Στα τέλη του 1968 η Joplin, με το πέρας της περιοδείας για την προώθηση του άλμπουμ Cheap Thrills θα αποχωρήσει από τους Big Brother and the Holding Company. Οι βασικοί λόγοι ήταν η ένταση μεταξύ των μελών του συγκροτήματος, αλλά κυρίως το γεγονός ότι θεωρούσε ότι δε μοιραζόταν πλέον με τα υπόλοιπα μέλη το ίδιο όραμα για την μουσική.
Την πρόθεσή της αυτή ενίσχυε αφενός η επιτυχία που είχε αρχίσει να γνωρίζει στην Ευρώπη, αφετέρου ο manager της, Albert Grossman, ο οποίος της προσέφερε συμβόλαιο 2 εκ δολαρίων αν ακολουθούσε solo καριέρα. Στο ίδιο μοτίβο και ο πρόεδρος της Columbia Records, ο οποίος υποσχόταν στην Janis καριέρα αντίστοιχη με αυτή της Aretha Franklin και της Barbara Streisand.
Προκειμένου να ξεφύγει από το τέλμα, στο οποίο θεωρούσε ότι έχει περιέλθει, ξεκίνησε να αναζητά μουσικούς σχηματίζοντας τoυς Kozmic Blues Band, ενώ θα συνεργαστεί και τον κιθαρίστα Sam Andrew γνωστό της από την θητεία της στους Holding Company.
Ο Grossman θα προσλάβει ως παραγωγό τον Gabriel Mekler, γνωστό από την συνεργασία του με τους θρυλικούς Steppenwolf και καθώς βιαζόταν να εξαργυρώσει την επιτυχία του Cheap Thrills, θα οδηγήσει την Joplin στο studio. Η έλλειψη χρόνου δεν επέτρεψε στους μουσικούς να «δέσουν» μεταξύ τους, ενώ ο Mekler όντας μη ικανοποιημένος από την επιλογή μουσικών που θα πλαισίωναν την Joplin, τις περισσότερες φορές δεν λάμβανε καν υπόψιν τις προτάσεις τους.
Την κατάσταση επιδείνωνε και ο εθισμός των μελών στα ναρκωτικά σε βαθμό, που όπως είχε δηλώσει και ο Sam Andrew, ενδιαφέρονταν πολύ περισσότερο να προμηθεύονται ηρωίνη παρά να παίζουν μουσική. Ο Mekler, προκειμένου να κρατήσει την Joplin νηφάλια και μακριά από τα ναρκωτικά, θα την φιλοξενήσει στο σπίτι του για όσο διαρκέσουν οι ηχογραφήσεις.
Υπό αυτές τις συνθήκες τον Ιούνιο του 1969 η Joplin θα μπει στα Columbia Records Studios και μέσα σε έντεκα μέρες θα ηχογραφήσει το άλμπουμ I Got Dem Ol’ Kozmic Blues Again Mama! το οποίο θα κυκλοφορήσει τον Σεπτέμβριο του ιδίου έτους. Το συγκεκριμένο album βρίσκεται συνήθως στην σκιά των Cheap Thrills (1968) και Pearl (1971), αν και είναι εξίσου καλό με τα προαναφερόμενα albums, παρότι μουσικά είναι διαφορετικό.
Ο δίσκος αυτός σηματοδοτεί την απομάκρυνση της Joplin από την ψυχεδέλεια των Holding Company και την στροφή της στις blues και soul ρίζες. Ο ήχος είναι αρκετά πιο ήπιος σε σχέση με ό,τι είχε κάνει παλαιότερα και απευθύνεται σε διαφορετικό κοινό σε σχέση με το παρελθόν. Η ίδια εξάλλου ήταν λάτρης του R & B ήχου, τον οποίο θεωρούσε περισσότερο ευθύ από τους ψυχεδελικούς μουσικούς ακροβατισμούς.
Εξάλλου κατά την διάρκεια της θητείας της στους Holding Company είχε διασκευάσει συνθέσεις R & B καλλιτεχνών όπως η Big Mama Thornton (Ball and Chain) και Emma Franklin (Piece of My Heart), προσδίδοντας σε αυτές το δικό της ανεξίτηλο μουσικό στίγμα. Η Joplin σε αυτό το album αποφασίζει να πειραματιστεί εισάγοντας στον ήχο της πνευστά όπως το σαξόφωνο και τρομπέτα και αν και δικαιώθηκε για την επιλογή της, το τελικό αποτέλεσμα υστερεί ίσως σε δύναμη ξενίζοντας τους οπαδούς της.
Από τις 8 συνολικά συνθέσεις του δίσκου μόνο τα Kozmic Blues και One Good Man είναι πρωτότυπες συνθέσεις. Τα υπόλοιπα είναι διασκευές παλαιοτέρων κομματιών, που επέλεξαν η Joplin και ο παραγωγός της.
Το άλμπουμ ανοίγει με τα “Try (Just a Little Bit Harder)” και “Maybe”, δύο υπέροχές διασκευές, που ταιριάζουν πολύ στην Joplin και σίγουρα περιλαμβάνονται στα highlights του δίσκου. Τα πολύ καλά “One Good Man” και “To Love Somebody” φέρνουν στο φως της blues επιρροές της Joplin με την γεμάτη πάθος ερμηνεία της και την κιθάρα του Mike Bloomfield ειδικά στο πρώτο να θυμίζει έντονα τους Led Zeppelin των δύο πρώτων άλμπουμ.
To “As Good As You've Been to This World” υστερεί μάλλον σε σχέση με τα υπόλοιπα κομμάτια. Η κατά γενική ομολογία καλύτερη στιγμή του δίσκου δεν είναι άλλη από το Kozmic Blues, σύνθεση της Joplin και του παραγωγού της Gabriel Mekler. Η εισαγωγή με το πιάνο, η υπέροχη ατμόσφαιρα και η συγκλονιστική ερμηνεία της Janis στο ρεφρέν δεν αφ αφήνουν περιθώρια αμφισβήτησης. Η Joplin δεν συνέθεσε πολλά κομμάτια. Όπως είχε δηλώσει η ίδια για να συνθέσει έπρεπε να είναι συναισθηματικά τραυματισμένη και να βιώνει μεγάλες αλλαγές. Το Kozmic Blues αναφέρεται σε όσα περνούσε η ίδια την περίοδο εκείνη.
Στο “Little Girl Blue”, σύνθεση των Richard Rodgers & Lorenz Hart του 1935, μπορεί να διακρίνει κανείς soul επιρροές, ενώ το παίξιμο του Sam Andrew στην κιθάρα θυμίζει έντονα το παίξιμό του στο Summertime των Holding Company. Το album κλείνει με το αρκετά καλό "Work Me, Lord" οι στίχοι του οποίου αποτελούν έκκληση προς τον Θεό να της στείλει την πραγματική αγάπη για να ξεπεράσει την μοναξιά! Παρά τις όποιες αδυναμίες στην ενορχήστρωση (τα πνευστά δεν κολλάνε) η φωνή της Janis είναι αρκετή για να το απογειώσει.
Ασχέτως όμως με το πότε και ποιος συνέθεσε τα κομμάτια ή ποιος καλλιτέχνης συμμετείχε στην πρώτη εκτέλεση, η Joplin έκανε για μια ακόμα φορά τα κομμάτια να ακούγονται περισσότερο σαν να έχουν γραφτεί γι’ αυτήν. Αν και η απόδοσή της κινήθηκε στα αναμενόμενα υψηλά standards, το γενικό αποτέλεσμα ίσως να μην ήταν τόσο επιτυχημένο όπως αντίστοιχες προσπάθειες με τους Holding Company.
Υπήρξαν και φωνές αμφισβήτησης σε κριτικές για το άλμπουμ, οι οποίες επικεντρώνονταν όχι φυσικά στην μαγική φωνή της Joplin, αλλά κυρίως στο ότι οι μουσικοί που την πλαισίωναν, δεν μπορούσαν να σταθούν δίπλα της. Η Joplin όμως είχε πετύχει τον σκοπό της – ήταν η ίδια μόνη της στο προσκήνιο, δεν ήταν πια απλά η τραγουδίστρια μιας μπάντας.
Το I Got Dem Ol’ Kozmic Blues Again Mama! Έφτασε ως την 5η θέση των αμερικάνικων charts, ενώ το Kozmic Blues, που κυκλοφόρησε ως single έμεινε εκτός Top 40. Το καλοκαίρι του 1970 θα δημιουργήσει τους The Full Tilt Boogie Band με τους οποίους θα μπει και πάλι στο studio για να ηχογραφήσει τον διάδοχο του I Got Dem Ol’ Kozmic Blues, χωρίς δυστυχώς να το ολοκληρώσει λόγω θανάτου από υπερβολική δόση ηρωίνης. Το Pearl κυκλοφόρησε μετά τον θάνατό της ανεβαίνοντας αμέσως στην κορυφή των charts και σφραγίζοντας τον μύθο μιας πραγματικής rock star.
TRIVIA
- Το “Work Me, Lord” είναι μια σύνθεση του Nick Gravenites, ο οποίος την περίοδο 1969 – 1972 διαδέχτηκε την Joplin στα φωνητικά στους Big Brother and the Holding Company!
- Στο άλμπουμ συμμετέχουν -χωρίς να αναφέρονται στα credits- και οι Goldy McJohn (πλήκτρα) και Jerry Edmonton (ντραμς), αμφότεροι μέλη των θρυλικών Steppenwolf.
- Η remastered έκδοση του άλμπουμ περιέχει ως bonus tracks το «Dear Landlord» του Dylan και τις ζωντανές εκτελέσεις των «Summertime» και «Piece of My Heart» από την εμφάνιση της Joplin στο Woodstock τον Αύγουστο του 1969.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΤΣΟΥΓΚΡΑΝΗΣ
14/5/21/
Ο ΣΩΤΗΡΗΣ ΤΣΙΑΠΗΣ ΓΙΑ ΤΟ GOT DEM OL’ KOZMIC BLUES AGAIN MAMA!
 |
| Το οπισθόφυλλο του reamstered cd με 3 bonus τραγούδια |
Το ψυχεδελικό blues rock στα μέσα των 60s βρήκε τον απόλυτο εκφραστή τηs στο πρόσωπο τηs χαρισματικήs και πληθωρικήs Janis Joplin! η τεξανή τραγουδίστρια με τη λευκή επιδερμίδα και τη "μαύρη" φωνή έκανε όλο το κόσμο να παραμιλάει και να υποκλιθεί στην ιδιαιτερότητα τηs φωνήs τηs! Λέγεται μάλιστα οτι κάποιοs φίλοs του Jim Morrison τον πήγε στο ιστορικό club Whisky a Go Go στη Sunset Boulevard του Hollywood για να ακούσει "μιά" τραγουδίστρια.. και πριν μπει ο Jim στο μαγαζί, άκουσε απ έξω μιά εκπληκτική φωνή με καθαρόαιμο blues γρέζι, και περίμενε να δει ποιά ήταν αυτή η άγνωστη μαύρη που εκφραζόταν τόσο αυθεντικά...και μόλιs είδε τη Janis δεν πίστευε στα μάτια του οτι μιά λευκή μπορεί να ερμηνεύει τα blues τόσο αισθαντικά μ αυτό το σπάνιο ηχόχρωμα. είναι δε στιγμέs που η σπαρακτική απόγνωση τηs ερμηνείαs τηs φτάνει σε δραματική κορύφωση, κι αυτό είναι κάτι που σε γονατίζει κυριολεκτικά! Το πρώτο προσωπικό τηs album "I got dem ol' kozmik blues again mama" το αποδεικνύει περίτρανα. κυκλοφόρησε τον Σεπτέμβρη του 1969 ωs "one woman show" χωρίs τουs "Big Brother and the Holding Company", (αν και συμμετέχει ο κιθαρίσταs τουs Sam Andrew), παρουσιάζονταs το "one of a kind" αστείρευτο ταλέντο τηs, με συνθέσειs δικέs τηs, του Nick Gravenites και άλλων. είναι ένα χαρακτηριστικό δείγμα του μουσικού ύφουs που επικρατούσε τότε και αλλά και σήμα κατατεθέν και σφραγίδα αυτήs τηs εμβληματικήs περσόναs! με άκρωs φορτισμένο συναίσθημα και πάθοs που σε καθηλώνει ερμήνευσε φοβερά κομμάτια, όπωs "Try", "Kozmik blues", "To Love Somebody" κλπ, που έμειναν στο διηνεκέs για να μαs θυμίζουν την αναντικατάστατη Janis που χάθηκε πρόωρα πάνω στον κολοφώνα τηs δόξαs τηs για τουs "συνήθειs ύποπτουs" λόγουs. Στην επανακυκλοφορία του δίσκου το 1999 συμπεριλαμβάνονται ωs bonus tracks και τα συγκλονιστικά "Summertime" και "Piece of my heart" από την εμφάνισή τηs στο φεστιβάλ του Woodstock. στην ηχογράφηση του δίσκου συμμετέχουν μερικοί απ τουs κορυφαίουs μουσικούs τηs εποχήs, όπωs ο Mike Bloomfield, o Jerry Edmonton (drummer των Steppenwolf) και άλλοι. πρόκειται αναμφισβήτητα για μιά δισκάρα πολλών αξιώσεων και πολλών ακροάσεων!
Δημοσίευση σχολίου