BYRDS: ΟΙ ΠΡΩΤΟΠΟΡΟΙ ΤΗΣ FOLK ΨΥΧΕΔΕΛΕΙΑΣ

Πριν λίγους μήνες είχαμε μιλήσει, απ’ αυτή εδώ τη στήλη, για τους Hollies, ένα βρετανικό γκρουπ των 60s, ονομαστό για τις υπέροχες τριφωνίες του, μέσα από το οποίο μάλιστα ξεπήδησε ο Graham Nash, των “Crosby, Stills & Nash” (και, περιστασιακά, Young). Κάτι ανάλογο θα κάνουμε και σήμερα, μόνο που θα μεταφερθούμε στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού: Θα μιλήσουμε για τους Byrds, ένα αμερικάνικο γκρουπ των 60s, ονομαστό για τις υπέροχες τριφωνίες του, μέσα από το οποίο μάλιστα ξεπήδησε ο David Crosby, των “Crosby, Stills & Nash” (και, περιστασιακά, Young)!
Οι Byrds λοιπόν ιδρύθηκαν στο Los Angeles το 1964 από τους Roger McGuinn, Gene Clark και David Crosby. Συγκεκριμένα, οι McGuinn και Clark παίζανε ήδη ντουέτο, όταν τους πρωτοάκουσε ο Crosby, ο οποίος ενθουσιάστηκε μαζί τους και τους έπεισε να συμπεριλάβουν και αυτόν στο γκρουπάκι τους. Στην αρχή ονομάζονταν Jet Set, αλλά στη συνέχεια, επηρεασμένοι από τα British Invasion γκρουπ, που είχαν κατακλύσει  τις ΗΠΑ εκείνη την εποχή, μετονομάστηκαν σε Beefeaters. Τελικά, στην προσπάθειά τους να μοιάσουν στους Beatles, καθιέρωσαν το όνομα Byrds, γράφοντας σκόπιμα το “Birds” ανορθόγραφα, όπως δηλαδή έκαναν και οι Beatles με το δικό τους όνομα (που θα έπρεπε να γράφεται “Beetles”).

H πρώτη τους μεγάλη επιτυχία ήρθε το 1965, με τη διασκευή ενός καινούργιου τραγουδιού του Bob Dylan, του “Mr. Tambourine Man”. Οι άψογες τριφωνίες τους, σε συνδυασμό με τον τόσο χαρακτηριστικό ήχο της 12χορδης κιθάρας του McGuinn, πρόσφεραν μια εντελώς φρέσκια προσέγγιση στο τραγούδι, εκτοξεύοντάς το στο νούμερο 1 των ΗΠΑ και σπάζοντας επιτέλους το σερί των αγγλικών τραγουδιών, που μονοπωλούσαν τότε τις πρωτιές στα charts. Σημειωτέο, ότι ο Dylan δεν κατάφερε να ανέβει στην πρώτη θέση, με την πρωτότυπη εκτέλεση του τραγουδιού! Χάρη σ’ αυτή την εκτέλεση, οι Byrds καθιέρωσαν ένα νέο στυλ μουσικής, που συνδύαζε το παραδοσιακό αμερικάνικο φολκ με τη ζωντάνια των Beatles και την ηδονική νωθρότητα της δυτικής ακτής και ονομάστηκε folk rock! Ανάλογη πορεία ακολούθησαν και για τη δεύτερη μεγάλη τους επιτυχία, το “Turn! Turn! Turn!”, που κυκλοφόρησε επίσης το 1965 και ήταν διασκευή ενός τραγουδιού του Pete Seeger, από το 1959. Πλέον το γκρουπ έχει εμπλουτιστεί με τον μπασίστα Chris Hillman και τον ντράμερ Michael Clarke και μπορεί πλέον να πραγματοποιεί και live εμφανίσεις. Η πληθωρική δημιουργικότητά τους δεν μπορεί, βεβαίως, να περιοριστεί στο folk rock. Το 1966 κυκλοφορούν την τρίτη μεγάλη τους επιτυχία, το “Eight Miles High”, που θεωρείται ύμνος της ψυχεδέλειας.

Το νέο αυτό στυλ ψυχεδελικού rock αποτυπώνεται στα επόμενα άλμπουμ τους 5th Dimension (1966), Younger Than Yesterday (1967, όπου βρίσκουμε και το So You Want to Be a Rock 'n' Roll Star) και The Notorious Byrd Brothers(1968), ενώ το αμέσως επόμενο άλμπουμ, με τίτλο Sweetheart of the Rodeo (1968), αποτελεί το θεμέλιο ενός ακόμη νέου είδους, του country rock.

Δυστυχώς, παρά τη μεγάλη τους εμπορική επιτυχία, αλλά και την καθοριστική τους επιρροή στην αμερικάνικη ροκ σκηνή, οι Byrds δεν μπόρεσαν ποτέ να αποκτήσουν μια σταθερή, ομοιογενή σύνθεση, που θα τους χάριζε και μια πιο διακριτή καλλιτεχνική ταυτότητα. Ίσως να έφταιγε ότι ήταν όλοι τους μεγάλες προσωπικότητες, ίσως επειδή δεν επρόκειτο για μια παλιοπαρέα συμμαθητών, αλλά προσεκτικά διαλεγμένων μουσικών, το γεγονός είναι ότι η αρχική σύνθεση κράτησε μόλις ένα χρόνο: Το 1966 έφυγε ο Clark, το 1967 ο Crosby, το 1968 ο Hillman και πάει λέγοντας, μέχρι που το 1973 ακόμα και ο McGuinn (το μόνο μέλος που έμεινε σταθερό) κυκλοφόρησε δικό του άλμπουμ. Όμως, ακόμα και αυτή η τάση διάλυσης που τους χαρακτήριζε, συνέτεινε σημαντικά στο μύθο του γκρουπ, καθώς μέσα από τα τέως μέλη του δημιουργήθηκαν κάποια από τα σημαντικότερα folk rock και country rock συγκροτήματα, όπως οι Crosby, Stills, Nash & Young, οι Flying Burrito Brothers, οι McGuinn, Clark & Hillman και οι Desert Rose Band. Για να μην μιλήσουμε για την καθοριστική επιρροή που άσκησαν στους Eagles, ή ακόμα και στους REM.

ΤΙ ΑΠΕΓΙΝΑΝ
Το 1991, οι Byrds πήραν τη θέση τους στο Rock and Roll Hall of Fame και εκεί ήταν και η τελευταία φορά, που τα πέντε ιδρυτικά μέλη βρέθηκαν ξανά και έπαιξαν μαζί στη σκηνή. Λίγο αργότερα πέθανε από καρδιά ο Gene Clark, ενώ δύο χρόνια μετά απεβίωσε και ο Michael Clarke. Οι άλλοι τρεις (Mcguinn, Crosby και Hillman) παραμένουν καλλιτεχνικά δραστήριοι, δεν φαίνεται όμως να υπάρχει διάθεση επανασύστασης του γκρουπ.

ΠΡΟΤΕΙΝΟΜΕΝΗ ΔΙΣΚΟΓΡΑΦΙΑ
Mr. Tambourine Man (1965)
Turn! Turn! Turn! (1965)
Fifth Dimension (1966)

ΔΙΚΑΙΟΠΟΛΙΣ

21/2/22
 

Share on Google Plus

About Αλέξανδρος Ριχάρδος