Η δεκαετία του 80 βρήκε τους Yes με καινούργια σύνθεση και με πολύ διάθεση για αλλαγή του ήχου τους. Μια αλλαγή που άφησε να φαίνεται στο άλμπουμ Drama (1980) όπου οι pop stars Trevor Horn (τραγούδι, μπάσο) και Geoffrey Downes (πλήκτρα) και οι δύο μέλη των Buggles, είχαν πάρει τις θέσεις των Jon Anderson και Rick Wakeman. Η περιοδεία του Drama τελείωσε με τους fans να τους μεταφέρουν με τον καλύτερο τρόπο την αντίδρασή τους στα δύο καινούργια μέλη. Yes ήταν αυτοί, ένας από τους 5 πυλώνες του Progressive, τι δουλειά είχαν με δύο pop μουσικούς; Η διάλυση ήταν φυσικό επακόλουθο με τους Steve Howe (σ.σ. δαντελικός κιθαρίστας) και Geoff Downes να σχηματίζουν τους Asia, ο Trevor Horn να γίνεται (πετυχημένος) παραγωγός και τους Chris Squire κι Alan White να παραμένουν πιστοί φρουροί ενός συγκροτήματος που δε υπήρχε. Λίγο αργότερα, σχημάτισαν μαζί με τον Jimmy Page τους XYZ, που δεν προχώρησαν.
ΜΙΑ ΑΝΑΓΚΑΙΑ ΕΙΣΑΓΩΓΗ
Στο κάδρο μπαίνει ένας άγνωστος Νοτιοαφρικάνος κιθαρίστας, ονόματι Trevor Rabin, που σε καθημερινή βάση αφήνε κασέτες στα γραφεία των A&R ελπίζοντας σε ένα τηλεφώνημα. Ο μόνος που αντέδρασε ήταν ο Phil Carson της Atlantic Records (σ.σ. ο άνθρωπος που υπέγραψε τους Foreigner και βοήθησε τα μάλλα των AC/DC) ), super fan τωνYes, που ήξερε ότι οι Squire και White μετά το ναυάγιο των XYZ, αναζητούσαν ένα κιθαρίστα. Ο Rabin, Squire και White έπαιξαν μαζί να δουν αν ταιριάζουν και το αποτέλεσμα δεν τους ικανοποίησε, αλλά θέλησαν να ξανά δοκιμάσουν. Στο μεταξύ ο Rabin απέρριψε συμβόλαιο από την RCA Records σαν solo καλλιτέχνης γιατί ήθελε να δουλέψει μέσα σε ένα συγκρότημα κι οι τρεις αποφασίζουν να εντατικοποιήσουν τις πρόβες τους όπου έπαιζαν τις συνθέσεις του Rabin, "Owner of a Lonely Heart", "Hold On" και "Changes". Στην παρέα τους προστέθηκε ο πρώην οργανίστας των Yes, Tony Kaye που είχε αποχωρήσει από τo 1971, αποφασίζοντας να σχηματίσουν τους Cinema, θεωρώντας ότι οι Yes ανήκουν στο παρελθόν κι είναι τελειωμένη ιστορία. Πριν ακόμα υπογράψουν συμβόλαιο με εταιρεία, αρχίζουν τα προβλήματα που πήγαζαν από την πλευρά του οργανίστα Tony Kaye που αρνιόταν πεισματικά να χρησιμοποιήσει καινούργιες τεχνικές, αφήνοντας τον Rabin να παίζει μέρος των πλήκτρων. Τα πράγματα περιπλάκησαν ακόμα περισσότερο όταν ο Carson τους πρότεινε να πάρουν και πάλι τον παλιό τους κλασικό, τραγουδιστή, Jon Anderson αφού ντα φωνητικά των Squire και Rabin δεν ήταν τα καλύτερα. Ο Anderson άκουσε το demo και συμφώνησε να επιστρέψει αφού κάνει κάποιες αλλαγές στους στίχους. Όλα τα έως τότε έξοδα, 300.000 λίρες(!), τα είχε καλύψει προσωπικά ο Carson του οποίου κάποτε το ρευστό σταμάτησε και πήγε στον Πρόεδρο της Atlantic, Ahmet Ertegun που τους υπέγραψε, με την προϋπόθεση να ονομαστούν Yes και να επιστρέψει ο Anderson.Για όσους νοιάζεστε για τα οικονομικά του Carson, o Εrtegun του πλήρωσε τα έξοδα που είχε κάνει!
Έχοντας βασιστεί στη δυναμική του "Owner of a Lonely Heart" αρχίζουν να ψάχνουν για παραγωγό που τον βρίσκουν στο πρόσωπο ενός πρώην μέλος τους, του Trevor Horn που αυτοπροτάθηκε και τελικά δούλεψε μαζί τους. Το άλμπουμ με τίτλο 90125 κυκλοφόρησε το Νοέμβριο του 1983 και όλοι οι «παλιοί» που είχαμε μεγαλώσει με τον prog ήχο τους, μείναμε με το στόμα ανοιχτό(κυριολεκτικά) ακούγοντας ένα άλλο ήχο, εντελώς ξένο με αυτόν των Yes.
Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ OWNER OF A LONELY HEART
Το τραγούδι που άλλαξε την ιστορία του είναι το "Owner of a Lonely Heart"που ίσως αν δεν είχε γίνει η επιτυχία που έγινε, να είχε περάσει απαρατήρητο και να προσεγγίζαμε διαφορετικά το άλμπουμ.
Σε συνεντεύξεις που έχει δώσει ο Trevor Rabin εμφανίζεται πολύ ενοχλημένος από το γεγονός ότι ξαφνικά δίπλα στο δικό του όνομα που είναι ο συνθέτης του "Owner of a Lonely Heart", εμφανίστηκαν τα ονόματα κι άλλων μελών των Yes (Chris Squire, Jon Anderson και Trevor Horn) οι οποίοι βέβαια καρπώθηκαν μέρος των συνθετικών δικαιωμάτων.
 |
| Από α προς δ. Alan White, Trevor Rabin, Jon Anderson, Tony Kay, Chris Squire |
Όπως λέει ο Rabin η σύνθεση είναι εξ ολοκλήρου δική του και μόνο ο Squire άλλαξε μια γέφυρα την ώρα που το ηχογραφούσαν!
To video παίχτηκε στο heavy rotation του MTV κάνοντας τους Yes να αποκτήσουν μια καινούργια γενιά οπαδών που δεν είχαν καμία σχέση με το progressive! Όπως δήλωσε αργότερα ο Trevor Rabin, έγραψε τη βασική συνθετική γραμμή του τραγουδιού όταν έκανε μπάνιο σπίτι του. Μόλις βγήκε, ηχογράφησε σε ένα τετρακάναλο μαγνητόφωνο τη μελωδία κι αργότερα συμπλήρωσε τα μέρη των ντραμς, πλήκτρων αλλά και τους στίχους. Κράτησε το κομμάτι για το επόμενο προσωπικό του άλμπουμ που θα ήταν το τέταρτο στη προσωπική του δισκογραφία αλλά όταν το πήγε στις δισκογραφικές εταιρείες, καμία δεν το δέχτηκε. Μάλιστα μια τεράστια προσωπικότητα της αμερικάνικης δισκογραφίας, ο Clive Davis, πρόεδρος της Arista Records του είπε ότι το τραγούδι είναι πολύ περίεργο κι αποκλείεται να κάνει επιτυχία. Του πρότεινε να γράψει τραγούδια στο ύφος των Foreigner που εκείνη την εποχή έσπερναν.
Στη συνέχεια πήγε στη Geffen Records που μάλλον αδιαφόρησε για το τραγούδι αλλά τον συνέστησε στα μέλη των Asia που εκείνη την εποχή δεν είχαν καταλήξει στην οριστική σύνθεση τους. Ο Rabin δεν τα βρήκε μαζί τους (σ.σ. δεν τον δέχτηκε ο Howe) και αποφάσισε να κρατήσει το τραγούδι για προσωπικό του άλμπουμ! Τελικά όπως διαβάσατε πιο πάνω, το ηχογράφησαν οι Yes με τις όσες αλλαγές στον ήχο τους (σε σχέση με το παρελθόν), οι Yes που ήταν τόσο progressive όσο και οι Asia! Κι αν το "Owner of a Lonely Heart" εξελίχθηκε σε ένα dance hit(!) της εποχής, τότε πρέπει να ακούσετε το πανέμορφο “Changes” που μακράν είναι το καλύτερο τραγούδι του δίσκου! Σύμφωνα με τον Rabin που είναι ο βασικός συνθέτης όλων των τραγουδιών, το «Hold On" που από τις καλές στιγμές του δίσκου, προέρχεται από δύο διαφορετικές συνθέσεις του με το ίδιο τέμπο, ενώ οι στίχοι του "Our Song"αναφέρονται σε μια συναυλία τους στο Toledo του Ohio το 1977 με τη θερμοκρασία να έχει αγγίξει τους 42 °C! Όπως και οι στίχοι του "City of Love" που αναφέρονται σε μια κατά λάθος επίσκεψη του Rabin στο Harlem, όταν το ταξί τον πήγε σε λάθος διεύθυνση από αυτή που τον περίμεναν οι Foreigner για μια πρόβα! Το 90125 (Νο16 Μ.Βρετανία, Νο 5 Αμερική) είχε έντονα στοιχεία του A.O.R. αλλά και του κλασικού progressive, με το συγκρότημα να προσπαθεί να σχοινοβατήσει μεταξύ αυτών των 2 εντελώς διαφορετικών μουσικών και το επιτυγχάνουν, ειδικά στα 5 τραγούδια της Β πλευράς του βινύλιου με καλύτερο το “Hearts”. Η αλήθεια είναι ότι η μουσική αλλαγή τους, είχε δρομολογηθεί τρία χρόνια νωρίτερα, όταν κυκλοφορούσαν το Drama, αλλά οι μουσικοί κατάλαβαν γρηγορότερα την αλλαγή που είχε έλθει, σε αντίθεση με τους fans που ήθελαν τον παλιό ήχο τους. Το 90125 είναι ένα άλμπουμ για τη νέα (τότε) εποχή όπως αυτή αναπτύχθηκε μέσα στη δεκαετία του 80. Θα μείνω σε δύο ακόμα κομμάτια του, στα “Cinema” και «Leave it» που η δομή, η σύνθεση κι ερμηνεία τους, ξυπνούν progressive αναμνήσεις της δεκαετίας του 70, εξ άλλου για αυτό το μεγάλο βρετανικό συγκρότημα ήταν και παρέμενε ένας από τους πυλώνες του progressive. Ειδικά με το δεύτερο, να ξεχωρίζει η μπασογραμμή του Squire. Πέραν του κλασικού και γνωστού video του "Owner of a Lonely Heart" που μπορείτε να δείτε εδώ διαβάζοντας την ιστορία του τραγουδιού, μπορείτε να δείτε ένα καινούργιο video που παρουσίασε το συγκρότημα από συναυλία τους στο Shoreline Amphitheater της Καλιφόρνια το 1991.
ΠΩΣ ΒΓΗΚΕ Ο ΤΙΤΛΟΣ
Η πρόταση του Kaye ήταν να ονομαστεί The New Yes Album, σε αντιδιαστολή με το τρίτο άλμπουμ τους The Yes Album (1971) αλλά οι υπόλοιποι ήθελα να απομακρυνθούν από το όνομα Yes και κατέληξαν στον κωδικό κυκλοφορίας του άλμπουμ, σύμφωνα με την αμερικανική εταιρεία. Ο τίτλος (90125) προέρχεται από τον κωδικό του δίσκου που δίνει η εταιρεία για να κυκλοφορήσει. Το αρχικό νούμερο κι ο τίτλος ήταν ...89464 αλλά επειδή σημειώθηκαν καθυστερήσεις στην κυκλοφορία του δίσκου, το νούμερο δόθηκε σε άλλον δίσκο και τελικά πήραν το 90125! Ο αριθμός ήταν 90124 αλλά αν έβαζαν αυτό το νούμερο δεν θα συνέπιπτε με τις ευρωπαϊκές εκδόσεις (σ.σ. τότε κάθε χώρα μπορούσε να διατηρήσει τη δικό της αρίθμησης) κι έτσι κατέληξαν στο 90125 για να προσαρμοστούν όλοι! Μάλιστα είχαν προχωρήσει με το 90124 κι ο σχεδιαστής του εξώφυλλου έχει πει ότι είχαν προχωρήσει και στην κατασκευή tour t-shirts!
ΤΟ ΜΠΛΕΞΙΜΟ ΜΕ ΤΟΝ ΟΡΓΑΝΙΣΤΑ
Υπήρχαν σοβαρές διαφωνίες με τον Kaye που οδήγησαν τον Rabin να προτείνει για τη θέση του οργανίστα τους Eddie Jobson (πρώην Roxy Music, U.K) και τον Duncan Mackay (πρώην Cockney Rebel, 10cc) με τον Jobson να εμφανίζεται στο video του "Owner of a Lonely Heart" και να ανακοινώνεται σαν μέλος τους. Το management τους προσπαθώντας να παγιώσει τη νομική τους υπόταση σαν Yes, πρότεινε την επιστροφή του Kaye ο οποίος εκείνο το διάστημα έπαιζε με τους Badfinger. Το πρόβλημα ήταν μεγαλύτερο απ΄ ότι φανταζόντουσαν λόγω των νομικών επιχειρημάτων κι ο Jobson αποχώρησε το 1984, χωρίς να έχει ηχογαφήσει κάτι μαζί τους.
ΤΙ ΕΚΑΝΑΝ ΜΕΤΑ
Τέσσερα χρόνια αργότερα, κυκλοφόρησαν το Big Generator(1987) που μουσικά ακολούθησε την γραμμή πλεύσης προς την pop-μουσική της εποχής.
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΡΙΧΑΡΔΟΣ
19/3/21/
Ο ΕΠΑΜΕΙΝΩΝΤΑΣ ΚΟΛΙΟΣ ΓΙΑ ΤΟ 90125
To 11o studio άλμπουμ Yes με το computer graphic εξώφυλλο και τον ασυνήθιστο τίτλο, βρέθηκε στις προθήκες των καταστημάτων δίσκων το Νοέμβριο του 1983. Η 6άδα των progressive γιγάντων μουσικών, κυκλοφόρησαν ένα άλμπουμ που συμβάδιζε απόλυτα με το κλίμα των 80’s. Εδώ δεν υπάρχουν οι δαιδαλώδεις, πολύπλοκες και μακροσκελείς συνθέσεις και φυσικά απουσιάζουν οι δυσνόητοι στίχοι! Αντίθετα, οι συνθέσεις είναι χρονικά σύντομες , γεμάτες ποπ-ροκ διάθεση , με εύκολες μελωδίες, ευφυέστατα ρεφρέν κι άφθονα συνθεσάιζερ. Το αποτέλεσμα ήταν 8.000.000 δίσκοι και ο τίτλος του πιο πετυχημένου εμπορικά δίσκους τους κι αυτό γιατί έβαλαν λίγο νερό το κρασί τους και παρουσίασαν ένα σύγχρονο, φρέσκο και τεχνικά άρτιο άλμπουμ που περιλαμβάνει ένα από τα πιο γνωστά τραγούδια, το mega hit “Owner of a lonely heart” .
Δημοσίευση σχολίου