Συνιδρυτής των Τιτανοτεράστιων, ο Ritchie Blackmore έδωσε στο συγκρότημα το 1970 μια μεγάλη ώθηση κι από τη μεταμοντέρνα ψυχεδέλεια, ποπ και baroque, εκτόξευσε τη μουσική τους στο χώρο του hard rock. Σε αυτό δεν έφθαναν μόνο τα δάκτυλικά αποτυπώματα του, αλλά και τα πλήκτρα του Jon Lord που έδωσαν ένα βαρύ ήχο αλλά και τα κλασικά περάσματα τους και φυσικά οι αμίμητες μουσικές μεταξύ τους «κόντρες». Τα δύο άλμπουμ που έχουν χαρακτηρίσει την περίφημη Mark II είναι τα Deep Purple in Rock και Machine Head, ειδικά το δεύτερο με το ενδιάμεσο άλμπουμ, το Fireball να είναι μην ανήκει στα αγαπημένα του σπουδαίου κιθαρίστα.
Σε συνέντευξή του στον Neil Jeffries το 1995, ο Blackmore μιλώντας για το Fireball το απαξίωσε με τον κατηγορηματικότερο τρόπο, λέγοντας «δεν υπάρχει τίποτε να πω για το άλμπουμ, δεν θυμάμαι κανένα τραγούδι του. Ήταν ένα καταστροφικό άλμπουμ! Τα μόνα που θυμάμαι είναι το riff του “‘Demon’s Eye’ και την εισαγωγή του “Fireball” με το air-conditioning. Τι να θυμηθώ; το ‘Farmer’s Daughter’ που ακουγόταν σαν country and western; το βαρετό ‘No No No’, τι να θυμηθώ;” Από την άλλη πλευρά, ο Σπουδαίος Κιθαρίστας θεωρεί το Machine Head σαν το αγαπημένο του άλμπουμ , από την εποχή των Deep Purple. Και δικαιολογημένα, ίσως επειδή παίζει πιο συχνά τα τραγούδια του αλλά και σίγουρα ήταν πιο ώριμα σε σχέση με αυτά του Fireball Η συνέντευξη στον Jeffries δόθηκε το 1995 με την ευκαιρία της κυκλοφορίας του άλμπουμ των Rainbow, Stranger in Us All για το οποίο μίλησε με τα καλύτερα λόγια!
15/11/21
Δημοσίευση σχολίου