«Ούτε εμείς ούτε η εταιρεία μας ήθελε να κυκλοφορήσει ένα διπλό άλμπουμ εκείνη την εποχή. Όταν το άκουσα για πρώτη φορά, βρήκα πολλές διαφορές με το παίξιμό μας στο studio, με το πέρασμα των χρόνων άρχισαν να νιώθω την ενέργεια που έβγαζε και σήμερα το θεωρώ ένα καλό live άλμπουμ» (συνέντευξη του Alan Lancaster στο περιοδικό Rock Candy τευχ.26).
Εδώ η σύνθεση τους είναι η κλασική, δηλαδή Francis Rossi, Rick Parfitt, Alan Lancaster μπάσο και John Coghlan ντραμς, με τη συμμετοχή του οργανίστα Andy Bown (πρώην Herb) και του Bob Young που παίζει φυσαρμόνικα και ήταν ο επί χρόνια…manager τους.
Το Live χωρίς να περιέχει όλες τις δυνατές στιγμές τους, μεταφέρει τον ηλεκτρισμό των Staus Quo επί σκηνής αλλά και τις αντιδράσεις του κόσμου. Μου λείπουν αρκετά αγαπημένα μου τραγούδια εκείνης της πρώτης περιόδου τους όπως τα "Down Down", "Caroline" και "Paper Plane" που αποτέλεσαν για εμένα το »πρώτο άκουσμα» για να τους γνωρίσω αλλά το άλμπουμ περνάει την stage ενέργειά τους και το καταφέρνουν άνετα σε κομμάτια όπως"Is There a Better Way", "Roll Over Lay Down", "Rain", "Don't Waste My Time" (Rossi, Young) αλλά και στη διασκευή τους στο "Roadhouse Blues"των Doors που τότε (σ.σ. μιλάμε για το 19760 δεν είχε γίνει ακόμα κλασικό! Τελευταίο άφησα το άγνωστο στον πολύ κόσμο τραγούδι τους "Forty Five Hundred Times", από το άλμπουμ τους Hello! όπου το «τραβάνε» στα 16 λεπτά(!) με τον κόσμο να αντιδρά πολύ θετικά και το συγκρότημα να τζαμάρει διαρκώς.
TRIVIA
- Το συγκρότημα ηχογράφησε και τις 3 ημέρες που έπαιξαν στο Apollo Theatre της Γλασκόβης και κράτησαν κατά κύριο λόγο τις ηχογραφήσεις της 29ης Οκτωβρίου. Παρ΄όλα αυτά υπάρχουν αρκετά overdubs αλλά και αρκετά σημεία που θα έπρεπε να γίνουν overdubs κι γι αυτό ο Rossi δεν το θεωρεί σαν καλό άλμπουμ τους.
- To 2014 επανακυκλοφόρησε σε box set με συναυλίες από το Tokyo και την Αυστραλίας εκείνης της χρονιάς!
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΡΙΧΑΡΔΟΣ
6/7/21
Δημοσίευση σχολίου