Το Ballbreaker κυκλοφόρησε 5 χρόνια μετά το πετυχημένο Razors Edge (1990) και βρήκε το συγκρότημα με κάποιες δομικές αλλαγές. Η πρώτη ήταν η επιστροφή του ντράμερ Phil Rudd, που αντικατέστησε τον Chris Slade ο οποίος προετοιμαζόταν για να μπει στο studio μαζί τους για να ηχογραφήσει. Ήταν τέτοια η στενοχώρια του που δεν άγγιξε ντραμς για τα επόμενα 3 χρόνια. Στην πραγματικότητα, ο Rudd είχε απομακρυνθεί μετά τις ηχογραφήσεις του Flick of the Switch λόγω εθισμού του στα ναρκωτικών αλλά και των διαφωνιών που είχε με τον Malcolm Young. Σύμφωνα με το βιβλίο του Arnaud Durieux AC/DC: Maximum Rock & Roll, ο Rudd παρακολούθησε τησυναυλία των AC/DC στο Αuckκλαντ της Νέας Ζηλανδίας το Νοέμβριο του 1991 και μετά από μια φιλική συνάντηση που είχε με το συγκρότημα στα παρασκήνια, έμεινε ανοιχτό το θέμα να επανενταχθεί. Σύμφωνα με τον Durieux, οι αδελφοί Young κάλεσαν τελικά τον Rudd να επανέλθει, με τον Slade να παθαίνει…κατάθλιψη. Η δεύτερη και σοβαρότερη αλλαγή ήταν αυτή της συνεργασίας τους με τον παραγωγό Rick Rubin, που ήταν η μοναδική σσυνεργασία στην καριέρα τους. Η πραγματικότητα ήταν ότι ο Rubin ήταν super fan τους και ήθελε πολύ να συνεργαστεί μαζί τους αν και τελικά οι ελπίδες του για μια μεγάλη επιτυχία δεν ευοδώθηκαν αφού το Ballbreaker ναι μεν σημείωσε αρχικά μια μεγάλη εμπορική επιτυχία (Νο 4 Αμερική, Νο6 Μ.Βρετανία) αλλά σαν άλμπουμ δεν έλεγε πολλά πράγματα, βγάζοντας στην ουσία μόνο ένα δυνατό τραγούδι, το “Hard as A Rock”. O Rubin δίνει τη δική του εκδοχή για την μετριότητα των συνθέσεων, λέγοντας ότι επιλογή του Record Plant της Νέας Υόρκης, ήταν τελικά λάθος. Κι όπως παραδέχεται ήταν στούντιο που πάντα ήθελε να χρησιμοποιήσει. «Καμία από τις ηχογραφήσεις που κάναμε δεν ακουγόταν καλά. Δοκιμάσαμε πολλές φορές αλλά πάντα ο ήχος δεν ήταν αυτός που θέλαμε. Σε μια στιγμή είπα στον Malcolm ότι πρέπει να το πάρουμε απόφαση και να μετακομίσουμε αλλού, αλλά δεν το δέχτηκε, λέγοντας του ότι το έχουμε ξανά χρησιμοποιήσει στο παρελθόν με τον Mutt Lange κι όλα πήγαν καλά. Μετά από μερικές εβδομάδες, ήλθε και μου είπε «Ξέρεις, ας πάμε στο στούντιο που σου αρέσει» κι έτσι καταλήξαμε στο Ocean Way του Λος Άντζελες όπου δουλέψαμε πολύ καλύτερα, αλλά η ζημιά είχε γίνει».
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΡΙΧΑΡΔΟΣ
15/9/21
Δημοσίευση σχολίου