36 ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΑ ΝΤΟΥΕΤΑ-ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΕΣ ΠΟΥ ΕΓΡΑΨΑΝ ΙΣΤΟΡΙΑ

  Όλα αυτά τα χρόνια, έχουν γίνει χιλιάδες συνεργασίες και ντουέτα. Τη δεκαετία του 90 έγιναν …της μόδας και οι δίσκοι – ντουέτο(!) όπου ένας κεντρικός καλλιτέχνης ηχογραφούσε μια σειρά δικών του τραγουδιών με γνωστά ονόματα, όπως έκαναν οι Ian Gillan, Van Morrison, B.B. King κ.α. Στο σημερινό άρθρο θα ασχοληθούμε με τα διαφορετικά ντουέτα, αυτά που δεν περιμέναμε, αυτά που μας έκαναν να διαβάσουμε ξανά και ξανά τα ονόματα για να σιγουρευτούμε. Το άρθρο ΔΕΝ ασχολείται με ολόκληρους δίσκους, παρά μόνο σε μια περίπτωση, κι αυτή λόγω της ιδιαιτερότητας. Και ξεκινάμε με τον Michael Jackson που έκανε το fourth guitar crown(!)προσκαλώντας τους Steve Lukather, Eddie Van Halen(!), Steve Stevens και Slash να παίξουν μαζί του στα “Beat it”(οι δύο πρώτοι, με τον Eddie να παίζει το σόλο), “Dirty Diana”(Steve Stevens) και Give it to “ (Slash) που μάλλον πέρασε και δεν άγγιξε. Δεν θα παραλείψω το ντουέτο του με τον Paul McCartney στο "The Girl Is Mine" που έγινε μεγάλη επιτυχία.

    
Κι αν η συνεργασία Ozzy και Lita Ford στο "Close My Eyes Forever", σας φάνηκε «ευκολάκι» λόγω της κοινής manager, Κας Sharon Osbourne, τότε τι να πει και τι να γράψει για τη συνεργασία της σοπράνο Montserrat Caballe με τον…Bruce Dickinson (σ.σ. ναι, τον γνωστό) στο “Bohemian Rhapsody”; To 1972 απέκτησα μετά από αιματηρή οικονομία, το Led Zeppelin IV όπου για μήνες είχα περιορίσει τα ακούσματά μου στα “Black Dog”, Rock’n’Roll” και “Stairway to Heaven”, ξαφνικά  ανακάλυψα μια αιθέρια γυναικεία  φωνή να τραγουδάει ντουέτο με τον Robert Plant, το «The Battle of Evermore". Η άγνωστη τότε σε εμένα Sandy Denny, τραγουδίστρια του  βρετανικού φολκλορικού συγκροτήματος των Fairport Convention έντυνε με τη φωνή της ένα τραγούδι που οι στίχοι του ήταν επηρεασμένοι από τα βιβλία του Tolkien, υπογράφοντας μια από τις ωραιότερες rock μπαλάντες που έχω ακούσει. Καραμπινάτη έκπληξη η συνεργασία Beastie Boys και Kerry King στο mega rap hit"No Sleep till Brooklyn" με το σόλο του King να κερδίζει τις εντυπώσεις. Σίγουρα πιο αναμενόμενη  η συνεργασία του με τους Pantera στο κομμάτι τους "Goddamn Electric" όπου παίζει το outro. Δεν νομίζω να υπήρχαν, ακόμα και στην Αμερική, άνθρωποι που θα πίστευαν ότι ο Jimmy Page θα περιόδευε με τους Black Crowes και θα έπαιζε κομμάτια των Led Zeppelin. Και δεν φθάνει αυτό! Θα τα κυκλοφορούσαν και σε άλμπουμ (Live at the Greek: Excess All Areas).

To 1981 κυκλοφόρησε το EP με το ρομαντικό τίτλο St. Valentine's Day Massacre από τους Headgirl που αποτελούνται από μέλη των Motörhead και Girlschool,που μπορεί τότε να μας εξέπληξε αλλά ήταν μέσα στα πλαίσια που το κάθε συγκρότημα κινούνταν. Δεν μπορώ όμως να πω το ίδιο και για τη συνεργασία Motorhead και Steve Vai που ο Αμερικάνος super κιθαρίστας έπαιξε σε δυο τραγούδια τους ("Terminal Show"και "Down on Me") από το άλμπουμ Inferno (2004).

Την άνοιξη του 1986, οι Saxon ηχογραφούσαν στο Wisseloord Studios της Ολλανδίας τα καινούργια τραγούδια τους που προόριζαν για το άλμπουμ τους Rock the Nations όταν στο ίδιο studio ήταν κι ο Elton John όπου ο Byff τον κάλεσε και έπαιξε πιάνο στα “Party in your Puke” και “Northern Lady”. Κάτι παρόμοιο συνέβη και με τους Helloween και την Candice Night όταν οι πρώτοι ηχογραφούσαν το πολύ όμορφο τραγούδι τους Light the Universe (από το άλμπουμ Keeper of the Seven Keys - The Legacys) στο House Of Music Studiosστο Winterbach της Γερμανίας. Σε ένα διάλειμμα των ηχογραφήσεων συναντήθηκαν και της πρότειναν να διαφοροποιήσουν την ενορχήστρωση και τους στίχους για να το τραγουδήσει ντουέτο με τον Andy Deris. Το αποτέλεσμα του δικαίωσε και το κυκλοφόρησαν σε cd single ενώ έφτιαξαν και video! Μια άλλη «δύσκολη» συνεργασία, η οποία πήρε τη δημοσιότητα που της έπρεπε, ήταν αυτή των Alice in Chains και του Elton John στο τραγούδι "Black Gives Way to Blue" από το ομώνυμο άλμπουμ των grungers Alice in Chains. H ιδέα να τον προσκαλέσουν ήταν ενός φίλου του Jerry Cantrell που άκουσε τον άκουσε να παίζει πιάνο. Ο Cantrell ενθουσιάστηκε αφού όταν ήταν 10 ετών, ο πατέρας του, τού πήρε δώρο στα γενέθλιά του το άλμπουμ  Elton John Greatest Hits (1974) που ήταν ο πρώτος του δίσκος! Ο Cantrell έπαιξε ένα demo του κομματιού στο πιάνο και το έστειλε στον Elton John ο οποίος ανταποκρίθηκε στην πρόκληση.

Μπορεί η συνεργασία των δύο άσπονδων φίλων να είναι μια από τις καλύτερες και πιο πετυχημένες, γράφω για το “Out in the Fields” των Gary Moore και Phil Lynott, αλλά υπάρχουν κι άλλες φιλίες που συνδυάστηκαν με δισκογραφικές συνεργασίες, όπως αυτή των Cream και του κιθαρίστα των Beatles, George Harrison στο τραγούδι «Badge", σύνθεση των Eric Clapton και George Harrison από το τελευταίο άλμπουμ των Cream, Goodbye. Αρχικά έπαιζαν το τραγούδι χωρίς συγκεκριμένο τίτλο όταν ένα τυχαίο γεγονός στο studio (χρησιμοποίησαν την παρτιτούρα του για να γράψουν όλα τα στοιχεία παραγωγής του άλμπουμ) όπου ο Clapton δεν μπορούσε να διαβάσει τα γράμματα του Harrison και διάβασε τη λέξη bridge (σ.σ. ο Harrison εννοούσε τη μουσική γέφυρα!) σαν "badge" και την έβαλε σαν τίτλο. Η παρουσία του «εμφανίζεται» με το όνομα "L'Angelo Misterioso" κι αυτό γιατί δεσμευόταν με άλλη δισκογραφική εταιρεία. Ένα όμως χρόνο πριν, ο Eric Clapton έπαιζε κιθάρα στο τραγούδι των Beatles, "While My Guitar Gently Weeps", σύνθεση του George Harrison και φυσικά το όνομά του δεν εμφανίστηκε στα credits. Αν και η «σχολή» Nick Cave και συναφών καλλιτεχνών δεν χωράει στον Rockmachine.gr, δεν μπορώ να μην αναφέρω το ντουέτο του με την Kylie Minogue στο «Where the Wild Roses Grow"(1996), σύνθεση του Cave.

Κλασικό ντουέτο άνδρας-γυναίκα. Κι όταν μάλιστα η γυναίκα είναι η Cher, το «πράγμα» παίρνει άλλη τροπή! Δεν θα μείνω στο τραγούδι, που είναι κλασική σύνθεση του Jim Steinman, early 80’s, όσο στο video όπου ο Meat Loaf (κατά  κόσμο Marvin Adey 1947-2022) είναι …τζόβενος, πολύ λεπτότερος από ότι τον μάθαμε και η Cher…σπέρνει. Χρονικά, ήδη ο Meat Loaf είχε εξαιρετικά πετυχημένο άλμπουμ με το Bat out of Hell, η δε Cher, δεν ελιχε ακόμα κάνει τη μεγάλη προσωπική επιτυχία! Δείτε το video…. Από το άλμπουμ Dead Ringer(1981). Δεν είναι μόνο το γεγονός ότι ο Phil Collins έκανε παραγωγή στο άλμπουμ της Frida των ABBA, Something's Going On (1982), είναι ότι σουλούπωσε τον ήχο της, έδωσε οντότητα τις μέτριες συνθέσεις της, έπαιξε ντραμς σε όλα τα τραγούδια κι έδωσε ταυτότητα στη σύνθεση του Russ Ballard, "I Know There's Something Going On".

Το τραγούδι έκανε αμέσως αίσθηση τόσο για την πολύ καλή ερμηνεία τους όσο κι από πλευράς σύνθεσης που όπως έχει δηλώσει ο συνθέτης, «είχε την Kylie Minogue στο μυαλό του όταν το έγραφε» έχοντας γράψει πολλά τραγούδια για αυτήν αλλά τελικά επέλεξε αυτό σαν αντιπροσωπευτικότερο.

To 1971 o Eric Clapton συμμετέχει σε μια ηχογράφηση του “Brown Sugar” η οποία όμως δεν χρησιμοποιήθηκε στην αρχική έκδοση του δίσκου. Έπρεπε να περάσουν  44 χρόνια για να επανεκδοθεί σε πολυτελή έκδοση και να συμπεριλάβουν αυτή την ηχογράφηση που είχε ηχογραφηθεί στο πάρτι γενεθλίων του σαξοφωνίστα Bobby Keys και του Keith Richards το Δεκέμβριο του 1970 με τον Clapton να παίζει slide guitar.  Όμως και το 2016 ο Eric Clapton έπαιξε κιθάρα σε άλμπουμ των Rolling Stones κι αυτό ήταν το Blue & Lonesome, όπου παίζει στα τραγούδια "Everybody Knows About My Good Thing" και "I Can't Quit You Baby". Πώς συνέβη; Ηχογραφούσε το άλμπουμ του I still Do στο διπλανό studio!

Μια από τις πλέον γνωστές συνεργασίες είναι και η πιο αναρθόδοξη, αυτή των Aerosmith με τους Run DMC στη μεγάλη επιτυχία των πρώτων Walk this way (σ.σ.πρώτη ηχογράφηση το 1975).  Η ιστορία ξεκινά από τη στιγμή που οι Run-DMC είχαν τελειώσει τις ηχογραφήσεις των καινούργιων τραγουδιών τους για το άλμπουμ τους Raising in Hell (1986) όταν ο παραγωγός τους Rick Rubin τους είπε ότι το υλικό ήταν μάλλον αδύνατον και έπρεπε να προσθέσουν κάποιο κομμάτι για να έχει επιτυχία ο δίσκος. Τους πρότεινε το “Walk this Way” των Aerosmith τους οποίους οι Run DMC δεν γνώριζαν καν την ύπαρξή τους. Ο Rick Rubin ήταν αυτός που τους πρότεινε να μην αρκεστούν σε ένα απλό sampling του κομματιού, αλλά να κρατήσουν όλα τα rock στοιχεία του για να κερδίσουν και τους rock fans! O Rubin τηλεφώνησε στους Tyler και Perry και τους πρότεινε να πάρουν μέρος στην ηχογράφηση αλλά και στο video, με αποτέλεσμα η καινούργια εκτέλεση του τραγουδιού να πάει Νο4 στην Αμερική και Νο 8 στη Μ.Βρετανία και να γίνει η μεγαλύτερη επιτυχία των Run DMC. To κυριότερο όμως ήταν ότι κατάφερε να αναστήσει τους έως τότε «πεθαμένους» Aerosmith οι οποίοι 1 χρόνο αργότερα, το 1987 επέστρεψαν με ένα καταπληκτικό άλμπουμ, το Permanent Vacation(Νο11 Αμερική, Νο 37 Μ.Βρετανία). Το πάστρεμα του hard rock με το rap/hip hop γέννησε μια καινούργια σχολή μουσικής που δεν κράτησε πολύ αλλά σίγουρα είχε ενδιαφέρον αφού αρκετά hard/heavy συγκροτήματα κυκλοφόρησαν τραγούδια σε αυτό το ύφος (Extreme, Anthrax, Mindfunk).

Και γράφοντας για τους Anthrax, να θυμηθούμε τη συνεργασία τους με τους Public Enemy που εκείνη την εποχή ήταν το κορυφαίo rap συγκρότημα. To τραγούδι στο οποίο τα δύο συγκροτήματα συνεργάστηκαν ήταν το "Bring the Noise" το οποίο οι Anthrax συμπεριέλαβαν στη συλλογή τους Attack of the Killer B's(1991) σε live  ηχογράφηση του 1989 και έγιναν οι ηγέτες του βραχυχρόνιου rap metal κινήματος. «Δεν είχα πάρει σοβαρά  τους Anthrax, αλλά σύντομα άλλαξε γνώμη γι αυτούς” είπε ο τραγουδιστής των Public Enemy, Chuck D. Κι επειδή η μουσική δεν πάει μόνη της, η rap metal σκηνή δημιούργησε μια παροδική μόδα με βερμούδες, και χαβανέζικα πουκάμισα που έστω για λίγο φορέθηκαν (σ.σ. ευτυχώς τα δυο προηγούμενα δεν συνδυάστηκαν με σαγιονάρες). Οι συνεργασίες των Eddie Vedder και Chris Cornell στο “Hunger Strike” στο project των Temple of the Dog ήταν από τις σημαντικότερες αλλά προβλέψιμη όπως κι αυτή των Stevie Nicks και Tom Petty στο “Stop Draggin’my heart around”  αλλά δεν μπορούμε να πούμε το ίδιο στη συνεργασία των Rush με  την τραγουδίστρια των Til’ Tuesday, Aimee Mann στο “Time Stand Still”, σε σημείο που και η ίδια απόρησε! Μου τηλεφώνησαν όταν βρισκόμουν στο Τορόντο και ποτέ δεν κατάλαβα πως με επέλεξαν» λέει η ίδια ενώ η συμμετοχή της στα φωνητικά είναι καθοριστική, ενώ εμφανίζεται και στο video!
O David Bowie έχει 3 πολύ απρόσμενων συνεργασίες ή καλύτερα οι δύο, αφού το ντουέτο του με τους Queen στο «Under Pressure” ήταν αναμενόμενο και θα μπορούσε να είχε γίνει νωρίτερα.  Όμως συνεργασία του με τον John Lennon το 1975 στο τραγούδι “Fame" ταν πραγματικά απρόσμενη. Ο Lennon εκτός ότι συμμετέχει σαν συνσυθέτης, κάνει φωνητικά και παίζει ακουστική κιθάρα. Κι αν το “Fame” δεν έγινε επιτυχία στη χώρα μας, το ίδιο δεν συνέβη με το τραγούδι του “Let's Dance" από τον ομότιτλο δίσκο του του 1983 σε παραγωγή του πρώην Chic, Nile Rodgres. Που κρύβεται το ντουέτο; Μα στο video και στην ηχογράφηση του τραγουδιού όπου κιθάρα παίζει ο Stevie Ray Vaughan, μάλλον μετά από πρόταση του Rodgers. O Bowie εντυπωσιάστηκε από το παίξιμό του και του πρότεινε να παίξει μαζί του στην περιοδεία, αλλά ο Stevie Ray Vaughan αρνήθηκε γιατί ετοίμαζε τον πρώτο του δίσκο!

Μέσα στην έκρηξη του NWONHM, οι Raven συνεργάστηκαν με τον Udo Dirkschneider(Accept) και κυκλοφόρησαν μόνο αυτό το μικρό δίσκο (ευτυχώς) όπου διασκεύασαν το κλασικό “Born to be Wild” καταφέρνοντας να πετύχουν τη χειρότερη διασκευή του τραγουδιού!!! Όσο σκέφτομαι ότι όταν το αγόρασα, πανηγύριζα… Μπορεί στους καινούργιους αναγνώστες κι ακροατές της rock μουσικής,  η συνεργασία του Glenn Hughes με τους KLF να ακούγεται απίστευτη αλλά ήταν αληθινή! Το τραγούδι "What Time Is Love?" ήταν καθοριστικό στην εξέλιξη του πρώην μπασίστα των Τιτανοτεράστιων γιατί όπως λέει ο ίδιος, τον βοήθησε να ξεφύγει από τα ναρκωτικά.

Και κλείνω τις απρόσμενα ντουέτα με αυτό των Pink Floyd και του Άγγλου folk τραγουδιστή Roy Harper στο "Have a Cigar" από το άλμπουμ Wish You Were Here.  22 ετών ο γράφων κάθεται στο πάτωμα του δωματίου του στην οδό Πολυμήτου στα Πατήσια, ακούγοντας ή καλύτερα ρουφώντας κάθε τραγούδι του Wish you were here. Απαραίτητη προυπόθεση, το εξώφυλλο που διάβαζα κάθε σημείωσή κι έτσι διάβασα και το όνομα του Roy Harper που μου ήταν παντελώς άγνωστο! «Πως τόλμησε αυτός(!)να πάει στο studio και να ηχογραφήσει μαζί τους;” σκέφτηκα. Για να είμαι ειλικρινής, η συμμετοχή του κατά τα άλλα συμπαθέστατου και ικανότατου Roy Harper, πέρασε μάλλον απαρατήρητη με τον Roger Waters να τη χαρακτηρίζει μετά από χρόνια «σκληρή και κυνική», προσθέτοντας ότι η συμμετοχή του ήταν παράδοξη (σ.σ. όλα τα αμφισβητεί και αναιρεί ο Waters), ενώ ο Gilmour έχει χαρακτηρίσει την ηχογράφηση με τον Harper «τέλεια». 

...ΤΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΝΤΟΥΕΤΑ-ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΕΣ

Θα μου επιτρέψετε να επεκταθώ στα ελληνικά ντουέταπου Έλληνες ή Ελληνίδες τραγουδιστές, μοιράζονται με ξένους. Πρώτο και καλύτερο, αυτό του Ian Gillan με τον Μιχάλη Ρακιτζή όπου σύμφωνα με συνέντευξη του ιδίου, που προήλθε μετά από επιμονή του ίδιου προς το Μάνου Ξύδου (τότε εργαζόταν σαν Υπεύθυνος Ξένου Ρεπερτορίου στην Emi) να έλθει σε επαφή με τον Gillan, πράγμα που έγινε με την επίσκεψη του τραγουδιστή των Deep Purple στην Αθήνα όπου το βράδυ βγήκε με τους ανθρώπους της δισκογραφικής εταιρείας (ΕΜΙ) για να φάνε. Στο εστιατόριο έπαιζε μουσική και μεταξύ των τραγουδιών που ακουγόντουσαν ήταν και κάποια του Ρακιντζή κι ο Gillan ενδιαφέρθηκε και ζήτησε πληροφορίες. Ο Μάνος Ξυδούς (σ.σ. ο μετέπειτα Πυξ Λαξ) τον έφερε σε επαφή μαζί μου και του πρότεινα να τραγουδήσει στο δίσκο μου ένα τραγούδι. Είχα γράψει 3 τραγούδι και τελικά ηχογράφησε και τα τρία! (σ.σ. εδώ να σημειώσω ότι όλα αυτά δεν έγιναν σε 1-2 ημέρες, γιατί ο Ian Gillan είχε μείνει αρκετές ημέρες και το είχε συνδυάσει και με διακοπές).
Όμως ο Μιχάλης Ρακιντζής έκανε τη μεγάλη έκπληξη με τη συμμετοχή του Ian Gillan όπου τραγούδησε 3 τραγούδια στο άλμπουμ του Έτσι μ' αρέσει (Νοέμβριος 1992). Οι τίτλοι τους είναι τα Get Away (στίχοι Γ.Γκικοδήμας), My Heart remains the same (στίχοι Γ.Γκικοδήμας) και I Think I know (στίχοι Γ.Γκικοδήμας-Μ.Ρακιντζής). Ο στιχουργός Γιώργος Γκικοδήμας ήταν μέλος των OPA! H κυκλοφορία τόσο του άλμπουμ όσο και του maxi, έγινε και σε βινύλιο, γιατί τότε το cd δεν είχε εκτοπίσει το βινύλιο και για ένα διάστημα οι κυκλοφορίες γινόντουσαν και στα δύο formats με την κασέτα σταδιακά να εξαφανίζεται. Εννοείται ότι όλες οι εκδόσεις, βινύλιο cd είναι σπάνιες και περιζήτητες.

Το τραγούδι κυκλοφόρησε και σε cd single και στην Ιαπωνία είναι περιζήτητα από συλλέκτες. Φοβερή παρουσία είχε κάνει Βάνα Μπάρμπα, που παίζει στο video. Πολύ hot! «Το video δεν «έβγαλε» αυτό που θέλαμε, το τραγούδι είχε μια συγκεκριμένη παρουσία η οποία δεν βγήκε. Ίσως και να αγνοήθηκε. Δεν έχει σημασία, από αυτή τη συνεργασία έχει μείνει όχι μόνο ο δίσκος αλλά και video», λέει ο Ρακιντζής.

(σ.σ. Εδώ να σημειώσω ότι το video γυρίστηκε στην Τζια, στο σπίτι της Βούλας Καμβύση, που εργαζόταν στο τμήμα ξένου ρεπερτορίου της ΕΜΙ).
To 1987 κυκλοφόρησε το πολύ πετυχημένο άλμπουμ του Γιώργου Νταλάρα, Latin με τη συμμετοχή του Al DiMeola, που το παίξιμό του μεταμόρφωσε δημιουργικά τον ήχο σε όλα σχεδόν τα τραγούδια. Νταλάρα το…ανάγνωσμα και στη συνέχεια, με την συμμετοχή του στο 2πλό live άλμπουμ των Jethro Tull, A Little Light Music (1992) όπου ερμηνεύει ντουέτο με τον Ian Anderson, το "John Barleycorn"! Και τέλος ήταν 3 Οκτωβρίου 1988 στο γεμάτο ΟΑΚΑ (ίσως και 70.000 κόσμος) με τους Bruce Springsteen, Sting, Peter Gabriel, Tracy Chapman, Youssou N’ Dour και Γιώργο Νταλάρα να τραγουδούν για τη Διεθνή Αμνηστία! Αδιάψευστος μάρτυς, η φωτογραφία!

To 2003 κυκλοφόρησε το άλμπουμ των Πυξ Λαξ, "Χαρούμενοι στην Πόλη των Τρελών"με συμμετοχές  των Steve Wynn, Eric Burdon, Marc Almond και Gordon Gano(Violent Femmes). Φοβερή η συνεργασία της Αλέξια με τον Chick Corea στο πολύ καλό της άλμπουμ In Jazz Mood που ερμηνεύει με τη συνοδεία του στο πιάνο  τα “Spain” και “Soft and Gentle” με τον John Patitucci στο μπάσο (και στα 2). Πολύ καλή ήταν και η συνεργασία της Ελευθερίας Αρβανιτάκη με την Cesaria Evora στο live της 6ης Ιουνίου 2011, στο Λυκαβηττού ερμηνεύοντας το «Sodade» σε στίχους Μιχάλη Γκανά. Ας μην μπλέξω με άλλα ελληνικά ντουέτα, γιατί στο  χώρο του έντεχνου έχουν γίνει αρκετά όπως αυτά της Ofra Haza με τη Γλυκερά, της Casaria Evora με τη Δήμητρα Γαλάνη, της Anaida με τον Κορκολή, της Yasmin Levy με Νταλάρα και Κότσιρα κ.α.. Όμως εκείνο που ξεχώρισε ήταν το ντουέτο συνεργασία της Σοφίας Αρβανίτη με την Bonnie Tyler στο τραγούδι «Πεθαίνω στην ερημιά (« The desert in your heart»), σε στίχους Τέρυ Σιγανού και μουσική Μιχάλη Ρακιντζή που κυκλοφόρησε σε maxi single και το τραγούδι συμπεριλήφθηκε στο δίσκο Παράφορα(1992). Στο δίσκο του Too Much ain't never enough του Γιώργου Γάκη, ο Joe Lynn Turner κάνει ντουέτο μαζί του στο "Street of Broken dreams" ενώ συμμετέχουν και οι Γιάννης Σπάθας, James Kottak, Bobby Rondinelli και Greg Smith. Μένουμε στο χώψρο του αγγλόφωνο hard rock απο Έλληνες καλλιτέχνες , με το πρώτο άλμπουμ των Danger Angel όπου στο τραγούδι "Never let you go", ακούγετια κι ο Jeff Scott Soto ο οποίος έκανε παραγωγή στο επόμενο άλμπουμ τους Revolutia

Θα σάς μεταφέρω ένα χαριτωμένο παραλειπόμενο από την ηχογράφηση του τραγουδιού που έγινε ένα πρωϊ στο Sierra studio της Λ.Μεσογείων, όπου ως Υπεύθυνος Ξένου Ρεπερτορίου έχω μεταφέρει την Tyler με τον σύζυγό της Robert, που ήταν και manager της, στο studio όπου όλοι μαζί με τη Σοφία Αρβανίτη, τον Παραγωγό Βαγγέλη Γιαννόπουλο και τον ηχολήπτη Γαβρίλη Παντζή (με τους 2 τελευταίους να έχουν φύγει δυστυχώς από τη ζωή), περιμένουμε να ξεκινήσουν οι ηχογραφήσεις. Κι αφού τελείωσαν τα χαριεντίσματα, πηγαίνω στον παραγωγό Βάγγελη Γιαννόπουλο να τον ρωτήσω «πότε ξεκινάμε». «Σε λίγο» ήταν η απότομη απάντηση, την οποία πήρα όταν ξανάρώτησα μετά από αρκετή ή ώρα. Κι αφού έχει πέρασε αρκετή ώρα, η Tyler με ρωτάει πότε θα ξεκινήσουμε και απευθύνω την ίδια ερώτηση στον Βαγγέλη που ήταν σκυμμένος πάνω από τον Ρακιντζή και τον Παντζή. Η απάντηση δεν επιδεχόταν διευκρίνισης »Καθυστέρησέ τους, τώρα τελειώνουμε το τραγούδι»!!!!  

ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΡΙΧΑΡΔΟΣ

28/2/21

Share on Google Plus

About Αλέξανδρος Ριχάρδος