Το Southern Rock είναι ένα είδος της Rock μουσικής, που αναπτύχθηκε στις Νότιες Πολιτείες της Αμερικής, από το Rock & Roll, την Country και το Blues, και εστιάζεται γενικά στην ηλεκτρική κιθάρα και τα φωνητικά. Η δεκαετία του ‘70, θεωρείτε ως η κορυφή της δημοτικότητας για το Southern Rock, η σημαία του Νότου ήταν ψηλά στον ιστό της και τελικά κέρδισε δημοτικότητα και πέρα από το Αμερικανικό Νότο, καθώς έγινε γνωστό και έχει γνησίους σκληρό-πυρηνικούς οπαδούς σε όλα τα μήκη και πλάτη της γης όπως και στη χώρα μας. Το είδος άρχισε να σβήνει δυστυχώς προς τα τέλη της δεκαετίας του '80, εκείνη την εποχή, που τα καινούργια ονόματα δεν είχαν το ειδικό βάρος των κλασικών ονομάτων του χώρου. Το πνεύμα της μουσικής έζησε και στη δεκαετία του '90 με κάποιες φωτεινές εξαιρέσεις παλιών και νέων σχημάτων που προσπάθησαν σε εντελώς αντίξοες συνθήκες αφού το grunge/ alternative Rock τα είχε σκοτώσει όλα, ενώ τα τελευταία 10-15 χρόνια παρουσιάζει μια αναβιώση. Εύχομαι να ήλθε η ώρα το Southern Rock να ξαναπάρει πρωτοβουλία και η σημαία του Νότου να ξεδιπλώσει για άλλη μια φορά στον ιστό της.
Στο σημερινό αφιέρωμα, γίνεται μια εκτενή αναφορά σε 20 δυνατά και καλά ονόματα του southern rokck, όχοι απαραίτητα γνωστά (πλην ελαχίστων εξαιρέσεων) με τη σημειώση ότι πολλά από αυτά έχουν σαν κυρίαρχο ύφος τη country and western.
Γράφει ο Ηλίας Κωστόπουλος
1) ATLANTA RHYTHM SECTION
Στην Ελλάδα είναι γνωστοί σε ένα περιορισμένο κοινό λόγω των πολύ καλών τραγουδιών τους, των"Imaginary Lover", “Spooky” και “So into you”. Μουσικά κινούνται πιο κοντά στους Allman Brothers Band κι περιγράφονται ως μια πιο radio-friendly version των Lynyrd Skynyrd ή των Allman Brothers. Δημιουργήθηκαν στη μικρή πόλη Doraville της Georgia, τo 1970 και τα απομεινάρια δύο σχημάτων των Candymen και των Classics Four, έκαναν τους Atlanta Rhythm Section, με επικεφαλής τον Buddy Buie. Σύντομα άρχισε τη συναρμολόγηση του συγκροτήματος, με τον τραγουδιστή Rodney Justo, τον κιθαρίστα Barry Bailey, τον μπασίστα Paul Goddard, τον keyboardist Dean Daughtry, και τον ντράμερ Robert Nix. Έγινα πολλοί γνωστοί παίζοντας σαν session σε δίσκους άλλων καλλιτεχνών κι έτσι αποφάσισαν να πάνε ένα βήμα πιο μπροστά, σχηματίζοντας το δικός τους γκρουπ!
Ο Buie σύντομα έγινε το αόρατο πέμπτο μέλος του νεοσύστατου συγκροτήματος, εργαζόμενος σαν διευθυντής και παραγωγός τους και συνέβαλε σημαντικά στις συνθέσεις τους. Τα πρώτα τους album είναι και τα καλύτερα (Atlanta Rhythm Section, Back Up Against The Wall, Third Annual Pipe Dream, Dog Days και Red Tape), ενώ έκαναν και κάποιες αλλαγές στα μέλη τους. Παρά το γεγονός ότι είχαν κερδίσει αρκετό airplay στο ραδιόφωνο και ιδιαίτερα στο Νότο, η δισκογραφική εταιρεία τους, άρχισε να ασκήσει πίεση στην πεντάδα για να παραδώσει ένα δίσκο που θα σπάσει το εθνικό επίπεδο και να ακουστεί και εκτός Αμερικής. Η ζήτηση από τη εταιρία, τελικά έφερε ένα μόνο top.10 τραγούδι το "So Into You", στην επόμενη κυκλοφορία τους Rock And Roll Alternative του 1976, το οποίο ήταν πρώτο album του group που έγινε χρυσό.
Αλλά αυτό δεν θα ήταν η μονή εμπορική κορυφή του συγκροτήματος, καθώς σημείωσαν την υψηλότερη της καριέρας τους το 1978, με το top.10 album Jam Champagne, το οποίο είχε δύο επιτυχίες το "I'm Not Gonna Let It Bother Me Tonight" και το "Imaginary Lover" και κατάφεραν να γίνουν ένα από τα πιο επιτυχημένα συγκροτήματα του Southern Rock. Δεν ήταν τυχαίο ότι εμφανίστηκαν στο Λευκό Οίκο για τον τότε Αμερικανό πρόεδρο Jimmy Carter, ο οποίος είναι φανατικός φίλος της Country και του Southern Rock.
Αλλά, η εμπορική επιτυχία του group θα είναι εφήμερη, όσο γρήγορα τους αγκάλιασαν οι οπαδοί τόσο γρήγορα τους ξέχασαν. Κάθε επόμενο album όπως τα Underdog(1979) και το live Are You Ready(1980), αν και ήταν καλά, δεν πούλησαν. Τα επόμενα The Boys from Doraville, Quinella και Truth In A Structured Form πούλησαν λιγότερο από τα προηγούμενα, με αποτέλεσμα την διάσπαση του συγκροτήματος.
Στον απόηχο της διάλυσης τους, το συγκρότημα έχει επανενωθεί σποραδικά για ζωντανές εμφανίσεις (αν και μόνο μερικά από τα αρχικά μέλη είναι παρόντες), ενώ εξέδωσαν και το πρώτο reunion ολοκαίνουργιο studio album τους σε περισσότερο από μια δεκαετία, το “Eufala” το 1999. Επιπλέον, μερικά από τα μεγαλύτερα ονόματα του Country Rock έχουν διασκευάσει τραγούδια τους όπως οι Travis Tritt, Wynonna Judd και ο Charlie Daniels μεταξύ άλλων.
2) COWBOY
Οι Cowboy (ίσως το πιο άγνωστο Νότιο σχήμα στη χώρα μας), ήταν ένα Southern/ Country Rock συγκρότημα από το Jacksonville της Florida, που είχαν κυκλοφορήσει τέσσερεις δίσκους μέσω της θρυλικής εταιρίας Capricorn Records στη δεκαετία του ‘70. Δημιουργήθηκαν το 1969 από τον Scott Boyer και τον Tommy Talton, μετά ο Talton παίρνει ένα παλιό του φίλο, Tom Wynn να παίξει ντραμς. Στη συνέχεια έρχονται στο σχήμα ο George Clark στο μπάσο και ο Bill Pillmore στα πλήκτρα, έτσι όλα ήταν έτοιμα, σύντομα ζουν όλοι μαζί σε ένα σπίτι στο Jacksonville και εξασκούνται παίζοντας μέρα νύχτα.
Ο Duane Allman τους συνιστά στον Phil Walden, ο οποίος τους υπέγραψε στην Capricorn Records. Κυκλοφόρησαν το ντεμπούτο δίσκο τους "Reach For The Sky” το 1970 και αμέσως μετά κατευθύνθηκαν στα “Muscle Shoals Studios” για να εργαστούν για το δεύτερο πόνημα τους, το “5'll Getcha Ten”. Κατόπιν της περιοδείας αυτής το σχήμα είχε προσληφθεί ως μέλη της rhythm section και ήταν εφεδρικό group για την περιοδεία που έκανε ο Gregg Allman το 1974 για τον solo δίσκο του, στην “Gregg Allman Tour”.
Οι φίλοι των Crazy Horse, των Pure Prairie League και των Poco θα λατρέψουν όλα τα album τους, αφού o ήχος τους είναι παρόμοιος με αυτών, αλλά πιο χαλαρός και εσωστρεφής. Ακούστε το εξαιρετικό "Seven Four Tune" που πραγματικά δεν θα σας αφήσει να χαλαρώσετε και θα ροκάρετε. Κάθε τραγούδι τους έχει χαρακτηριστικά υπερβατικές αρμονίες (ίσως το μεγαλύτερο προσόν τους), καταπληκτική σύνθεση τραγουδιών και ισχυρή μουσικότητα. Είναι παρηγοριά ως προς την ποιότητα της μουσικής των Cowboy, να πω πως ο Eric Clapton επέλεξε να διασκευάσει ένα τραγούδι τους το “Please Be With Me” στο δίσκο του “461 Ocean Boulevard”.
Άλλα μεγάλα τραγούδια των Cowboy είναι τα υπέροχα “Right On Friend,” “Innocence Song” και το “The Wonder”. Ο Duane Allman παίζει κιθάρα στο δίσκο τους “5'll Getcha Ten” και προσθέτει λίγη από την δύναμη του στο γενικό ήχο του άλμπουμ, αλλά δεν είναι μόνο αυτός ο λόγος που πρέπει να αγοράζετε αυτό τον δίσκο. Οι Cowboy ήταν μια ταλαντούχα ομάδα μουσικών που έκανε καταπληκτική μουσική, όλα τους τα LP είναι κλασικά με γνήσιες Νότιες Rock ρίζες που αξίζει να τα έχετε στη συλλογή σας. Μετά το δίσκο “Cowboy” του 1977 το συγκρότημα διαλύθηκε.
Επανασυγκροτήθηκαν το 2007 και ηχογράφησαν ένα νέο δίσκο που δεν κυκλοφορήσε, ενώ το 2010 κυκλοφόρησε ένα live album. Ο Tommy Talton έχει το δικό του σχήμα τους Tommy Talton Band από το 2006 και είναι μαζί του και ο Scott Boyer.
3) GRINDERSWITCH
Οι Grinderswitch σίγουρα θα άξιζαν καλύτερη τύχη αλλά o επαγγελματισμός τους και η άρτια μουσική κατάρτιση δεν στάθηκε ικανή να τους ξεκολλήσει από την αφάνεια. Ένα καλό συγκρότημα που χάθηκε ενώ σίγουρα είχε ακόμα να δώσει πολλά στο Southern Rock.
Σχηματίστηκαν το 1973 στο Warner Robbins της Georgia, υπέγραψαν συμβόλαιο στην Capricorn Records, αλλά ποτέ δεν είχαν την ίδια επιτυχία με τους ομόσταυλους τους, όπως πχ οι Marshall Tucker Band ή οι Allman Brothers Band.
Αρχικά μέλη τους ήταν οι Dru Lombar, Larry Howard, Joe Dan Petty και Rich Burnett όπου είχαν απομονωθεί για 10 μήνες σε ένα αγρόκτημα, γράφοντας και κάνοντας πρόβες. Ο Joe Dan Petty ήταν αυτός που τους βοήθησε να υπογράψουν συμβόλαιο αφού εργαζόταν και σαν road crew στους Allman Brothers Band. Ο Joe Dan Petty ήταν ήταν για 30 χρόνια guitar tech του Dickey Betts (Allman Brothers Band) και πέθανε το 2008.
Πρώτος δίσκος τους ήταν το Honest To Goodness(1974) και συμμετέχει κι ο Dickey Betts.
Ο επόμενος δίσκος τους Macon Tracks βγήκε το 1975 και περιείχε το πιο γνωστό τραγούδι τους το "Pickin’ The Blues", το τραγούδι αυτό θα ακούγετε για χρόνια στη γνωστή εκπομπή του John Peel στο BBC, στο δίσκο αυτό έχουμε guest star τον μοναδικό Charlie Daniels. Το “Pullin’ Together” κυκλοφόρησε το 1976 και περιλαμβάνει εκτός από studio τραγούδια, σε ζωντανή εκτέλεση τα τραγούδια “Higher Ground” και “You're So Fine”, την ίδια χρόνια κάνουν μια περιοδεία στην Ευρώπη μαζί με τους Marshall Tucker Band.
Στα τέλη του '70, ότανεμφανίστηκε η disco μουσική, οι πωλήσεις των δίσκων των Grinderswitch έπεσαν κατά πολύ και τελικά χώρισαν το 1981, μετά από 6 δίσκους μεταξύ 1974 και 1981. Υπάρχει επίσης ένα ακυκλοφόρητο album με το όνομα Chasing Wild Desires του 1977, που ελπίζουμε να κυκλοφορήσει κάποια στιγμή στο μέλλον.
Μετά τους Grinderswitch, ο Dru Lombar σχηματίζει το 1986 τους Dr. Hector And The Groove Injectors και κυκλοφόρησε 3 δίσκους, επίσης ο Larry Howard έχει κυκλοφορήσει αρκετούς δίσκους σαν solo καλλιτέχνης.
Το 2004 ο Dru Lombar επανασχημάτισε τους Grinderswitch με νέα μέλη και κυκλοφόρησαν το άλμπουμ "Ghost Train From Georgia"(2005). Αλλά δυστυχώς ο θάνατος του Dru Lombar το Σεπτέμβριο του 2005 έβαλε ξανά τους Grinderswitch πίσω στον πάγο για τα καλά.
4) WINTERS BROTHERS BAND
Οι Winters Brothers Band είναι ένα Νότιο Rock group από την πόλη Nolensville του Tennessee και δεν πρέπει να συγχέεται με τα αδέλφια Edgar και Johnny Winter. Με καριέρα η οποία διαρκεί σχεδόν τέσσερις δεκαετίες, oi Winters Brothers Band έχουν κυκλοφορήσει 6 δίσκους και μερικά hits όπως τα "Misty Mountain Morning" και "Shotgun Rider". Όταν το συγκρότημα ξεκινούσε τις ζωντανές εμφανίσεις, ένιωθες σε όλη τη διαδρομή την ψυχή τους σε ηλεκτρική ενέργεια να ενθουσιάζει τους πάντες γύρω και η επαγγελματική εμπειρία τους να λάμπει, είναι η τρίτη γενιά μουσικών στην οικογένεια τους. Οι Winters είναι μουσική οικογένεια, ο Dennis και ο Donnie Winters ήταν εγγόνια του "Pop" Winters που ξεκίνησε την Country παράδοση, με το συγκρότημα του The Southern Stollers είχαν συναυλίες και ηχογραφήσεις στα τέλη της δεκαετίας του '40. Ο πατέρας τους Don Winters, είχε μια επιτυχημένη καριέρα με ηχογραφήσεις στην RCA και Decca Records.
Τα αδέλφια Winters μόλις άκουσαν τους Allman Brothers Band αποφάσισαν να ακολουθήσουν τα βήματα τους, με τη μουσική στο αίμα τους να έρχεται απλώς φυσικό να κάνουν ένα καθαρά Νότιο Rock σχήμα. Μετά το τέλος μιας περιοδείας τους στη Νοτιοανατολική ΗΠΑ και την οικοδόμηση ενός ισχυρού σχήματος κυκλοφόρησαν το ομώνυμο ντεμπούτο δίσκο τους το 1976, που κέρδισε την αποδοχή από όλο τον Νότιο κόσμο. Το album πήρε καλές κριτικές και οι Winters Brothers Band έπρεπε να ανοίξουν την περιοδεία για τους Lynyrd Skynyrd το 1977, πριν από το αεροπορικό δυστύχημα που έθεσε τέλος στην καριέρα των Skynyrd.
Με τη μουσική disco να βρίσκετε σε άνοδο, αναβλήθηκε η κυκλοφορία του δεύτερου άλμπουμ τους Coast To Coast, που τελικά κυκλοφόρησε το 1978 και χαρακτηρίστηκε από τα τραγούδια “Home Grown" και "A Gun Don't Mind Home", έχοντας σαν καλεσμένο τον κιθαρίστα Toy Caldwell (Marshall Tuckers Band). Στις αρχές της δεκαετίας του '80, ο Donnie εγκατέλειψε το συγκρότημα για να ακολουθήσει μια solo καριέρα, επέστρεψε για μια σύντομη παραμονή στο σχήμα για τον τρίτο δίσκο "Keep On Running". Το σχήμα τότε έκανε ένα διάλειμμα από τις περιοδείες, ενώ ο Dennis πήγε να εργαστεί για τον Country τραγουδιστή Waylon Jennings.
Οι Winters Brothers Band είχαν κοινή χρήση στη σκηνή με άλλα μεγάλα Νότια σχήματα όπως οι 38 Special και οι Atlanta Rhythm Section και συνεχίζουν να περιοδεύουν ακόμη και σήμερα. Έχουν παίξει πάνω από δέκα φορές στο Volunteer Jam festival του Charlie Daniels και εμφανίζονται στα albums “Volunteer Jam III & IV” και “Volunteer Jam VI” κι έχουν περιοδεύσει με όλα τα μεγάλα ονόματα του southern rock.
5) HYDRA
Οι Hydra είναι από εκείνα τα Southern Rock συγκροτήματα που έκαναν λίγους δίσκους (3 τον αριθμό) και χάθηκαν ξαφνικά, έτσι όπως ξαφνικά εμφανίστηκαν. Η μουσική τους είναι αρκετά σκληρή και εντυπωσιακή για την δεκαετία του ’70, πρόσφεραν απλά, ειλικρινή τραγούδια, ο ήχος τους είναι πιο Southern/ Hard Rock, αλλά σίγουρα θα σας αρέσει. Ήταν ένα από τα Νότια Rock σχήματα της δεκαετίας του ’70, που ποτέ δεν έφθασαν στην εμπορική επιτυχία που τους άξιζε, αν και κυκλοφόρησαν τρία εξαιρετικά albums από το 1974 μέχρι το 1977 πριν απογοητευτούν με την και διαλυθούν κι από τότε έχουν παίξει μόνο λίγες ζωντανές εμφανίσεις σε ειδικές περιπτώσεις.
Ξεκίνησαν στην Atlanta της Georgia γύρω στο 1968 από τον Steve Pace (ντραμς), Spencer Kirkpatrick (κιθάρα) και τον Bruce Wayne (τραγούδι, κιθάρα) με το όνομα Noe Mayflower. Θα αλλάξουν λίγο αργότερα το όνομα τους σε Hydra το 1971 και προστέθηκε ο Orville Davis στο μπάσο. Μετά την φήμης τους ως δολοφονικό live σχήμα και με την υποστήριξη από μεγάλα συγκροτήματα όπως οι Lynyrd Skynyrd, οι Allman Brothers Band και οι ZZ Top, ο Phil Walden τους υπέγραψε στην εταιρία του, την Capricorn Records το 1973, ο ομότιτλος πρώτος τους δίσκος βγήκε το 1974.
Μετά από ένα έτος γεμάτο περιοδείες και τη σύνταξη νέων τραγουδιών στο δρόμο το δεύτερο τους album “Land Of The Money” κυκλοφόρησε το 1975 και ο μπασίστας Orville Davis έφυγε από το συγκρότημα αμέσως μετά, για να ξεκινήσει καριέρα ως τραγουδιστής της Country, ενώ πέρασε και από τους Starz την περίοδο 1978-1980.
Το 1977 οι Hydra κυκλοφόρησαν το άλμπουμ Rock The World αλλά την ίδια χρονιά,χώρισαν. Έκτοτε πραγματοποιούν σποραδικές εμφανίσεις που καταταγράφηκαν στο live album, “Hydra: Live After All These Years”. Δεν έχουν κλείσει τελείως την καριέρα τους και ίσως να έχουμε μια νέα δισκογραφική καταγραφή στο μέλλον.
6) MAMA’S PRIDE
Αυτό το άγνωστο εντελώς Southern Rock συγκρότημα ιδρύθηκε το 1972 από τους αδελφούς Pat (κιθάρα) και Danny Liston (τραγούδι, κιθάρα) και πήραν το όνομα τους ως φόρο τιμής στη μητέρα τους. Το σχήμα δούλεψε σκληρά και τελικά ήρθαν από τη σκέπη του Ronnie Van Zant (Lynyrd Skynyrd). Όταν δυστυχώς, ο Ronnie έχασε τη ζωή του στο αεροπορικό δυστύχημα του 1977, αυτό επιβράδυνε αποτελεσματικά το ταξίδι των Mama’s Pride στη μουσική σκηνή του Νότου. Με λίγη υποστήριξη από την δισκογραφική εταιρεία τους και κάποια προσωπικά ζητήματα στο group, τελικά διαλύθηκαν το 1982.
Έχοντας παίξει αρκετά χρόνια στην τοπική σκηνή του St. Louis (Missouri), οι Mama’s Pride υπέγραψαν συμφωνία με την Atlantic Records και ηχογράφησαν το πρώτο ομότιτλο ντεμπούτο τους σε τρείς μόνο ημέρες και κυκλοφόρησε το 1975. Στο πρώτο τους δίσκο θυμίζουν αρκετά Allman Brothers Band και η φωνή του Danny Liston φέρνει σε αυτή του Gregg Allman, τραγούδια που ξεχώρισαν από το δίσκο ήταν τα “In The Morning”,” Blue Mist”, “Ole St. Lou” και “Who Do You Think You're Foolin”. Περιόδευσαν με τα μεγάλα ονόματα του southern rock αλλά και με τους Heart, Kansas, Alice Cooper και Reo Speedwagon.
Το 1977 οι Mama’s Pride επέστρεψαν στο studio και κυκλοφόρησαν το άλμπουμ “Uptown And Lowdown” που άφησε καλές εντυπώσεις, με τα “She's A Stranger To Me Now”, “You Cant Fool Yourself”, “Long Time” και "Merry-Go-Round" να κερδίζουν airplay στο ραδιόφωνο. Ήταν σε συνομιλίες με τον Ronnie Van Zant για να τους κάνει την παραγωγή στο τρίτο τους δίσκο, αλλά τον πρόλαβε ο θάνατος.
Το 1978 έπαιξαν ως back-up σχήμα δίπλα στον μεγάλο Gregg Allman για την solo περιοδεία του, μετά την οποία είχαν συμβόλαιο με την δισκογραφική εταιρία Atco, αλλά σιγά-σιγά ξεχάστηκαν προς χάριν της ηλίθιας disco μουσικής! Το 1981 κυκλοφόρησαν το “Eternal Mystery” χωρίς καμία επιτυχία, συνέχισαν κουτσά στραβά μέχρι το και 1982 όταν και τελικά διαλύθηκαν.
Το 1987 έκαναν μια one-off reunion συναυλία, όλα έδειχναν ότι η επανένωση ήταν καλή και τελικά αποφάσισαν να καταγράψουν ένα νέο δίσκο με τίτλο “Guard Your Heart”(1991) . Τελικά οι Mama’s Pride έχουν επανενωθεί και πάλι από το 2004 και συνεχίζουν να κάνουν κάποιες ζωντανές εμφανίσεις μερικές φορές το χρόνο στη γενέτειρα τους το St. Louis. Το 2006 κυκλοφόρησαν το live album “A Live And Well at the Pageant”.
7) WET WILLIE
Το συγκρότημα ξεκίνησε την μουσική του καριέρα με το όνομα Fox, αλλά τελικά το άλλαξε σε Wet Willie το 1969. Το κλασικό τους line-up αποτελείται από τους Jimmy Hall στο τραγούδι, τον αδελφό του ο Jack Hall στο μπάσο, τον Ricky Hersch στην κιθάρα, τον Lewis Ross στα drums και τον John Anthony στα πλήκτρα. Είχαν σαν back-up τραγουδίστριες τις Williettes κι μια από αυτές, η Leslie Hawkins ήταν στις Honketts που συνόδευαν τους Lynyrd Skynyrd. Από το σχήμα πέρασαν ο Joimoe Johnason (ντραμςκαι στους Allman Brothers Band το 1972-73) κι ο Toy Caldwell (κιθάρα στους Marshall Tucker Band το 1977).
Μετά την μετεγκατάσταση του συγκροτήματος στο Macon της Georgia, υπέγραψαν δισκογραφικό συμβόλαιο με την Capricorn Records και κυκλοφόρησαν τα πρώτα 2 άλμπουμ τους, Wet Willie και Wet Willie II που πέρασαν απαρατήρητα. Το τρίτο άλμπουμ τους Keep on smiling (1974, No 41 Αμερική) περιείχε το ομώνυμο τραγούδι που έγινε η μεγαλύτερη επιτυχία τους.
Ο ήχος τους δεν είναι τόσο Blues αν τους συγκρίνουμε με βάση τους συντρόφους τους στην ίδια εταιρεία τους Allman Brothers Band, ή Country Rock όπως οι Marshall Tucker Band, αλλά δίσκο με το δίσκο οι Wet Willie δημιούργησαν το δικό τους μίγμα από soulful Southern Rock που βασίζεται στις μελωδικές φωνητικές αρμονίες. Τότε τους χαρακτήριζαν και ως White Southern Soul ή ακόμα και ως Rolling high-energy Blues Rock. Ακολούθησαν οι δίσκοι “Dixie Rock” και “The Wetter Is Better” που πούλησαν επίσης αρκετά καλά και από τα μέσα της δεκαετίας του ’70, οι Wet Willie έπαιζαν μπροστά σε τεράστια ακροατήρια σε κάθε συναυλία τους.
Λίγο πριν η δισκογραφική τους εταιρεία κλείσει για πρώτη φορά στα τέλη του ’70, οι Wet Willie χώρισαν σαν συγκρότημα, αλλά οι αδελφοί Jimmy και Jack Hall σύντομα πήραν μαζί τους νέα μέλη και κυκλοφόρησαν τα “Manorisms” και “Which One Is Willie?” που τόσο έχουν επηρεαστεί σε μεγάλο βαθμό από τον τύπο τραγουδιών σε στυλ Motown, αλλά οι δύο αυτοί δίσκοι δεν πήγαν καλά. Η δεκαετία του ’80 δεν μπήκε καλά για το συγκρότημα, αφού το διαλύθηκαν. Ο Jimmy Hall στην δεκαετία του ’80 έκανε δύο solo δίσκους, πριν ξανά φτιάξει τους Wet Willie.
Ηρθαν ξανά πίσω στα μέσα της δεκαετίας του ’90 και υπάρχουν ακόμη και σήμερα, αλλά κυρίως για ζωντανές εμφανίσεις ή best off κυκλοφορίες και εμφανίζονται πότε σαν Wet Willie και πότε σαν Wet Willie Band. 8) PURE PRAIRIE LEAGUE
Όλα τα album των Pure Prairie League είναι γεμάτα με Southern και Country ήχους, διακοσμημένα με ωραία εξώφυλλα, που βάση τους έχουν ένα γερόλυκο cowboy σε διάφορες φάσεις της ζωής του. Από τους Pure Prairie League πέρασε και ο μεγάλος Country τραγουδιστής Vince Gill, τους οποίους και αναβάθμισε ως ένα βαθμό.
Οι Pure Prairie League είναι ένα από τα πρώτα και πιο επιτυχημένα συγκροτήματα της Country Rock στην ιστορία της μουσικής αυτής και μαζί με τους Eagles, πιστώνονται την αναγέννηση και την έκρηξη της Country Rock στο εθνικό ακροατήριο της Αμερικής.
Οι ρίζες του συγκροτήματος βρίσκονται στην περιοχή του Waverly στο Ohio στα 1964-1969, όπου ο τραγουδιστής/ κιθαρίστας Craig Fuller, οι ντράμερς Tom McGrail και Jim Caughlan και ο pedal steel κιθαρίστας John David Call σχημάτισαν ένα τοπικό group. Τα παιδιά έπαιξαν σε διάφορα τοπικά σχήματα μαζί στα έτη τις εφηβείας τους, μεταξύ των οποίων τα Swiss Navy και Omars.
Με το χρόνο παρουσίασαν βελτίωση στο παίξιμό τους και τα Country τραγούδια τους προκάλεσαν ένα είδος κιθαριστικής μονομαχίας! Οι μεγαλύτερες επιτυχίες των Pure Prairie League περιλαμβάνουν το κλασικό Country Rock ύμνο "Amie", το "Two Lane Highway" και το αντιπροσωπευτικό τραγούδι του group το “Let Me Love You Tonight”.
Ο Vince Gill που αργότερα έγινε ένα από τα μεγαλύτερα αστέρια της Country στο Nashville, τραγούδησε και έπαιξε κιθάρα με το συγκρότημα από 1979 έως το 1981 και μπορούμε να τον ακούσουμε στο δίσκο “Something In The Night” του 1981. Μετά από τον δίσκο που βγήκε στην Casablanca Records (δισκογραφική εταιρεία των KISS αλλά και πολλών disco καλλιτεχνών) οι Pure Prairie League διαλύθηκαν.
Στα τέλη της δεκαετίας του 1990 το συγκρότημα επέστρεψε κα ιπροσπάθησαν να ηχογραφήσουν καινούργια τραγούδια, χωρίς επιτυχία. Το 2005 κυκλοφόρησαν το άλμπουμ “All In Good Time” το 2005 που ήταν ο πρώτο τους δίσκος μετά από 18 ολόκληρα χρόνια και μάλιστα κυκλοφόρησε σε μια μικρή ανεξάρτητη δισκογραφική εταιρεία από το Nashville την Drifter’s Church.
Οι Pure Prairie Leguae συνεχίζουν να περιοδεύουν παίζοντας για μια χούφτα συναυλίες κάθε χρόνο με πολλές αλλαγές στη συνθεσή τους.
9) HENRY PAUL BAND
Από τα καλύτερτα άγνωστα σχετικά συγκρτοτήμτα του Southern Rock, οι Henry Paul Band σχηματίστηκαν το 1979 όταν ο κιθαρίστας Henry Paul αποχώρησε από τους Outlaws, ηχογράφησε τέσσερα solo albums, όλα στο γνώριμο ύφος των Outlaws, με φοβερές κιθάρες κι απ΄ότι έδειξε, σίγουρα άξιζε μια μεγαλύτερη επιτυχία, αφού όλα του τα άλμπουμ τους είναι καλά.
Ο Henry Paul που γεννήθηκε στο Kingston, ΝΥ, μετακόμισε ,ε την οικογένεια του στη Tampa της Florida, κι άρχισε να παίζει τις πρώτες συναυλίες του στο Γυμνάσιο και σε λαϊκά πανηγύρια. Το 1971, ο Henry και ο Jim Fish σχημάτισαν τους Sienna κι όταν διαλύθηκαν, ο Henry έγινε μέλος των Outlaws οι οποίοι είχαν συσταθεί το 1967.
Ο Clive Davis, Προέδρος της Arista Records τους ανακάλυψε και τους υπέγραψε αμέσως κι έγιναν το πρώτο Rock συγκρότημα στη νεοσύστατη ετικέτα. Το ομότιτλο ντεμπούτο τους έγινε γρήγορα χρυσό, με τις επιτυχίες όπως τα "Green Grass And High Tides" και το "There Goes Another Love Song". Το 1977 μετά την ηχογράφηση δύο ακόμα δίσκων ο Henry φεύγει για να ακολουθήσει solo καριέρα κι έτσι σχημάτισε τους Henry Paul Band και κάνει το ντεμπούτο του το 1979 με το άλμπουμ “Grey Ghost”. Στον δίσκο περιλαμβάνονται τραγούδια όπως τα "So Long" και ο ανυπέρβλητος Νότιος ύμνος "Grey Ghost", το οποίο ήταν αφιερωμένο στη μνήμη του Ronnie Van Zant (Lynyrd Skynyrd). Το σχήμα ηχογράφησε ακόμα τρία albums, συμπεριλαμβανομένου του “Feel The Heat”, το οποίο είχε περισσότερα από ένα καλά τραγούδια όπως το ομώνυμο καθώς επίσης και το "Whiskey Talkin'". Το τρίτο τους “Anytime” περιλαμβάνει το πρώτο τους top.40 hit "Living Without Your Love” και τα μεγαλοπρεπή "Crazy Eyes" και “Distant Riders”.
Ο Henry κυκλοφόρησε και ένα ομότιτλο solo album το 1982 με τον τίτλο Henry Paul που περιέχει το τραγούδι “Tragedy”.
Το 1983 οι Henry Paul Band διαλύθηκαν, όμως το 1986 ήταν η χρονιά που Henry ενώθηκε ξανά με τον Hughie Thomasson και τους Outlaws, η συνεργασία τους αυτή οδήγησε στο “Soldiers Of Fortune”. Ο Henry Paul παρέμεινε στο συγκρότημα μέχρι το 1989, όταν έφυγε και πάλι για να ξεκινήσει μια νέα καριέρα στην Country Rock μουσική.
Το 1991 μαζί με τον Van Stephenson και τον Dave Robbins εντάχθηκε στους Blackhawk με τους οποίους κυκλοφόρησε 6 δίσκους.
Μετά από την βραχύβια επανένωση των Outlaws τον Απρίλιο του 2005 και τον θάνατο του Hughie Thomasson το 2007, το συγκρότημα τώρα καρποφορεί χάρις στις προσπάθειες του Henry Paul και του Monte Yoho.
10) MISSOURI
Άλλο ένα εντελώς παν-άγνωστο Southern σχήμα στη χώρα μας είναι οι Missouri που κυκλοφόρησαν μόνο 2 albums με πολλά στοιχεία μελωδικού Νότιου Rock και με Pomp/ AOR πινελιές, χωρίς όμως να γίνουν εμπορικοί. Δυστυχώς έμειναν άγνωστοι ενώ είχαν να προσφέρουν πολλά στο Southern, ευτυχώς όμως που έχουμε τα 2 μοναδικά albums που έβγαλαν, που επιβάλετε να τα βρείτε.
Οι Missouri είναι ένα Southern/ AOR Rock συγκρότημα από την πόλη του Kansas, (Missouri), που έγιναν γνωστοί κυρίως για το τραγούδι τους “Movin’ On". Το τραγούδι αυτό περιγραφεί την δεκαετή ζωή στο δρόμο του Ron West με το πρώτο του σχήμα τους Chesmann. Από το 1964 έως το 1974, ο Ron West ήταν μέρος ενός group των Chesmann, με τους δύο αδελφούς του Gary και Steve, οι οποίοι έπαιζαν κυρίως διασκευές, επηρεασμένοι από την βρετανική pop.
Ο Ron West έφτιαξε τους Missouri το 1974 και έπαιξαν κάποιες ζωντανές εμφανίσεις με διασκευές και δικό τους υλικό, μετά μπήκαν σε studio για την ηχογράφηση του πρώτου τους δίσκου, ενώ έκαναν ένα demo 30 τραγουδιών. Η πρώτη σύνθεση του συγκροτήματος ηταν οι Ron West (τραγούδι, κιθάρα), Lane Turner (κιθάρα), Alan Cohen (bass) και Bill Larson (drums).
Με επικεφαλής τον Ron West, οι Missouri, κυκλοφόρησαν το ομότιτλο πρώτο album τους το 1977 στην μικρή τοπική ανεξάρτητη δισκογραφική εταιρεία Panama Records (η Panama είχε βγάλει και το σπάνιο πλέον LP των Granmax). Αν και η Panama Records ήταν μια ανεξάρτητη εταιρεία, το σχήμα συγκέντρωσε σημαντικό αριθμό airplay σε σταθμούς του Αμερικανικού FM AOR ραδιοφώνου ειδικά με το κομμάτι "Movin’ On". Η πρώτη μεγάλη συναυλία των Missouri ήταν το άνοιγμα του show για τους Firefall στο Kansas.
Το δεύτερο album τους κυκλοφόρησε το 1979 με τον τίτλο "Welcome Two Missouri", που κυκλοφόρησε στη μεγαλύτερη και διεθνή δισκογραφική εταιρεία Polydor, συμπεριλαμβανομένου και μια νέα έκδοση του τραγουδιού "Movin’ On" χωρίς όμως την αρχική εισαγωγή. Την παραγωγή του δίσκου υπογράφει ο μεγάλος Paul Hornsby (Charlie Daniels Band, Marshall Tucker Band, Wet Willie), ενώ δεν λείπουν και οι guest stars εμφανίσεως όπως ο Chuck Levell (Allman Brothers Band, Sea Level), ο Jimmy Nalls (Sea Level, Gregg Allman) και ο αδελφός του Ron, Gary West (Chesmann, Shooting Star).
Οι Missouri περιόδευαν σε όλη την Αμερική από 1977 έως και το 1984 όπου και τελικά διαλύθηκαν, επανήλθαν όμως για λίγο την περίοδο 1994-1995 άλλα με νέα μέλη αυτή τη φορά, αρχικό μέλος από τους παλιούς ήταν μόνο ο Ron West.
Ο αδελφός του Ron από τους Chesmann, Gary West ήταν μέλος των Shooting Star, οι οποίοι έκαναν κάποιες καλές AOR επιτυχίες στα τέλη του ’70 και αρχές του ’80.
11) ALABAMA
Στους Alabama συχνά πιστώνετε η καθιέρωση της Country μουσικής (σε αντίθεση με τους solo τραγουδιστές), ανοίγοντας το δρόμο για την επιτυχία και άλλων κορυφαίων σχημάτων της Country σήμερα. Θα έλεγα ότι οι Alabama είναι η αιτία ή το φυτίλι της έκρηξης της δημοτικότητας της Country, έγιναν το σήμα κατατεθέν για την Country Rock μουσική, αλλά στην χώρα μας τους γνωρίζουν λίγοι, ενώ γνωρίζουν τους Poco τους Byrds και τους Eagles. Αυτό που συνέβη με τους Alabama στην δεκαετία του ’80 ήταν ακατόρθωτο για πολλά άλλα Rock ή Country συγκροτήματα, πολύ-πλατινένιοι δίσκοι, αμέτρητα Grammies και πολλές Νο.1 επιτυχίες. Το 1980 όταν κυκλοφόρησαν το πρώτο τους δίσκο σαν Alabama από την RCA είχαν αμέσως δύο Νο.1 επιτυχίες.
Το μουσικό μίγμα του συγκροτήματος είναι η παραδοσιακή Country μουσική και το Southern Rock σε συνδυασμό με στοιχεία μουσικής Gospel και την pop μουσική που έδωσε ένα crossover ήχο που τους βοήθησε και τους οδήγησε σε πρωτοφανή επιτυχία. Επίσης έχουν περιοδεύσει εκτενώς σε όλη την Αμερική (και όχι μόνο) και έχουν ενσωματώσει διάφορα στοιχεία στα live τους, όπως ο φωτισμός, μεγάλο stage, που εμπνευσμένα κυρίως από τις Rock συναυλίες.
Οι Alabama έχουν πάνω από 45 Νο.1 στο Country hit-singles στα charts του Billboard στο ενεργητικό τους και έχουν πουλήσει πάνω από 80.000.000 δίσκους μέχρι σήμερα. Η δισκογραφία τους περιλαμβάνει πάνω από 20 studio albums, αμέτρητα live και συλλογές, μεταξύ των οποίων τα 16 είναι για την RCA Records, καθώς και Χριστουγεννιάτικα LP’s, έχουν επίσης 64 singles στα Country Billboard Hot charts.
Ότι κι αν γράψεις για τους Alabama δεν μπορεί να αποδώσει σωστά την εικοσαετή και βάλε, μουσική αυτοκρατορία τους, το group ξεκόλλησε την Country μουσική από την κρίση της δεκαετίας του ’70, την ανέστησε εντελώς.
12) FIREFALL
Από τα άγνωστα συγκροτήματα του Νότου και αυτό (τουλάχιστον στη χώρα μας), αν και έχουν κυκλοφορήσει ουκ ολίγες δουλειές. Αν σας αρέσει το κάπως μελωδικό Southern με στοιχεία Country Rock, τότε οι Firefall είναι ότι πρέπει για τα γούστα σας. Ο ήχος τους είναι της σχολής των Allman Brothers Band, Sea Level αλλά και των Marshall Tucker Band… και τόσων άλλων πιο Blues σχημάτων. Αυτό το σχήμα ανήκει στην δεύτερη γενιά των US Country Rock συγκροτημάτων κοντά στην παράδοση των Poco των Byrds και των Eagles.
Σχηματίστηκαν το 1974 στο Boulder του Colorado, κατά τη διάρκεια της ακμής αυτού του μουσικού είδους (Country/ Southern Rock), το αρχικό line-up ήταν το πρώην μέλος των Flying Burrito Brothers, Rick Roberts (τραγούδι, κιθάρα) τον Michael Clarke (drums, ex-Byrds) τον Mark Andes (bass ex-Spirit), Larry Burnett (τραγούδι, κιθάρα) και Jock Bartley (κιθάρα).
Το ντεμπούτο τους ήταν λίγο αναζωογονητικό για το Country Rock αν και κάπως χαλαρό, εκτός από τρία singles, ο δίσκος περιέχει και μια διασκευή στο τραγούδι των Stephen Stills/ Chris Hillman, ”It Doesn’t Matter’’ με αλλαγμένους εναλλακτικούς στίχους από τον Rick Roberts.
Σας προτείνω να ακούσετε την ρομαντική μπαλάντα “Just Remember I Love You’’ το εκπληκτικό “So Long”, το hit-single “Strange Way” αλλά και το μεγαλειώδες “Get You Back”.
Ενώ είχαν ένα σημαντικό ρόλο στο Country Rock, προτίμησαν να συνεχίσουν βάζοντας αρκετα΄στοιχεία Jazz, χάνοντας αρκετα΄από τον αρχικό αυθορμητισμό τους. Μετά από την αρχική διάλυση που έγινε το 1981, ο Jock Bartley ανέλαβε την ιδιοκτησία του ονόματος Firefall, συνέχισε να περιοδεύει ακόμη και να καταγράφει με διάφορα μέλη κατά καιρούς κάποιους δίσκους.
13) ERIC QUINCY TATE
Το όνομα Eric Quincy Tate, προκάλεσε σύγχυση στους μη ενημερωμένους οπαδούς, δεν είναι το όνομα ενός καλλιτέχνη, άλλα ενός βρώμικου Southern Rock σχήματος στο μουσικό ύφος των Allman Brothers Band, των Lynyrd Skynyrd, των Marshall Tucker, των Charlie Daniels Band, των Wet Willie, αλλά και των πιο σκληρών White Witch.
Τα ιδρυτικά μέλη των Eric Quincy Tate είναι οι Tommy Carlisle και Donnie McCormick, ο Tommy και ο Donnie συναντήθηκαν το 1963 όταν εντάχθηκαν στο συγκρότημα Kings. Οι Tommy και Donnie μαζί με δύο άλλα μέλη των Kings υπηρέτησαν για δύο χρόνια στο Ναυτικό στο αεροπλανοφόρο USS Essex#9, κάνοντας περιοδείες σε Αγγλία, Νορβηγία, Ολλανδία, Γερμανία, Ιταλία και Μάλτα. Με την ολοκλήρωση της θητείας τους στο Αμερικανικό Ναυτικό το 1968, ο Tommy και ο Donnie επέστρεψαν στο Texas και διαμόρφωσαν το συγκρότημα Eric Quincy Tate. Το όνομα Eric Quincy Tate σύμφωνα με τον Donnie προέρχεται από τρεις διαφορετικές πηγές: "Eric" (Eric Burdon), "Quincy" (Quincy, Massassuttes, πόλη καταγωγής τους) και "Tate” από το επώνυμο ενός Ναύτη στο πλοίο όπου υπηρετήσαν!
Οι EQT έκαναν μεγάλη εντύπωση στον παραγωγό και μουσικό Tony Joe White, αυτός έπαιξε σημαντικό ρόλο να υπογράψουν στην Capricorn Records με τα demos τους να πέφτουν στα χέρια του θρυλικού παραγωγού Jerry Wexler της Atlantic Records. Στα τέλη του 1969, υπέγραψαν συμβόλαιο με τον Phil Walden (Allman Brothers Bans) και θα γράψουν τον πρώτο τους album για την Cotillion Records (θυγατρική της Atlantic Records) με παραγωγούς Tony Joe White, Jerry Wexler και Tom Dowd που κυκλοφόρησε το 1970 με τίτλο "Eric Quincy Tate".
Το 1972 το δεύτερο album "Drinking Man's Friend" κυκλοφόρησε στην ετικέτα Capricorn Records με παραγωγό τον Paul Hornsby (Marshall Tucker Band, Charlie Daniels Band).
Οι Eric Quincy Tate έκαναν την τρίτη ομώνυμη κυκλοφορία τους το 1975 στην GRC Records σε παραγωγή Limbo Sonny και EQT. Η Α’ πλευρά του LP ήταν studio και η Β’ πλευρά ηχογραφήθηκε ζωντανά, αυτή η ζωντανή πλευρά ήταν η φυσική τους κατάσταση, αυθόρμητο και γεμάτο, ενέργεια καυτό Southern Rock. Κατά τη διάρκεια της περιόδου που ήταν στην GRC Records, ο Tommy Carlisle είχε πάρει μια άδεια από το συγκρότημα και ο Wayne "Bear" Sauls ανέλαβε ως κιθαρίστας.
Το 1977 κυκλοφόρησε το live album Can't Keep A Good Band Down με τον Sonny Limbo στην παραγωγή σε συνεργασία με τον Lowery Bill, αυτό το LP βγήκε μόνο σε 1000-1500 κόπιες και πουλήθηκε μόνο μέσα από το ίδιο το συγκρότημα, φυσικά αυτές τις μέρες για να βρεθεί σε βινύλιο είναι ακατόρθωτο έως αδύνατο. Ο Tommy εγκατέλειψε το συγκρότημα το 1977 και πήγε για περιοδεία το 1978 με τους Back Bandits Alley.
Το 1989 έδωσαν μια reunion συναυλία για τα 20 χρόνια σαν σχήμα στην Atlanta και έβγαλαν το δισκο Rock & Roll Transfusion για αυτόν το σκοπό. Στις 9 Σεπτεμβρίου 2006, οι EQT επανενώθηκαν για την 37η επέτειο τους, οι ηχογραφήσεις για το νέο CD Τhirty Seven είναι το αποτέλεσμα αυτής της παράστασης. Μέσα από το επίσημο site του σχήματος θα βρείτε όλα τα album τους καθώς και συλλογές, live και DVD.
14) HEARTSFIELD
Να ένα εντελώς άγνωστο σχήμα, που όμως παίζει αρκετά καλό ποιοτικό Southern Rock. Οι Heartsfield είναι η απόδειξη στον κανόνα, ότι δεν χρειάζεται να γίνεις γνωστός για να βγάλεις καλά τραγούδια, αρκεί να το κανείς γιατί το αγαπάς. Αν βρείτε κάτι από αυτό το σπουδαίο Νότιο σχήμα που λέγετε Heartsfield, πάρτε το αμέσως και σίγουρα θα περάσετε όμορφα ακούγοντας τους.
Σχηματίστηκαν το 1970 στο Midlothian and South Side (Roseland) του Chicago, από τους κιθαρίστες J.C. Hartsfield και Perry Jordan. Οι Heartsfield έχουν περιοδεύσει στις Ηνωμένες Πολιτείες σε όλες τις δεκαετίες από το 1970 μέχρι και σήμερα, τους έχουν δει live σχεδόν 10 εκατομμύρια οπαδοί στις 4.500 σχεδόν ζωντανές εμφανίσεις που έχουν κάνει όλα αυτά τα χρόνια σε κολέγια και πανεπιστήμια, festival, clubs, bars, στάδια και σε δρόμους ή όπου τους ζητηθεί. Έχοντας κυκλοφορήσει 11 δίσκους έχουν πουλήσει εκατομμύρια δίσκους και συνεχίζουν να ευχαριστήσουν το κοινό τους με την μουσική τους που έχει τα θεμέλια της στο Νότιο Rock.
Έχοντας υπογράψει στην αρχή με την Mercury Records και αργότερα με την Columbia Records, έχουν δημιουργήσει πολλά αγαπημένα τραγούδια για το FM ραδιόφωνο και για το Billboard. Ανάμεσα τους είναι τα “Music Eyes”, “Shine On”, “The Only Time I’m Sober Is When You’re Gone”, “I’m Comin’ Home” και “Racin’ The Sun”. Ωστόσο, παρά τις σημαντικές κυκλοφορίες τους και τις περιοδείες τους σε αρένες με τους Doobie Brothers, Eric Clapton, και Fleetwood Mac, ποτέ δεν βίωσαν την επιτυχία όπως οι Eagles ή οι Pure Prairie League. Η πιο αναγνωρίσιμη μελωδία του συγκροτήματος από εκείνη την παλιά καλή εποχή ήταν το τραγούδι “Music Eyes"(1974, No 95Αμερική). Οι Heartsfield έμειναν γνωστοί για τις ωραίες φωνητικές αρμονίες τους και τον στακάτο ήχο των οργάνων τους, που χαρακτηρίζεται από την pedal steel κιθάρα, το banjo, κλπ.
Ήταν επίσης γνωστοί για τις εξαντλητικές τους περιοδείες, οι οποίες κρατούσαν για 300 περίπου παραστάσεις το χρόνο σε όλη τη δεκαετία του '70, καθώς και τα μεγαλειώδη jams επί σκηνής.Διαλύθηκαν αρχικά το 1981 το 1999 ο συν-ιδρυτής Perry Jordan αναδιοργάνωσε το συγκρότημα με νέα μέλη, και την κυκλοφορία ενός νέου δίσκου τον Απρίλιο του 2001. Δυστυχώς, ο Perry Jordan πέθανε το 2011, ενώ ο J.C. Hartsfield το 2014.
15) STILLWATER
Οι Stillwater κυκλοφορήσαν μόνο δύο δίσκους στην δεκαετία του ’70. Παίζουν όμως ένα βρώμικο Southern Rock με ωραίες κιθάρες και βραχνά φωνητικά, οι μελωδίες αυτού του σχήματος είναι μοναδικές με τα κιθαριστικά solos πέφτουν ασταμάτητα το ένα μετά το άλλο.
Υπάρχουν από 1973 και ήταν μαζί έως το 1982, κατάγονται από την περιοχή Warner Robins, της Georgia, κυκλοφόρησαν τους δίσκους τους μέσω της Capricorn Records, τα Stillwater(1977) το οποίο περιλαμβάνει το single "Mind Bender") και το I Reserve The Right(1979). Η σύνθεση τους ήταν ο Michael Causey (κιθάρα), ο Rob Roy Walker (κιθάρα), ο Bobby Golden (κιθάρα, τραγούδι), ο Allison Scarborough (bass, τραγούδι), ο Bob Spearman (keyboards), και οι Jimmy Hall και Sebie Lacey (drums), ο Jimmy Hall δεν ήταν ο γνωστός τραγουδιστής των Wet Willie.
Υπάρχει και ένα σπάνιο συλλογικό live album με τον τίτλο Hotels, Motels Αnd Road Shows του 1978 όπου οι Stillwater εμφανίζονται με δύο τραγούδια τα "Out On A Limb" και "Mind Bender" και αν σκεφτεί κανείς ότι δεν έχουν κυκλοφορήσει ποτέ live δίσκο, αυτά τα δύο τραγούδια είναι κειμήλιο για όσους το έχουν. Το συγκρότημα διαλύθηκε λίγο μετά την κυκλοφορία του δεύτερου δίσκου τους “I Reserve The Right” (ρίξτε μια ματιά στο εξώφυλλο δεν είναι προκλητικό για την εποχή του, ένας γυμνός άντρας να τρέχει στη μέση ενός δρόμου;).
Επίσης το κλείσιμο της εταιρείας τους Capricorn Records ήταν ένας ακόμα λόγος να διαλυθούν μιας και δεν είχαν δισκογραφική στέγη.
Οι Stillwater επανήλθαν όμως το 1998 με νέο drumer τον David Heck και κυκλοφόρησαν τον δίσκο Running Free, ενώ το 2004 έθεσαν άλλη μια κυκλοφορία στη αγορά το Recycled αλλά χωρίς ιδιαίτερη επιτυχία.
16) MOSE JONES
Οι Mose Jones είναι ένα Νότιο συγκρότημα που ανακάλυψε ο παραγωγός Al Kooper (Lynyrd Skynyrd) όταν επισκέφθηκε την Atlanta για το πρώτο Pop Festival, ήδη η Νότια Rock σκηνή ήταν σε έκρηξη, και ο Kooper είχε παρατηρήσει την πληθώρα των νέων μουσικών ταλέντων. Με την υποστήριξη της MCA Records, ίδρυσε την Sounds Of The South ετικέτα και καλεί τέσσερις νέους καλλιτέχνες μεταξύ και τον οποίον ήταν και οι Mose Jones, επίσης δισκογραφικό συμβόλαιο στην νέα αυτή εταιρεία πήραν και οι Lynyrd Skynyrd. Ο Al Kooper έλεγε πάντα πως οι Skynyrd ήταν οι Rolling Stones και οι Mose Jones οι Beatles του Southern Rock, αν μη τι άλλο ενδιαφέρουσα άποψη.
Οι Mose Jones που δημιουργήθηκαν το 1972 στην Atlanta της Georgia από έμπειρους μουσικούς, κυκλοφόρησαν μόνο τρία album, αλλά δυστυχώς δεν ήταν αρκετό για αυτούς, για να εισέλθουν στη Νότια ιστορία του Rock, ευτυχώς που έλαχε να γράψω εγώ γι’ αυτό το αδικημένο σχήμα (όπως και για τα άλλα που υπάρχουν εδώ, σε τούτο το άρθρο). Τα δύο πρώτα εκδόθηκαν από την Sounds Of The South εταιρία, που δημιουργήθηκε από τον Al Kooper, για εμάς τους Νότιους Rockers ήταν αρκετό που ήταν στην ίδια ετικέτα με τους Βασιλιάδες Lynyrd Skynyrd.
Το 1983 το σχήμα Out A Hand εμφανίστηκε σε ένα live, ήταν οι Steve McRay, Randy Lewis, Bryan Cole και Marvin Taylor, μετά από αυτό ήρθε η οριστική ρήξη στο σχήμα και έκτοτε δεν είχαμε κανένα νέο από αυτό το σπουδαίο αλλά άτυχο σχήμα. Αλλά και ούτε πρόκειται ν’ άκουσε ποτέ ξανά κάτι γι’ αυτούς, αφού τα ¾ του σχήματος έχουν πεθάνει… οι Bryan Cole, Jimmy O'Neill και Randy Lewis.
17) AMAZING RHYTHM ACES
Οι Amazing Rhythm Aces είναι από εκείνα τα σχήματα που δεν έγιναν ποτέ ιδιαιτέρως γνωστά, όχι γιατί δεν είχαν ταλέντο αλλά γιατί έπαιζαν ένα ιδίιαίτερο στυλ,αρκετά ποιοτικό, ένα κράμα Country με Southern ήχους κάπως πιο soft από τα υπόλοιπα σχήματα του Νότου.
Είναι περισσότερο γνωστοί στην δεκαετία του ’70 από το hit τους "Third Rate Romance" ενώ έχουν κυκλοφορήσει πάνω από 18 δίσκους στα 30 έτη που υπάρχουν συμπεριλαμβανομένου και μιας 15 έτους παύσης. Εμφανίστηκαν για πρώτη φορά σαν συγκρότημα στο Knoxville του Tennessee, στα τέλη της δεκαετίας του ’60 αρχές του ’70 με το όνομα Fatback, όπου αποτελούνταν από τα ιδρυτικά μέλη Jeff Davis και Butch McDade. Άφησαν όμως το Knoxville για τα πράσινα λιβάδια του Memphis του Tennessee στις αρχές της δεκαετίας του εβδομήντα και συγκεκριμένα το 1972. Πρώτα με τους Jeff Davis (bass) και Butch McDade (drums), μετά προσελήφθησαν οι Russell Smith (τραγούδι, κιθάρα, Billy Earhart ΙΙΙ (keys), Barry Burton (κιθάρα) και ο James Hooker (πιάνο) για να αναπτύξουν μια υγιή ανάμειξη από Country Rock, αλλά και Soul.
Το Stacked Deck που είναι το ντεμπούτο τους, κυκλοφόρησε το 1975 και κατέληξε με δύο crossover Rock και Country hits τα "Third Rate Romance" και "Amazing Grace (Used to Be Her Favorite Song)” που χτύπησαν το top10. Το 1976 το single "The End Is Not In Sight (The Cowboy Tune)” από το album “Too Stuffed To Jump”, κέρδισε ένα Grammy για την Country φωνητική απόδοση του συγκροτήματος. Ενώ το τραγούδι "Third Rate Romance" έφτασε στο Νο.1 στα Καναδικά pop/ rock charts.
Το 1978 οι Amazing Rhythm Aces κυκλοφόρησαν το άλμπουμ Burning Down Ballroom την επόμενη χρονιά ακλούθησε ένα ομότιτλο LP, και τα δύο έλαβαν καλές κριτικές και πούλησαν αρκετά καλά. Κυκλοφόρησαν άλλους δύο δίσκους τον “How the Hell Do You Spell Rhythm” και τον “Full House – Aces High” πριν από την διάλυση τους το 1982. Ο Smith έγινε ένας επιτυχημένος τραγουδοποιός, ο Earhart εντάχθηκε στο σχήμα του Hank Williams, Jr. και ο Cameron εντάχθηκε στους Sawyer Brown ένα σχήμα με σημαντική επιτυχία στα charts στα 80’s με έναν ήχο παρόμοιο με αυτόν των Amazing Aces Rhythm. Ο Hooker εντάχθηκε στην Nanci Griffith το 1987, ενώ τώρα είναι ο ηγέτης του συγκροτήματος Blue Moon Orchestra, ενώ έβγαλε σε κυκλοφορία και ένα solo album. Ο Butch McDade πέθανε μετά από μακρά μάχη με τον καρκίνο στις 29 Νοεμβρίου 1998. Ο Burton Barry έγινε ένας επιτυχημένος παραγωγός και ένας θρυλικός session κιθαρίστας, έχει κυκλοφορήσει ένα solo instrumental Country album, ο Barry πέθανε στις 10 Μαρτίου 2008 από τις επιπλοκές του μυελοδυσπλαστικού συνδρόμου (μια σπάνια μορφή καρκίνου του αίματος).
18) MASON PROFFIT
Οι Mason Proffit ήταν ένα Country/ Southern Rock συγκρότημα από το Chicago του Illinois, που κυκλοφόρησαν πέντε δίσκους μεταξύ 1969 και 1972.
Τα αδέλφια Terry και John Michael Talbot έπαιξαν μαζί σε διάφορα τοπικά σχήματα γύρω από την πόλη της Indiana και αργότερα του Chicago. Όταν διαλύθηκαν οι Sound Unlimited το 1969 οι αδελφοί Talbot σχημάτισαν τους Mason Proffit με έμφαση στην folk, στην Country και στο Southern Rock. Από το πρώτο τους album Wanted! Mason Proffit που κυκλοφόρησε το 1970 είχαν μια περιφερειακή επιτυχία, αλλά ο δεύτερος δίσκος Movin’ Toward Happiness τους βοήθησε να έχουν μια επιτυχία στο Billboard #200. Το 1972 το συγκρότημα υπέγραψε με την Warner Bros Records και συνέχισε τις περιοδείες του, εκτελώντας πάνω από 300 συναυλίες κάθε χρόνο, μερικές από αυτές ήταν το άνοιγμα για τις ζωντανές εμφανίσεις σχημάτων όπως οι Doobie Brothers, Steely Dan, John Denver, και Mac Davis. Το Country Rock Bluegrass ύφος τους ήταν πρωτοποριακό ακόμη και για την εποχή τους, οι ζωντανές εμφανίσεις τους ήταν σε υψηλή ενέργεια. Ενώ δεν έχαναν την ευκαιρία να τζαμάρουν επί σκηνής με σημαντικούς Country Rockers όπως οι Scruggs Review, John Hartford και Nitty Gritty Band Dirt, ο Earl Scruggs είπε για τον John Michael Talbot "ο καλύτερος παίκτης banjo που έχω ακούσει ποτέ μου".
Το 1973 η Warner Bros κυκλοφόρησε εκ νέου τα δύο πρώτα album τους ως μια συλλογή που ονομάζεται Come And Gone, ενώ το 1972 είχαν κυκλοφορήσει δύο ακόμα δίσκους τους Rockfish Crossing και Bareback Rider.
Όταν οι Mason Proffit διαλύθηκαν οι αδελφοί Talbot έφυγαν από το συγκρότημα και σχημάτισαν τους Talton Brothers και άρχισαν να κυκλοφορούν δίσκους ως ντουέτο με σύγχρονη χριστιανική Rock μουσική. Η Warner Bros Records κυκλοφόρησε το “The Talbot Brothers” το 1974, το πρώτο από τα τέσσερα album τους ως ντουέτο, τα υπόλοιπα τρία τα κυκλοφόρησε η Sparrow Records. Η Sparrow Records κυκλοφόρησε τελικά εκ νέου το πρώτο album “The Talbot Brothers”, χωρίς όμως το κομμάτι "Moline Trucking".
Όλα αυτά τα χρόνια οι αδελφοί Talbot με την σύγχρονη χριστιανική Rock μουσική τους έχουν κερδίσει βραβεία Grammy και πολλές υποψηφιότητες βραβεία Dove. Οι Talbot Brothers άνοιξαν πολλές φορές την περιοδεία των Eagles σε εθνικό επίπεδο στα 70’s.
19) POTLIQUOR
Οι Potliquor είχαν την αρχή της καριέρας τους από το 1969 στο Baton Rouge της Louisianna και έπαιξαν μια ενδιαφέρουσα μίξη από Country, Blues και Southern Rock. Κυκλοφόρησαν τρία εξαιρετικά albums μεταξύ των ετών 1970 και 1972 και ένα το 1979 πριν τελικά διαλύσουν. Παρόλα αυτά ποτέ, οι godfathers του πρωίμου Southern Rock δεν πήραν ποτέ την αναγνώριση που τους άξιζε.
Οι Potliquer σχηματίστηκαν στα τέλη της δεκαετίας του ‘60 από τον George Ratzlaff (πλήκτρα, κιθάρα, τραγούδι), Les Wallace (κιθάρα, τραγούδι), Guy Schaeffer (bass, τραγούδι) και Jerry Amoroso (drums, τραγούδι) και αμέσως μετά υπέγραψαν μια συμφωνία με την μικρή ετικέτα την Janus Records. Το ντεμπούτο album τους “First Taste” είναι σε παραγωγή από τον manager του συγκροτήματος, Jim Brown και βγήκε το 1970.
Η δεύτερη δισκογραφική προσπάθεια των Poltiquor, ήταν το “Levee Blues” που κυκλοφόρησε το Δεκέμβριο του 1971 και θεωρείται ως το καλύτερο τους album από πολλούς. Το τρίτο τους LP “Lousiana Rock And Roll” ακολούθησε το 1973, όπου εκεί θυμίζουν λίγο από Molly Hatchet στο boogie ήχο, θυμίζουν όμως και Aatlanta Rhythm Section σε άλλα σημεία, έθεσαν ένα καλό μουσικό επίπεδο που τους άξιζε ως συγκρότημα.
Το 1974 το συγκρότημα έκανε ένα διάλειμμα μέχρι που τα αρχικά μέλη Guy Schaeffer και Jerry Amoroso άφησαν το group, την θέση τους κάλυψαν οι Steve Sather και Mike McQuaig. Το 1979 κυκλοφόρησαν ένα ακόμα δίσκο τον “Potliquor” μέσω της Capitol Records, όμως διαλύθηκαν πολύ σύντομα μετά από αυτό τον τέταρτο δίισκο τους. Το LP “Potliquor” ήταν βουτηγμένο στο Gospel Southern Rock και στόχευαν περισσότερο στο ύφος των Allman Brothers Band. Μαζί με την αλλαγή στο line-up, το συγκρότημα βρήκε ένα νέο δισκογραφικό σπίτι στην Capitol Records, η οποία παρουσίασε μεγαλύτερες δυνατότητες για επαγγελματική εξέλιξη από την προηγούμενη μικρότερη εταιρεία την Janus Records. Η αλλαγή αυτή προκάλεσε μαζική αντίσταση οι οπαδοί χωρίστηκαν, το συγκρότημα περιόδευσε για ένα έτος πριν καταρρεύσει εντελώς και διαλυθεί τελικά, οριστικά και αμετάκλητα.
20) NANTUCKET
Ένα σχετικά άγνωστο Νότιο Rock συγκρότημα, οι Nantucket αν και είχαν τις βάσεις να γίνουν γνωστοί έμειναν τελικά underground σχήμα. Οι δίσκοι τους είναι αρκετά δυναμικοί αλλά συνάμα και κεφάτοι, ποιοτικοί και μελωδικοί, χωρίς να είναι αυστηρά τυπικοί Southern Rock στον ήχο τους, αφού έχουν διάφορα μουσικά περάσματα.
Η πιο εξευγενισμένη άποψη του αφιερώματος που παρουσιάζουμε είναι οι Nantucket των αδελφών Uzzell, ο ήχος του συγκροτήματος είναι συγχρόνως ποιοτικός μέσα στο οποίο η μελωδία και ο δυναμισμός είναι πολύ δίκαια μοιρασμένος. Μολονότι είχαν τις προδιαγραφές για να γίνουν γνωστοί, έμειναν παν-άγνωστοι, αν και άλλα πολύ γνωστότερα συγκροτήματα έχουν ομολογουμένως πιο underground βάση. Όχι ότι παίζουν μουσική που πηγαίνει στα top, άλλα έχουν κομμάτια που θα ζήλευαν πολλά φτασμένα σχήματα, τόσο από πλευράς σύνθεσης, όσο και από ενορχήστρωση.
Οι Nantucket είναι ένα Southern Rock συγκρότημα που σχηματίστηκε στο Jacksonville (όπως και τόσα άλλα South σχήματα) της North Carolina το 1969. Αρχικά ήταν γνωστοί ως Stax Of Gold και αργότερα ως Nantucket Sleighride (από το τραγούδι των Mountain), τα έξι μέλη του group Tommy Redd (κιθάρα), Larry Uzzell (τραγούδι, bass), Mike Uzzell (τραγούδι, piano), Eddie Blair (keys), Kenny Soule (drums) και Mark Downing (κιθάρα), έγιναν αρχικά συγκρότημα διασκευών. Τελικά αυτό δεν κράτησε πολύ και έγιναν κανονικό group, οι Nantucket έγιναν ένα ισχυρο και ανυποχώρητο συγκρότημα με αίσθηση, συγκεντρώνοντας πολλούς θαυμαστές σε όλες τις Νοτιοανατολικές Πολιτείες των ΗΠΑ, πολύ πριν καν από την πρώτη κυκλοφορία τους.
Υπέγραψαν με την Epic Records το 1977 και κυκλοφόρησαν το ομότιτλο album τους(1978)που περιείχετην επιτυχία "Heartbreaker", που βοήθησε το άλμπουμ να πουλήσει περισσότερα από 200.000 αντίτυπα. Ανοιξαν περιοδείες των KISS, Styx, Boston, Mother’s Finest, Journey και Doobie Brothers. Το 1979 κυκλοφορεί το δεύτερο τους album με τίτλο “Your Face Your Mine?” το οποίο τα πήγε καλύτερα σε πωλήσεις με τον υψηλότερο σε ποιότητα δίσκο που έβγαλαν. Ως φόρο τιμής στους AC/DC και τον τραγουδιστή τους Bon Scott, (ο οποίος πέθανε το 1980), στον δίσκο τους “Long Way To The Top” οι Nantucked περιλαμβάνουν μια διασκευή στο τραγούδι “It’s A Long Way To The Top, η κίνηση αυτή έφερε το συγκρότημα να είναι support στους AC/DC στην “Back On Black” περιοδεία για ολόκληρο το καλοκαίρι του 1980.
Ακόμα και μετά από αυτή την όποια-κάποια επιτυχία, δυστυχώς η Epic Records σύντομα διώχνει το συγκρότημα από το rooster της, ο Kenny Soule και ο Pee Wee Watson φεύγουν από το σχήμα το1981, στη συνέχεια ενώθηκαν με τον κιθαρίστα Michael Gardner για να σχηματίσουν το Rock trio των PKM. Ακολούθησε το άλμπουμ, “No Direction Home”(1983) και κάποια άλλα απογοητευτικά και τελικά διαλύθηκαν στα τέλη των 80’s. Ένα best που βγήκε το 1986 δεν πρόσφερε απολύτως τίποτα το καινούργιο στην ιστορία τους.
Τα αρχικά μέλη επανενώθηκαν το 1991 και κατέγραψαν το liveζωντανό δίσκο που Still Live After All These Years(1993), που περιελάμβανε κάποια παλιότερα αλλά και νεώτερα live τραγούδια καθώς και νέο υλικό. Παίζουν κατά καιρούς σε νυχτερινά κέντρα σε όλη την North Carolina, ενώ συνεχίζουν να υπάρχουν τόσο οι Nantucket όσο και οι PKM, ενώ το "The Unreleased DC Tapes" που κυκλοφόρησε το 2006 περιέχει οκτώ νέα τραγούδια των Nantucket, καθώς και ακυκλοφόρητο υλικό. Για να ικανοποιήσουν τη ζήτηση από τους οπαδούς τους, οι Nantucket κυκλοφόρησαν το 2010 το album “Original Archives”.
ΗΛΙΑΣ ΚΩΣΤΟΠΟΥΛΟΣ
19/12/21
Δημοσίευση σχολίου