Η Ελληνογερμανίδα Μαρίζα Κωχ (Koch) όπως φανερώνει και το επίθετο της, είναι μια από τις πιο αγαπημένες αλλά και χαρισματικές τραγουδίστριες της γενιάς της. Και μάλιστα ανήκει στη γενιά των τραγουδιστριών/τραγουδιστών που μπόλιασαν την ελληνική παραδοσιακή μουσική, τη βυζαντινή με στοιχεία rock. Γεννήθηκε το Μάρτιο του 1944 στην Αθήνα, από Ελληνίδα μητέρα και Γερμανό πατέρα, μέλος του Γερμανικού στρατού κατοχής κι αν και εμφανιζόταν με το πατρικό της επίθετο, στην αρχή δεν έλεγε ότι ο πατέρας της ήταν αξιωματικός του στρατού κατοχής για ευνόητους λόγους. Τα πρώτα της ακούσματα ήταν η βυζαντινή μουσική και τα νησιώτικα γι αυτό και η πορεία της μπορεί να την χαρακτηρίσει σαν την πρώτη τραγουδίστρια που ασχολήθηκε με το ethnic και τη world music, πριν ακόμα υπάρξουν σα μουσικοί όροι. Η κρυστάλλινη φωνή της την ξεχώρισε και το 1969 συμμετείχε στο δίσκο του Νίκου Χουλιαρά Τα Τραγούδια Του Νίκου Χουλιαρά 2, για να ακολουθήσει το 1972 ο πρώτος της δίσκος με τίτλο Αραμπάς που έβγαλε τις επιτυχίες «Ο Μέρμηγκας», «Αραμπάς» και »Το αρμενάκι». Το 1973 κυκλοφόρησε το επίσης πολύ πετυχημένο άλμπουμ Μια Στο Καρφί Και Μια στο Πέταλο που έβγαλε τις επιτυχίες «Καροτσέρη τράβα», «Μια στο καρφί και μια στο πέταλο» και «Στόπα και στο ξανά λέω». Ακολούθησαν τα πετυχημένα άλμπουμ «Η Μαρίζα Κωχ Και Δυο Ζυγιές Παιχνίδια»(1974), «Άσε με να ταξιδέψω»(1976), «Παναγιά μου, Παναγιά μου»(1976), «Μαρίζα Κωχ»(1977), Μαρίζα Και Δημοτική Κομπανία, «Ένα Περιβόλι Γεμάτο Τραγούδια»(1978) με τη Δημοτική Κομπανία με 12 παιδικά τραγούδια, «Μια Εκδρομή Με Την Μαρίζα»(1978), επίσης παιδικός δίσκος που εκείνη την εποχή είχαν αρχίσει να πρωτοκυκλοφορούν και να κάνουν μεγάλες πωλήσεις. Ακολούθησε μια μεγάλη σειρά δίσκων με τελευταίο το «Μαρίζα Κωχ - Κική Δημουλά (2020, 5 τραγούδια). Εκτός από τη συμμετοχή της στο δίσκο του Νίκου Χουλιαρά που ήταν και η πρώτη της συμμετοχή, τραγούδησε σε δίσκους του Θανάση Γκαϊφύλια, Νίκου Οικονομίδη, Μάνου Λοϊζου, Γιάννη Σπανού, Δημήτρη Λάγιου κ.α. Από τη δεκαετία του 1990, ασχολήθηκε έντονα με το παιδικό τραγούδι, σε θεωρητικό αλλά και πρακτικό επίπεδο και το 1996 ξεκίνησε να δίνει μαθήματα σε παιδιά.
Το 1976 μας αντιπροσώπευσε στο διαγωνισμό της Eurovision που έγινε στη Χάγη, με το τραγούδι «Παναγιά μου, Παναγιά μου», σε στίχους του Μιχάλη Φωτιάδη και μουσική δικής της, ενώ την ορχήστρα διεύθυνε ο Μιχάλης Ροζάκης.Αυτή ήταν η δεύτερη συμμετοχή μας στο διαγωνισμό, μετά το ντεμπούτο μας το 1974. Η χώρα μας δεν συμμετείχε το 1975 ως ένδειξη διαμαρτυρίας στο ντεμπούτο της Τουρκίας στον Διαγωνισμό το ίδιο έτος λόγω της εισβολής της στην Κύπρο τον Ιούλιο του 1974. Το τραγούδι ήταν κατακραυγή ενάντια στην τουρκική εξωτερική πολιτική. Το "Παναγιά Μου, Παναγιά Μου" έλαβε 20 βαθμούς, τερματίζοντας στη 13η θέση στα 18 τραγούδια. Η τουρκική τηλεόραση εξέπεμψε τον τελικό, αλλά όχι την ελληνική συμμετοχή, βάζοντας στη θέση της ελληνικής συμμετοχής ένα εθνικιστικό τραγούδι.
Το 1999 δημιούργησε τη μέθοδο βιωματικής μουσικής εκπαίδευσης (που δίδασκε σε σχολεία). Το 2004 ιδρύθηκε και εξακολουθεί να λειτουργεί το "Κέντρο Βιωματικής Μουσικής, Κίνησης και Λόγου Μαρίζα Κωχ" για τη βιωματική διδασκαλία της μουσικής σε παιδιά προσχολικής και σχολικής ηλικίας. Το 2008, σε συνεργασία με το Ωδείο Αθηνών δημιούργησε την "Παιδική χορωδία παραδοσιακού τραγουδιού Μαρίζα Κωχ, ενώ είχε ιδρύσει τη δική της δισκογραφική εταιρία, τη VERSO MUSIC, με σκοπό την καταγραφή παραδοσιακών τραγουδιών από όλη την Ελλάδα και την έκδοση παιδικής δισκογραφίας.
Εννοείται ότι κυκλοφόρησε και παιδικά βιβλία όπως «Η Γοργόνα ταξιδεύει τον μικρό Αλέξανδρο» (Εκδόσεις Κέδρος,1996), «Με τη Μαρίζα τραγουδώ, Ελληνικά μαθαίνω» (Εκδόσεις Σταμούλης 2010) και «Το Πάπλωμα με τα Χρυσά Κουδούνια» (Εκδόσεις Σταμούλης 2011) – που συνοδεύονται από cds- απευθύνονται σε παιδιά που ασκούνται στην εκμάθηση της ελληνικής γλώσσας και της ελληνικής μουσικής παράδοσης, ενώ το 2019 κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις Μεταίχμιο "Το ξανθό κορίτσι της Σαντορίνης", μια βιογραφία των παιδικών της χρόνων.
Πέραν των πολλών δίσκων και της εξαιρετικής φωνής, της, το έργο της τιμήθηκε (2015) από το Πανεπιστήμιο Πατρών με ένα αφιέρωμα, για τη συμπλήρωση 50 χρόνων ανελλιπούς παρουσίας στο χώρο της μουσικής, που της απενεμήθη τιμητικό δίπλωμα και εκείνη τραγούδησε μια εκτενή επιλογή από το ρεπερτόριό της. Σήμερα, το εκπαιδευτικό της έργο "στεγάζεται" στο Τμήμα Μουσικών Σπουδών του Ιονίου Πανεπιστημίου.
Θα ήθελα να σημειώσω ότι η Κωχ όπως και εκατοντάδες άλλοι Έλληνες καλλιτέχνες είχαν εμφανιστεί στα 2 κρατικά κανάλια της ΕΡΤ1 και ΥΕΝΕΔ, αργότερα ΕΡΤ2, δεκάδες φορές, αλλά δυστυχώς οι κασέτες με τις εμφανίσεις τους ΣΒΗΣΤΗΚΑΝ με αποτέλεσμα όλο αυτό το πολιτιστικό περιεχόμενο να χαθεί
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΡΙΧΑΡΔΟΣ
29/3/22/
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
ΑπάντησηΔιαγραφή