Ο John Mayall ανακάλυψε το ταλέντο του Mick Taylor και τον Μάιο του 1967 τον παίρνει στους John Mayall’s Bluesbreakers, αντικαθιστώντας τον Peter Green, αφήνοντας τους Gods να παίζουν με θέρμη το blues της εποχής αλλά χωρίς ιδιαίτερη επιτυχία. Οι αλλαγές στους Gods συνεχίστηκαν με τον Paul Newton να αντικαθιστά τον John Glascock στο μπάσο και ήδη βλέπουμε 3 μουσικούς (Paul Newton, Hensley, Kerslake) να βρίσκονται αργότερα στους Uriah Heep και να συμβάλλουν ο καθένας με τον τρόπο στη μεγάλη επιτυχία τους.
Να επιστρέψουμε όμως στους Gods που το 1968 κυκλοφορούν το καλύτερο άλμπουμ τους, ενδεικτικό της εποχής αλλά και του ταλέντου τους, το Genesis με σύνθεση John Glascock μπάσο, τραγούδι, Ken Hensley κιθάρα, πλήκτρα, τραγούδι, Lee Kerslake ντραμς και Joe Konas κιθάρα, τραγούδι. Σαν single κυκλοφόρησαν τη σύνθεση των Lennon/McCartney "Hey! Bulldog" που δεν έκανε επιτυχία. Οι Gods έπαιζαν ένα κράμα ψυχεδέλειας, rock και progressive που ήταν πολύ της μόδας τότε, αλλά δεν κατάφεραν να τραβήξουν την προσοχή του κόσμου, τουλάχιστον όσο ήθελαν! Πάντως η δουλειά του Ken Hensley στο Hammond ήταν κάτι από παραπάνω από εμφανής και χαρακτηριστική, δουλειά που εκτιμήθηκε μόλις τον επόμενο χρόνο όταν έγινε μέλος των Uriah Heep και το παίξιμό του αλλά και οι συνθέσεις του έγινε ωριμότερες. Το 1969 κυκλοφόρησαν το δεύτερο άλμπουμ τους To Samuel a Son (1969), για να προσλάβουν τραγουδιστή τον Cliff Bennett (των Rebel Rousers) και ονομάζονται πλέον Toe Fat που κυκλοφόρησαν 2 άλμπουμ. Στη συνέχεια με το όνομα Head Machine κυκλοφόρησαν το άλμπουμ Orgasm (Ken Hensley, John Glascock, Joe Konas και Lee Kerslake) αλλά λόγω νομικών προβλημάτων χρησιμοποίησαν ψευδώνυμα. Διάβασε εδώ για τους Head Machine.
TRIVIA
Οι Βρετανοί Gods (με s) δεν έχουν καμία σχέση με τους Αμερικάνους Godz (με z).
ΠΡΟΤΕΙΝΟΜΕΝΗ ΔΙΣΚΟΓΡΑΦΙΑ
Genesis (1968)
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΡΙΧΑΡΔΟΣ
15/3/19
Δημοσίευση σχολίου