ΤΑ 27 ΚΑΛΥTEΡΑ DEBUT ΑΛΜΠΟΥΜ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΕΠΟΧΩΝ

Μην νομίζετε, δεν είναι εύκολη δουλειά να επιλέξεις τα καλύτερα debut rock άλμπουμ όλων των εποχών. Γιατί υπάρχουν πολλά, κι εμείς διαλέξαμε αυτά που άλλαξαν τη μουσική ή στην εποχή τους ήταν καθοριστικά για την πορεία του συγκροτήματος και το ίδιο το rock. Η εμφάνισή τους είναι αλφαβητική.  
AMERICA (1971)
Ο χρόνος μάς μεταφέρει σε μια άλλη εποχή, όταν η μπαλάντα, η κιθάρα, οι καλές φωνές και οι στίχοι που «μίλαγαν» στον κόσμο, ήταν τα βασικά συστατικά για τους America. Με τη συνθετική ποιότητα των τραγουδιών τους να αγγίζει ένα καλό επίπεδο και οι μελωδίες τους να σιγοτραγουδιόνται (έστω κι αν οι στίχοι είναι μάλλον τετριμμένοι), το πρώτο άλμπουμ των America εξακολουθεί να έχει εκείνη τη μαγεία της μπαλάντας που χάθηκε τόσο εύκολα στα μέσα της δεκαετίας του 70. Α.Ρ.
ASIA (1982)
Το πρώτο ομώνυμο άλμπουμ των Asia, έχει όλα εκείνα τα στοιχεία που κάνουν ένα άλμπουμ ξεχωριστό. Φρεσκάδα, καλά τραγούδια που «πέρασαν» στον κόσμο και μεγάλη επιτυχία, «βγάζοντας» 4 πετυχημένα singles που έφεραν ένα πολύ μεγάλο ραδιοφωνικό airplay. H χημεία των 4 μουσικών ήταν κάτι παρά πάνω από πετυχημένη και η παραγωγή του Mike Stone, εκτίναξε το ταλέντο τους.  Τώρα για να είμαστε ειλικρινείς, progressive δεν το λες, αλλά μεγαλοπρέπεια, ναι!
AUDIOSLAVE (2002)
Οι Audioslave ήταν ένα από τα πολλά super groups που έχουν δημιουργηθεί ανά τα χρόνια στον ροκ χάρτη. Όταν μαθεύτηκε ότι οι Chris Cornell (φωνητικά,SOUNDGARDEN), Tom Morello (κιθάρα), Tim Commerford (μπάσο)και Brad Wilk (ντραμς) και οι τρεις μέλη των Rage Against The Machine θα τους δημιουργούσαν, σίγουρα πολλοί θα αναρωτήθηκαν τότε για το περιεχόμενο αφού τα μέλη «έρχονταν» από διαφορετικές «μουσικές σχολές». Το αποτέλεσμα όμως της ομώνυμης δουλειάς του 2002, νομίζω ότι ικανοποίησε και τον πιο δύσπιστο οπαδό του alternative ήχου, αφού όλος ο δίσκος αποτελείτο από τραγούδια που υμνούσαν το ιδίωμα. Άλλωστε δεν είναι τυχαίο ότι μπήκε στην θέση 7 του Billboard αφού την πρώτη εβδομάδα πούλησε 162,000 κόπιες, έγινε χρυσό από την RIAA σε λιγότερο από ένα μήνα από την κυκλοφορία του, ένα από τα 5 singles του δίσκου το  "Like a Stone" προτάθηκε για Grammy αλλά και 4 χρόνια μετά ανακηρύχτηκε 3 φορές πλατινένιος από την Recording Industry Association of America. Απτές αποδείξεις άξιου λόγου υλικού. Θ.Μ.

BAD COMPANY  BAD CO(1974)
Δεν ξέρω τι είχαν στο μυαλό του οι 4 Άγγλοι όταν κυκλοφορούσαν το 1974 το πρώτο άλμπουμ τους, αλλά σίγουρα εκείνο που κατάφεραν ήταν να κάνουν τις επόμενες γενιές να «πατήσουν» πάνω σε αυτό και να δώσουν στο οικοδόμημα του λεγόμενου σήμερα Κλασικό Rock, μέγεθος και μεγαλείο. Οι δύο πρώην Free, Paul Rodgers και Simon Kirke με τη προσθήκη του μπασίστα Boz Burrell αλλά κυρίως του κιθαρίστα Mick Ralphs (από τους Mott the Hoople), έφτιαξαν ένα μείγμα blues rock με περισσότερη δόση rock που πλουτίστηκε από τον ήχο του πιάνου αλλά κι από μελωδίες (Ready for Love, Bad Company) που υποκλίθηκε ο χρόνος. Για πάντα Υπέροχο. Α.Ρ.
BLACK SABBATH (1970)
Η παρασκευή και 13 Φεβρουαρίου 1970, πρέπει να αναγράφεται με χρυσά γράμματα όπου αναφέρονται οι λέξεις heavy metal, αφού εκείνη την ημέρα θα «γεννιόταν» για πολλούς  το προαναφερθέν ιδίωμα. Οι κύριοι Tony Iommi, Ozzy Osbourne, Geezer Butler και Bill Ward, σε κιθάρα, φωνητικά, μπάσο και drums, αντίστοιχα, Άγγλοι στο ραντεβού τους με την ιστορία, με το ομώνυμο ντεμπούτο τους, μας παρουσίασαν ένα album, που θα ήταν η αρχή των πάντων στην αγαπημένη μουσική εκατομμύριων οπαδών τα επόμενα χρόνια, αφού έκανε την αρχή παρασύροντας ότι υπήρχε στο διάβα του. Πήραν τα όποια στοιχεία υπήρχαν στην rock μουσική της προηγούμενης δεκαετίας, τα φίλτραραν προσθέτοντας τον δικό τους «ξερό» ήχο παρόλο που είχαν μόνο 5 «δίκες» τους συνθέσεις, δημιουργήθηκε ένα αποτέλεσμα που ακόμα και 51 χρόνια μετά, ακούγεται τόσο φρέσκο και επίκαιρο. Το ομώνυμο τραγούδι είναι από αυτά που πρέπει να ακούγονται με τα φώτα ανοιχτά. Θ.Μ.

BOSTON (1976)
Μερικά πράγματα δεν είναι τυχαία. Το πρώτο άλμπουμ των Boston πούλησε περισσότερα από 25.000.000 αντίτυπα σε όλο τον κόσμο και μερικά από αυτά έχουν αγοραστεί κι από εσάς που διαβάζεται αυτές τις γραμμές! Σε μια εποχή που η disco και το punk κέρδιζαν  έδαφος, οι Boston κυκλοφόρησαν ένα από τα καλύτερα rock άλμπουμ όλων των εποχών. Και δεν είναι το “More than a feeling” αλλά και τα  "Peace of Mind", “Rock’n’Roll band,  “Smokin” και”Let me take you home tonight” (έχετε ανακαλύψει αυτή την power μπαλάντα;) που γράφτηκαν για να ακούγονται…για πάντα. Ο ήχος ήταν rock, αλλά οι πολυεπίπεδες μελωδίες και οι αρμονικές αποκαλύπτουν το έργο ενός μεγαλομάστορα, του Tom Scholtz αλλά και του τραγουδιστή Brad Delp. Α.Ρ.
CROSBY STILLS AND NASH (1969)
Αρμονία και στίχοι, στήνουν το λαμπερό σκηνικό του πρώτου εκπληκτικού άλμπουμ των Crosby Stills and Nash (σ.σ. ακόμα δεν έχει προστεθεί ο Young). Τραγούδια με αντιπολεμικούς αλλά και ερωτικούς στίχους, γραμμένοι για τις αγγελικές φωνές των 3 υπέροχων κυρίων, ελαφρά ποτισμένες από τη ψυχεδέλεια, έρχονται όχι σαν δίσκος μουσικής αλλά  σαν ντοκουμέντο μιας εποχής του.Α.Ρ.
THE DOORS (1967)
 Ένα ακόμα από τα πλέον ιστορικά ντεμπούτο όλων των εποχών, είναι σίγουρα το πρώτο και ομώνυμο άλμπουμ των Doors. Ένα θρυλικό πλέον συγκρότημα που έχει περάσει στην ιστορία του μύθου και ιδιαίτερα αγαπητό στην χώρα μας! Μπορεί να είχε σαν frontman τον χαρισματικό και ιδιαίτερα εκφραστικό ποιητή και τραγουδιστή Jim Morrison, αλλά κανείς δεν μπορεί ν’ αμφισβητήσει την συμμετοχή και των υπολοίπων σπουδαίων μουσικών, των Ray Manzarek, Robby Krieger και  John Densmore. Το άλμπουμ ηχογραφήθηκε το 1966, αλλά κυκλοφόρησε στις αρχές του ’67. Ήταν η εποχή που έπαιζαν τα πρώτα τους live σε κλαμπς του Λος Άντζελες όπως τα London Fog και Whiskey a Go Go, όταν τους προσέγγισε ο πρόεδρος της Elektra, Jac Holzman ο οποίος και τους ενέταξε στο δυναμικό της εταιρείας. Ο δίσκος περιείχε μερικά απ’ τα σπουδαιότερα και πλέον αναγνωρίσιμα τραγούδια των Doors, όπως το πρώτο τους single “Break On Through (To the Other Side) τη διασκευή τους στο “Alabama Song (Whiskey Bar)” των Bertolt Brecht και Kurt το κλασσικό “Light My Fire”, που τους ανέβασε στο Νο 1 των Αμερικάνικων τσαρτς και μέσα σε μια βραδιά τους έκανε γνωστούς σ’ ολόκληρη τη χώρα, τη διασκευή στο “Backdoor Man” του Willie Dixon αλλά και το 12λεπτο “The End”, μια ωδή προς τον θάνατο και τον αποχαιρετισμό και με αμφιλεγόμενους στίχους του Morrison, που αναφέρονται σε μία Οιδιπόδεια σχέση με την μητέρα του και την δολοφονία του πατέρα του.
Το πρώτο άλμπουμ των Doors προκάλεσε πραγματικό σοκ την εποχή της κυκλοφορίας του, παντρεύοντας διάφορα είδη μουσικής, όπως τα blues, την jazz, την folk αλλά και την pop της εποχής, ενώ πολλοί μουσικοί της εποχής μεταξύ των οποίων οι Brian Wilson και Paul McCartney το έχουν αναφέρει στις επιρροές τους!! Ακόμη και μέχρι σήμερα η αμεσότητα των τραγουδιών κι οι ιδιαίτεροι στίχοι του Jim Morrison συνεχίζουν να προκαλούν τον θαυμασμό όλων των μουσικόφιλων!!! Κ.Ε.Κ.

 EMERSON LAKE AND PALMER(1970)
Σε μια χρονιά που το progressive κτιζόταν, έρχονται 3 μουσικάρες και βάζουν ένα από τους θεμέλιους δίσκους του είδους. Βαρύ και ρομαντικό, περφεξιονιστικό και αεράτο, επιβλητικό και σκοτεινό, το πρώτο άλμπουμ των ELP, βασίζεται κυρίως σε ορχηστρικά κομμάτια που ανάδειξαν το ταλέντο του οργανίστα/πιανίστα Keith Emerson αλλά και τη μελιστάλακτη φωνή του Greg Lake (σ.σ. όσοι τουλάχιστον δεν τον είχαν ανακαλύψει ένα χρόνο πριν στο “Epitaph”.Α.Ρ.

EXODUS – BONDED BY BLOOD (1985)

Βάζοντας σε μια ζυγαριά το Kill' em All των Metallica και το Bonded by Blood των Exodus, δύσκολα θα βρούμε πιο είναι σημαντικότερα για την έναρξη του thrash metal. Κομμάτι προς κομμάτι, το άλμπουμ είναι γεμάτο από «ύμνους» που ενέπνευσαν τις επόμενες γενιές με την επιρροή του να ξεπερνά κατά πολύ τη φήμη του. Ογκόλιθος στο puzzle του thrash metal! A.Ρ.

JIMI HENDRIX EXPERIENCE - ARE YOU EXPERIENCED (1967)

Η γέννηση ενός θρύλου συμπίπτει με την κυκλοφορία ενός ακόμα ιστορικού ντεμπούτου, του άλμπουμ “Are You Experienced” των Jimi Hendrix Experience. Ο Jimi Hendrix το 1966 έπαιζε σαν κιθαρίστας με διάφορα σχήματα, μέχρι που τον πρoσέγγισε ο Chas Chandler των Animals θέλοντας να τον μανατζάρει και με τη δική του προτροπή ταξίδεψαν στο Λονδίνο. Εκεί, στα μέσα του ’66, σχηματίζονται οι Jimi Hendrix Experience με τον Noel Redding (μπάσσο) και Mitch Mitchell (ντραμς, κρουστά).Τον Οκτώβριο της ίδιας χρονιάς ξεκίνησαν οι ηχογραφήσεις του άλμπουμ, με πρώτο κομμάτι που ολοκληρώθηκε το “Hey Joe”του Billy Roberts που είχαν κάνει γνωστό οι Leaves. Το κομμάτι βγήκε σε μικρό δίσκο γνωρίζοντας επιτυχία και σε Μεγάλη Βρετανία αλλά και στην Αμερική που κυκλοφόρησε τον επόμενο χρόνο.Την ίδια εποχή, στα τέλη του ’66, ηχογραφήθηκαν και τα "Foxy Lady", "Red House" και "Third Stone From the Sun”, ενώ μέχρι και τον Φεβρουάριο του ’67 ηχογραφήθηκαν τα "Purple Haze", "The Wind Cries Mary", "51st Anniversary", όπως και μία εναλλακτική εκδοχή του "Third Stone From the Sun". Η τελική εκτέλεση του "Fire" ηχογραφήθηκε στις 3 Φεβρουαρίου και του "I Don't Live Today" λίγες μέρες αργότερα. Οι ηχογραφήσεις ολοκληρώθηκαν με τα κομμάτια "May This Be Love", "Highway Chile" και "Are You Experienced?", στις 3 Απριλίου 1967. Στα ενδιάμεσα το συγκρότημα πραγματοποιούσε διάφορες εμφανίσεις στην Ευρώπη. Η μουσική του Hendrix ήταν βαθειά επηρρεασμένη από τα blues, την jazz, το ψυχεδελικό ροκ και την φολκ παράδοση. Τα τραγούδια ήταν κυρίως προσωπικές εμπειρίες του, ενώ "The Wind Cries Mary"και “Foxy Lady” αναφέρονται σε υπαρκτά πρόσωπα.Ο δίσκος κυκλοφόρησε στην Μεγάλη Βρετανία στις 12 Μαίου του 1967 φτάνοντας μέχρι το Νο 2 των Βρετανικών τσαρτς και στις 23 Αυγούστου στις Ηνωμένες Πολιτείες, καταλαμβάνοντας την πέμπτη θέση στα τσαρτς του περιοδικού Billboard.  Η Ευρωπαική έκδοση περιελάμβανε τα "Red House", "Can You See Me" και "Remember", ενώ στην Αμερικάνικη είχαν αντικατασταθεί από τα "Purple Haze", "Hey Joe" και "The Wind Cries Mary". Διαφορετικά ήταν επίσης και τα εξώφυλλα των δύο εκδόσεων.  Η φωτογραφία του Βρετανικού εξωφύλλου είναι τραβηγμένη από τον Μπρους Φλέμινγκ, με τον Χέντριξ να κρατάει μία κάπα πάνω από τον Μιτς Μίτσελ και το Νόελ Ρέντινγκ. Το ψυχεδελικό εξώφυλλο της Αμερικάνικης έκδοσης είναι δημιουργία του Καρλ Φέρις, με το συγκρότημα να φοράει φανταχτερά ρούχα μέσα σε έναν κύκλο περιτριγυρισμένο από ένα κίτρινο πλαίσιο με μωβ, ψυχεδελικά γράμματα.Ο δίσκος υμνήθηκε από τους κριτικούς, αγαπήθηκε από το κοινό, ενώ απετέλεσε την αφορμή για να γνωρίσει η υφήλιος το φαινόμενο Hendrix και να γεννηθεί ο μύθος που ακολουθεί μέχρι και σήμερα τ’ όνομά του! Για όλους αυτούς του λόγους, και για πολλούς ακόμα το “Are You Experienced” θεωρείται από τα σπουδαιότερα ντεμπούτα όλων των εποχών!

Τα διαφορετικά εξώφυλλα για Ευρώπη και Αμερική

Κ.E.Κ

IN THE COURT OF CRIMSON KING (1969)- KING CRIMSON
  Το 1969 ο Robert Fripp, o 22χρονος Greg Lake, o Michael Giles, Ian McDonald κι ο στιχουργός Peter Sinfield, μπήκαν στο Wessex studio του Λονδίνου και χωρίς να το ξέρουν ηχογράφησαν ένα από τα πιο τολμηρά ντεμπούτο άλμπουμ που έχει ηχογραφηθεί ποτέ!  Το mellotron του Ian McDonald, οι στίχοι του Sinfield, η φωνή του Lake και η ιδιοφυία του Fripp, μένουν στην αιωνιότητα, καθιστώντας το In the Court of Crimson King σαν φωτεινό σημείο αναφοράς.
 LED ZEPPELIN I (1969)

Ελάχιστα συγκροτήματα έχουν αφήσει αποτύπωμα στην μουσική ανάλογο με των Led Zeppelin. Οι καλύτεροι Άγγλοι session μουσικοί της εποχής τους θα ενώσουν τις δυνάμεις τους και θα κυκλοφορήσουν το 1969 το πρώτο τους album. Χρειάστηκαν μόνο 9 μέρες για να το ηχογραφήσουν! Η ακατέργαστη ενέργεια, ο συνδυασμός καταιγιστικών riffs - heavy blues παιξίματος και ακόμα και στοιχείων ψυχεδέλειας, προκάλεσαν σεισμό. Η προσέγγιση του Plant στα φωνητικά εντυπωσίασε κοινό και κριτικούς! Για την εκτελεστική δεινότητα των μελών ούτε λόγος φυσικά! Ο heavy blues ήχος του Led Zeppelin I έθεσε τις βάσεις όχι μόνο του σκληρού ήχου, αλλά και για αμέτρητα άλλα είδη μουσικής.
Στον δίσκο αυτό υπάρχουν κομματάρες όπως το καταιγιστικό Communication Breakdown’, που θεωρείται η πρώτη heavy metal σύνθεση, αλλά και το λυρικό Babe I’m Gonna Leave You’ και φυσικά το έπος Dazed and Confused. Οι Zeppelin σε αυτό το album κατηγορήθηκαν ότι «δανείστηκαν» πολλά στοιχεία από παλιότερους καλλιτέχνες κάτι που οι ίδιοι δεν αρνήθηκαν ποτέ. Απέδωσαν όμως αυτή την μουσική με τρόπο που ποτέ κανείς άλλος δεν είχε επιχειρήσει στο παρελθόν! Δεν θα ήταν υπερβολή να πούμε ότι το Led Zeppelin I άλλαξε ανεπιστρεπτί την μουσική μας και κυρίως ότι συνεχίζει να αποτελεί πηγή έμπνευσης και στην εποχή μας.  Στο διπλανό εξώφυλλο βλέπετε ότι το πρώτο χρώμα που είχαν τα γράμματα ήταν μπλε!Δ.Τ.

LYNYRD SKYNRD (1973)
Το 1973 ο αμερικάνικος νότος μαθαίνει να προφέρει σωστά το όνομα ενός συγκροτήματος που έμελλε να παίξει σημαντικό ρόλο στην ιστορία του rock Εμπνεόμενοι από την παράφραση του ονόματος του καθηγητού στο λύκειο, οι Lynyrd Skynyrd παρουσιάζουν ένα εξαιρετικό πρώτο άλμπουμ, το οποίο επανεκδόσθηκε 163 φορές(!). Πέτυχαν το δύσκολο εγχείρημα να κυκλοφορήσουν ένα πολύ καλό πρώτο άλμπουμ αλλά και το πιο δύσκολο, να συνεχίσουν και με τα επόμενα στον ίδιο θετικό βαθμό. Ε.Κ.

MEAT LOAF – BAT OUT OF HELL (1977)

 Όταν το 1973 ο Jim Steinman έγραφε την μουσική και το σενάριο για το μιούζικαλ “More Than You Deserve”,  γνώρισε τον ηθοποιό και τραγουδιστή Marvin Lee Aday, γνωστότερο και ως Meat Loaf.
Από το 1974 ο φιλόδοξος συνθέτης Jim Steinman είχε αρχίσει να γράφει σχετικό υλικό, στο πλαίσιο ενός μιούζικαλ με θέμα την ιστορία του Peter Pan. Με τον Meat Loaf κατέληξαν στο ότι κάποια τραγούδια θα μπορούσαν να σταθούν μόνα τους σε ένα άλμπουμ και κάπως έτσι σχηματίστηκε η πρώτη ιδέα. Αφού βρήκαν δισκογραφική εταιρεία, εχοντας τη συμπαράσταση του Todd Rundgren. και τη σημαντική βοήθεια ενός video διάρκειας εννιάμιση λεπτών στο Old Grey Whistle Test του BBC, το άλμπουμ εκτοξεύτηκε στην Βρετανία και άρχισε να πουλάει σαν τρελό. Ακολούθησαν οι υπόλοιπες χώρες, μαζί και οι ΗΠΑ όπου έχει γίνει 25 (!) φορές πλατινένιο, ενώ στην Αυστραλία, είναι το μεγαλύτερο σε πωλήσεις άλμπουμ. Παγκοσμίως, ακόμα και σήμερα, πουλάει ασταμάτητα, με ρυθμό 200.000 αντίτυπα την εβδομάδα!!! Στα βρετανικά chart παρέμεινε 522 (!) εβδομάδες, πίσω μόνο από το “Rumours” των Fleetwood Mac και το “Dark Side Of The Moon” των Pink Floyd. Εκτιμάται ότι μέχρι σήμερα έχει πουλήσει πάνω από 50 εκ. αντίτυπα.
Γραμμένο σε στυλ γοτθικής όπερας, μιούζικαλ, κωμωδίας και heavy rock για να αποδώσει καλύτερα το δράμα και τις ανησυχίες των εφηβικών ορμών και σκαμπανεβασμάτων, έχοντας το σεξ και τον έρωτα ως κεντρικό θέμα. Διαθέτει την μεγαλοπρέπεια, τα κλισέ, τα συναισθήματα και όλες τις ένοχες απολαύσεις που αναπολούμε από την εν λόγω «εποχή της αθωότητας». Κ.Τ.

METALLICA – KILL ‘EM ALL (1983) 

Όπως και να το δει κανείς, ελάχιστα άλμπουμ άλλαξαν την ιστορία του metal όπως έκανε το ντεμπούτο του μεγαλύτερου συγκροτήματος όλων, των Metallica. Τα στοιχεία για ένα επιτυχημένο ξεκίνημα είναι όλα εκεί. Ο εφηβικός ενθουσιασμός, η αλύγιστη θέληση και οι σωστές επιρροές των Lars Ulrich, James Hetfield, Cliff Burton και Dave Mustaine (NWOBHM, κλασικό hard rock, underground σχήματα και μπόλικη … βαβούρα) και λίγη τύχη. Όπως π.χ. όταν τους ανακάλυψε ο ιδιοκτήτης και υπεύθυνος της Megaforce Records, John “Z” Zazula και τους έστειλε χρήματα για να έρθουν στη Νέα Υόρκη, από το San Francisco, όπου ήταν η έδρα τους. Ξεκίνησαν τις ηχογραφήσεις, έδιωξαν (!) τον απρόβλεπτο lead κιθαρίστα τους και βασικό συνθέτη Dave Mustaine και έφεραν τον Kirk Hammett από τους Exodus. Μετά από εξαντλητικά ωράρια, άθλιες συνθήκες διαβίωσης και διαφωνία ως προς τον τίτλο και το εξώφυλλο του άλμπουμ (“Metal Up Your Ass”, με ένα χέρι να βγαίνει μέσα από μία τουαλέτα με συρματόπλεγμα κρατώντας μία ματσέτα που έσταζε αίμα) που ευτυχώς δεν υλοποιήθηκε, το άλμπουμ κυκλοφόρησε υπό τον τίτλο “Kill ‘Em All” (μήνυμα με πολλαπλούς αποδέκτες) και έγινε ο πολιορκητικός κριός ενός ολόκληρου underground μουσικού χώρου. Σηματοδότησε την αρχή της αποδοχής του νεογέννητου thrash metal κινήματος, τραγούδια όπως τα “The Four Horsemen”, “Whiplash” και “Seek and Destroy” έγιναν αμέσως κλασικά και το άλμπουμ έγινε το μανιφέστο μίας επανάστασης που θα γιγαντωνόταν τα επόμενα χρόνια, δείχνοντας τον δρόμο που θα ακολουθούσε το metal τις επόμενες δεκαετίες σε πολλούς φερέλπιδες νέους μουσικούς. Κ.Τ.

MIKE OLDFIELD – TUBULAR BELLS (1973)

Όταν κυκλοφορούσε το Tubular Bells, ΚΑΝΕΙΣ, ούτε ο καλλιτέχνης, ούτε η δισκογραφική εταιρεία Virgin του Richard Branson που ήταν ο πρώτος δίσκος που κυκλοφόρησε, ούτε οι «πεφωτισμένοι κριτικοί» ήξεραν τι επιτυχία θα σημείωνε και τι δρόμους θα άνοιγε στη μουσική. Μια μουσική που μόλις τότε είχαν αρχίσει να παρουσιάζονται τα μεγάλα ορχηστρικά κομμάτια! Ένα πρωτοποριακό άλμπουμ όπου όλα τα όργανα παίζονται από τον Mike Oldfield , δημιουργώντας ένα συναρπαστικό ρυθμό, τόνο κι αρμονίας, τακτοποιημένα απίστευτα μεταξύ τους.
Το Tubular Bells είναι μια θεϊκή εκδρομή στη σφαίρα της μουσικής της νέας εποχής από τον τότε άσημο Oldfield έμελλε να γίνει ένα από τα σημαντικότερα άλμπουμ όλων των εποχών (και μουσικά αλλά και σαν ιδέα). Α.Ρ.

RITCHIE BLACKMORE’S RAINBOW (1975)
Πρόκειται αναμφίβολα για ένα από τα καλύτερα πρώτα  άλμπουμ στην ιστορία της μουσικής. To Ritchie Blackmore 's Rainbow θα κυκλοφορήσει τον Αύγουστο του 1975 σηματοδοτώντας σε επίπεδο προσώπων την συνεργασία δύο θεών, του Ritchie Blackmore με τον Ronnie James Dio. Σε μουσικό – στιχουργικό επίπεδο σηματοδοτεί την μετάβαση από τον blues rock ήχο των Deep Purple σε έναν ήχο rock εμπλουτισμένο όμως με μεσαιωνικές μελωδίες και θεματολογία, ενώ δεν λείπουν οι funk/soul πειραματισμοί. Σε αυτό το album πρωταγωνιστούν η κιθάρα του Ritchie και η θεϊκή φωνή του Dio, ενώ αποφεύγονται οι υπερβολές και τα εξεζητημένα solos σε κιθάρα και πλήκτρα της εποχής των Τιτανοτεράστιων. Η διαχρονικότητα συνθέσεων όπως Man On The Silver Mountain, Catch The Rainbow, 16th Century Greensleeves και τόσα άλλα μαρτυρούν την ποιότητα του album. Στον πρώτο δίσκο των Rainbow θα βρει κανείς όλα τα στοιχεία, τα οποία αποκρυσταλλώνονται και λαμβάνουν την οριστική τους μορφή στο επίσης μνημειώδες Rising. Δ.T.
RAGE AGAINST THE MACHINE (1992)
Το να ακούγεσαι βίαιος δεν σημαίνει ότι πρέπει να έχεις τραγούδια με γρήγορες ταχύτητες ή να γρυλίζεις από μικροφώνου θέλοντας να έχεις οργισμένα φωνητικά. Μπορείς να έχεις mid tempo συνθέσεις, με πολιτικοποιημένο στίχο, έναν τραγουδιστή που απλά λέγοντας κάθε λέξη, να σου ανεβάζει την αδρεναλίνη και τα τραγούδια σου να είναι έτσι δομημένα που να κάνουν τον ακροατή να θέλει να «πολεμήσει» οτιδήποτε κυβερνητικό έχει απέναντι του, κάτι που δείχνεις με το εξώφυλλο του δίσκου σου. Οι Rage Against The Machine, κατάφεραν όλα τα παραπάνω. Με το ντεμπούτο τους συνδύασαν αρμονικά τον σκληρό alternative ήχο με κάποια πιο rap στοιχεία, δημιουργώντας έναν δίσκο ορόσημο σε όλη την ιστορία της ροκ μουσικής. Το album έχει συμπεριλήφθη στα «1001 albums που πρέπει να ακούσεις πριν πεθάνεις», στα «500 καλύτερα albums όλων των εποχών» του περιοδικού Rolling Stones, και την χρονιά που κυκλοφόρησε, το 1992, ήταν Νο 1 στο Billboard Heatseekers και Νο 45 στο Us Billboard 200. Αποδείξεις και αυτές ότι το album μόνο τυχαία δεν θεωρείται από τα κορυφαία όλων των εποχών.   Θ.Μ         
SEX PISTOLS  NEVER MIND THE BOLLOCKS
Στα μέσα της δεκαετίας του 70, το rock βρίσκεται σε τέλμα. Δεκάδες άλμπουμ κυρίως του αμερικάνικου soft rock, hard rock μοτίβου και κουραστικού progressive rock, δεν συγκινούν πλέον. Έτσι, στις 28 Οκτωβρίου 1978 με τη βοήθεια του πανέξυπνου παραγωγού Malcolm McLaren σκάει η punk rock των Sex Pistols με τον θρασύ και περιπαικτικό τίτλο Never Mind the Bullocks και σήμερα 41/2 δεκαετίες μετά, ακόμα μιλάμε για ένα από τα καλύτερα debuted  άλμπουμ όλων των εποχών όπου και οι 12 συνθέσεις του, κυριολεκτικά αναβλύζουν από τα αυλάκια του δίσκου σαν ολόφρεσκο νερό. Οι στίχοι του, καθαρά κοινωνικοί και έντονα πολιτικοί καρφώνονται στο μυαλό κι απηχούν στη Βρετανική νεολαία, σε μια εποχή που η χώρα αντιμετωπίζει το πρόβλημα της ανεργίας. Η άρνηση της ΕΜΙ να κυκλοφορήσει το single, “God save the Queen”, δίνει την ευκαιρία στην Virgin του Richard Branson να κυκλοφορήσει το άλμπουμ, εν μέσω του Ιωβηλαίου της Βασίλισσας με ότι αυτό μπορεί να σημαίνει στην ανταπόκριση του κόσμου. Η πρώτη δισκογραφική εμφάνιση τους είναι τόσο απλή, πραγματική και ατόφιας που σε βάζει να ακούσεις ξανά και ξανά το δίσκο. Το 1977, η μουσική ζητούσε μια έντονη αλλαγή και οι Sex Pistols όχι μόνο την προσέφεραν αλλά βοήθησαν και στην εξέλιξη της μετά punk εποχής. Ε.Κ.

TALES OF MYSTERY AND IMAGINATION (1976)– ALAN PARSONS PROJECT
Γιατί σας κάνει εντύπωση; Μη μου πείτε ότι το 1976, ξέρατε ποιος είναι ο Alan Parsons; Δηλαδή είχατε διαβάσει τα credits στο The Dark Side of the Moon και στο άλμπουμ των Pilot, From the Album of the Same Name (σ.σ. που είχε κυκλοφορήσει και στη χώρα μας) και είχατε εκτιμήσει τη δουλειά του! Ή ακόμα…χειρότερα, ξέρατε ποιoς είναι ο Edgar Alan Poe, που τότε (και για πολλά χρόνια μετά)προφέραμε Πόε! Το Tales of Mystery and Imagination από την αρχή έως το τέλος, είναι ένα άκρως ενδιαφέρον concept άλμπουμ, με τους στίχους να βασίζονται στα έργα του Poe, ντυμένοι με την ανάλογη μουσική υπόκρουση που ήταν υποβλητική και άγγιζε το progressive. Άψογος ήχος, καλές  ερμηνείες από 2 άγνωστους έως τότε μουσικούς (Alan Parsons, Eric Wolfson), που στο μέλλον προσέφεραν ενδιαφέροντα και ποιοτικά άλμπουμ. Α.Ρ.
 
PEARL JAM (1991)
Δύο πράγματα ξέρω για τους Pearl Jam: ότι το κλασικό rock κοινό, στράβωσε με τον ήχο τους (εγώ τον βρήκα εκνευριστικό) και δεύτερον ότι ο ήχος τους είχε αρκετά στοιχεία (σίγουρα λιγότερα από αυτόν των Soundgarden) με το κλασικό ροκ. Δεν ήταν το “Jeremy” ή τα “Ocean”, “Black” και “Alive”, που έδειχναν μια τάση ανανέωσης του rock, ήταν το γενικό πνεύμα που άλλαζε αλλά και οι στίχοι τους που λες και γράφτηκαν από ένα τυχαίο μέσο Αμερικανό. Συγκροτήματα όπως οι Pearl Jam μπορεί να «χάλασαν» τη μουσική μου, αλλά πρέπει να mπαραδεχτώ ότι συνετέλεσαν στο να κάνει το rock βήματα μπροστά. Η φωνή του Eddie Vedder, έχει μια ιδιαίτερη χροιά που ταιριάζει απόλυτα με τον ήχο τους κι αυτό είναι σημαντικό, ανεξάρτητα από το πόσο καθαρτικά ήταν τα τραγούδια του. Α.Ρ.

STOOGES (1969)
‘Αλμπουμ ορόσημο στην ιστορία του rock αλλά και του punk. Μπορεί να κυκλοφόρησε 7 χρόνια νωρίτερα από την εμφάνισή του punk, αλλά ο ήχος του ήταν σημείο επιρροής.  Οι Ron Asheton,  Scott Asheton,  Dave Alexander και Iggy Pop δεν μπορούσαν να κάνουν τίποτε πιο εκλεπτυσμένο από αυτή άναρχη μανία του μετά-εφηβικού οργασμού. Η χρήση fuzztone και wah-wah, ακούγεται τόσο βάναυση που αναρωτιέσαι πόσο ιδιοφυΐής είναι ο μουσικός και τα φωνητικά του Iggy ξεσηκώνουν τους εφήβους όλου του πλανήτη.Tα "1969", "I Wanna Be Your Dog", "Real Cool Time", "No Fun" είναι πλέον κλασικά κομμάτια  που ακόμα και σήμερα ακούγονται μπροστά από την εποχή τους.Α.Ρ.
THUNDER BACKSTREET SYMPHONY (1990)

Τρία μέλη των Terraplane, ο τραγουδιστής Danny Bowes, ο κιθαρίστας και βασικός τραγουδοποιός Luke Morley και ο ντράμερ  Harry James,  ξεκίνησαν μια άλλη μπάντα και ονομάστηκαν Thunder. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο το ντεμπούτο άλμπουμ των Thunder "Backstreet Symphony" τον Απρίλιο του 1990, έσκασε ως ένα "εκρηκτικό μπουλόνι". Κουβεντιάζοντας σχετικά το καλοκαίρι με τον φίλτατο Αλέξανδρο Ριχάρδο, συμφωνήσαμε πως έπειτα από την κυκλοφορία του ομότιτλου ντεμπούτου των Bad Company στα 1974, η επόμενη βρετανική μπάντα που έκανε θεαματικότατη είσοδο με την πρωτόλεια κυκλοφορία της ήταν οι Thunder στα 1990 με το "Backstreet Symphony"!! Το Backstreet Symphony κυκλοφόρησε τον Απρίλιο του και το ότι αυτό το άλμπουμ δεν ανήκει στην πρώτη κατηγορία του μελωδικού χώρου είναι "έγκλημα" μεγάλου μεγέθους που θα πρέπει να επιβάλλεται ποινή ισόβιας κάθειρξης. Δυστυχώς, από όσο γνωρίζω, κανείς δεν έχει κατηγορηθεί ποτέ. Ακούγοντας τις έντεκα συνθέσεις που καταλαμβάνουν 50’ μουσικής πανδαισίας μεταφερόμαστε στη χώρα που γεννήθηκαν όλες οι εξαιρετικές μελωδικές μπάντες!!! Classic rock χωρίς να περιγράφονται με τον όρο  classic, οι Thunder είναι η μπάντα όπου με το ντεμπούτο τους, παρουσίασαν τον  ήχο των 70 rock με ισχυρότατη δόση από  hard. Εάν αυτό το άλμπουμ είναι τόσο καλό και άψογο, γιατί δεν το έχετε ακούσει τότε; Χωρίς δικό τους λάθος, το Backstreet Symphony δεν βρίσκεται στην κορυφή του βάθρου που του αξίζει, επειδή οι Thunder δεν ήταν σε θέση να αξιοποιήσουν πλήρως τη δυναμική που δημιούργησε το άλμπουμ, με κάθε διαδοχικό άλμπουμ να αποδεικνύεται δέσμιος του νόμου των μειωμένων επιστροφών (αν και θα συνιστούσα ανεπιφύλακτα να ακούσετε το "Laughing On Judgment Day"), και ως αποτέλεσμα η διαφημιστική εκστρατεία πίσω από αυτό το άλμπουμ εξατμίστηκε ως επί το πλείστον πέρα από εκείνους που ήταν ήδη υπό το "ξόρκι" του. Αν τελειώσετε με την ανάγνωση του αναζήτησής μου για αυτό το άλμπουμ, αναζητήστε το και ακούστε το, είμαι σίγουρος ότι δεν θα απογοητευτείτε ακόμα κι αν το επίπεδο θαυμασμού σας δεν ταιριάζει με το δικό μου.
Ν. Γ
 

VAN HALEN I (1978)
Το πρώτο άλμπουμ των Van Halen(1978) στέκεται άνετα δίπλα στο Are You Experienced του Jimi Hendrix. Εμπνέει το ίδιο με το Ritchie Blackmore’s Rainbow και έχει την ίδια επαναστατικότητα με το Never Mind the Bollocks των Sex Pistols. Σεισμικό κα μνημειώδες, ένας δίσκος γεμάτος ωμό rock, γεμάτος τέχνη, ακτινοβολεί σήμερα, όπως τότε. Και θα ακτινοβολεί για πάντα! Α.Ρ.
VELVET UNDERGROUND & NICO (1967)
 Το ντεμπούτο άλμπουμ των Velvet Underground με την συμμετοχή της Γερμανίδας τραγουδίστριας και μοντέλου Nico, κυκλοφόρησε τον Μάρτιο του 1967 από την εταιρεία Verve, θυγατρική της MGM. Αν όχι το σημαντικότερο, σίγουρα ανάμεσα στα σπουδαιότερα ντεμπούτο στην ιστορία της rock δισκογραφίας!!  Το συγκρότημα το αποτελούσαν οι Lou Reed, John Cale, Sterling Morrison και Maureen Tucker, και ήταν μέρος των καλλιτεχνικών δραστηριοτήτων του μέντορά τους και εμπνευστή τους, Andy Warhol και του στενού του συνεργάτη, Paul Morrissey. Οι ηχογραφήσεις είχαν ξεκινήσει έναν χρόνο νωρίτερα με την συμμετοχή και της Nico, η οποία τραγουδούσε στα "Femme Fatale", "All Tomorrow's Parties" και "I'll Be Your Mirror", ενώ έκανε και δεύτερα φωνητικά στο "Sunday Morning". Το εξώφυλλο του δίσκου, η γνωστή «μπανάνα», ήταν σχέδιο του Warhol και στα πρώτα αντίτυπα η μπανάνα ήταν σε μορφή αυτοκόλλητου και περιελάμβανε την φράση “Peel slowly and see”. Με την αφαίρεση του αυτοκόλλητου, εμφανιζόταν η σάρκα της μπανάνας!
Σε μια εποχή που η Αμερική ζούσε το «καλοκαίρι της αγάπης» και η νεολαία ταξίδευε κατά ομάδες στο Σαν Φρανσίσκο, «φορώντας λουλούδια τα μπαλιά», ένας δίσκος με τραγούδια που αναφέρονταν στην εξάρτηση από ναρκωτικά, στην πορνεία και σε κάθε είδους σεξουαλικές απολαύσεις, φυσικό ήταν να περάσει απαρατήρητος και να έχει πολύ χαμηλή εμπορική επιτυχία. Παρ’ όλα αυτά, η καλλιτεχνική του υπόσταση και η επίδραση που είχε σε όσους τον άκουσαν και τον αγόρασαν ήταν τεράστια, αλλά και οι μουσικοί που επηρεάστηκαν από τα κομμάτια του άλμπουμ είναι χιλιάδες και φτάνουν μέχρι και τις μέρες μας! Γι’ αυτό και σε όλες τις λίστες των μουσικών εντύπων με τα  σημαντικότερα και σπουδαιότερα άλμπουμ, όλων των εποχών, φιγουράρει πάντα στις πρώτες θέσεις!! Κ.Ε.Κ
 FRANK ZAPPA – FREAK OUT (1966)
Εντελώς πρωτοποριακό και έξω από την εποχή του, το Freak Out!(1966) εκτός του ότι είναι ένα από τα πρώτα διπλά άλμπουμ που κυκλοφόρησαν στην ιστορία της μουσικής, έχει όλα εκείνα τα στοιχεία που ανέδειξαν το ταλέντο του Frank Zappa (με πατέρα Ιταλό, ελληνικής καταγωγής). Σίγουρα ένας από τα πλέον πρωτοποριακά πρώτα άλμπουμ στην ιστορία του rock, προειδοποιούσε για όλες τις επερχόμενες μουσικές αλλαγές, ακόμα και για το punk! Λογικό, εμπνευσμένο, σατιρικό, ριζοσπαστικό, πολύπλοκο, το Freak Out! δεν δίνει την ευκαιρία στον ακροατή του να το αξιολογήσει, παρά μόνο να σκεφτεί τι έρχεται! Α.Ρ.
Τα κείμενα έγραψαν οι συνεργάτες του Rockmachine.gr
Επαμεινώνδας Κολιός (Ε.Κ)
Κώστας Elton Κοντογιάννης

Αλέξανδρος Ριχάρδος (Α.Ρ.)

Κώστας Τσιρανίδης (Κ.Τ)
Δημήτρης Τσουγκράνης (Δ.Τ),

Και οι καλοί φίλοι (και πένες)
Νότης "An Englishman on Holiday" Γκιλλανίδης(Rocktime.gr)
Θοδωρής Μηνιάτης (Rockhard.gr)

11/10/21

Share on Google Plus

About Αλέξανδρος Ριχάρδος