Ένα από τα καλύτερα και πλέον πρωτοποριακά μουσικά ντουέτα των ‘70ς, υπήρξαν οι «Λήδα – Σπύρος». Μουσικοί με σπουδαία καλλιτεχνική κληρονομιά, παιδιά της γενιάς του Μάη του ’68 και του Woodstock, απετέλεσαν ένα σημαντικό σταθμό στην πορεία της Ελληνικής φολκ – ροκ μπαλλάντας. Η Λήδα Χαλκιαδάκη, ποιήτρια, συγγραφέας και τραγουδοποιός, υπήρξε κόρη της μεγάλης Ελληνίδας τραγουδίστριας Δανάης Στρατηγοπούλου και του δημοσιογράφου Γιώργου Χαλκιαδάκη. Γεννήθηκε στην Αθήνα, στα χρόνια μετά τον πόλεμο. Ο Σπύρος Βλασσόπουλος, συνθέτης, κιθαρίστας υπήρξε εκτός από το καλλιτεχνικό της ταίρι, και ο πρώτος σύζυγός της.
Η Λήδα μεγαλωμένη σ’ ένα μουσικό περιβάλλον, ήταν φυσικό ν’ ακολουθήσει μια παρόμοια πορεία, σπουδάζοντας πιάνο, αρμονία και αντίστιξη. Σε μικρή ηλικία άρχισε να εμφανίζεται στο «Γαλαξία» στο Χίλτον, μαζί με τον πιανίστα Μανώλη Μικέλη και τον κιθαρίστα Τίτο Καλλίρη (σ.σ. πατέρας του Θάνου Καλλίρη). Μαζί τους πολλές φορές στο πιάνο, ήταν κι ο Βαγγέλης Παπαθανασίου! Δισκογραφικά πρωτοεμφανίστηκε το 1967, με τον δίσκο «Πιο Ψηλά», μια συλλογή τραγουδιών δικών της, του Γ. Σπανού, του Μ. Πλέσσα αλλά και των Beatles. Η Ελληνική μουσική παράδοση, το latin, το blues, αλλά και η φολκ μπαλλάντα της εποχής, υπήρξαν οι επιρροές της που την ακολούθησαν και στα επόμενα βήματα της. Ο δίσκος αυτός κυκλοφόρησε στην Philips και σήμερα είναι αρκετά δυσεύρετος.
Το 1972 δημιουργείται το ντουέτο «Λήδα – Σπύρος», με πολλές επιρροές από τους Simon & Garfunkel, την δημοτική μας παράδοση, την ροκ μπαλάντα, το ethnic, ενώ οι στίχοι τους αρκετά πρωτοποριακοί για την εποχή εκείνη, περνούσαν και έντονα οικολογικά μηνύματα. Οι πρώτες τους εμφανίσεις ήταν με τον Θανάση Γκαϊφύλλια και τα Ανάκαρα, στο μαγαζί «5η Εποχή». Αργότερα ήρθαν κι οι εμφανίσεις στο Κύτταρο μαζί με τον Κώστα Τουρνά.
Το 1972 κυκλοφορεί και το πρώτο τους άλμπουμ Ηλεκτρικός Αποσπερίτης, σε στίχους του σπουδαίου ποιητή Ανδρέα Αγγελάκη. Εκτός της Λήδας και του Σπύρου συμμετείχαν ακόμα μουσικοί όπως ο Τ. Διακογιώργης, ο Βαγγέλης Γερμανός, ο Τ. Σουρμαϊδης, Θανάσης Μπίκος κ.α. Όλα τα κομμάτια του δίσκου συγκαταλέγονται στα διαμάντια της Ελληνικής δισκογραφίας, ενώ ξεχωρίζουν «Οι Μηχανές μου», «Ο Μάγος Του Βουνού», «Ωραία Που ‘ναι Σήμερα», αλλά και οι διασκευές «Τα Ματόκλαδά σου Λάμπουν» και η «Καραγκούνα». Το 1974 κυκλοφορεί και το δεύτερό τους άλμπουμ, Χαμένο Τίποτα Δεν Πάει, εξίσου σημαντικό και σπουδαίο με το πρώτο. Περιλαμβάνει και δύο συνθέσεις της Δανάης Στρατηγοπούλου, σε ποίηση Pablo Neruda. Συμμετέχουν και πάλι σπουδαίοι μουσικοί όπως ο Σπύρος Λιβιεράτος, ο Γιώργος Γαβαλάς, η Μαριάννα Τόλη και ο Θανάσης Μπίκος. Ο δίσκος ξεκινά με την υπέροχη οικολογική και πολύ μπροστά για την εποχή της μπαλλάντα, «Όταν Θα Γεννηθεί ο Γιός Σου».
Το τραγούδι είχε ξεχωρίσει και την προηγούμενη χρονιά στο Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης. Από το 1976 η Λήδα αφοσιώνεται στην οικογένειά της, γράφοντας ταυτόχρονα στίχους για μεγάλα ονόματα όπως ο Διονυσίου, ο Χατζής, η Γαλάνη κ.α. Συνεργάζεται επίσης με μουσικούς όπως οι Μαρκόπουλος, Μαμαγκάκης, Σαββόπουλος, Ξυλούρης, Κωχ, Δόμνα Σαμίου, Δέσποινα Γλέζου…..Το 1980 κυκλοφορεί στην CBS ένα ακόμα άλμπουμ, το Θα Σε Πάρω Ταξίδι, μια συλλογή τραγουδιών δικών της, του Σπύρου Βλασσόπουλου, του Αντρέα Αγγελάκη, της Σάσα Μανέτα και του Δημήτρη Ιατρόπουλου. Η ενορχήστρωση ήταν του Γιάννη Κιουρτσόγλου κι η παραγωγή του Μίλτου Καρατζά. Τα 1994 κυκλοφορεί και την πρώτη της ποιητική συλλογή «Έρωτα Θεέ Μου».
Αυτή την εποχή ζεί μόνιμα στην Ραφήνα κι ετοιμάζει ένα νέο βιβλίο. Στις 10 Μαϊου 2024, ο Σπύρος Βλασσόπουλος, έφυγε από τη ζωή σε ηλικία 78 ετών. Είχε σταματήσει τη μουσική για να ασχοληθεί με το δικό του εστιατόριο Ιντεάλ. Τα τελευταία χρόνια ταλαιπωρήθηκε πολύ από το αλτσχάιμερ. Είχε συνεργαστεί με τους Αλέκα Κανελλίδου, Λήδα Χαλκιαδάκη, Δάκη, Βλάση Μπονάτσο και την Άννα Βίσση.
Πηγές: «Το κουτί της Πανδώρας»
Λήδα Χαλκιαδάκη/Leda Halkiadaki/Facebook.com.groups
ΔΙΣΚΟΓΡΑΦΙΑ ΛΗΔΑ – ΣΠΥΡΟΣ
Άλμπουμ
Ηλεκτρικός Αποσπερίτης (1972)
Χαμένο Τίποτα Δεν Πάει (1974)
Σίνγκλς:
Όταν Θα Γεννηθεί ο Γυιός Σου (1973)
Οι Μηχανές Μου (1973)
‘Ελα Να Δεις Τον Τόπο Μου/Ο Μαυραγορίτης (1974)
ΚΩΣΤΑΣ ELTON ΚΟΝΤΟΓΙΑΝΝΗΣ
14/1/21/
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης
(
Atom
)
Πολύ αξιόλογοι μουσικοί! Τους θυμάμαι στο Κύτταρο, όχι όμως με τον Τουρνά, αλλά με τον Σαββόππουλο, ο οποίος είχε στήσει τότε (το 1972) ένα πολυθέαμα, με Βαγγέλη Γερμανό, Δόμνα Σαμίου, Λήδα-Σπύρο, Σπαθάρη (!) και βωβό ελληνικό κινηματογράφο του Αχιλλέα Μαδρά (!!).
ΑπάντησηΔιαγραφήΝομίζω, είχαν μια ακόμα επιτυχία με ένα τραγούδι που έλεγε "... φεύγω και πάω να σου μαζέψω αστέρια απ' τον Ευρώτα", σωστά;