Ακόμα θυμάμαι την πρώτη φορά που άκουσα την πρώτη φορά το όνομα των Trans-Siberian Orchestra (TSO). Ήμουν σίγουρος ότι ήταν ένα αστείο τύπου Spinal Tap, δεν μπορεί να υπάρχει συγκρότημα rock με αυτό το όνομα! Κι όμως, ο παραγωγός των Savatage Paul O'Neill με προϊστορία συνεργασίας με ονόματα όπως Aerosmith, Humble Pie, AC/DC, Joan Jett αλλά και Scorpions, σε συνεργασία με τους Jon Oliva (πλήκτρα, τραγούδι), Al Pitrelli (κιθάρα) και οι δύο μέλη των Savatage και με τον ηχολήπτη Robert Kinkel (πλήκτρα), ξεκίνησε την όμορφη ιστορία των TSO,που σίγουρα δεν φανταζόταν σε τι θα εξελισσόταν. Το όνομα το εμπνεύστηκε μετά από μια επίσκεψή του στη Σιβηρία όπου τη διέσχισε με τον Trans-Siberian Railway(δες Trivia). Εντυπωσιασμένος από την αχανή έκτασή της αλλά και τα τοπία της, το πρώτο όνομα που του ήλθε στο μυαλό όταν αποφάσισε το σχηματισμό ενός παράλληλου συγκροτήματος με αυτό των Savatage ήταν το Trans-Siberian, απλά στη θέση του Railway, έβαλε το Orchestra. Εντυπωσιακό και ενδιαφέρον. Το 1995 και μετά την κυκλοφορία του άλμπουμ των Savatage, Dead Winter Dead(1995), o Ο’Νeil ένιωθε ότι η ιδέα της δημιουργίας ενός συγκροτήματος που θα παντρεύει ακόμα πιο έντονα την κλασική μουσική με το progressive της δεκαετίας του 70 που του άρεσε, καθημερινά μεγάλωνε. Το συζήτησε με τα στελέχη της Atlantic Records που του πρότειναν να προχωρήσει στη δημιουργία ενός συγκροτήματος που θα είχε σαν βάση αυτό τον ήχο. Εξ άλλου δεν είχαν να χάσουν τίποτε αφού οι πωλήσεις των Savatage δεν ήταν σημαντικές. Συλλογιστείτε ότι από τη δισκογραφία τους το άλμπουμ Hall of the Mountain King (1987) είχε την ψηλότερη θέση στο αμερικάνικο chart, φθάνοντας στο Νο…116! Τα υπόλοιπα ή δεν μπήκαν καν στα 200 πρώτα ή σταμάτησαν χαμηλότερα. Έχοντας πάρει το πράσινο φως από την Atlantic για το νέο του συγκρότημα, ήλθε σε επαφή με τους Oliva, Kinkel και Pitrelli έχοντας στο μυαλό του την ηχογράφηση 6 rock operas, μια τριλογία χριστουγεννιάτικων άλμπουμ και κάποια άλμπουμ.
O PAUL O’NEIL ΠΡΙΝ ΤΟΥΣ SAVATAGE
Paul O'Neil |
Γεννημένος στο Queens της Nέας Υόρκης, ξεκίνησε να παίζει κιθάρα από τα γυμνασιακά του χρόνια για να σχηματίσει στα μέσα της δεκαετίας του 70 τους Slowburn που έπαιζαν progressive rock. Η γνωριμία του με τον μηχανικό ήχου Dave Wittman τον βοήθησε να βάλει σε τάξη τις ιδέες που είχε στο μυαλό του εγκαταλείποντας ότι είχε φτιάξει με τους Slowburn. Αργότερα, συνειδητοποίησε ότι η αποτυχία τους τον βοήθησε να ωριμάσει σε πράγματα που έως τότε δεν είχε αντιληφθεί. Βρήκε δουλειά στην εταιρεία management Leber-Krebs Inc. που συνεργαζόταν με ονόματα όπως Aerosmith, AC/DC, Def Leppard, Ted Nugent, New York Dolls, Scorpions, Joan Jett κ.α. καταφέρνοντας να γίνει δεξί χέρι του ιδιοκτήτη της εταιρείας, David Krebs. Τη δεκαετία του 80 έγινε ο μεγαλύτερος διοργανωτής στην Ιαπωνία(!), διοργανώντας τις συναυλίες των Madonna και Sting αλλά και κάθε μεγάλο φεστιβάλ σε αυτή τη χώρα. Η συνεργασία του με τους Savatage ξεκινά το 1987 με το άλμπουμ Hall of the Mountain King του οποίου έκανε την παραγωγή και η παρουσία του είναι κάτι παραπάνω από εμφανής. Κάνοντας σύγκριση με τα τρία προηγούμενα άλμπουμ τους, το Hall of the Mountain King έχει όλα εκείνα τα στοιχεία που είχε στο μυαλό του (progressive, κλασική μουσική, hard/heavy με έμφαση στα instrumental περάσματα) πετυχαίνοντας να γίνει το άλμπουμ καμπή στη μεγάλη καριέρα τους. Όμως πριν τους Savatage, βρίσκουμε το όνομα του σα οπισθόφυλλα των Classics Live I και Classics Live II των Aerosmith σαν συνπαραγωγός, στο πρώτο άλμπουμ των Badlands (1989), στο Escape to Nowhere (1989) των Omen, στο Knockin' on Heaven's Door (1985) των Heaven και στο Hanging in the Balance (1993) των Metal Church. Αλλά μήπως πρόσεχε κανείς το όνομά του τότε; Όλοι το προσέξαμε από την εποχή που άρχισε να δουλεύει με τους Savatage!
"Η ιδέα των TSO βασίστηκε στο πνεύμα της κλασικής μουσικής, του hard/heavy και του ήχου των μεγάλων progressive συγκροτημάτων όπως Emerson, Lake & Palmer αλλά και Queen σε συνδυασμό με το light show των Pink Floyd. Πάντα ήθελα να κάνω μια rock opera με βάση ένα progressive συγκρότημα και 24(!) φωνές».
Ευτυχώς οι άνθρωποι της Atlantic Records δέχτηκαν την πρότασή του και το 1996 κυκλοφόρησε το πρώτο άλμπουμ των Trans Sinerian Orchestra με τίτλο Christmas Eve and Other Stories (Νο48) Αμερική με τις πωλήσεις του να ξεπερνούν τα 3.500.000 αντίτυπα και να γίνεται best seller χριστουγεννιάτικο άλμπουμ στην Αμερική!!! Σε μια χιονισμένη παραμονή των Χριστουγέννων, ένας νεαρός άνδρας πίνει μόνος του το ποτό του σε ένα μπαρ της πόλης όταν ένας ηλικιωμένος άνδρας του ζητάει την άδεια του να καθήσει στο τραπέζι του. Απρόθυμα ο νεαρός άνδρας του προσφέρει μια θέση τραπέζι του. Και έκπληκτός ακούει από τον ηλικιωμένο άνδρα μια ιστορία για κάποια παλαιά Χριστούγεννα, πριν από 2.000 χρόνια όταν έστειλε ένα Άγγελο να φέρει «ότι καλύτερο έχει γίνει στο όνομά του αυτή τη μέρα. Ο Άγγελος κατέβηκε από τον ουρανό στον κόσμο των ανθρώπων, αντιλαμβανόμενος ότι έχουν γίνει πολλά στο όνομα της τιμής της γέννησης του Χριστού αλλά ποιο ήταν το πιο αντιπροσωπευτικό; Καθώς ανέβηκε πάνω από τη Γη προς τον ουρανό, άκουσε τον ήχο των κουδουνιών της εκκλησίας με τον τόνο τους να του θυμίζουν τη φωνή του Θεού. Ο ήχος των κουδουνιών ερχόταν από μια εκκλησία που έπαιζε την Άγια Νύχτα και μετά άκουσε και μια χορωδία να τραγουδάει! Μαγεμένος από τη μαγεία της μουσικής, ο Άγγελος σταμάτησε για να ακούσει ολόκληρο το τραγούδι. Ξαφνικά κατάλαβε ότι τραγούδια ακουγόντουσαν από τα πιο μικρά χωρία έως και τις πιο μεγάλες πόλεις και κατάλαβε ότι αυτά τα τραγούδια είναι το μόνο πράγμα που αντιπροσωπεύει καλύτερα τα Χριστούγεννα. Δίνουν φωνή στις μεγαλύτερες χαρές του ανθρώπου, καθώς και ελπίδα σε εκείνους που βρίσκονται βαθύτερα στην απόγνωση. Σύντομα κατάλαβε ότι δεν φτάνουν μόνο τα τραγούδια αλλά χρειάζεται και η προσευχή. Και το κατάλαβε όταν είδε ένα άνδρα να προσεύχεται για το χαμένο κορίτσι του που ο Άγγελος βρήκε κοντά σε ένα μπαρ. Κανείς από τους θαμώνες του δεν είχε προσέξει το μικρό κορίτσι αν δεν διέσχιζε το μπαρ. Ποτέ σε αυτό το μαγαζί δεν είχε μπει ένα μικρό παιδί. Το κορίτσι βγήκε από το μπαρ με τον μπάρμαν να το ακολουθεί και μπήκε σε ένα ταξί: "JFK Airport είπε στον οδηγό. Ο ηλικιωμένος άνδρας ρώτησε αν κάποιος είχε δει το παιδί, αλλά κανείς δεν το είχε δει. Λίγο αργότερα, ο ηλικιωμένος άνδρας έφυγε από το μπαρ περπατώντας πάνω στο χιόνι χωρίς να αφήνει ίχνη επάνω του με το νέο άνδρα να νιώθει αμήχανα και περίεργα. Όταν επέστρεψε σπίτι του για πρώτη φορά από τα παιδικά του χρόνια ονειρεύτηκε ένα χριστουγεννιάτικο όνειρο.Αυτή είναι η ιστορία των στίχων του πρώτου άλμπουμ των TS, λίγο μεταφυσική, λίγο μυστήριο και πολύ ενδιαφέρουσα με τη μουσική των Jon Olive πλήκτρα, Paul O’Neil στίχοι, κιθάρες, Al Pitrelli κιθάρες, Jeff Plate ντραμς, John Meddleton μπάσο και Robert Kinkel πλήκτρα με τη συνδρομή του κιθαρίστας Chis Caffery, δηλαδή στην ουσία 3 εν ενεργεία Savatage (Olive, Pitrelli, Middleton) και τους συνοδοιπόρους O’Neil και Jeff Plate (ο τελευταίος ήταν touring member των Savatage) αλλά και 6 τραγουδιστών! Χωρίς να το καταλάβουν, ηχογράφησαν ένα από τα καλύτερα χριστουγεννιάτικα άλμπουμ όλων των εποχών(!) και παράλληλα δημιούργησαν ένα καινούργιο συγκρότημα. με τη μερίδα του λέοντος στην επιτυχία, πηγαίνει στον παραγωγό, εμπνευστή και στιχουργό Paul O’Neil. Εκείνο που έκαναν οι TSO δεν ήταν απλά ένα πετυχημένο χριστουγεννιάτικο άλμπουμ, που όλοι οι καταξιωμένοι καλλιτέχνες σε Αμερική, κυρίως, αλλά και Μ.Βρετανία προσπαθούν να έχουν στη δισκογραφία τους, αλλά μια εντελώς διαφορετική προσέγγιση των χριστουγεννιάτικων τραγουδιών-ύμνων, από μια Metal μπάντα, χωρίς να χαθεί διόλου το πνεύμα των ημερών. Δηλαδή οι TSO ή καλύτερα ο Paul O‘Neil πέτυχαν το απόλυτο! Γι αυτό και παρέθεσα πιο πάνω μια περίληψη των στίχων που ξεφεύγει εντελώς από τα συνηθισμένα χριστουγεννιάτικα κάλαντα. To Christmas Eve and Other Stories αποτέλεσε το πρώτο άλμπουμ μια χριστουγεννιάτικης τριλογίας με το δεύτερο μέρος να έρχεται 2 χρόνια αργότερα με την κυκλοφορία του The Christmas Attic(1998, Νο 60 Αμερική) με τις πωλήσεις του να φθάνουν τα 2.000.000 αντίτυπα. Και πάλι σε παραγωγή και στίχους του Paul O’Neil και με τα ίδια μέλη με το πρώτο άλμπουμ, οι έως και δύο χρόνια ανυποψίαστοι Savatage, καταλαβαίνουν ότι κάτι δεν πήγε καλά με τα 8(!) άλμπουμ που είχαν κυκλοφορήσει σαν Savatage, ορισμένα από τα οποία ήταν (κι είναι) πολύ καλά.
Και πάλι οι στίχοι του O’Neil έχουν μεταφυσικό περιεχόμενο, με τον Κύριο να στέλνει τον Άγγελο στη γη, ανήμερα τη νύχτα της παραμονής των Χριστουγέννων για να αφήσει κάτι πίσω που θα ωφελούσε περισσότερο την ανθρωπότητα. Προβληματισμένος ο Άγγελος δεν μπορεί να σκεφτεί τι μπορεί να φέρει που θα ωφελήσει όλη την ανθρωπότητα και ξαφνικά ανακαλύπτει ότι το πολυτιμότερο είναι η προσευχή ενός παιδιού που εκείνες τις ημέρες βάζει όλη τη δύναμή του για να κάνει τα όνειρα του πραγματικότητα! Το παιδάκι ανεβαίνει στη σοφίτα για να βρει τα δώρα (εξ ου και το εξώφυλλο)και μέσα σε ένα παλιό σκονισμένο σεντούκι βρίσκει πολλά αντικείμενα που προκάλεσαν αναμνήσεις από τις Χριστουγεννιάτικες ιστορίες. Στολίδια, παιχνίδια και παλιοί δίσκοι, αλλά το πιο ενδιαφέροντα ήταν μια στοίβα κιτρινισμένων επιστολών και χριστουγεννιάτικων καρτών που είχαν γραφτεί πολύ πριν γεννηθεί. Τα γράμματα ήταν γραμμένα από διαφορετικά άτομα το καθένα με μια διαφορετική ιστορία για το πώς τα Χριστούγεννα άγγιξαν τη ζωή τους. Ο Άγγελος είδε ότι η νύχτα είχε τελειώσει και είχε πολύ λίγο χρόνο για να ολοκληρώσει την αποστολή του όταν ξαφνικά συνειδητοποίησε ότι η αναζήτηση του είχε ήδη ολοκληρωθεί. Επιστρέφοντας στο ουράνιο βασίλειο, εμφανίστηκε ενώπιον του Κυρίου και του έδειξε ένα παιδί που κοιμόταν με ασφάλεια στο κρεβάτι του, ένα παιδί που συνειδητοποίησε ότι ο κόσμος ήταν μαγικός, ένα παιδί που πίστευε βαθιά στη μαγεία των Χριστουγέννων.
Αυτό είναι το κυρίως θέμα των στίχων του The Christmas Attic με τη μουσική των 17 τραγουδιών του (χωρούν σε ένα cd) να κυμαίνεται στο ίδιο ύφος με το πρώτο άλμπουμ της τριλογίας.
Όμως τα παράδοξα των TSO δεν τελειώνουν στη δικαιολογημένη εμπορική επιτυχία των δίσκων τους. Οι συναυλίες τους είναι sold out σε μεγάλους χώρους, με το κοινό να μην έχει καμία σχέση με αυτό των Savatage. Οικογένειες και fans που ΔΕΝ γνώριζαν την ύπαρξη των Savatage κατακλύζουν τους συναυλιακούς χώρους, ενώ το κοινό των Savatage αρχίζει να βλέπει με καλό μάτι την επιτυχία τους αφού δεν έχουν «πουλήσει» την ποιότητα και παράλληλα παρουσιάζουν μια εντελώς καινούργια κι ενδιαφέρουσα μουσική άποψη. Έως τότε, τα χριστουγεννιάτικα τραγούδια περιοριζόντουσαν σε μελιστάλακτες διασκευές των κλασικών The Little Drummer Boy, Silent Night, Baby please Come Home, Got rest yer Merry Gentlemen, Last Christmas, Jingle Bells, Run Rudolf Run κλπ. Που μετά από ένα σημείο είχαν χάσει το ενδιαφέρον τους. Και ξαφνικά ο Paul O’Neil δημιούργησε τις 2 ιστορίες βασισμένες σε όμορφα λιμπρέτο που η συμμετοχή της Συμφωνικής της Νέας Υόρκης και παιδικής χορωδίας, δημιούργησαν ένα περίσσιο ενδιαφέρον. Σίγουρα τα πιο προοδευτικά κάλαντα με την σωστή μεταλλική επίστρωση. Το 2000 κυκλοφόρησε το άλμπουμ Beethoven's Last Night (Νο 81 Αμερική) με τις πωλήσεις του να είναι εμφανώς μικρότερες από τα δύο προηγούμενα άλμπουμ, ξεπερνώντας το 500.000 αντίτυπα αλλά να μην είναι μέρος της τριλογίας και να μην περιέχει χριστουγεννιάτικες μελωδίες. Εδώ οι στίχοι έχουν ακόμα μεγαλύτερο ενδιαφέρον αφού ανατρέχουν (!) στην τελευταία νύχτα της ζωής του Ludwig van Beethoven (πιθανότατα να ήταν η 26η Μαρτίου1827) όπου δεν προλαβαίνει να τελειώσει την περίφημη 10η Συμφωνία του. Εκείνο το τελευταίο βράδυ της ζωής του εμφανίζεται ο Μεφιστοφελής (ο Σατανάς με άλλο πρόσωπο, δες Trivia) όπου επιτρέπει στον Beethoven να διατηρήσει τη ζωή του σε αντάλλαγμα να διαγραφεί από τη μνήμη των ανθρώπων όλο το έργο του! Βαρύ τίμημα που βάζει το συνθέτη σε σκέψη. Και μόνο η ιδέα να το σκεφτεί ο O’Neil ήταν πρωτοποριακή και η επένδυση με μελωδίες της κλασικής μουσικής, κυρίως του Beethoven, δίνει στο άλμπουμ μεγαλύτερο ενδιαφέρον. Τα τραγούδια ερμηνεύουν διάφοροι τραγουδιστές, με πιο γνωστούς τους Jody Ashworth ( Beethoven), Patti Russo (Theresa, έγινε γνωστή τραγουδώντας με τον Meat Loaf), Jon Oliva (Mephistopheles), Zak Stevens κ.α.
TO VIDEO
Η τεράστια επιτυχία των συναυλιών τους, έφερε στην αγορά το dvd The Ghosts of Christmas Eve που παρουσιάζει μια τηλεοπτική θεατρική εμφάνισή τους του 1999 με τη μουσική να βασίζεται σε γνωστά χριστουγεννιάτικα τραγούδια και οι στίχοι στην ιστορία ενός δραπέτη την παραμονή των Χριστουγέννων καταφεύγει σε ένα εγκαταλελειμμένο θέατρο όπου ζει τις μουσικές παραστάσεις ως φανταστικά οράματα από το παρελθόν του θεάτρου. Τα γυρίσματα έγιναν στο θέατρο Loew's Jersey στο New Jersey με την κυκλοφορία του να γίνεται το 2001.
ΤΟ ΤΡΙΤΟ ΚΑΙ ΤΕΛΕΥΑΙΟ ΑΛΜΠΟΥΜ ΤΗΣ ΤΡΙΛΟΓΙΑΣ
Η τριλογία κλείνει με την κυκλοφορία του The Lost Christmas Eve (2004, Νο 26 Αμερική) με το θέμα των στίχων να είναι και πάλι μεταφυσικό και να διαδραματίζεται Παραμονή Χριστουγέννων με την ανθρώπινη λύτρωση να έχει πρωταγωνιστικό ρόλο. Ένας επιχειρηματίας έχει εγκαταλείψει το νεογέννητο γιό του και την παραμονή των Χριστουγέννων, ημέρα που επιτρέπεται να διορθώσουν όλα τα λάθη μας, προσπαθεί να τον ξανά βρει. Γοτθικός ναός, εγκαταλελειμμένο ξενοδοχείο κι ένα bar είναι οι χώροι που διαδραματίζεται η ιστορία. Πρωταγωνιστής και πάλι ο Άγγελος που έρχεται για άλλη μια φορά σε μια αποστολή να φέρει στον Κύριό του το όνομα του ατόμου που συνέχισε καλύτερα το έργο του Γιου του στη Γη. Προσγειώνεται στη Νέα Υόρκη(που άλλου;) όπου βοηθάει τον επιχειρηματία να επανασυνδεθεί με το γιό του. Εδώ η γνωστή ομάδα μουσικών Robert Kinkel και Jon Oliva πλήκτρα, Al Pitrelli, Paul O’Neil κιθάρες, Chris Caffery, Alex Skolnick κιθάρες, Johnny Lee Middleton μπάσο, Jeff Plate ντραμς, Dave Wittman ντραμς και 8 διαφορετικοί ερμηνευτές αποδίδουν τα τραγούδια του τρίτου μέρους της τριλογίας, που έχει το ίδιο ενδιαφέρον και βαρύτητα με τα 2 προηγούμενα άλμπουμ.
Το 2012, η τεράστια(!) επιτυχία των πρώτων συναυλιών τους, τους έδωσε την ευκαιρία να περιοδεύσουν στην Αμερική, σε περισσότερες από 100 ημερομηνίες παρουσιάζοντας ολόκληρο το The Lost Christmas Eve για να επαναλάβουν το εγχείρημα και το 2013 συμπεριλαμβάνοντας αποσπάσματα και από τα άλλα άλμπουμ τους. Το The Lost Christmas Eve ξεπέρασε σε πωλήσεις τα 2.380.000 αντίτυπα, νούμερο που οι Savatage μόνο στον ύπνο τους το είχαν δει, αναδεικνύοντας το σαν το 12ο άλμπουμ στην ιστορία της αμερικάνικης δισκογραφίας σε χριστουγεννιάτικες πωλήσεις!
ΤΙ ΕΚΑΝΑΝ ΜΕΤΑ
Μετά από ένα διάλειμμα 5 ετών (από το 2004 που κυκλοφόρησε το The Lost Christmas Eve) και με τους Savatage να έχουν διακόψει κάθε δισκογραφική παρουσία, οι TSO κυκλοφορούν το 5ο άλμπουμ της καριέρας τους με τίτλο Night Castle (2009, Νο5 Αμερική) με τις φυσικές του πωλήσεις να ξεπερνούν το 1.000.000 αντίτυπα, σε μια εποχή που το streaming ήταν καθημερινή συνήθεια. Η θεματολογία των στίχων του περιστρέφεται γύρω από ένα μικρό παιδί όπου σε μια παραλία αργά το βράδυ συναντά ένα μυστηριώδη αλλά μη απειλητικό ξένο. Ο ξένος αρχίζει να του διηγείται μια ιστορία με θέμα ένα στρατιώτη στο Βιετνάμ, το φιλόσοφος της Αναγέννησης Erasmus, που είναι φύλακας του ομώνυμου κάστρου της χαμένης γνώσης και ένας κομμουνιστής στρατηγός. Μπερδεμένη ιστορία, που ντύνεται όμορφα από τη μουσική των Paul O'Neill, Chris Caffery, Al Pitrelli , Alex Skolnick κιθάρες, Robert Kinkel, Jon Oliva πλήκτρα, Johnny Lee Middleton μπάσο και Jeff Plate, Dave Wittman ντραμς. Η γνωστή δηλαδή ομάδα μουσικών με αρκετές guest παρουσίες και στα φωνητικά να ξεχωρίζει η παρουσία του Jeff Scott Soto! Ο O’Neil δεν αποφεύγει ένα πέρασμα από το κλασικό έργο του Tchaikovsky, Nutcracker που εδώ το παρουσιάζει σαν Nut Rocker αλλά και των “Carmina Burana” αλλά και “Toccata”
Ο παραγωγός O’Neil, θεωρεί το Night Castle σαν το πιο φιλόδοξο άλμπουμ των TSO για το λόγο ότι σχοινοβατεί μεταξύ κλασικής μουσικής και hard rock αλλά και με στίχους που κινούνται σε ιστορικό επίπεδο με τα τραγούδια να μπορούν να σταθούν και μόνα τους, χωρίς να είναι απαραίτητα μέρη μιας rock opera. Η κυκλοφορία του πιστώνεται στον Jon Oliva που πίστεψε αμέσως τόσο στο στιχουργικό θέμα όσο και στη μουσική. Για πρώτη φορά μεταξύ TSO και Savatage παρουσιάζεται μια έντονη μουσική σχέση αφού το κομμάτι "The Mountain" πρωτοεμφανίστηκε σαν "Prelude to Madness" στο άλμπουμ των Savatage Hall of the Mountain King με τη μουσική του να είναι βασισμένη στη σύνθεση του Edvard Grieg, In the Hall of the Mountain King. Ακόμα αποσπάσματα από το «Lion's Roar" προέρχονται από το "Temptation Revelation" του Gutter Ballet , το "Mozart and Memories" βασίζεται στην 5η Συμφωνία του Mozart κι αρχικά εμφανίστηκε στο άλμπουμ των Savatage, Dead Winter Dead με τον τίτλο "Mozart and Madness" on Dead Winter Dead. Τέλος, το "Believe" πρωτοπαρουσιάστηκε στο άλμπουμ των Savatage (μεγάλη μπάντα) Streets: A Rock Opera. Κουραστικές λεπτομέρειες που πρέ4πει να γραφτούν για την ιστορικότητα τοπ κειμένου.
Εδώ να προσθέσω την κυκλοφορία ενός ακόμα χριστρουγεννιάτικου άλμπουμ , αυτή τη φορά EP. Το Dreams of Fireflies (On a Christmas Night) κυκλοφόρησε 8 ολόκληρα χρόνια μετά το The Lost Christmas Eve και δεν συμπεριλαμβάνεται στη ριστουγεννιάτικη τριλογία. Μουσικά βασίζεται στην τέταρτη εποχή,(Winter) του Vivaldi από το έργο του The Four Seasons. Η επιτυχία του EP συνέχισε στον ίδιο ρυθμό των προηγούμενων άλμπουμ ,αφού σταμάτησε στο No. 9 του Billboard 200 , ξεπερνώντας τα 344.000 αντίτυπα, νούμερα πολύ μεγάλο αφού το streaming είχε την πρωτοκαθεδρία.
Τελευταία δισκογραφική προσπάθεια τους είναι το άλμπουμ Letters From the Labyrinth (2015, Νο 7 Αμερική) με 15 τραγούδια-κομμάτια που δεν συνδέονται απαραίτητα μεταξύ τους. Το Letters From the Labyrinth κινείται στο ίδιο μουσικό ύφος των προηγούμενων άλμπουμ τους με ξεχωριστές συμμετοχές αυτών των Jeff Scott Soto και Russell Allen (Symphony X) και Lzzy Hale (Halestorm). Καλή προσπάθεια σε γενικές γραμμές, με μια εμφανή διάθεση παντρέματος κλασικής και hard rock μουσικής. Καλύτερα ήταν τα προηγούμενα άλμπουμ τους!
Ακούγοντας τα άλμπουμ τους, χριστουγεννιάτικα και μη, και διαβάζοντας τους μεγάλους τζίρυς που έκαναν τα εισιτήρια τους, σκέφτομαι ότι κατάφεραν όλη αυτή την επιτυχία χωρίς να έχουν κάποια προσωποποίηση καλλιτέχνη. Σχεδόν κανείς δεν ξέρει, πέραν των fans, ποίοι είναι και κυρίως χωρίς την επιτυχία κάποπιου hit single!
ΠΟΙΟΙ ΕΠΑΙΞΑΝ ΚΑΤΑ ΠΕΡΙΟΔΟΥΣ ΣΤΟΥΣ TSO
Οι μουσικοί που έπαιξαν στα άλμπουμ αλλά και στις περιοδείες τους ήταν σίγουρα περισσότεροι από 100! Πληροφοριακά και μόνο αναφέρομαι στους πιο γνωστούς που είναι ο Paul Morris, οργανίστας τωνRitchie Blackmore's Rainbow στο άλμπουμ Stranger in Us All, ο ντράμερ Blas Elias, πρώην Slaughter, o Kelly Keeling των Baton Rouge, ο τραγουδιστής Mats Leven με προιστορία σε Yngwie Malmsteen, Therion και Candlemass, ο Runn Monroe των Metal Church, ο μπασίστας των Adrenaline Mob, David Z και πάρα πολλοί άλλοι, οι περισσότεροι ηθοποιοί και βιολιστές και τσελίστες.
ΣΥΝΑΥΛΙΕΣ, WACKEN 2015
Όπως διαβάσατε και στην αρχή, το δυνατό σημείο των TSO ήταν οι συναυλίες με αποτέλεσμα όποτε περιοδεύουν, οι εισπράξεις τους να είναι ανάμεσα στις πρώτες κάθε χρονιάς. Το περιοδικό Billboard το 2009 τους κατέταξε μεταξύ των 25 πρώτων καλλιτεχνών σε εισιτήρια και εισπράξεις. Το 2011 έπαιξαν για πρώτη φορά στην Ευρώπη (Γερμανία, Αυστρία, Μ.Βρετανία, και Ελβετία) σε μια double head lines με τους Savatage(!) αλλά ένα πρόβλημα υγείας του Jon Oliva τον κράτησε μακριά από την περιοδεία.
Την πρωτοχρονιά του 2013 έπαιξαν μπροστά από 1.000.000(!) κόσμο στο Βερολίνο στη Πύλη του Βρανδεμβούργου με τη συναυλία να μεταδίδεται από τη γερμανική τηλεόραση. Πιο κάτω μπορείτε να δείτε το video. Η μεγαλειώδης όμως εμφάνισή τους ήταν αυτή της 30hς Ιουλίου 2015 στο Wacken Open Air Festival όπου έπαιξαν μαζί με τους επανασυνεδεμένους Savatage,γιορτάζοντας τα 26α γενέθλια του φεστιβάλ. Ήταν η πρώτη συναυλία των Savatage μετά από 13 ολόκληρα χρόνια οι οποίο έπαιξαν στο πρώτο μέρος με τραγουδιστές τους Jon Oliva και Zak Stevens για να ακολουθήσουν οι Trans-Siberian Orchestra. Ήταν η πρώτη φορά στην ιστορία των συναυλιών που δύο συγκροτήματα στην ουσία αποτελούμενα από τους ίδιους μουσικούς έπαιξαν στις 2 μεγάλες σκηνές του φεστιβάλ, οι οποίες συνδέονται μεταξύ τους με ένα διάδρομο. Στη σκηνή επάνω βρισκόντουσαν 4 κιθαρίστες, 4 οργανίστες, 2 ντράμερ, 2 μπασίστες, ένα πλήρες τμήμα εγχόρδων και 24 τραγουδιστές και χορευτές και από κάτω τους παρακολουθούσαν σχεδόν 80.000 άτομα.
Ο δημιουργός και αρχιτέκτονας των Trans Sibnerian Orchestra, Paul O'Neil έφυγε από τη ζωή στις 5 Απριλίου 2017 σε ηλικία 61 ετών μετά από κατάποση πολλών φαρμάκων που του δημιούργησαν δηλητηρίαση αλλά και ναρκωτικών.
Παρ όλη την απουσία του οι εναπομείναντες αποφάσισαν αν συνεχίσουν τις εμφανίσεις, ενώ το 2017 σκοτώθηκε ο μπασίστας David Z ενώ βρισκόταν σε περιοδεία με τους Adrenaline Mob , δυστύχημα στο οποίο τραυματίστηκε κι ο Russell Allen. To 2018, γιόρτασαν την 20η επέτειο των TSO πραγματοποιόντας μια μεγάλη παναμερικάνικη περιοδεία, βασισμένη στο The Ghosts of Christmas Eve , ενώ με την εμφάνιση του Covid 19 κάθε συζήτηση για περιοδεία σταμάτησε.
TRIVIA
- Το τραγούδι "Christmas Eve/Sarajevo 12/24" πρωτοεμφανίστηκε στο άλμπουμ των Savatage, Dead Winter Dead(1995).
- Το όνομα Μεφιστοφελής αναφέρεται στο έργο του Goethe, Faust οποίο ο Δόκτωρ Faust παραχωρεί τη ψυχή του στο Σατανά σε αντάλλαγμα να ξανάβρει τη νεότητά του. Δεν ξέρουμε από πού προέρχεται το όνομα, μάλλον η καταγωγή του να είναι εβραϊκή από τις λέξεις Μεφίζ (καταστροφέας) και τοφέλ (ψεύτης). Η ετυμολογία αυτή ενισχύεται και εκ του ότι όλα σχεδόν τα ονόματα των δαιμόνων στα βιβλία Μαγείας του 16ου αιώνα είναι εβραϊκής καταγωγής.
- Στο έργο του Goethe, o Μεφιστοφελής δεν εμφανίζεται με τις συνήθεις αποκρουστικές μορφές του δαίμονα αλλά διατηρεί κάποιες από τις ιδιότητες του και παριστάνεται να κουτσαίνει ως ένδειξη της πτώσης του από τον ουρανό!
- Τα τρία χριστουγεννιάτικα άλμπουμ, κυκλοφόρησαν στο box set of The Christmas Trilogy με την προσθήκη του dvd The Ghosts of Christmas Eve.
- To Tales of Winter: Selections from the TSO Rock Operas (2013) είναι συλλογή και περιέχει επιλογές από τα 5 πρώτα άλμπουμ τους.
- Το σιδηροδρομικό δίκτυο που ενώνει τη Μόσχα με την Ανατολική Ρωσία, καλύπτει 9.289 χιλιομέτρων και καταλήγει στο Βλαδιβοστόκ, είναι το μεγαλύτερο σιδηροδρομικό δίκτυο του κόσμου. Το έργο ξεκίνησε το 1891 και τελείωσε το 1916 με την επίβλεψη και καθοδήγηση των τσάρων Αλέξανδρου ΙΙΙ και του γιού του Νικόλαου ΙΙ που έμελλε να είναι ο τελευταίος Τσάρος. Σταδιακά έγινε επέκταση του δικτύου και σήμερα έχει φθάσει έως τη Μογγολία και Β.Κορέα.
- Το χριστουγεννιάτικο άλμπουμ με τις μεγαλύτερες πωλήσεις στην ιστορία της μουσικής είναι το “Elvis’ Christmas με 10.000.000 αντίτυπα που κυκλοφόρησε το 1957!
Την
επόμενη Κυριακή ο Rockmachine.gr δια
χειρός Χρήστου Ζερβού, έχει ετοιμάσει ένα αφιέρωμα στα πρώτα χρόνια των Savatage 1983-1991!
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΡΙΧΑΡΔΟΣ
27/12/20
Μπράβο Αλέξανδρε για το τρομερό άρθρο.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕξαιρετικό!!Λατρεμένοι οι TSO!!!!!!!!!!!!!!!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΟταν ο Αλεξανδρος εχει ορεξη να γραφει, εμεις απλα διαβαζουμε εκστασιασμενοι. Εξαιρετικο αρθρο, σε μια εποχη που κατηγορουσα το site οτι δεν μπαινει σε Χριστουγεννιατικη ατμοσφαιρα.
ΑπάντησηΔιαγραφή