Να είμαστε εκεί να τη ζήσουμε: 1987 και στη σκηνή του Blistering Club -Λος Άντζελες, παίζει η μπάντα του B.B. King που προσκαλεί έναν έναν μουσικάρες σαν τους Eric Clapton, Stevie Vaughan, Dr. John, Albert King, Paul Butterfield και τραγουδιστές σαν τους Gladys Knight, Billy Ocean, Etta James και Chaka Khan, ενώ στα ντραμς είναι ο Phil Collins. Το τραγούδι που παίζουν είναι το ‘Why I Sing the Blues’.Ξέρετε, εδώ δεν έχει να κάνει μόνο το κομμάτι και το παίξιμο αλλά και η όλη ατμόσφαιρα!
Ήταν Νοέμβριος του 1967 όταν οι Pink Floyd περιόδευαν στην Αμερική για πρώτη φορά για να προωθήσουν το άλμπουμ τους The Piper at the Gates of Dawn. Στο πλαίσιο της προώθησης ήταν και η πρόσκλησή τους στο studio του καναλιού ABC Television για να εμφανιστούν στη δημοφιλή εκπομπή American Bandstand show με παρουσιαστή τον Dick Clark. Το συγκρότημα με τον Syd Barret στη σύνθεσή του έπαιξε το Apples And Oranges. Τότε η τεχνολογία των τηλεοπτικών προγραμμάτων ήταν ακόμα μαυρόασπρη και το συγκεκριμένο clip, χρωματίστηκε από τον Σουηδό καλλιτέχνη με το όνομα, Artist On The Border. Όπως λέει κι ο ίδιος, η όλη μετατροπή από το μαυρόασπρο και έγχρωμο, διήρκεσε 10 μήνες(!) αλλά έμεινα με την αμφιβολία αν προτιμώ να βλέπω ταινίες κι οτιδήποτε γυρίστηκε με μαυρόασπρο φιλμ ή σε μετατροπή σε έγχρωμο. Θεωρώ ότι καλό είναι να βλέπουμε την αρχική μορφή γυρίσματος, όπως ήταν στην εποχή του κι όχι πειραγμένα. Τεχνολογικά μπορεί να είναι κατόρθωμα αλλά αισθητικά.
Α.Ρ
6/2/22
Δημοσίευση σχολίου