Διάβασα ότι μετά από αίτημα του δημάρχου Ελασσόνας, Νικόλαου Γάτσα, και του δημάρχου Τυρνάβου, Ιωάννη Κόκουρα προς τη ΔΕΗ, η εταιρεία ΔΕΗ προχώρησε στη χρηματοδότηση της μελέτης επισκευών και εκτέλεσης των κατασκευαστικών εργασιών του Δημοτικού Σχολείου Βλαχογιαννίου Ελασσόνας, καθώς και τη χρηματοδότηση της μελέτης – κατασκευής των δύο σχολικών μονάδων στην κοινότητα Δένδρων Τυρνάβου. Απλά πράγματα, που είναι υποχρέωση όλων των φορέων να ανταποκριθούν στα δύσκολα. Λίγες εβδομάδες πριν, ο Μαρινάκης προσέφερε 20 οικίσκους στου ανθρώπους που έχασαν τα σπίτια τους (Για όνομα του Θεού, μην ακούσω οπαδισμούς, αυτά είναι για τους βλάκες). Η απλή ερώτηση που μου γεννήθηκε με την πρώτη ημέρα είναι φαντάζομαι η ίδια που γεννήθηκε και σε εσάς: Υπάρχουν τόσοι εφοπλιστές, τόσοι επιχειρηματίες που μερικοί από αυτούς δεν χάνουν ευκαιρία να φωτογραφηθούν αγκαλιά με τις συντρόφους τους, υπάρχουν τόσοι που ξοδεύουν τα λεφτά τους (δικά τους είναι, ότι θέλουν τα κάνουν) σε εφήμερα πράγματα, υπάρχουν τόσες εταιρείες που ακόμα και στη δύσκολη περίοδο της πανδημίας που η οικονομία έχει αλλάξει, τα πήγαν καλά. Κανένας δεν έβαλε το χέρι στην τσέπη να βοηθήσει; Κανένας δεν συγκινήθηκε; Και για να ρωτήσω, από τι συγκινούνται αυτοί οι άνθρωποι; Άνθρωποι κάθε ηλικίας, όπως αυτοί, με 2 χέρια, 2 πόδια, σώμα, μαλλιά και μάτια, έμειναν από τη μια στιγμή στην άλλη χωρίς σπίτι, χωρίς… τίποτε. Στα εύκολα πρώτοι, στα δύσκολα, κρύβονται. Καταλαβαίνω ότι δεν υπάρχουν πλέον ούτε Ζάππες ούτε Αβέρωφ, ούτε Αρσάκηδες, ούτε Βραδινογιάννηδες, ούτε Μαρασλήδες, ούτε… ..ούτε. Τελικά δεν υπάρχουν κι άνθρωποι, υπάρχουμε όμως εμείς κι ο Ιάκωβος Τσούνης. Αλήθεια, να φανταστώ τώρα που ξεκινά η Μ.Εβδομάδα, ο μύθος με τις πλούσιες κυρίες των νοτείων προαστίων θα …ζωντανέψει!
24/4/21
Δημοσίευση σχολίου