Μετά την κυκλοφορία του άλμπουμ Freedom Rock(2010) και ενώ η δημοτικότητα των H.E.A.T. απογειωνόταν, ο χαρισματικός τραγουδιστής τους Kenny Leckremo αποχώρησε από το σχήμα γεμίζοντας ανησυχία και ερωτηματικά τους φίλους και οπαδούς τους σχετικά με τον αντίκτυπο που θα είχε αυτό το γεγονός στην πορεία τους αλλά, κυρίως, και για το ποιος θα ήταν ο αντικαταστάτης του. Η απάντηση δεν άργησε να έρθει και ο καινούργιος τραγουδιστής βρέθηκε στο πρόσωπο του Erik Grönwall, νικητή του Swedish Idol(!) το 2009. Ο Grönwall είχε ξανασυμμετάσχει στο Swedish Idol το 2007, σε ηλικία 20 ετών, αλλά αποκλείστηκε στον τελευταίο γύρο των auditions. Επανήλθε όμως δριμύτερος το 2009 και «προκρίθηκε» πανηγυρικά, τραγουδώντας, μόνο με συνοδεία ακουστικής κιθάρας, το 18 and Life των SKID ROW, αφήνοντας άναυδους όλους στην επιτροπή (το σχετικό βίντεο εδώ https://www.youtube.com/watch?v=Mkx5TU48A2U ). Από κει και έπειτα, ήταν τυπική διαδικασία να κερδίσει και το παιχνίδι.
Πολλοί από τους οπαδούς των H.E.A.T., βέβαια, είχαν τις αμφιβολίες τους κατά πόσο ένας τραγουδιστής που έγινε γνωστός μέσα από ένα τηλεπαιχνίδι θα ταίριαζε στην αγαπημένη τους μπάντα, αλλά οι όποιες ανησυχίες και αντιρρήσεις εξαφανίστηκαν για τα καλά όταν κυκλοφόρησε το τρίτο άλμπουμ του σχήματος Address the Nation (2012). Με τον Grönwall πλέον μπροστάρη και την υπόλοιπη μπάντα σταθερή (Dave Dalone και Eric Rivers κιθάρες, Jona Tee πλήκτρα, Jimmy Jay – μπάσο και Don Crash ντραμς), οι H.E.A.T. ανοίγουν ένα καινούργιο κεφάλαιο και παραδίδουν ένα άψογο άλμπουμ που εξακολουθεί να κινείται στο πλαίσιο του AOR ήχου αλλά με περισσότερο αιχμηρές κιθάρες και πιο metal ήχο, χωρίς όμως να χάνει καθόλου σε εμπορικό χαρακτήρα, καθώς διαθέτει πολλά μελωδικά στοιχεία – που ενισχύονται από τα keyboards - και αρκετά πιασάρικα και κολλητικά ρεφρέν.
Το πολύ καλό opener “Breaking the Silence”, φανερώνει το πλαίσιο στο οποίο θα κινηθεί το ύφος της μπάντας, καθώς και τη δυναμική του νέου frontman, τα φωνητικά του οποίου είναι πλέον πιο δουλεμένα από την εποχή του Swedish Idol, πιο «ώριμα» και πιο επιθετικά, διατηρώντας βέβαια και τα εξαιρετικά μελωδικά τους στοιχεία.
To πρώτο σοκ όμως έρχεται με το κορυφαίο δεύτερο κομμάτι, “Living on the Run” και single του άλμπουμ, που ξεκινάει με keyboards και σταδιακά οδηγεί σε ένα καταπληκτικό και κολλητικό ρεφρέν, με εντυπωσιακά φωνητικά από τον Grönwall και εξαιρετικό σόλο. Μια σύνθεση που είναι σαν να βγήκε από κάποιο κλασικό AOR άλμπουμ των 80s και δεν είναι καθόλου τυχαίο που έως και σήμερα αποτελεί ένα από τα hits των H.E.A.T., ίσως μάλιστα και το κορυφαίο όλων. Το τραγούδι συνοδεύεται και με ένα πολύ καλό βίντεο, που του έδωσε επιπλέον ώθηση και airplay.
Στο ίδιο επίπεδο κινείται το “Falling Down” , στο οποίο η πλάστιγγα γέρνει υπέρ των σκληρών κιθαριστικών μελωδιών και riff έναντι των keyboards. Εδώ έχουμε ένα επίσης φανταστικό και «εμπορικό»/πιασάρικο ρεφρέν όπως και κορυφαίο σόλο και το κομμάτι θα μπορούσε άνετα να ήταν στην θέση του προηγούμενου ως single του άλμπουμ (βασικά, οι μισές συνθέσεις του “Address the Nation” θα μπορούσαν άνετα να «παίξουν» ως singles).
Στο σημείο αυτό, όπως συμβαίνει σε όλα τα AOR/melodic hard rock άλμπουμ που «σέβονται τον εαυτό τους», έρχεται και η απαραίτητη μπαλάντα, το “One and Only”, μια σύνθεση η οποία θα μπορούσε να κοιτάξει επάξια στα μάτια παρόμοιες κλασικές μπαλάντες του παρελθόντος και στην οποία ο Grönwall ξεδιπλώνει άψογα την μελωδική πλευρά των φωνητικών του. Αν ένα τέτοιο κομμάτι είχε κυκλοφορήσει 35 χρόνια πριν, σήμερα θα μιλάγαμε για μια κλασική μπαλάντα του είδους.
Στη συνέχεια βρίσκουμε τα δυο πιο κλασικο-AOR κομμάτια του άλμπουμ, τα “Better off Alone” και “Need Her”, πιο κοντά στο ύφος των δυο πρώτων κυκλοφοριών της μπάντας και σε στυλ που φέρνει στο μυαλό σχήματα όπως οι Foreigner ή οι Journey. Πολύ καλά τραγούδια και με εξαιρετικά σόλο, όπου εναλλάσσονται τα keyboards με τις κιθάρες. Ανάμεσα στα δύο προηγούμενα κομμάτια βρίσκεται η σύνθεση-έκπληξη του άλμπουμ, το “In and Out of trouble”, ένα ιδιαίτερο, «ζεστό»/groovy τραγούδι, με κυρίαρχο το σαξόφωνο (!), τόσο στο ξεκίνημα και στην ανάπτυξη του κομματιού όσο και στο σόλο και με ωραία, πολυεπίπεδα φωνητικά στο ρεφρέν. Πραγματικά, το «κερασάκι στην τούρτα»!
Από το χαλαρωτικό “In and out of trouble” περνάμε στο τελευταίο από τα δυναμικά, hard rock κομμάτια του δίσκου, το “Hardbreaker” μια από τις συνθέσεις που θα μπορούσε χαλαρά να είναι single, με την κλασική δυναμική ανάπτυξη, το «καρφωτό», sing-along ρεφρέν και το εντυπωσιακό, μελωδικό σόλο.
To άλμπουμ θα κλείσει με δυο πιο χαλαρά αλλά όχι αδιάφορα τραγούδια: Το «παιχνιδιάρικο», πιο μοντέρνο και με λίγο funky ρυθμό “It’s all about tonight” και το “Downtown”, ένα mid-tempo και «σκοτεινό» κομμάτι που θυμίζει τα κομμάτια που βρίσκονταν σε action movies των 80s (Rocky, Cobra κ.α.) και έπαιζαν, κυρίως, όταν τελείωνε η ταινία και έπεφταν τα credits. Αξίζει να αναφερθεί εδώ, ότι η ιαπωνική έκδοση του δίσκου περιλαμβάνει ως τελευταίο κομμάτι το “Back into your arms” που φέρνει αρκετά στα στυλ των κλασικών παλιών AOR συγκροτημάτων και είναι κρίμα που δεν περιλαμβάνεται στην κλασική έκδοση του άλμπουμ (όποιος ενδιαφέρεται, βέβαια, μπορεί άνετα να το βρει στο YouTube).
Το “Address the Nation” πήγε πολύ καλά στη Σουηδία πιάνοντας ψηλές θέσεις στα charts μουσικών περιοδικών. Αντίστοιχη απήχηση είχε και στις υπόλοιπες βόρειες και κεντροευρωπαϊκές χώρες. Βέβαια, το «πολύ καλά», αναφέρεται στα δεδομένα της μουσικής βιομηχανίας της δεκαετίας του 2010 και δεν έχει καμία αντιστοιχία με το «πολύ καλά» της μυθικής δεκαετίας του ΄80 ή ακόμα και των αρχών των 90s.
Παρόλα αυτά, με τα σύγχρονα δεδομένα, με το τρίτο τους άλμπουμ οι H.E.A.T. απέδειξαν ότι μπορούν να συνεχίσουν δυναμικά την πορεία τους ακόμα και χωρίς τον μεγάλο Kenny Leckremo αφού ο πιτσιρικάς Erik Grönwall αποδείχθηκε άξιος αντικαταστάτης του και εντάχθηκε άνετα στο πνεύμα και στην λειτουργία της μπάντας, δίνοντάς της μεγάλη ώθηση για τρεις ακόμα επιτυχημένες κυκλοφορίες.
ΤΙ ΕΚΑΝΑΝ ΜΕΤΑ
- Δύο χρόνια μετά, το 2014, οι Η.Ε.Α.Τ. κυκλοφόρησαν το τέταρτο άλμπουμ τους, Tearing Down the Walls, μια εξίσου καλή κυκλοφορία και με λίγο περισσότερα σκληρά στοιχεία από το Address the Nation” Στο “Tearing…” εμφανίζονται ως πεντάδα αφού, πριν την κυκλοφορία του, ο κιθαρίστας και ιδρυτικό μέλος, Dave Dalone, αποχώρησε.
- Το 2017 κυκλοφόρησαν το Into the Great Unknown με λίγο πιο pop και εμπορικό ύφος από τα προηγούμενα άλμπουμ – χωρίς να είναι κακό, εννοείται! – ενώ στην μπάντα επέστρεψε ο Dalone αλλά αποχώρησε ο άλλος κιθαρίστας και επίσης ιδρυτικό μέλος, Eric Rivers!
- Τέλος, το 2020, έβγαλαν την έκτη studio κυκλοφορία τους “H.E.A.T. II”, ένα πολύ καλό άλμπουμ με κυρίως heavy ύφος και ελάχιστα AOR στοιχεία. Ένα χρόνο περίπου μετά , ο Erik Grönwall αποχώρησε από την μπάντα για να ακολουθήσει, όπως δήλωσε, προσωπική καριέρα. Ο αντικαταστάτης του ήταν η ασφαλέστερη μάλλον επιλογή, ο παλιός γνώριμος και αρχικός τραγουδιστής Kenny Leckremo! Μέχρι στιγμής, βρισκόμαστε σε αναμονή των νέων βημάτων της μπάντας.
TRIVIA
- Oι H.E.A.T. έχουν εμφανιστεί δυο φορές στη χώρα μας: Η πρώτη ήταν την 30/6/2018 στα Chania Rock Festival και η δεύτερη την 30/3/2019 στο Gagarin 205 (Αθήνα) , στην οποία είχα την τύχη να παρευρεθώ και μπορώ να πω ότι ήταν μια από τις καλύτερες συναυλίες που έχω δει, με την μπάντα και ιδίως τον Grönwall να κάνουν ένα καταπληκτικό show.
- Αξίζει να μπείτε στο κανάλι του Erik Grönwall στο Youtube και να δείτε τα covers που κάνει σε διάφορα κλασικά κομμάτια. Ιδίως το cover του στο “Headless Cross” των Black Sabbath είναι εκπληκτικό (παραθέτω link: https://www.youtube.com/watch?v=MvTOtJlyj64)
ΧΡΗΣΤΟΣ ΖΕΡΒΟΣ
12/1/22
Δημοσίευση σχολίου