Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ ΕΞΩΦΥΛΛΟΥ NURSERY CRYME ΤΩΝ GENESIS

 

To Nursery Cryme (1971) ήταν το τρίτο και ιδιαίτερα καθοριστικό άλμπουμ στον ήχο και στην καριέρα των Genesis, αφού περιελάβανε ένα από τα καλύτερα και πλέον δυσνόητα τραγούδια τους, το “Musical Box”. Το επίσης δυσνόητο και αλληγορικό εξώφυλλο του,  σχεδιάστηκε από τον Paul Whitehead ο οποίος είχε επιμεληθεί και το εξώφυλλο του προηγούμενου άλμπουμ τους Trespass. Έχοντας γνωριστεί με τα μέλη του συγκροτήματος, ο  Whitehead πέρασε αρκετές ημέρες με το συγκρότημα στο Luxford House του East Sussex όπου πρόβαριζαν τα καινούργια κομμάτια τους. Κι ένα από αυτά ήταν το υπερ-εμβληματικό “Musical Box” με τους αλληγορικούς στίχους γραμμένοι από τον Peter Gabriel, βασισμένοι σε ένα βικτωριανό παραμύθι, που αναφέρεται σε δύο παιδιά που ζουν σε ένα εξοχικό σπίτι. Το κορίτσι, η Cynthia, σκοτώνει το αγόρι, τον Henry, αποκεφαλίζοντάς τον με ένα μπαστούνι του κροκέ (αγγλικό σπορ) κι αργότερα ανακαλύπτει το μουσικό κουτί του αγοριού. Μόλις το ανοίγει ακούγεται η μελωδία του "Old King Cole", ενός αγγλικού νανουρίσματος από το 1708, ταυτόχρονα όμως εμφανίζεται το πνεύμα του Henry, o οποίος ηλικιακά και σεξουαλικά μεγαλώνει πολύ γρήγορα.
Ο Henry προσπαθεί να πείσει τη Cynthia να συνευρεθούν σεξουαλικά (σ.σ. να κάνουν sex δηλαδή!), ωστόσο ο θόρυβος που έχει δημιουργηθεί φέρνει την γκουβερνάντα του, η οποία του πετά το μουσικό κουτί  καταστρέφοντας τόσο τον Henry όσο και την Cynthia.
O Whitehead επηρεάστηκε πάρα πολύ από τους αλληγορικούς στίχους και στο εξώφυλλο απεικόνισε τη Cynthis σε πρώτο πλάνο, με τη μορφή της Αλίκης στη χώρα των θαυμάτων να κρατά ένα μπαστούνι του κροκέ, ενώ πιο πίσω μερικά κομμένα ανθρώπινα κεφάλια να κείτονται στο έδαφος! Όπως είπε,  χρησιμοποιήσε την Αλίκη στη Χώρα των θαυμάτων, επειδή ταίριαζε σε όλο αυτό το παλιό αγγλικό περιβάλλον και ιδιαίτερα στο συγκεκριμένο τραγούδι. Για να δείξει την παλαιότητα στην εικόνα χρησιμοποίησε μέλι, το οποίο έτριψε πάνω στον καμβά κι έτσι απέκτησε ο δίσκος αυτό το έντονο κίτρινο χρώμα, αφήνοντας όλους ευχαριστημένους από το αποτέλεσμα με τους μόνους σοκαρισμένους, τον κόσμο που αγόρασε το δίσκο. Μπορεί σήμερα, 50 χρόνια μετά, η μέθοδος του…μελιού να προκαλεί γέλιο αλλά από την άλλη πλευρά, πριν την ψηφιακή τεχνολογία και τα MAC, οι σχεδιαστές και ζωγράφοι ήταν ιδιαίτερα εφευρετικοί και δημιουργικοί.

Μέρος του εσώφυλλου με στίχους και τις ζωγραφιές του Whitehead

Στο εσώφυλλο και πάλι ο Whitehead καταθέτει το ταλέντο του ζωγραφίζοντας μια σειρά εικόνων που αντιστοιχούν στα κομμάτια του δίσκου. Ο Whitehead κλήθηκε και ζωγράφισε και το εξώφυλλο του επόμενου δίσκου τους, το Foxtrot αλλά όπως λέει το Nursery Cryme είναι το καλύτερό του.
O Paul Whitehead ζωγράφισε ακόμα τα εξώφυλλα των Van der Graaf Generator,  H to He, Who Am the Only One (1970) και Pawn Heartsis (1971), τα προσωπικά του Peter Hammill, Fool's Mate(1971) και Chameleon in the Shadow of the Night (1973), των Renaissance – Illusion(19730 και Tom Fogerty,  Myopia(1975).
Εργάστηκε στην Jazz εταιρεία δίσκων Liberty Records και το 1968 ανέλαβε Υπεύθυνος Layout στο περιοδικό Time Out in London (κάτι αντίστοιχο με το δικό μας Αθηνόραμα). .
Η συνεργασία του με τους Genesis, ξεκίνησε μετά από μια τυχαία συνάντηση που είχε με τον τότε κιθαρίστα τους John Anthony, που με τη σειρά του τον γνώρισε στον ιδρυτή της Charisma Records, Tony Stratton-Smith κι αυτός τον συνέστησε στους  Genesis.
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΡΙΧΑΡΔΟΣ

22/5/21

Share on Google Plus

About Αλέξανδρος Ριχάρδος