Ήταν 17 Νοεμβρίου 1993 όταν ο
Ritchie Blackmore έπαιζε με τους Deep Purple. Αμέσως μετά τη συναυλία στο Ελσίνκι, ο σπουδαίος κιθαρίστας αποχώρησε οριστικά, αφήνοντας το παλιό του συγκρότημα να ψάχνει αντικαταστάτη που τον βρήκε, πρόσκαιρα, στην κιθάρα του Αμερικάνου βιρτουόζου κιθαρίστα
Joe Satriani, ο οποίος θα ολοκλήρωνε την γιαπωνέζικη περιοδεία το Δεκέμβριο του 1993 και θα παρέμενε για την ευρωπαϊκή καλοκαιρινή περιοδεία το 1994.
Μια αποχώρηση, που ναι μεν θορύβησε όλους τους fans του Μεγάλου συγκροτήματος, αλλά από την άλλη πλευρά, όλοι μας ξέραμε μέσα μας ότι οι κακές μεταξύ τους σχέσεις, αργά ή γρήγορα θα κατέληγαν εκεί. Το μεγάλο ερωτηματικό όμως ήταν ο Joe Satriani ο οποίος δεν είχε εμπειρία συμμετοχής σε συγκρότημα, εμπειρία συνύπαρξης με μέλη που έχουν ίσο λόγο και ακόμα περισσότερο, με ρεπερτόριο που δεν ταίριαζε στο παίξιμό του. "
Όταν μού έγινε η πρόταση, είδα τα πράγματα με διαφορετικό μάτι γιατί μπορούσα να κάνω κάτι δεν έκανε ως τότε και να προχωρήσω σαν κιθαρίστας. Μου αρέσει η στάση να προχωρώ μπροστά και παράλληλα ένα συγκρότημα να παίξει τις επιτυχίες τους. Όπως όταν παίζουν οι Aerosmith, που πρέπει να παίξουν αυτά τα τραγούδια που είναι οι επιτυχίες τους. Πρέπει να παίξουν το "Janie's Got a Gun", πρέπει να παίξουν το "Dream On". Δεν μπορούν να κάνουν συναυλία χωρίς αυτά, ενώ ο Jeff Beck, που οι συναυλίες του δεν στηρίζονται σε τραγούδια που είναι επιτυχίες, έχει τη δυνατότητα να παίξει ότι θέλει κι όπως θέλει και να αυτοσχεδιάσει όπως θέλει. Είναι πολύ δύσκολο για τον Jeff Beck να γίνει mainstream όπως και για τους Aerosmith, ή οποιοδήποτε άλλο συγκρότημα rock, το αντίθετο. Ωστόσο, όλοι γνωρίζουν και σέβονται τον Jeff Beck σαν μουσικό και δεν θα ήθελαν να αλλάξει στυλ.
Όταν ο Roger Glover μου ζήτησε να συμμετάσχω στους Deep Purple, σκέφτηκα ότι δεν ανήκω σε αυτό το συγκρότημα, εγώ είμαι ο Joe από το Long Island, δεν ανήκω σε αυτό το βρετανικό βασιλικό συγκρότημα! Ήμουν μεγάλος θαυμαστής του Ritchie Blackmore και πάντα θα νιώθω ένοχος που πρέπει να τον αντιγράψω πράγμα που δεν ήθελα να κάνω. Θυμάμαι ότι ο Steve Vai μου είπε μια φορά: "Joe, αν μπορείς να το αποφύγεις, μην αντικαταστήσεις ποτέ κανέναν διάσημο σε ένα συγκρότημα επειδή οι θαυμαστές - δεν σε αφήνουν ποτέ. Πάντα σε συγκρίνουν με τον αρχικό τύπο». Έτσι σκέφτηκα ότι θα αδράξω την ευκαιρία. Έχω καλή σχέση με τους θαυμαστές μου και θα μείνουμε μαζί και θα προσπαθήσουμε να κάνουμε όλο και καλύτερα άλμπουμ». Πριν 2 εβδομάδες, ο Steve Morse αναγκάστηκε να αποχωρεί προσωρινά από το συγκρότημα λόγω ασθένειας της συζύγου του και τον αντικατέστησαν, προσωρινά, με τον Ιρλανδό Simon McBride, με τον Satriani να μιλάει με κολακευτικά λόγια για τον McBride.
O RITCHIE BLACKMORE ΓΙΑ ΤΟΝ JOE SATRIANI
Από την άλλη πλευρά, σε παλαιότερη συνέντευξή του(1997) ο Blackmore, χαρακτήρισε τον Satriani σαν «έναν λαμπρό παίκτη», αλλά τον επέκρινε γιατί «δεν έψαχνε ποτέ πραγματικά για νότες» ή «έπαιζε λάθος νότα». Ο Blackmore είπε: «Αν παίζεις πάντα τις σωστές νότες, κάτι δεν πάει καλά — δεν ψάχνεις, για τίποτα». Αυτά τα λόγια μεταφέρθηκαν στον Satriani κατά τη διάρκεια της παρουσίας του στην εκπομπή Rock Talk With Mitch Lafon, όπου είπε: «Είναι λυπηρό όταν κάποιος ψάχνει να βρει να πει κάτι αρνητικό κι αυτό με ενοχλεί. Δέχομαι την κριτική, τόσο την αρνητική όσο και τη θετική".
Ανατρέχοντας σε μια παλαιότερη συνέντευξη του Blackmore, το1997, θα διαβάσουμε να λέει: ”Χαίρομαι που οι Deep Purple βρήκαν έναν κιθαρίστα σαν τον Steve Morse, γιατί σε μια στιγμή νόμισα ότι θα με κράταγανε για όλη μου τη ζωή! Αισθανόμουν σαν φυλακισμένος με σιδερένια μπάλα στο πόδι κι αλυσίδα. Όταν μου είπαν ότι βρήκαν αντικαταστάτη, είπα: «Δόξα τω Θεώ, μπορώ να φύγω»! "Δεν έχω ακούσει τα καινούργια τραγούδια τους, αλλά ξέρω ότι οι Joe Satriani και Steve Morse είναι εξαιρετικοί μουσικοί. Θυμάμαι τον Steve Morse όταν έπαιζε με τους Dixie Dregs, ήταν φανταστικοί. "Νομίζω ότι ορισμένοι άνθρωποι παίζουν από την καρδιά και άλλοι παίζουν από το κεφάλι. Προτιμώ ένα μουσικό να παίζει με την καρδιά, όπως ο Jeff Healy. Έχω την τάση να κοιτάζω τα θετικά ενός άλλου μουσικού και να επικεντρώνομαι σε αυτό."Aκούω κάποιον κιθαρίστα τεχνίτη να τρέχει πάνω-κάτω σε μια ταστιέρα, μπορώ να το ακούσω για μερικά λεπτά και μετά αρχίζω να βαριέμαι και να σκέφτομαι άλλα πράγματα, όπως να παίζω ποδόσφαιρο ή κάτι τέτοιο. Αλλά μου αρέσει να ακούω κάποιον να προσπαθεί για κάτι, να μην το καταφέρνει και μετά μερικές φορές το καταφέρνει. "Ο Joe Satriani είναι ένας πολύ καλός μουσικός, ίσως καλογυαλισμένος, αλλά πολύ καλός. Μερικοί άνθρωποι αγαπούν αυτή τη μουσική , αυτή η τεχνική να σκέφτονται με το μυαλό, άλλοι με την καρδιά, κάποιοι άνθρωποι ασχολούνται με την τεχνική του μπλουζ. "Εγώ προσωπικά ασχολούμαι με την τεχνική του minstrel (ο μουσικός και τραγουδιστής στο Μεσαίωνα), αν ακούω κάποιον να παίζει λαούτο ή να παίζει ένα crumhorn, απλώς με συγκινεί, δεν ξέρω γιατί. Οι κιθαρίστες μου φαίνονται κάπως βαρετοί, ακόμα και τον εαυτό μου τον βρίσκω βαρετό. Νομίζω ότι ο κύριος στόχος μου είναι να συγκινήσω τους ανθρώπους, να κάνω τους ανθρώπους να σκέφτονται με την καρδιά τους και δεν με ενδιαφέρει να απευθυνθώ σε άλλους μουσικούς. Για μένα, είναι πιο εμπνευσμένο να συγκινώ κάποιον που δεν ξέρει τίποτα για τη μουσική, αλλά έχει θέλει να ακούσει».
Α.Ρ.
9/5/22
About
Αλέξανδρος Ριχάρδος
Δημοσίευση σχολίου