Η περίοδος των Black Sabbath με τραγουδιστή τον άγνωστο τότε σε όλους μας Tony Martin είναι μια από τις πιο αγαπητές σε πολλούς fans που ΔΕΝ ήταν θαυμαστές του συγκροτήματος, εποχής Ozzy. Κι αυτό συνέβη γιατί το συγκρότημα άλλαξε ελαφρά τον ήχο του, πλησιάζοντας το μελωδικό rock, κι αυτό βασίστηκε στη φωνή του Martin που ήταν εντελώς διαφορετική από αυτήν του προκατόχου του. Τα 6 άλμπουμ (με το Live) που ηχογράφησε μαζί τους είναι πολύ χαρακτηριστικά του «καινούργιου» ήχου τους, με ιδιαίτερη έμφαση στα The Eternal Idol και Headless Cross.
Γράφει ο Δημήτρης Τσουγκράνης. Μετά την κυκλοφορία του Seventh Star και την με το ξεκίνημα της περιοδείας απόλυση του Hughes, το σχήμα που προσπαθούσε να σταθεί στα πόδια του με τον Ray Gillen στα φωνητικά θα δεχτεί ένα ακόμα μεγάλο πλήγμα. Ο Don Arden έπαψε μετά από πολλά χρόνια να είναι ο manager του Iommi! Βιώνοντας μια περίοδο καλλιτεχνικής αβεβαιότητας, την οποία επέτεινε και η χρήση ναρκωτικών, ο Iommi επέλεξε να συνεργαστεί και πάλι με τον μάνατζερ Patrick Meehan.
Το σχήμα συνέθεσε τα κομμάτια για το Eternal Idol με την απόδοση του Gillen να κυμαίνεται σε υψηλό επίπεδο, αν και καταχρήσεις σε συνδυασμό με το νεαρό της ηλικίας του άρχισαν να επιδρούν στον χαρακτήρα και την απόδοσή του στην μπάντα. Αντίστοιχα και οι Eric Singer (τύμπανα) και Dave Spitz (μπάσο) αν και ήταν πολύ καλοί μουσικοί, ήταν εντελώς ανώριμοι για να αντιληφθούν το βάρος του ονόματος και της ιστορίας των Sabbath!
Την παραγωγή του άλμπουμ ανέλαβε ο Jeff Glixman με τον οποίο το συγκρότημα είχε συνεργαστεί και στο Seventh Star. Ο Glixman είχε αντιρρήσεις για την απόδοση των Gillen και Spitz ζητώντας την αντικατάστασή τους.
Τελικά απέλυσαν τον ίδιο προσλαμβάνοντας τον γνωστό μας Chris Tsangarides για να τελειώσει την δουλειά. Εν μέσω όλου αυτού του πανικού ο Spitz θα αποχωρήσει και θα αντικατασταθεί από τον έμπειρο Bob Daisley, ο οποίος θα ηχογραφήσει το μπάσο στο άλμπουμ. Ο Meehan απ’ την άλλη πλευρά κράτησε τα χρήματα που είχε λάβει το συγκρότημα ως προκαταβολή μη εξοφλώντας τους μουσικούς με αποτέλεσμα λίγο αργότερα να αποχωρήσουν οι Gillen, Daisley και Singer. Εν μέσω χάους ο Meehan θα παραιτηθεί, και οι Iommi και Geoff Nicholls (πλήκτρα) θα επιστρέψουν στο Λονδίνο για να ολοκληρώσουν το άλμπουμ.
ΠΩΣ Ο TONY MARTIN ΜΠΗΚΕ...ΣΤΟ ΚΑΔΡΟ
Ο άγνωστος σε όλους μας Tony Martin (πραγματικό όνομα Anthony Harford), ξεκίνησε την καριέρα με τους Martins (από εκεί πήρε το καλλιτεχνικό επίθετό του) με τους οποίους τραγούδαγε σε cabaret του Birmingham και η πρώτη επαφή του με rock συγκρότημα ήταν σαν κιθαρίστας στους Orion. Σύντομα από την κιθάρα πήγε στο μικρόφωνο κι άρχισε να προσπαθεί να βρει ένα συγκρότημα που να του ταιριάζει. Ο Adrian Vandenberg ήταν μια καλή περίπτωση που τον ήθελε για το δικό του συγκρότημα αλλά δέχτηκε πρόταση απόν Coverdale και πήγε στους Whitesnake, αφήνοντας τον Martin να ψάχνει!Ο Albert Chapman φίλος του μεγάλου κιθαρίστα πρότεινε να δοκιμάσουν τον Tony Martin του οποίου ήταν manager και η φωνή του ήταν εκπληκτική πάνω σε κομμάτια και μελωδίες, που είχαν γραφτεί για άλλον ερμηνευτή με αποτέλεσμα να ηχογραφήσει όλα τα κομμάτια.
Το «The Shining» ήταν το πρώτο single από το επερχόμενο άλμπουμ και σύμφωνα με τον Iommi θυμίζει το Heaven & Hell στην πιο γρήγορη εκδοχή του. Το Nightmare ήταν ιδέα του Iommi, όταν του ζητήθηκε να γράψει μουσική για την ταινία A Nightmare on Elm Street. Ο μεγάλος κιθαρίστας επικοινώνησε με τον παραγωγό, διάβασε το σενάριο και συνέθεσε το συγκεκριμένο κομμάτι. Ωστόσο το ποσό που ζήτησε ο Meehan ήταν εκτός πραγματικότητας αναγκάζοντας τον παραγωγό της ταινίας να κάνει πίσω με αποτέλεσμα το Nightmare να συμπεριληφθεί στο άλμπουμ.Το εξώφυλλο βασίστηκε σε ένα γλυπτό του Roden με τίτλο Eternal Idol(1889) και ήταν ιδέα του Meehan με την οποία ο Iommi συμφώνησε. Τον Νοέμβριο του 1987 κυκλοφόρησε το The Eternal Idol με σύνθεση εντελώς διαφορετική αυτής που είχε ξεκινήσει. Οι συνεχείς αλλαγές στην σύνθεση και η σύγκριση με το ένδοξο παρελθόν δεν άφηναν περιθώρια για εμπορική επιτυχία του εγχειρήματος.
Ο Iommi προσπάθησε να επαναφέρει τον Butler στο σχήμα - μάλιστα έγινε και συνάντηση των δύο. Η συνεργασία δεν τελεσφόρησε λόγω της δικαιολογημένης επιφυλακτικότητας του Geezer έναντι των επιλογών του Meehan.
Πριν φύγει ο Meehan έκλεισε κάποιες ζωντανές εμφανίσεις του σχήματος στην Νότια Αφρική με το συγκρότημα να κάνει στάση στην Αθήνα για μια εμφάνιση στο γήπεδο του Παναθηναϊκού. Ήταν η πρώτη εμφάνιση των Sabbath με τον Martin στα φωνητικά. Διαβάσε κείμενο στο τέλος του άρθρου. Οι συναυλίες αυτές βοήθησαν το συγκρότημα να δέσει και έφεραν αρκετά χρήματα. Οι εμφανίσεις στην Νότια Αφρική προκάλεσαν αντιδράσεις λόγω Απαρτχάιντ με τον Iommi εκ των υστέρων να απολογείται ισχυριζόμενος ότι προωθούσε μόνο την μουσική απέχοντας από πολιτικές έριδες.
Μετά από μια σειρά φορολογικών περιπετειών και αλλαγής management οι Iommi, Martin και Nicholls ήταν έτοιμοι να επανεκκινήσουν τους Sabbath!
Ταυτόχρονα μετά από 18 χρόνια έληξε το συμβόλαιό του σχήματος με την Vertigo στην Ευρώπη, καθώς και αυτό στην Αμερική με τη Warner Bros, οι οποίες δεν ανανέωσαν την συνεργασία. Ο Iommi αποφάσισε να συνεργαστεί με την I.R.S. Records του Miles Copeland. Στο πλαίσιο ανασύνταξης του σχήματος και σε έμψυχο δυναμικό ο manager του σχήματος πρότεινε τον μεγάλο Cozy Powell με τον οποίο ο ηγέτης των Sabbath ήθελε ανέκαθέν να συνεργαστεί.
Η έλευση του Powell έδωσε νέα πνοή. Οι Iommi, Martin και Powell συναντώνταν στο σπίτι του πρώτου, ηχογραφούσαν τις ιδέες τους και εν συνεχεία τις δούλευαν στο studio με τα υπόλοιπα μέλη. Την περίοδο εκείνη έγινε μια ακόμη προσπάθεια επιστροφής του Geezer στο σχήμα, η οποία τελικά δεν ευοδώθηκε. Μπάσο στο άλμπουμ έπαιξε ο πολύ καλός Larry Cottle, ο οποίος είχε jazz παιδεία αν και φυσιογνωμικά δεν ταίριαζε στο συγκρότημα. Οι ηχογραφήσεις του Headless Cross έγιναν στα Woodcray Studios σε ένα μικρό αγρόκτημα κοντά στο Λονδίνο.
 |
| ςξώφυλλο/οπισθόφυλλο bootleg cd από την εμφάνιση στην Αθήνα του 1987 |
Ο Powell φυσικά ανέλαβε το πώς θα ακούγονται τα τύμπανα, ενώ ο Iommi με την σειρά του ηχογράφησε τις κιθάρες και πάνω στον ήχο των δύο έχτισαν και οι υπόλοιποι μουσικοί. Οι στίχοι είναι του Tony Martin, ο οποίος εμπνεύστηκε τον τίτλο του ομώνυμου κομματιού από ένα μικρό χωριό με αυτό το όνομα στην περιοχή του Birmingham. Το clip του ομώνυμου κομματιού γυρίστηκε στον λόφο που ονομάζεται Battle Abbey, όπου πριν περίπου 1000 χρόνια ο Γουλιέλμος ο Κατακτητής νίκησε τις δυνάμεις του βασιλιά Harold. Για τις ανάγκες του clip έπρεπε να είναι στον λόφο με τα ερείπια ακριβώς πριν την αυγή με όλους να έχουν παγώσει και τον Powell να πίνει κονιάκ για να κρατηθεί ζεστός.
Πολλές φορές κατά την διάρκεια των ηχογραφήσεων επισκεπτόταν τον Iommi ο Brian May με τον κιθαρίστα των Queen συμφωνεί να παίξει το solo του When Death Calls (έπος). Ο Iommi του έβαλε να ακούσει το κομμάτι, ο May τζάμαρε στο studio και μέσα σε ελάχιστο χρόνο ηχογράφησε το solo.
Στο Nightwing το συγκρότημα χρησιμοποίησε την πρώτη εγγραφή στα φωνητικά του Martin. Αν και το επιχείρησε κι άλλες φορές δεν μπόρεσε να πετύχει στο σκοτεινό χαρακτήρα της αρχικής εκτέλεσης.Η θεματολογία όλων των τραγουδιών είναι σκοτεινή, με στίχους που πραγματεύονται τον αποκρυφισμό και τον θάνατο. Όλο το άλμπουμ είναι επιεικώς εξαιρετικό και αν και αδικήθηκε όταν κυκλοφόρησε, στις μέρες μας θεωρείται κλασικό με το ομώνυμο να είναι το καλύτερο κομμάτι του δίσκου (μαζί με το When Death Calls). Πρόκειται για σύνθεση των Tony Martin, Tony Iommi, Cozy Powell & Geoff Nicholls.
Αν και ό τίτλος παραπέμπει σε αποκρυφισμό οι στίχοι του τραγουδιού αναφέρονται σε ένα πραγματικό γεγονός. Στα μέσα του 14ου μ.Χ. αιώνα η Ευρώπη επλήγη από τον Μεγάλο Λοιμό ή Μαύρο Θάνατο. Πρόκειται για την επιδημία πανώλης, που ξεκίνησε από την Κίνα και μέσω των εμπόρων που ταξίδευαν μεταφέρθηκε στην Ευρώπη, αφανίζοντας μέσα σε λίγα χρόνια πάνω από το 1/3 του συνολικού πληθυσμού της! Τον Ιούνιο του 1348 ο Μαύρος Θάνατος έπληξε και την Αγγλία αφανίζοντας μεγάλο μέρος του πληθυσμού. Ο Μεγάλος Λοιμός θα ξαναχτυπήσει τον 17ο αιώνα!!! Οι κάτοικοι του χωριού Headless Cross, τρομαγμένοι από το μέγεθος της καταστροφής πήγαν σε ένα γειτονικό λόφο με το επίσης ίδιο όνομα για να προσευχηθούν στο θεό και να λάβουν συγχώρεση για τις αμαρτίες τους. Τελικά δεν επέζησε κανείς!!!
Η μουσική επένδυση δένει απολυτά με το στιχουργικό περιεχόμενο. Επικό doom metal από τον άνθρωπο που δημιούργησε αυτή την μουσική. Στο σκοτεινό ύφος συμβάλλουν τα μέγιστα και τα keyboards του Geoff Nicolls, ενώ ο θεός Cozy Powel είναι σαρωτικός πίσω από τα drums. Η ερμηνεία του Tony Martin είναι επίσης συγκλονιστική! Απίστευτο εύρος φωνής, γεμάτη πάθος ερμηνεία που όμοιά της είχαμε να ακούσουμε από την εποχή του Dio!
Το Headless Cross κυκλοφόρησε την Άνοιξη του 1989 και τα πήγε πολύ καλά, αν και η προώθηση από την δισκογραφική τους στις ΗΠΑ ήταν ανύπαρκτη. Το συγκρότημα όταν βγήκε για περιοδεία στις Ηνωμένες Πολιτείες μάταια έψαχνε να βρει το άλμπουμ στις προθήκες δισκοπωλείων!!! Ποιοτικά οι Sabbath άγγιξαν το μεγαλείο των κλασικών άλμπουμ του παρελθόντος, όμως η μη προβολή του άλμπουμ θα στοιχίσει στο συγκρότημα.Η περιοδεία για την προώθηση του δίσκου ξεκίνησε από την Αμερική τον Ιούνιο του 1989 με τους Iommi, Martin, Powell, Nichols και με την θέση του μπασίστα να καλύπτεται από τον μεγάλο Neil Murray κατόπιν πρότασης του Powell! Και πάλι δυστυχώς ήταν εμφανής η μηδενική προώθηση των συναυλιών. Η περιοδεία έκλεισε με δύο εντυπωσιακές εμφανίσεις στο Hammersmith του Λονδίνου με τον Brian May να ανεβαίνει στη σκηνή για παίξει μαζί τους τα Heaven And Hell, Paranoid και Children Of The Grave.
Σε μια άλλη εμφάνιση στην σκηνή θα ανέβει ο Ian Gillan συνοδεύοντας το γκρουπ στα Paranoid και Smoke On The Water! H ατμόσφαιρα μεταξύ των μελών του γκρουπ ήταν πολύ καλή και η περιοδεία κύλησε καλά, αν εξαιρέσει κανείς τα οικονομικά προβλήματα! Από την περιοδεία δεν έλειψαν και γραφικά περιστατικά όπως στο Μεξικό όπου εξαγριωμένοι καθολικοί υπό την καθοδήγηση εκκλησιαστικών και τοπικών παραγόντων διαδήλωναν κατά της ζωντανής εμφάνισης του σχήματος με την εμφάνιση τελικά να αναβάλλεται υπό τον φόβο γενικευμένων επεισοδίων. To Νοέμβριο του 1989, θα εμφανιστούν και στην Ρωσία όπου θα κάνουν 10 εμφανίσεις στο Ολυμπιακό Στάδιο της Μόσχας, οι οποίες ήταν sold out! Η κατάσταση στην Ρωσία ήταν δύσκολή όχι τόσο λόγω του αφόρητου κρύου, αλλά κυρίως εξαιτίας των πολιτικών αλλαγών με τα μέλη του γκρουπ σε ακολουθούνται σε κάθε τους βήμα από άνδρες της KGB! Μετά την Μόσχα το συγκρότημα έκανε δέκα ακόμα εμφανίσεις στην Αγία Πετρούπολη με τις συνθήκες να είναι αισθητά καλύτερες.
Τον Φεβρουάριο του 1990 το συγκρότημα θα επιστρέψει και πάλι στα Woodcray Studios για τον διάδοχο του Headless Cross που θα τιτλοφορείται TYR με τους Iommi και Powell να αναλαμβάνουν και την παραγωγή. Στιχουργικά το συγκρότημα απομακρύνεται από την σκοτεινή θεματολογία με τον Martin να αντλεί έμπνευση από τους σκανδιναβικούς μύθους κατόπιν παραίνεσης και του Iommi!
Πρόκειται για ένα πραγματικά πολύ καλό άλμπουμ με κομματάρες όπως το Anno Mundi με την εκπληκτική χορωδιακή εισαγωγή, το Valhala, το εκπληκτικό έπος The Sabbath Stones κ.α. Για το Feels Good To Me το συγκρότημα θα γυρίσει και video clip το οποίο θα προβληθεί από τα μέσα της εποχής. Το Tyr συγκρινόμενο με τον προκάτοχό του είναι αρκετά πιο βαρύ μουσικά!
O RONNIE JAMES DIO ΕΠΙΣΤΡΕΦΕΙ
Ο Geezer ήταν αυτός που πρότεινε στον Iommi την περίφημη επανασύνδεση με τον Dio με τον οποίο ο Iommi δεν είχε μιλήσει μετά την αποχώρησή του το 1982. Η έλευση του Dio προκάλεσε την ταυτόχρονη αποχώρηση του Martin ο οποίος ήδη δούλευε σε υλικό που κυκλοφόρησε στο Dehumanizer. Δύσκολη ήταν και η θέση του Powell καθώς οι σχέσεις με τον Dio δεν ήταν καλές ήδη από την εποχή των Rainbow. Ο τραυματισμός του Powell άνοιξε τον δρόμο για την επιστροφή του Appice. Η επανένωση των Sabbath εποχής Mob Rules ήταν γεγονός.
Η άρνηση του Dio να ανοίξει με τους Sabbath για την αποχαιρετιστήρια εμφάνιση του Ozzy στην Costa Mesa σήμανε το τέλος της βραχύβιας συνεργασίας. Το σχήμα πρότεινε στον Martin να αναλάβει τα φωνητικά με τον τελευταίο να αρνείται και τελικά η εμφάνιση να πραγματοποιείται με τον Robert Halford!
Όπως ήταν φυσικό η αποχώρηση του Dio και η εμφάνιση στην σκηνή της αρχικής τετράδας με τον Ozzy στα φωνητικά πυροδότησαν τις φήμες για επανασύνδεση χωρίς τελικά να προχωρήσει.
Μετά την επιστροφή του στην Αγγλία ο Iommi θέλησε να επαναδραστηριοποιήσει το σχήμα. Για την θέση του drummer επέλεξε τον Bobby Rondinelli, το στυλ του οποίου έμοιαζε αρκετά με αυτό του Appice. Μάλιστα ο ίδιος ο Rondinelli ζήτησε από τον Iommi να γίνει μέλος του γκρουπ. Χρειάστηκε μόνο μια πρόβα για να τον προσλάβουν! Για την θέση του τραγουδιστή δεν χρειάστηκε να ψάξουν πολύ, αφού η επιστροφή του Martin έλυσε το πρόβλημα. Τα νέα μέλη μαζί με τους Butler, Nicholls και φυσικά Iommi ξεκίνησαν να γράφουν μουσική για το επερχόμενο άλμπουμ.
Το Cross Purposes έχει αρκετά καλά κομμάτια, όπως το Back To Eden και το Cardinal Sin, το οποίο αναφέρεται στο σκάνδαλο ερωτικής σχέσης, που διατηρούσε ένας καθολικός ιερέας από την Ιρλανδία με ένα παιδί! Εξαιρετικό θυμίζοντας τον κλασικό ήχο των Sabbath και το Virtual Death, ενώ πολύ καλό και το Immaculate Deception με το απίστευτα βαρύ riff. Στην σύνθεση του Evil Eye, που κλείνει το δίσκο, συμμετείχε και ο Van Halen, ο οποίος τζάμαρε με τους Sabbath στο studio. O Iommi έπαιξε το riff και ο Eddie Van Halen έγραψε το solo! Το άλμπουμ κυκλοφόρησε τον Ιανουάριο του 1994 και οι πωλήσεις έμειναν σε αξιοπρεπή επίπεδα με το άλμπουμ να σκαρφαλώνει στην 41η θέση των βρετανικών charts.Με ανανεωμένη την διάθεσή το συγκρότημα θα βγει περιοδεία έχοντας μάλιστα τους Motorhead αλλά και τους Morbid Angel (!!!) ως support στο αμερικάνικο σκέλος της περιοδείας. Η φωνή του Martin και η απόδοσή του στις ζωντανές εμφανίσεις ήταν εξαιρετική. Την απόδοση του σχήματος μπορεί κανείς να απολαύσει στο Cross Purposes Live, την ζωντανή εμφάνιση του σχήματος στο Hammersmith Odeon (έχει κατεδαφιστεί ) που κυκλοφόρησε σε VHS (τότε δεν υπήρχε DVD) συνοδευόμενο από το live cd.
Πρόκειται για μια κυκλοφορία η οποία δεν προωθήθηκε καν με αποτέλεσμα να αποτύχει εμπορικά, ωστόσο εκτιμήθηκε αρκετά χρόνια αργότερα! Με το πέρας του ευρωπαϊκού σκέλους της περιοδείας ο Rondinelli θα αντικατασταθεί από τον Bill Ward, ο οποίος θα επιστρέψει στην Αγγλία για να ξεκινήσει πρόβες κυρίως στο νέο υλικό! Στην ουσία είχαμε την κλασική σύνθεση των Sabbath με τον Tony Martin στα φωνητικά!Αυτό το line up διήρκησε μόνο έως το τέλος της περιοδείας με το σχήμα να εμφανίζεται σε μεγάλα festivals με μπάντες όπως οι Kiss, οι Slayer κ.α. Με το πέρας της περιοδείας ο Butler εγκαταλείπει και πάλι το σχήμα για να ενταχθεί στην μπάντα του Ozzy. Ο Iommi για μια ακόμη φορά θα στραφεί στους Powell και Murray, οι οποίοι μετά από αμοιβαίες εξηγήσεις θα ενώσουν και πάλι τις δυνάμεις τους για την δημιουργία ενός ακόμα άλμπουμ.
Η δισκογραφική τους θέλοντας να «εκμοντερνίσει» τον ήχο τους πρότεινε την παραγωγή να αναλάβει ο Ernie C, ο οποίος είχε συνεργαστεί με rap κυρίως καλλιτέχνες όπως οι Ice T, οι Body Count, οι Rage Against The Machine και οι Stone Temple Pilots. Αν και ο Iommi ήταν επιφυλακτικός, αναγκάστηκε να συμβιβαστεί! Η συνεργασία με τον Ernie C πρόδιδε μάλλον απελπισία παρά διάθεση για πειραματισμό.
Ο τρόπος του νεαρού παραγωγού προσέβαλε τους καλλιτέχνες δημιουργώντας εξαρχής άσχημη ατμόσφαιρα στο studio που υπαγόρευε στον Powell τί και πώς θα παίξει! To Forbidden δεν είναι κακό άλμπουμ. Το πρόβλημα ήταν ότι ο Ernie C δεν αντιλαμβανόταν την μουσική των Sabbath με κανέναν τελικά να μην μείνει ικανοποιημένος.
Ήταν η πρώτη φορά μετά από πολλά χρόνια που το συγκρότημα (ο Iommi) δεν είχε ανάμιξη στην παραγωγή. Ακόμα και το εξώφυλλο δεν άρεσε στο συγκρότημα. Το άλμπουμ κυκλοφόρησε το καλοκαίρι του 1995 και ως αναμενόμενο δεν μπόρεσε να πείσει τους φίλους του γκρουπ. Η περιοδεία ξεκίνησε με εμφανίσεις σε μεγάλα φεστιβάλ της Ευρώπης και συνεχίστηκε στις ΗΠΑ με τους Motorhead να ανοίγουν τις εμφανίσεις.
Μετά τις εμφανίσεις στην Καλιφόρνια ο Powell θα αποχωρήσει όντας απογοητευμένος από την κατάσταση στο συγκρότημα και θα αντικατασταθεί και πάλι από τον Rondinelli. Η περιοδεία που ήταν προγραμματισμένη να διαρκέσει ως τον Δεκέμβριο θα διακοπεί προσωρινά λόγω προβλήματος που αντιμετώπισε ο Iommi με το χέρι του. O Iommi έχοντας αναλάβει και τα οικονομικά κόστη της περιοδείας αποφάσισε την διάλυση του σχήματος κλείνοντας άδοξα μια περίοδο κατά την διάρκεια της οποίας οι Sabbath κυκλοφόρησαν αριστουργήματα, αλλά αυτό δεν συνοδεύτηκε από την ανάλογη εμπορική επιτυχία.
ΤΙ ΕΚΑΝΑΝ ΜΕΤΑ
To 2000 o Tony Iommi κυκλοφόρησε το προσωπικό του άλμπουμ με τίτλο Iommi και πολλές συμμετοχές όπως Billy Corgan, Ian Astbury, Skin, Henry Rollins, Serj Tankian, Dave Crohl κ.α.
Δισκογραφικά, οι Black Sabbath επανήλθαν το 1998 με το live άλμπουμ Reunion με τον Ozzy πίσω από το μικρόφωνο. Πλήκτρα έπαιζε ο Geoff Nichols.
O Martin κυκλοφόρησε το 1992 το πρώτο προσωπικό του άλμπουμ με τίτλο Back where we belong! Έκτοτε δεν έκανε κάτι προσωπικό αλλά συμμετείχε σε διάφορα άλμπουμ όπως του Bobby Rondinelli (Our Cross Our Sins), Dario Molo, M3, The Cage, Giuntini Project, Empire αλλά και Phenomena και δεκάδες συμμετοχές σε tributes, έχοντας πάρει μέρος σε 73 άλμπουμ!. Το 2005 κυκλοφόρησε το δεύτερο προσωπικό του άλμπουμ με τίτλο Scream Scream παίζουν οι Joe Harford κιθάρα, Geoff Nicholls πλήκτρα και σε ένα τραγούδι Cozy Powell, ντραμς ενώ σε όλα τα άλλα κομμάτια παίζονται από τον Martin που εκτός από τραγουδιστής είναι πολυμουσικός, αφού παίζει διάφορα πνευστά, κιθάρα, μπάσο και φυσαρμόνικα. To 2022 κυκλοφόρησε το προσωπικό άλμπουμ Thorns.
Μετά την περιοδεία του Cross Purposes, ο Geezer Butler αποχωρεί για δεύτερη φορά, ενοχλημένος από το μουσικό δρόμο που είχαν πάρει οι Sabbath. Σχημάτισε τους GZR και κυκλοφόρησε το πρώτο προσωπικό του άλμπουμ Plastic Planet (1995). Ο Bobby Rondinelli έγινε μέλος των Sun Red Sun , κυκλοφορόντας το 1995 το πρώτο ομότιτλο άλμπουμ τους. Στο συγκρότημα συμμετείχαν οι κιθαρίστες Al B. Romano και Chris Caffery (Savatage/Trans-Siberian Orchestra), Ray Gillen, John West (όχι ο τόνος, των Artension και Royal Hunt), ο Mike Starr(Alice in Chains) ) κι ο μπασίστας των Gillan, John McCoy.
ΟΙ BLACK SABBATH ME TONY MARTIN ΣΤΗΝ ΑΘΗΝΑ ΤΟΥ 1987
 |
| Ανταπόκριση του Metal Hammer |
Μέσα στο κατακαλόκαιρο (21 Ιουλίου 1987) οι Black Sabbath παίζουν για πρώτη φορά στην Αθήνα, στο γήπεδο της Λεωφόρου, με τραγουδιστή τον Tony Martin στο πλαίσιο της περιοδεία του άλμπουμ τους Eternal Idol. Ήταν η πρώτη συναυλία της περιοδείας η οποία συνεχίστηκε στο Γιοχάνεσμπουργκ, σπάζοντας το apartheid. Επίσης ήταν η πρώτη συναυλία του Tony Martin σαν τραγουδιστής των Black Sabbath και η τελευταία του ντράμερ Bev Beavan που αντικαταστάθηκε από τον Eric Singer. Με απροσδιόριστο αριθμό fans στις κερκίδες αλλά και μέσα στον αγωνιστικό χώρο και τη σκηνή στημένη να κυττάει το πέταλο προς την οδό Πατησίων, οι 7.000(;) θεατές ήταν σε μάλλον έξαλλη κατάσταση, με πολλούς να πηδούν τα κάγκελα και να βρίσκονται μπροστά από τη σκηνή. Η παρουσία της αστυνομίας (τότε ήταν απαραίτητη στις συναυλίες), εξαγρίωσε τον κόσμο που ευκαιρία ζήταγε να εκτονωθεί. Τo συγκρότημα εμφανίστηκε εν μέσω καύσωνα, φορώντας δερμάτινα παντελόνια και δερμάτινες καμπαρντίνες! Η συναυλία δεν τελείωσε ποτέ, πρέπει να είμαστε η μοναδική χώρα σε αυτόν τον πλανήτη που δεν άκουσε το «Paranoid», αφού ο κόσμος είχε αρχίσει να πηδάει στο χώρο μπροστά από τη σκηνή, να πατάει τα καλώδια με κίνδυνο ηλεκτροπληξίας και ορισμένοι να έχουν ανέβει επάνω στη σκηνή και στους γερανούς των φώτων! Μπροστά τα επερχόμενα επεισόδια, η αστυνομία με το διοργανωτή διέκοψαν τη συναυλία, κυριολεκτικά φυγαδεύσαν το συγκρότημα. Άσε που το χειρότερο ήταν ότι υπήρχε κόσμος που δεν σεβάστηκε την παρουσία και τη φωνή του Martin αφού φώναζαν …Ozzy, Ozzy!
12/6/22
Την επόμενη Κυριακή: Τα Unplugged άλμπουμ που έγραψαν ιστορία.
Δημοσίευση σχολίου