Δεν μπορώ να θυμηθώ πως αγόρασα αυτό το live άλμπουμ των Kinks, αφού έως τότε δεν είχαν κανένα studio άλμπουμ τους, παρά μόνο ορισμένα από τα (πολύ) πετυχημένα singles τους. Η αλήθεια είναι ότι το αγγλικό συγκρότημα, αν και έχει δεκάδες(!) πετυχημένα τραγούδια, δεν έχει κανένα άλμπουμ που να μπορώ να προτείνω. Κι όμως, αυτό το live του 1980 είναι μια πολύ καλή στιγμή τους, ίσως επειδή είναι ηλεκτρικό κι αγγίζει τις παρυφές του hard rock. Οι Kinks προερχόντουσαν από 3 studio άλμπουμ (Sleepwalker (1977), Misfits (1978) και Low Budget (1979) στα οποία είχαν προσθέσει περισσότερη ηλεκτρική κιθάρα, κάτι που συνέχισαν και στο παρόν live, που ηχογραφήθηκε κατά τη διάρκεια της αμερικάνικης περιοδεία του 1979 (υπάρχουν και 3 ηχογραφήσεις από συναυλία τους στην Ελβετία) και κάνει το One For The Road (Νο 14 Αμερική)να είναι ένα σαφές δείγμα για το τι σήμαινε Kinks live, αλλά προσέξτε, στα τέλη της δεκαετίας του 70, αφού τα προηγούμενα χρόνια, ο live ήχος τους ήταν αρκετά πιο ήπιος! Το άλμπουμ μπορεί κάλλιστα να χρησιμεύσει και σαν ένα live best αφού περιέχει όλα τα μεγάλα τραγούδια τους ("David Watts", "Where Have All the Good Times Gone", "Lola", "All Day and All of the Night", "Stop Your Sobbing" "Till the End of the Day", "Celluloid Heroes", You Really Got Me" και "Victoria") σε πολύ καλές εκτελέσεις. Προσοχή, οι Kinks δεν στηρίζονται στους αυτοσχεδιασμούς και τα σόλο αλλά στους στίχους τους, άρα θα ακούσετε τη φωνή του Ray Davis αρκετά »έξω» κι ένα πολύ καλό παίξιμο από τον αδελφό του Dave. Τα υπόλοιπα μέλη είναι οι Ian Gibbons πλήκτρα, φωνητικά, Mick Avory ντραμς και Jim Rodford μπάσο. Θυμάμαι, ότι όταν το είχα αγοράσει το άκουγα συνέχεια, ανακαλύπτοντας νέα κομμάτια που δεν ήξερα έως τότε, και κάτι παρόμοιο συνέβη και τώρα που ξανά θυμήθηκα τα"Misfits", "Stop Your Sobbing", "Catch Me Now I'm Falling"(που το riff είναι ίδιο με το "Jumpin' Jack Flash") και "Celluloid Heroes". Το One for the Road μπορεί να μην στέκεται ανάμεσα στα κορυφαία live άλμπουμ, αλλά έχει όλη εκείνη την ενέργεια που απαιτεί ένα live.
ΤΙ ΕΚΑΝΑΝ ΜΕΤΑ Ένα χρόνο μετά, κυκλοφόρησαν το άλμπουμ Give the People What They Want (1981) που λειτούργησε και σαν διακήρυξη προς τα ΜΜΕ.
Δημοσίευση σχολίου