Χωρίς αμφιβολία ο Clive Burr είναι ή καλύτερα ήταν ο πιο συμπαθητικός μουσικός στο χώρο του heavy metal. Κυριολεκτικά, το γελαστό παιδί. Τον μάθαμε να κάθεται πίσω από την ντραμς των Iron Maiden το 1979, αφού πέρασε την audition, μετά ςεφπό πρόταση του Dennis Startton. Είχε αποκτήσει επαγγελματική πείρα, παίζοντας με τους Samson, με τους οποίους ηχογράφησε τα singles, "Telephone" και "Mr Rock and Roll". Όπως διαβάσατε πιο πάνω το 1979 έκανε audition για τους Iron Maiden και το 1980 ηχογράφησε μαζί τους το πρώτο ομότιτλο άλμπουμ τους. Έμεινε μαζί τους για τρία άλμπουμ (Iron Maiden, Iron Maiden, Killers και The Number of the Beast) αλλά απολύθηκε το 1982 κατά τη διάρκεια της The Beast on the Road tour κι αντικαταστάθηκε από τον Nicko McBrain. Ο Burr εμφανίζεται σαν συνσυνθέτης στα "Gangland" και "Total Eclipse" (B-side στο "Run to the Hills"), ενώ έπαιξε και στα live άλμπουμ Live!! +one και Maiden Japan. Όπως καταλάβατε, η παρουσία του συνδυάζεται με την πρώτη φράση των Iron Maiden. Δεν έχει διασαφηνιστεί η ακριβής αιτία αποχώρησής του από το συγκρότημα, με τον ίδιο να λέει υπήρξε ένα διάστημα που είχε απομακρυνθεί από τους Maiden γιατί είχε χάσει τον πατέρα του, ενώ ο Bruce Dickinson στην αυτοβιογραφία του που κυκλοφόρησε το 2017, αναφέρει ότι υπήρξαν έντονοι διαπληκτισμοί με τον Harris ακόμα και πριν βγουν να παίξουν. Έτσι κατέληξε στους Γάλλους Trust, στην ουσία Iron Maiden και Trust,αντάλλαξαν ντράμερ(!) ηχογραφώντας μαζί τους τα άλμπουμ Trust IV (1983) και Man's Trap (1984). Για ένα μικρό διάστημα ήταν μέλος των Alcatrazz για να καταλήξει στους Gogmagog, ένα super group που δεν είχε συνέχεια αν και κυκλοφόρησαν το I Will Be There EP (1985),με τρανταχτά μέλη (Paul Di'Anno, Janick Gers, Neil Murray και Pete Willis). Η καριέρα του είχε πάρει τα κάτω της, αφού η αποτυχία των Gogmagog,σχημάτισε τους βραχύβιους Clive Burr's Escape, οι οποίοι μετονομάστηκαν σε Stratus με τραγουδιστή, τον μετέπειτα Uriah Heep, Bernie Shaw και τα αδέλφια Tino και Chris Troy (Praying Mantis). Μετά την κυκλοφορία του μοναδικού τους άλμπουμ Throwing Shapes (1985), τον βρίσκουμε στους Desperado του Dee Snider με τους οποίους κυκλοφόρησε το Bloodied, but Unbowed.Ακολούθησαν διάφορες συμμετοχές σε περιστασιακά σχήματα, με πιο σημαντική αυτή στους Praying Mantis όπου παίζει στο Captured Alive in Tokyo City(1996).
TRIVIA
- H υπογεγραμμένη μπότα της ντραμς του βρίσκεται στο Hard Rock Cafe του Λονδίνου.
- Στα μέσα της δεκαετίας του 90 διαγνώστηκε με σκλήρυνση κατά πλάκας, με τους Iron Maiden να προσφέρουν έσοδα από συναυλίες τους για την αντιμετώπιση των εξόδων. Η κατάστασή του χειροτέρευε διαρκώς και στο τελευταίο στάδιο της ασθένειας, κινείτο με αναπηρικό καροτσάκι. Ο ίδιος δεν σταμάτησε να ενημερώνει τον κόσμο για τις συνέπειες της ασθένειας για να πεθάνει στον ύπνο του στις 13 Μαρτίου 2013 στα 56 χρόνια του, με την ιατρική διάγνωση να λέει «επιπλοκές από MS».
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΡΙΧΑΡΔΟΣ
13/6/22
Δημοσίευση σχολίου