Ο Jagger ενοχλήθηκε πολύ αλλά μακροπρόθεσμα συνειδητοποίησε ότι δεν έπρεπε να εμπιστεύεται κανένα, ειδικά στη δουλειά. Ακόμη και εκείνοι που μπορεί να θεωρούνται στενοί συνεργάτες, θα σας πρόδιδαν αν τους επέτρεπε να ανέβουν ένα σκαλοπάτι στη λιπαρή σκάλα της καριέρας! Ο αείμνηστος Βέλγος καλλιτέχνης Guy Paelllert είναι το πρόσωπο που θα έμπαινε ανάμεσα στους 2 φίλους, με αποτέλεσμα η φιλία να χαλάσει, έστω για λίγο. Όπως καταλάβατε, το χειρότερο ήταν ότι το Diamond Dogs κυκλοφόρησε σχεδόν 6 μήνες νωρίτερα από το It’s only Rock’n’Roll, χωρίς βέβαια κανείς από τους fans να ασχοληθεί με τον ζωγράφο, αλλά ο εγωϊσμός του Jagger είχε πληγωθεί.
Δύο χρόνια αργότερα, ο Bowie έδωσε συνέντευξη στο Playboy (1976) κι είπε ότι δεν καταλαβαίνει γιατί οι μουσικοί ενοχλούνται από τη λογοκλοπή και πώς το βλέπει ως μια μορφή κολακείας. «Όσο περισσότερο με κλέβουν, τόσο πιο πολύ κολακεύομαι! Για παράδειγμα, ο Jagger φοβάται να μπει στο ίδιο δωμάτιο με εμένα, γιατί ξέρει ότι αν εκφράσει την παραμικρή ιδέα, θα την αρπάξω» Κι αναφερόμενος στο περιστατικό με τον Paellaert, ο Bowie είπε: «Ο Mick ήταν ανόητος. Θέλω να πω, δεν έπρεπε ποτέ να μου είχε δείξει τη δουλεία του Βέλγου. Πήγα στο σπίτι του και είχε όλες αυτές τις φωτογραφίες του Guy Peellaert και είπε: «Τι πιστεύεις για αυτόν τον τύπο;» Του είπα ότι τον θεωρούσα απίστευτο». Και συνέχισε: «Έτσι του τηλεφώνησα αμέσως. Ο Μick έμαθε τώρα από αυτό το περιστατικό και δεν θα το κάνει ποτέ ξανά. Πρέπει να είσαι μπάσταρδος σε αυτή τη δουλειά». Τη δεκαετία του 80, οι Jagger και Bowie τα ξανά βρήκαν κι ένα διάστημα ζούσαν μαζί σε ένα διαμέρισμα στο Manhattan και το 1985 ηχογράφησαν μαζί τη διασκευή της μεγάλης των Martha and the Vandellas, «Dancing In The Street».
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΡΙΧΑΡΔΟΣ
22/2/22
Δημοσίευση σχολίου