Σε μια εποχή που οι Bon Jovi έχουν να κυκλοφορήσουν άλμπουμ από το 1988 (New Jersey) κι έχουν οργώσει την Αμερική, ο κιθαρίστας τους Richie Sambora κυκλοφορεί το πρώτο προσωπικό του δίσκο με τίτλο Stranger in This Town(1991, Νο 36 Αμερική, Νο 20 Μ.Βρετανία). Ένα χρόνο νωρίτερα, ο Jon Bon Jovi έχει κυκλοφορήσει το πρώτο του προσωπικό άλμπουμ Blaze of Glory. Όλοι περιμέναμε πως και πώς να ακούσουμε τον Sambora ΧΩΡΙΣ τον Jon Bon Jovi ακριβώς για να δούμε που κινείται μουσικά και για να είμαι ειλικρινής, μας εξέπληξε! Μας εξέπληξε, γιατί κανείς δεν περίμενε να ακούσει ένα τόσο όμορφο άλμπουμ, όχι εμπορικό με την έννοια της επιτυχίας των Bon Jovi, τόσο κοντά στο Blues και τόσο εσωτερικό. Από τα πρώτα 2 τραγούδια, τα “Church of Desire” και το ομώνυμο γίνονται κατανοητά αυτά που διαβάσατε πιο πάνω: Εντελώς μακριά από το ύφος των Bon Jovi, καμία σχέση με τραγούδια τύπου “Runaway”, "You Give Love a Bad Name" και "Bad Medicine", η μελαγχολία και η εσωτερικότητα είναι φανερή. Πολύ όμορφο το «Ballad of Youth»(σ.σ. δεν νομίζω να στεκόταν σε κανένα δίσκο των Bonb Jovi) όπως και το “Mr.Bluesman” με το σόλο να γίνεται από το ίνδαλμά του, Eric Clapton! Χαμηλώφωνο το”One light Burning”, πολύ καλή στιγμή, για πολλούς η καλύτερη, το “Rosie” που προοριζόταν για το άλμπουμ New Jersey. Τα 3 τραγούδια που κλείνουν το δίσκο (“River of Love”, “Father Time και “The Answer” αν και έχουν ποιότητα κι έναν Sambora γεμάτο όρεξη στα σόλο του, δεν προσθέτουν τίποτε στη γενική εικόνα, παρά ότι το Stranger in Town είναι ΠΟΛΥ διαφορετικό από τον ήχο των Bon Jovi και «δύσκολο» σαν άλμπουμ. Κυριολεκτικά, προσωπικό άλμπουμ, αλλά αξίζει! Τελευταία άφησα τη διασκευή του στο “The Wind Cries Mary” του Hendrix, που πραγματικά ο Sambora του δίνει μια ακόμα πιο ευαίσθητη διάθεση.
Στις ηχογραφήσεις, τον συνόδευσαν οι David Bryan πλήκτρα και Tico Torres ντραμς (και οι 2 μέλη των Bon Jovi) κι ο μπασίστας Tony Levin. TRIVIA Στα "Ballad of Youth", "One Light Burning" και "The Answer" συμμετέχουν στη σύνθεσή τους και οι Tom Marolda και Bruce Foster, μέλη του παλαιού συγκροτήματος του Sambora, Shark Frenzy.
ΤΙ ΕΚΑΝΕ ΜΕΤΑ 7 ολόκληρα χρόνια μετά την κυκλοφορία του πρώτου άλμπουμ, κυκλοφόρησε το δεύτερο προσωπικό του άλμπουμ με τίτλο Undiscovered Soul (1998, Νο 174 Αμερική) που ηχητικά είχε αρκετές διαφορές σε σχέση με το πρώτο. Πιο βαρύ, πιο μαύρο, πιο προσωπικό!
απλα καλο αλμπουμ , εχει μεσα ενα ιδιαιτερο κομματι το Fathertime με τα πολυ καλα φωνητικα και φυσικα την πανεμορφη εισαγωγη με τα strings /βιολια .Συγκρινομενο με την α' περιοδο των Bon Jovi ( και καλυτερη ) αυτο μοιαζει με leftovers . Συγκρινομενο με τα μεταγενεστερα μπορει να ειναι και καλο .Απο τα προσωπικα των μελων τους τα καλυτερα μαλλον ειναι του David Bryan .
Δεν θεωρώ ότι τα τραγούδια του ήταν leftovers από άλμπουμ των Bon Jovi με μόνη εξαίρεση το 'Rosie". Με κανένα τρόπο αυτά τα τραγούδια δεν "χωραγανε" σε άλμπουμ των Bon Jovi εκείνης της εποχής.
Σαν υφος σαφως και δεν ταιριαζαν , στα μεχρι τοτε Bon Jovi .
Μετα βεβαια απο το 92, μας εδωσαν κατι πατατιες ανευ προηγουμενου ,παριστανοντας ειτε τους αναπληρωματικους των U2 ,ειτε τα ανιψακια του Springsteen .(και οι 2 παρε τον εναν χτυπα τον αλλον μεταφορικα παντα). Εκει θα χωρουσαν αυτα τα κομματια ,τα 2-3 .
απλα καλο αλμπουμ , εχει μεσα ενα ιδιαιτερο κομματι το Fathertime με τα πολυ καλα φωνητικα και φυσικα την πανεμορφη εισαγωγη με τα strings /βιολια .Συγκρινομενο με την α' περιοδο των Bon Jovi ( και καλυτερη ) αυτο μοιαζει με leftovers . Συγκρινομενο με τα μεταγενεστερα μπορει να ειναι και καλο .Απο τα προσωπικα των μελων τους τα καλυτερα μαλλον ειναι του David Bryan .
ΑπάντησηΔιαγραφήΔεν θεωρώ ότι τα τραγούδια του ήταν leftovers από άλμπουμ των Bon Jovi με μόνη εξαίρεση το 'Rosie". Με κανένα τρόπο αυτά τα τραγούδια δεν "χωραγανε" σε άλμπουμ των Bon Jovi εκείνης της εποχής.
ΔιαγραφήΠολύ καλό album. Αλλά το "rosie" θυμίζει έντονα και σκανδαλιστικα το τραγούδι των kiss "hide your heart"...
ΔιαγραφήΜεγάλη δισκαρα!!!!! Προσωπικό, συναισθηματικό και έντονο.
ΑπάντησηΔιαγραφήΣαν υφος σαφως και δεν ταιριαζαν , στα μεχρι τοτε Bon Jovi .
ΑπάντησηΔιαγραφήΜετα βεβαια απο το 92, μας εδωσαν κατι πατατιες ανευ προηγουμενου ,παριστανοντας ειτε τους αναπληρωματικους των U2 ,ειτε τα ανιψακια του Springsteen .(και οι 2 παρε τον εναν χτυπα τον αλλον μεταφορικα παντα). Εκει θα χωρουσαν αυτα τα κομματια ,τα 2-3 .
Μια χαρά δίσκος είναι...πάλι γκρινιάζεις;
Διαγραφήοταν γερναει ο ανθρωπος και γινεται πιο παραξενος ...
Διαγραφή