το πρόγραμμα της περιοδείας ήταν διαφορετικά! Σχεδιάστηκαν από τον Aden Hynes κι είχαν ύψος 7.50 μ! To jewel box του cd, έχει τα στοιχεία του άλμπουμ (τίτλο και συγκρότημα)γραμμένα με τη μέθοδο Braille.
TRIVIA
H συγγραφέας Polly Samson, της οποίας το όνομα αναγράφεται σε 9 από τα 11 κομμάτια του άλμπουμ, είναι η τότε αρραβωνιαστικιά του Gilmour και νυν σύζυγός του. Σύμφωνα με τον παραγωγό Bob Ezrin, βοήθησε πολύ, στον ψυχολογικό τομέα τον Gilmour.
ΠΟΙΟΙ ΣΥΜΜΕΤΕΙΧΑΝ
Πολλά και καλά τα ονόματα των μουσικών που πήραν μέρος στις ηχογραφήσεις. Εκτός του Guy Pratt που διαβάσατε στην αρχή, αναφέρω ενδεικτικά τους Jon Carin (πλήκτρα),Gary Wallis (περκάσιονς, αλλά και μέλος των Truth), Sam Brown (φωνητικά, γνωστή από τις συμμετοχές της σε άλμπουμ των Deep Purple), Tim Renwick (κιθάρες), Dick Parry (σαξόφωνο), όλοι πασίγνωστοι session μουσικοί και ο Stephen Hawking, που δάνεισε τη φωνή του στο "Keep Talking". Τις ενορχηστρώσεις των κομματιών της ορχήστρας, έκανε ο Michael Kamen .
ΤΙ ΕΚΑΝΑΝ ΜΕΤΑ
20 χρόνια μετά την κυκλοφορία του, κυκλοφόρησε το The Endless River(2014) που στην ουσία δεν ήταν καινούργιο άλμπουμ αλλά ηχογραφήσεις (ορχηστρικές και ambient) υλικού που είτε δεν συμπεριλήφθηκαν στο Division Bell είτε συμπεριλήφθηκαν σε διαφορετική ηχογράφηση. Για συλλέκτες μόνο.
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΡΙΧΑΡΔΟΣ
17/6/22
Ο ΕΠΑΜΕΝΩΝΔΑΣ ΚΟΛΙΟΣ ΓΙΑ ΤΟ DIVISION BELL
Η πρωτοτυπία είναι απόλυτα συνδεδεμένη με τους Pink Floyd. Κάθε δίσκος μια ξεχωριστή ιδέα, μια καριέρα γεμάτη ευρηματικά εξώφυλλα και γιγαντιαίες συναυλίες. Η πρωτοτυπία χαρακτηρίζει το Division Bell, τόσο στο διφορούμενο εξώφυλλο όσα και στα 11 καλοδουλεμένα κομμάτια του που συνδυάζουν την μοναδική ατμόσφαιρα του ήχου των Pink Floyd με τις νέες τεχνικές όπως η φωνή του τεράστιου επιστήμονα Stephen Hawking στο προφητικό “Keep Talking”, που δεν είναι μόνο πρωτοτυπία αλλά και ιστορικό ντοκουμέντο.
Δημοσίευση σχολίου