To
The X Factor(1995) ήταν το πρώτο άλμπουμ που ηχογράφησαν οι
Iron Maiden με τραγουδιστή τον Blaze Bayley. Η ιστορία του άλμπουμ λίγο πολύ είναι γνωστή όχι όμως και η ιστορία του εξώφυλλου που για μια ακόμα φορά ο Eddie βρίσκεται σε πρώτο πλάνο, αυτή τη φορά με την επιμέλεια ενός πολύ γνωστού art director, του Καναδού Hugh Syme, γνωστού από τις συνεργασίες του με τους Rush (κυρίως) αλλά και Megadeth, Styx, Fates Warning κ.α. Όταν ο τότε manager των Iron Maiden, Merc Mercuriadis, τού ανέθεσε το εικααστικό του εξώφυλλου, ο Syms ζήτησε μια σηνάντηση με τον Steve Harris για να δει σε τι πλαίσιο μπορούσε να αποκλίνει από το καθιερωμένο στυλ που είχε δημιουργήσει ο Derek Riggs. Ο Harris αλλά και τα υπόλοιπα μέλη του συγκροτήματος όπως και το team του management ήταν ικανοποιημένοι από τη δουλειά του Syms όχι μόνο των εξωφύλλων των Rush, αλλά κι από τη δουλειά του στη φιγούρα του χαρακτήρα του Vic Rattlehead και τον τρόπο με τον οποίο τον χρησιμοποίησε στα άλμπουμ των Megadeth,
Countdown to Extinction (1992) και Youthanasia. Η σκέψη του Syms πήγαινε σε μια νέα εικόνα του Eddie, σαφώς επηρεασμένη από τις ταινίες τρόμου που εκείνη την εποχή είχαν εντυπωσιάσει τις κόρες του, οι οποίες είχαν γεμίσει τα δωμάτιά τους από αφίσες ταινιών τρόμου αλλά και αντικείμενα! Θάλαμος βασανιστηρίων, ανοιγμένο κρανίο, δόντια βαμπίρ, όλα αρκετά σκοτεινά, ακόμη και σύμφωνα με τα πρότυπα Iron Maiden. Έτσι γεννήθηκε η ιδέα με τον Eddie να είναι δεμένος σε μια ηλεκτρική καρέκλα, σχεδόν αποστεομένος, με το επάνω μέρος του κρανίου του κομένο και γενικά μια εικόνα βασανιστική. Το ίδιο πνεύμα επικρατεί και στο οπισθόφυλλο νε τον Eddie καθισμένο στην ηλεκτρική καρέκλα. “Ήταν ένα είδος τέχνης με το οποίο δεν είχα ασχοληθεί και τώρα έβλεπα ότι μπορούσε να προσαρμόσω τον Eddie σε αυτή τη λογική» λέει ο Syms. «Στο χώρο που έπαιζαν οι κόρες μου, είχαν μια πολύ μεγάλη κλασική φιγούρα του Edddie και η προσαρμογή του μια ανατριχιαστική έκδοση, μου άρεσε».
Ένα μεγάλο μέρος της δουλειάς έγινε ψηφιακά,πράγμα πολύ δύσκολο για την εποχή (1995), δεδομένων των περιορισμών της τεχνολογίας στα μέσα της δεκαετίας του '90. Δυσκολία στο ανέβασμα αρχείων, δυσκολία διορθώσεων κι ένα σωρό μικροπράγματα που σήμερα είναι αμελητέα. Στην επίλυση των προβλημάτων βοήθησε ο Merckuriadis που του έδωσε ότι τεχνολογικά καλύτερο υπήρχε εκείνη την εποχή στο Λονδίνο, με το συγκρότημα και τον Syms να συναντιόνται σχεδόν κάθε ημέρα για 15 ημέρες!
Η εμπορική αποτυχία του δίσκου, δεν βοήθησε στο να μείνει το εξώφυλλο σαν ένα από τα χααρακτηριστικά του συγκροτήματος γι αυτό και το επόμενο, το Virtual XI ήταν στο ίδιο πνεύμα και ίσως πιο εντυπωσιακό καθώς ήταν τρισδιάστατο.
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΡΙΧΑΡΔΟΣ
5/11/20
About
Αλέξανδρος Ριχάρδος
Δημοσίευση σχολίου