Τα Ντίνγκο είναι άγρια σκυλιά με ρωμαλέο σώμα, ψηλά και δυνατά πόδια, πλατύ κεφάλι, μυτερό ρύγχος και όρθια αυτιά που ζουν στην Αυστραλία. Ο Jimmy Barnes είναι ένας Σκοτσέζο Αυστραλιανός τραγουδιστής, συνθέτης και μουσικός με μία τραχιά, σκληρή, hard rock φωνή, έναν επαναστατικό (κυρίως ως προς τον ίδιο) χαρακτήρα και μία μοναχική (σόλο) καλλιτεχνική πορεία που εγκαινιάστηκε στα "eighties". Αλήθεια, τι γίνεται όταν εξημερώσεις ένα Ντίνγκο; Την απάντηση δεν την γνωρίζω, γνωρίζω όμως το τι έγινε όταν ο Jimmy Barnes αποφάσισε να εξημερωθεί μουσικά το 1987 κάνοντας στροφή στον A. O. R. ήχο έχοντας στο πλευρό του τους δύο βασικούς πυλώνες των.... Journey! Η τεκμηρίωση φέρει τον τίτλο Freight Train Heart.
Η σόλο καριέρα του Jimmy Barnes θα ξεκινήσει το 1984 με τον δίσκο Bodyswerve. Το άλμπουμ "For the working class man" που θα κυκλοφορήσει το 1985 εκτός του ότι είναι το δεύτερο προσωπικό του, θα φέρει τον άγριο Αυστραλό τραγουδιστή στην Αμερική όπου θα συνεργαστεί με μεγάλα ονόματα μουσικών και συνθετών, προκειμένου να αποκτήσει ένα πιο "πολιτισμένο" πρόσωπο. Το βαρύ όνομα του Jonathan Cain (Journey) θα είναι αρκετό για να χαρίσει στον Jimmy το τραγούδι που θα γίνει το σήμα κατατεθέν της καριέρας του, το μοναδικό Working class man. Τον Δεκέμβριο του 1987 ο τρίτος προσωπικός δίσκος θα ονομάζεται Freight Ttrain Hheart και θα γίνει νούμερο ένα στην Αυστραλία! Η στροφή ως προς τον ήχο είναι ολοφάνερη αφού στο άλμπουμ συναντάμε τους Jonathan Cain, Neal Schon, Desmond Child, Randy Jackson, Jim Vallance και Joe Lynn Turner. Ένας άκρως μελωδικός δίσκος ο οποίος διατηρεί σε σημεία τον Rock 'n' roll χαρακτήρα του, διατηρώντας έτσι ένα συναίσθημα προσμονής και ένα "νεύρο" που αποτρέπει την όποια προβλεψιμότητα και πλήξη. Ένας επαγγελματικό κλάδος που πλέον με περηφάνια απέκτησε τον "ύμνο" του έγινε και αυτός των φορτηγατζίδων! Το Driving wheels, με την συνθετική βοήθεια του Jonathan Cain, διαπραγματεύεται την ζωή στους τεράστιους αυτοκινητόδρομους (της Αμερικής) πίσω από το "πιλοτήριο" ενός φορτηγού. Τραγούδι δρόμου και ελευθερίας με εκρηκτική ερμηνεία από το "ντίνγκο" που κυκλοφόρησε ως δεύτερο single πηγαίνοντας στο νούμερο 12 στην Αυστραλία.
Το "Rock 'n' roll" έρχεται στην μεγάλη εικόνα στην συνέχεια με μία διασκευή σε Ronnie Wood. "Seven days" ο τίτλος του τραγουδιού και Bob Dylan ο χρεωμένος ως προς την σύνθεση. Το Seven days ήταν το τελευταίο τραγούδι που ηχογραφήθηκε για τον δίσκο όταν ο Jimmy Barnes επέστρεψε πάλι πίσω στην Αυστραλία ύστερα από την ρήξη που προήλθε ανάμεσα σε εκείνον και τον Jonathan Cain στο Power Station στην Νέα Υόρκη σχετικά με τον δημιουργικό έλεγχο του άλμπουμ.
Η ώρα που το A. O. R. θα πάει κορυφή (στην Αυστραλία) έφτασε! "Too much ain't enough", πρώτο single για τον Barnes του 1987. Πώς να μην γίνει άλλωστε όταν στο τραγούδι έχουμε την ενεργή συμμετοχή σε όλους τους τομείς των Jonathan Cain, Neal Schon και Randy Jackson; Κάτι τέτοια τραγούδια πιστεύω πυροδοτούσαν σκέψεις για την συνέχιση του "ταξιδιού"!
Ωμή ενέργεια! Την νιώθεις άμεσα το λεπτό που θα μπει το Do or die. Τραγούδι καυγά σε Αμερικάνικο μπαρ, τραγούδι για κίνητρο ζωής, τραγούδι αισιοδοξίας και attitude... η επιλογή δική σας! Σίγουρα όμως, στιχουργικά, αντιπροσωπεύει επακριβώς τον χαρακτήρα και την προσωπικότητα του θρυλικού Jimmy Barnes. Σεβασμός!
Τι γίνεται όταν ο Jonathan Cain και ο Desmond Child αποφασίζουν να συνγράψουν μαζί; Το "Waiting for the heartache" ανήκει στην συνεργασία των δύο αυτών τιτάνων και φυσικά είναι A. O. R. στα καλύτερά του! Το γεγονός ότι δεν έγινε επιτυχία δεν μειώνει ούτε στο ελάχιστο την ακουστική του ομορφιά. Τελικά ο Jimmy Barnes ίσως να μην είναι και τόσο σκληρός τύπος!
Σε ύφος μελωδικού ροκ του ογδόντα το Last frontier, πολύ κοντά σε δομή στα τραγούδια του Brian Adams με υπογραφή Cain όμως. Ποιότητα και αμεσότητα αλλά και ένα storyline με μια ψυχωμένη ερμηνεία που έλκουν ως μαγνήτες.
Η φυσαρμόνικα από τον special guest Huey Lewis σε πρώτο πλάνο στο ανεβαστικό "I wanna get Started with you". Ξεκίνημα ημέρας ή ζωής με ένα τέτοιο τραγούδι και σίγουρα όλα θα πάνε καλά. Ο Neal Schon στο σόλο για ακόμα μία φορά κεντάει!
Οι ρυθμοί θα πέσουν και το "I'm still on your Side" με την χαρακτηριστική χαλαρή κιθάρα του Neal Schon θα αφήσουν έναν "rock screamer" να γεμίσει την ψυχή μας με ωμό συναίσθημα. Τραγουδάρα με συνθετικά credits αυτή την φορά στον σπουδαίο Jim Vallance και φυσικά στον Jonathan Cain.
Ο Jim Vallance θα βάλει το χέρι του και στο "Lessons in love" όπου θα βρει τον Barnes να επιστρέφει στο Rock 'n' roll που του πηγαίνει αρκετά.
Το φινάλε αλλάζει εντελώς το σκηνικό! Μπαλάντα A. O. R. με ονοματεπώνυμο Desmond Child και..... JLT! Το τραγούδι "Walk on" σκάει αναπάντεχα στα ηχεία και λέω αναπάντεχα γιατί ενώ είναι κομματάρα δεν περιμένεις από μια τόσο σκληρή φωνή όπως του Jimmy Barnes να αγγίξει σημεία που θα μια κρυστάλλινη καθαρότερη φωνή θα είχε δεδομένα. Φυσικά, ο Joe Lynn Turner μέσα από το πρώτο Sunstorm θα επανεκτελέσει το τραγούδι βγάζοντάς μας από την οποιαδήποτε σύγχυση.
Το ερώτημα εύλογο τελειώνοντας την ακρόαση του "Freight Train Heart". Μπορεί το γρύλισμα του ντίνγκο να μετατραπεί σε γλυκό κελαήδημα αηδονιού; Η απάντηση είναι ότι σίγουρα όχι δεν μπορεί. Μπορεί όμως, κάτω από ειδικές προϋποθέσεις, να τραβήξει το βλέμμα σε μια στιγμή του χρόνου που το λεπτό θα μοιάζει αιώνας!
ΣΠΥΡΟΣ ΓΙΑΝΝΑΚΟΠΟΥΛΟΣ
4/8/21
Άγνωστος στο ευρύ κοινό....
ΑπάντησηΔιαγραφή