RAINBOW-RISING(1976): ΕΝΑ ΑΠΟ ΤΑ ΕΠΙΔΡΑΣΤΙΚΩΤΕΡΑ ΑΛΜΠΟΥΜ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΕΠΟΧΩΝ

Το Rising είναι ένα από τα πληρέστερα και επιδραστικότερα albums της μουσικής μας.
Μετά την κυκλοφορία του 1ου (επίσης κλασικού) album ο Blackmore θα κρατήσει στις τάξεις του συγκροτήματος μόνο τον Dio με τις υπόλοιπες θέσεις να καλύπτονται από τους Bain (bass), Powell (drums) και Carey (keyboards). Τον Φεβρουάριο του 1976 οι Rainbow και ο παραγωγός Martin Birch θα ηχογραφήσουν σε λιγότερες από 10 μέρες στα Musicland Studios του Μονάχου το εμβληματικό Rising.
Θεματολογικά, όπως και στο πρώτο άλμπουμ, οι στίχοι του Dio αντλούν το περιεχόμενό τους από τον Μεσαίωνα, την Αναγέννηση και φυσικά το Απόκρυφο. Τα θέματα αυτά ασκούσαν έλξη στον μεγάλο κιθαρίστα, ο οποίος στο πρόσωπο του Dio θα βρει τον ιδανικό εκφραστή τους. Το ιδιαίτερο ενδιαφέρον τους για τον μυστικισμό φανερώνει και το γεγονός ότι πολλές φορές οι Blackmore και Dio συμμετείχαν σε επικλήσεις πνευμάτων κάποιες φορές με συμμετοχή και των υπολοίπων μελών!
Όσον αφορά την μουσική σύνθεση, ο Blackmore έφερνε τις ιδέες του και εν συνεχεία μαζί με τους Bain και Powell έχτιζαν το rhythm section για να προστεθούν αργότερα τα solos, οι μελωδίες, τα φωνητικά, κτλ. Ειδικά για το κομμάτι των solos ο Birch προκειμένου να αφήνει να συγκεντρωθεί αλλά και να δουλέψει απρόσκοπτα αυτός που έπαιζε το solo, έδιωχνε τα υπόλοιπα μέλη από το studio και επέτρεπε την επιστροφή τους και τα σχόλια τους μόνο μετά το πέρας!
Στο Rising, το συγκρότημα αποφασίζει και έχει και την τεχνική κατάρτιση να παίξει πραγματικά heavy. Πρωτοστατούν οι Blackmore και Powell με τους Bain και Carey να ακολουθούν επάξια. Φυσικά ιδιαίτερη αναφορά θα πρέπει να γίνει για τον Dio, οι ερμηνείες του οποίου ανεβάζουν τις συνθέσεις σε άλλο επίπεδο!!! Το μεγαλύτερο πλεονέκτημα όμως είναι η ποιότητα των συνθέσεων! Δεν είναι υπερβολή να ισχυριστούμε ότι το Rising αποτυπώνει την κορύφωση της δημιουργικής συνεργασίας των Blackmore και Dio.

ΑΝΑΛΥΤΙΚΑ ΤΑ ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ
Tarot Woman: To Rising ανοίγει με ένα από τα καλύτερα κομμάτια (μαζί με το Stargazer και το A Light In The Black). Η μυστηριακή εισαγωγή με τα keyboards είναι έργο του Carey, ο οποίος την ηχογράφησε καθώς τζάμαρε στο studio. Το solo αν και άρεσε στον Blackmore, δεν ικανοποίησε τον Carey, ο οποίος όλη την υπόλοιπη μέρα προσπαθούσε να επιφέρει βελτιώσεις! Τελικά ο Blackmore επέμεινε διατηρώντας την αρχική εκδοχή.
Στιχουργικά ο μεγάλος κιθαρίστας ζήτησε από τον Dio να γράψει για έναν χαρτομάντη. Ο Ronnie λοιπόν σκέφτηκε μια ιστορία όπου μια μάντισσα προειδοποιεί έναν νεαρό ότι η κοπέλα του σχεδιάζει να του κάνει κακό. Η μουσική είναι φυσικά του Μαυροφορεμένου με την σύνθεση να παίρνει την τελική της μορφή στις πρόβες με την συνδρομή και των υπολοίπων μελών. Ιδιαίτερη μνεία θα πρέπει να γίνει και για το υπέροχο solo του Blackmore και φυσικά για την θεϊκή ερμηνεία του Dio.
Run With The Wolf: Το κομμάτι αναφέρεται στον μύθο του λυκανθρώπου δίνοντας συνέχεια στην μυστικιστική θεματολογία, που το συγκρότημα αγαπούσε εκείνη την περίοδο. Ο Dio είχε παρακολουθήσει μια ταινία με τον Lon Chaney με λυκανθρώπους και σκέφτηκε οι στίχοι να πραγματεύονται αυτό το θέμα. Είχε βέβαια ακούσει και την μουσική του κομματιού, αφού θεωρούσε ότι τις περισσότερες φορές η μουσική ατμόσφαιρα ενός κομματιού κατηύθυνε την θεματολογία.
Σήμα κατατεθέν το αργό βαρύ παίξιμο του Powell που θυμίζει Bonham. Σημαντικός και ο ρόλος του Birch στην διαμόρφωση του ήχου τόσο στην μίξη, αλλά και στο γεγονός ότι είχε την ιδέα να εγκαταστήσει τα τύμπανα σε ένα δωμάτιο που έμοιαζε με διάδρομο και είχε ξύλινη σκεπή, προκειμένου να πετύχει το επιθυμητό βάθος στον ήχο. O Carey έχει υποστηρίξει ότι τα drums ηχογραφήθηκαν σε ένα μεγάλο δωμάτιο, που χρησίμευε ως αποθήκη με τον Birch να κάνει θαύματα στην παραγωγή.
Starstruck: Το πιο rock n’ roll κομμάτι του album με στοιχεία ακόμα και από κέλτικη μουσική. Ιδιαίτερη μνεία θα πρέπει να γίνει για την εξαιρετική δουλειά του Powell και για το solo του Ritchie. Χωρίς φυσικά να πρόκειται για κάτι εξεζητημένο ο Blackmore μας χαρίζει ένα υπέροχα μελωδικό solo με στοιχεία και από αναγεννησιακή μουσική.
Ο Dio έχει δηλώσει πως εμπνεύστηκε τους στίχους από ένα πραγματικό γεγονός. Το κομμάτι αναφέρεται σε μια κοπέλα από την Γαλλία, η οποία ακολουθούσε παντού τον Blackmore! Είχε θεαθεί μάλιστα να περιφέρεται ακόμα και κήπο του σπιτιού του μεγάλου κιθαρίστα, προκαλώντας φόβο για τις προθέσεις της! Την ιστορία αυτή έχει επιβεβαιώσει και ο ίδιος ο Blackmore!

Do You Close Your Eyes: Η πρώτη πλευρά κλείνει με το πιο «χαρούμενο» κομμάτι του δίσκου. Για να μην παρεξηγηθώ ο όρος «χαρούμενο» αναφέρεται στην θεματολογία και μόνο του κομματιού. Το riff του Ritchie σκοτώνει! Ο Dio θεώρησε καλή ιδέα να γράψει κάτι τόσο απλό και από την στιγμή που τα άλλα μέλη δεν είχαν αντίρρηση (ο Blackmore δηλαδή), η ιδέα μετουσιώθηκε στο κομμάτι! Ο Blackmore εξάλλου έχει δηλώσει ότι εξαιτίας της απλότητας του μένει πιο εύκολα στον ακροατή και ίσως θα έπρεπε να είναι το single του album, αν και δεν είναι το πιο αντιπροσωπευτικό δείγμα της μουσικής κατεύθυνσης των Rainbow!
Stargazer: Η δεύτερη πλευρά του άλμπουμ ανοίγει με μια από τις καλύτερες συνθέσεις ever. Η απόδοση όλων είναι εξωπραγματική, με την ερμηνεία του Dio είναι απλά Θ Ε Ι Κ Η ! Ο Dio έγραψε τους στίχους από την οπτική ενός σκλάβου στην αρχαία Αίγυπτο, ο οποίος υπηρετεί έναν ισχυρό μάγο. Ο μάγος, που αρέσκεται στο να παρατηρεί τον έναστρο ουρανό, έχει εμμονή να πετάξει! Οι σκλάβοι του χτίζουν έναν πέτρινο πύργο, που υψώνεται ως τον ουρανό προκειμένου ο μάγος να πετάξει από εκεί. Φυσικά η πτώση του μάγου θα του στοιχίσει την ζωή του και στο σημείο αυτό τελειώνει το Stargazer και αρχίζει το Light In The Black με τους σκλάβους να μην ξέρουν πώς να διαχειριστούν την ελευθερία τους, έως ότου ξεπροβάλλει το φως μέσα στο σκοτάδι! Δεν είναι τυχαίο ότι το συγκρότημα αποφάσισε να συμπεριλάβει μόνο τους στίχους αυτού του κομματιού στο album.
Η μουσική του Stargazer έχει επηρεαστεί από το Kashmir των Led Zeppelin όπως έχει παραδεχτεί ο ίδιος ο Blackmore, ο οποίος συνέθεσε το βασικό riff στο τσέλο! Την περίοδο εκείνη ο Μαυροφορεμένος μάθαινε να παίζει τσέλο και θέλησε να πειραματιστεί στο νέο μουσικό όργανο! Μάλιστα ο Dio έγραψε ένα από τα riff τραγουδώντας απλά την μελωδία, με το Carey να το μετατρέπει σε μέρος του κομματιού! Σήμα κατατεθέν φυσικά αποτελεί και το κλασικό intro στα drums με τον Powell να σφυροκοπάει τα τύμπανα καθόλη την διάρκεια του κομματιού!
Η συμμετοχή της 42μελούς συμφωνικής ορχήστρας του Μονάχου ανεβάζει την σύνθεση σε άλλο επίπεδο! Η ηχογράφηση της ορχήστρας έγινε ξεχωριστά από αυτήν του συγκροτήματος με το Birch και τον Blackmore να ενώνουν τα μέρη της σύνθεσης! Το κομμάτι τελείωνε κανονικά με ένα μονόλεπτο solo βιολιού, που θα έσβηνε καθώς θα τελείωνε το κομμάτι (την ιδέα αυτή λίγο αργότερα υιοθέτησαν και στο Gates Of Babylon). Κάλεσαν γι’ αυτό έναν τσιγγάνο μουσικό, ο οποίος έπαιξε ένα φανταστικό solo, που τελικά δεν περιελήφθη γιατί τελείωσε η ταινία ηχογράφησης όπως έχει δηλώσει και ο Blackmore!
A Light In The Black: To Rising κλείνει με μια ακόμα θεϊκή σύνθεση στην οποία μπορεί κανείς να ανακαλύψει τις ρίζες του power- speed ήχου. Ο αρχικός τίτλος ήταν Comin’ Home, με το A Light In The Black να επικρατεί τελικά. Ο Dio έχει αναφέρει ότι έγραψε τους στίχους βιαστικά λόγω έλλειψης χρόνου και ότι αν δεν πιεζόταν το κομμάτι θα είχε άλλο στιχουργικό περιεχόμενο! Ο ίδιος μάλιστα έχει δηλώσει ότι θεωρεί ότι το κομμάτι αποτελεί περισσότερο μουσική επίδειξη των άλλων μελών και ως εκ τούτου του είναι αδιάφορο!!! Ο γρήγορος ρυθμός στην κιθάρα, το σφυροκόπημα χωρίς έλεος στα drums και το ξέφρενο solo του Carey στα πλήκτρα αποτελούν τα highlights του κομματιού! Ο Blackmore ζήτησε από τον Carey να γράψει κάτι γρήγορο έφυγε από το studio προκειμένου να αφήσει τον συνεργάτη του να συνθέσει αναπόσπαστος. Δύο ώρες αργότερα ο Carey είχε συνθέσει το solo, το οποίο άρεσε στον Ritchie.
ΤΟ ΕΞΩΦΥΛΛΟ

Το εσωτερικό του διπλού εξώφυλλου

Το εξώφυλλο του album, κλασικό και αυτό όπως κάθε τι στο Rising, εικονίζει μια γροθιά να ξεπροβάλει μέσα από μια καταιγίδα κρατώντας ένα ουράνιο τόξο. Πρόκειται για έργο του Ken Kelly, ο οποίος βρίσκεται πίσω και από άλλα κλασικά εξώφυλλά όπως το Destroyer και το Love Gun των Kiss. Ο Kellly  σχεδίασε 7 εκδοχές του περίφημου εξώφυλλου για να επιλέξει αυτή που όλοι γνωρίζουμε! Στο εσωτερικό του album συμπεριελήφθη μια ασπρόμαυρη φωτογραφία των μελών του συγκροτήματος.
Το Rising σημείωσε επιτυχία στην Βρετανία σκαρφαλώνοντας στην 11η θέση των charts, ενώ στις ΗΠΑ σταμάτησε στην 48η θέση. Οι πέντε μουσικοί που συμμετείχαν στο δίσκο και ο μεγάλος Martin Birch δημιούργησαν ένα διαμάντι της μουσικής μας, το στίγμα του οποίου θα μείνει ανεξίτηλο για πάντα. Αρκεί να σκεφτεί κανείς με τί λόγια έχουν μιλήσει γι’ αυτό το album καλλιτέχνες όπως οι Robert Halford, Metallica, Dream Theater και αμέτρητοι άλλοι. Πρόκειται για έναν δίσκο ο οποίος σε μεγάλο βαθμό προσδιόρισε το νεοκλασικό rock & metal ήχο και φυσικά την στιχουργική θεματολογία του μυθικού / επικού στην μουσική.
Μετά την κυκλοφορία του Rising το συγκρότημα θα βγει σε περιοδεία για την προώθηση του, ενώ δύο χρόνια αργότερα θα κυκλοφορήσει το Long Live Rock N’ Roll, που έμελλε να είναι το τελευταίο με τον Dio στα φωνητικά!
• Ο Carey είχε συνθέσει intro και για το Stargazer, το οποίο τελικά δεν περιελήφθη στον δίσκο. Η εκτέλεση με το intro στο Stargazer θα συμπεριληφθεί τελικά στην deluxe έκδοση του album που κυκλοφόρησε το 2011!
• Στο ίδιο studio την ίδια σχεδόν περίοδο (1 μήνα πριν) ο Gillan με την μπάντα του ηχογράφησε το αδιάφορο album Child in Time!

ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΤΣΟΥΓΚΡΑΝΗΣ

24/9/21

Ο ΚΩΣΤΑΣ ΘΕΟΔΩΡΑΚΑΚΟΣ ΓΙΑ ΤΟ RISING

1999 Παρασκήνια Λυκαβηττού.

Rising=Stargazer. Σωστό ή λάθος, στους περισσότερους γίνεται αυτός ο συνειρμός, αποσπώντας  ίσως την προσοχή μας, από τα υπόλοιπα τραγούδια, που είναι όλα mega-songs. Όμως υπάρχει το Stargazer και το Rising γίνεται εικονικό, υπεράνω κριτικής και προσωπικής άποψης. Αυτό το πράγμα δεν το πειράζεις. Τέλος.

 

Share on Google Plus

About Αλέξανδρος Ριχάρδος