1984. Δύο χρόνια μακριά από την κυκλοφορία του τρίτου άλμπουμ των Boston, Third Stage (1986). Μια χρονιά που ο ήχος τους έκανε «γκέλα» σε όλη την Αμερική και τα πρώτα 2 άλμπουμ τους, με πιο ξεχωριστό το ομότιτλο πρώτο, να ακούγονται παντού. Στο μεσοδιάλειμμα(sic) του δεύτερου και τρίτου άλμπουμ των Boston (Don’t look back – Third Stage), δύο βασικά μέλη των Boston, ο κιθαρίστας Barry Goudreau (Μπάρι Κοντρό) κι ο τραγουδιστής Brad Delp σχηματίζουν τους Orion, ένα συγκρότημα με ήχο ΠΑΡΑ ΠΟΛΥ κοντά σ΄αυτό των Boston (φωνητικά, ενορχηστρώσεις, δομή συνθέσεων). Το συγκρότημα συμπλήρωσαν οι Fran Cosmo τραγούδι, κιθάρα (μετέπειτα μέλος των Boston στα άλμπουμ Walk on και Corporate America), ο μπασίστας Bruce Smith κι ο ντράμερ των Heart, Michael DeRosier. Το μοναδικό ομότιτλο άλμπουμ τους με τίτλο The Hunter (1984, No 57 Αμερική) δεν έτυχε της επιτυχίας που θα τους άξιζε κι ίσως αυτό οφείλεται στην ύπαρξη ενός μόνο (πολύ) καλού τραγουδιού, του "So You Ran", ενώ από τα υπόλοιπα 8 δεν ξεχώρισε κάποιο, αλλά ΟΛΑ μαζί έχουν τον ήχο των Boston και δεν αφήνουν αδιάφορη γεύση στον ακροατή. Να ξανά γυρίσω στο "So You Ran" που αν το είχαν πει οι Boston θα ήταν άνετα ένα Τοπ10 για το συγκρότημα. Πιστεύω ότι αν το ακούσει κάποιος που δεν ξέρει ότι είναι Orion the Hunter, θα θεωρήσει ότι είναι μια επιτυχία των Boston. Για εμένα all time classic, αν και σαν τραγούδι δεν έγινε μεγάλη επιτυχία, ή τουλάχιστον όσο άξιζε. Από τα υπόλοιπα, θα ξεχωρίσω τα "Dark and Stormy", "Stand up" και "I Call It Love", αλλά θα ξανά γράψω ότι το άλμπουμ θα σας αρέσει ακούγοντας το όλο μαζί κι όχι τραγούδι προς τραγούδι. Το περίεργο είναι ότι ο Brad Delp δεν αναφέρεται σαν σταθερό μέλος τους αλλά η παρουσία του είναι σημαντική. Ακούγοντας το μοναδικό άλμπουμ των Orion the Hunter, γεμίζεις νοσταλγία για εκείνη την εποχή αλλά και τον ήχο. Νοσταλγία που έχει να κάνει με τα τραγούδια και τις μελωδίες. ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΡΙΧΑΡΔΟΣ
Δημοσίευση σχολίου