"Οι Toto είναι το συγκρότημα με τους καλύτερους μουσικούς στον πλανήτη"!
Το 1986 το άστρο του A. O. R. ήταν πολύ λαμπρό. Τα συγκροτήματα που υπηρετούσαν την συγκεκριμένη τέχνη είχαν ήδη, από τα προηγούμενα χρόνια, φροντίσει να δώσουν το στίγμα τους (αν στίγμα θεωρείται η απόλυτη κατάκτηση της επιτυχίας) και προσπαθούσαν να κρατηθούν όσο το δυνατόν περισσότερο στην κορυφή μέσα σε ένα συνεχώς μεταβαλλόμενο μουσικό τοπίο. Το συγκρότημα με το μεγάλο προσόν του να μορφοποιείται από στυλ σε στυλ, οι Toto, δεν αποτελούσαν εξαίρεση από την δεδομένη χρονική πραγματικότητα. Η CBS, η εταιρεία στην οποία ανήκαν, μετά την επιτυχία του Toto IV (1982) ήθελαν μία αντίστοιχη συνέχεια, ένα "Toto IV.... part 2", ασκώντας διαρκή πίεση στην πλάτη του συγκροτήματος. Το 1984 ο δίσκος Isolation θα διαδεχτεί το IV έχοντας ως κεντρικό τραγουδιστή τον Fergie Frederiksen και υιοθετώντας μια πιο hard rock στάση. Παρότι ο δίσκος θα πουλήσει δύο εκατομμύρια αντίτυπα η όλη προσπάθεια θα θεωρηθεί αποτυχία. Η επιστροφή στις ρίζες δηλαδή στον pop - rock ήχο είναι μία απόφαση η οποία θα τηρηθεί στην επόμενη δουλειά τους. Τα προβλήματα όμως είναι έτοιμα για ακόμη μία φορά να τους χτυπήσουν την πόρτα.
Ο Fergie Frederiksen όσο καλός τραγουδιστής κι αν είναι και όσο καλή χημεία κι αν έχει με όλους έρχεται αντιμέτωπος με μια δυσκολία στην φωνή του, πράγμα που τον κρατάει πίσω και τον εμποδίζει να αποδώσει τόσο στα καινούργια τραγούδια στο studio όσο και στις ζωντανές εμφανίσεις των Toto. Η λύση της μεταξύ τους συνεργασίας είναι μία αναγκαστική απόφαση η οποία θέτει στο συγκρότημα ένα καινούργιο πρόβλημα, την αναζήτηση νέου τραγουδιστή.
Όταν είσαι "οι Toto" και η μουσική "πιάτσα" μαθαίνει πως ψάχνεις για "φωνή" λογικό είναι να έχεις πολλές υποψηφιότητες από "μεγάλα" ονόματα. Ένας από τους επικρατέστερους για την θέση ήταν ο Eric Martin. Με μεγάλο ατού την τραχιά φωνή του, η πρόσκληση έγινε δεκτή και ο Eric Martin βρέθηκε στο studio μαζί με τους Toto δοκιμάζοντας την τέχνη του στο τραγούδι Could this be love. Το τελικό αποτέλεσμα της όλης προσπάθειας δεν ήταν αντάξιο των προσδοκιών, γεγονός που εκνεύρισε τον Eric Martin ο οποίος αποχώρησε από το studio αφού πρώτα ήρθε σε μεγάλη κόντρα με τον Jeff Porcaro. Αυτό ήταν και το τέλος μιας πιθανής συνεργασίας! Ο Richard Page των Mr Mister φλέρταρε με την πιθανότητα να είναι το νέο πρόσωπο των Toto αλλά το συναισθηματικό δέσιμο με το συγκρότημα του ήταν ισχυρότερο από οτιδήποτε άλλο. Άλλοι διεκδικητές ήταν ο Max Carl ο οποίος τελικά κατέληξε στους 38 Special καθώς και ο Warren Ham, γνωστός από την θητεία του στους Kansas.
Ο Joseph Williams ήταν ο γιος του συνθέτη ταινιών John Williams και της ηθοποιού Barbara Ruick. Γνωστός για τις φωνητικές του αλλά και συνθετικές του αρετές θα προταθεί για την θέση μέσω ενός κοινού φίλου με τον Jeff Porcaro, τον τραγουδιστή των Chicago, Jason Scheff. Μετά από audition οι Toto πλέον θα καταλήξουν στην επίλυση του προβλήματος. Ο Joseph Williams εκτός του καινούργιου αέρα θα φέρει και μια φωνητική ευελιξία η οποία συνοδεύεται από τόλμη, δίνοντας στους υπόλοιπους την ελευθερία να πάνε σε όποιο μουσικό δρόμο θέλουν. Με δύο δυνατούς τραγουδιστές, Williams και Lukather και με έναν πιο διεκπεραιωτικό, Paich, οι Toto του 1986 δίνουν στο ευρύ κοινό τον δίσκο "Fahrenheit", έναν δίσκο χωρίς "ταμπέλες" και χωρίς φραγμούς.
Το μέταλλο της φωνής του Joseph Williams είναι πολύ καλής ποιότητας πράγμα που φαίνεται με το καλημέρα δηλαδή με το τραγούδι Till the end, μέσα από μια "νευρώδη" ερμηνεία που τον φέρνει πολύ κοντά σε σύγκριση με τον Βασιλιά της ποπ, Michael Jackson. Στο βίντεο κλιπ του τραγουδιού εμφανίζεται η Paula Abdul (!!!).
Σε ανεβαστικό ποπ ύφος και το We can make it tonight με φωνητικές παρεμβάσεις από τον Steve Lukather ο οποίος σε ρόλο πρωταγωνιστή πλέον στο Without your love θα μας χαρίσει την πρώτη μπαλάντα του άλμπουμ που υπήρξε νούμερο 38 στην Αμερική και 77 στον Καναδά. Στην κομματάρα Can't stand it any longer οι Toto αποφασίζουν να ανοίξουν το γκάζι προσφέροντας μας μια δυνατή ροκιά με αιχμή του δόρατος τα γρεζάτα φωνητικά του Williams αλλά και το δυναμικό drumming του κορυφαίου Jeff Porcaro.
Η φοβερή A. O. R. μπαλάντα I'll be over you είναι παράγωγο μιας συνεργασίας που στοχεύει στην επιτυχία μέσα από την εξακριβωμένη χημεία της. Randy Goodrum και Steve Lukather, με τον Steve να σκίζει καρδιές τόσο με την ανθρώπινη όσο και με την ηλεκτρική φωνή του. Νούμερο 11 στην Αμερική, νούμερο 13 στον Καναδά και σίγουρα μέσα στην δεκάδα με τις καλύτερες slow στιγμές του κλασσικού μελωδικού ιδιώματος. Στα δεύτερα φωνητικά ο Michael McDonald των Doobie Brothers.
Το τραγούδι Fahrenheit είναι ένα funky τραγούδι με ποπ ιχνοστοιχεία που δεν σε τρελαίνει κιόλας ενώ το εξαιρετικό Somewhere tonight με τον μελαγχολικό του χαρακτήρα βρίσκει τους Toto να "ομιλούν" την reggae μουσική διάλεκτο με χαρακτηριστική άνεση.
Ο Fergie Frederiksen θα ενώσει την φωνή του με την φωνη του Joseph Williams στο ρεφρέν του κομματιού Could this be love λειτουργώντας με αυτόν τον τρόπο ως σύνδεσμος με το "Isolation", τον προηγούμενο δίσκο του συγκροτήματος στον οποίο συμμετείχε.
Ο Steve Porcaro δηλώνει ο συνθέτης του Lea. Ένα γλυκό τραγούδι με τρυφερούς στίχους και με έναν ιδιαίτερο ρομαντισμό. Προσωπικά, θα το φανταζόμουν ως ένα τραγούδι που θα αφιέρωνε ένας πατέρας στην νεογέννητη κόρη του! Καλεσμένος προκειμένου να καλύψει σε δεύτερα φωνητικά το κομμάτι είναι ο πολύς Don Henley των Eagles.
Κάπως έτσι φτάνουμε και στον τελευταίο μουσικό σταθμό του δίσκου,στο ορχηστρικό "τζαζίστικο" Don't stop me now με την συμμετοχή ενός θρυλικού jazz τρομπετίστα, αυτή του Miles Davis. Ολοκληρώνοντας την διαδικασία του τραγουδιού, ο Miles Davis εντυπωσιασμένος από το παίξιμο του Steve Lukather θα του προτείνει να ενσωματωθεί στην μπάντα του λαμβάνοντας αρνητική απάντηση από εκείνον με τον (ψευδή) ισχυρισμό του ότι δεν θα ήταν αρκετά καλός για το σχήμα. Ο πραγματικός λόγος όμως ήταν ότι δεν θα εγκατέλειπε ποτέ τους ανθρώπους με τους οποίους είχε μεγαλώσει μαζί, είχε μοιραστεί τα μουσικά του όνειρα και τον έδεναν περισσότερο απ'όλα αδελφικοί δεσμοί. Όσον αφορά την πληρωμή του Miles Davis για αυτή του την παρουσία..... Ένας πίνακας του Jeff Porcaro που θαύμαζε!!!!
Ο δίσκος "Fahrenheit" συνοδεύεται και από ένα "αντίο" από μέρους του Steve Porcaro ο οποίος θα επιστρέψει πάλι στους Toto το 2015.
Το "Fahrenheit" δεν έγινε ποτέ ένα "Toto IV... part 2". Συγκαταλέγεται όμως μέσα στον δημιουργικό οίστρο της καλύτερης περιόδου των Toto. Μουσικό ταξίδι δίχως χάρτες, σύνορα και προορισμό με αποσκευές την αγάπη για την μουσική και το κέφι του να κάνουμε κάτι που το γουστάρουμε. Μαζί λοιπόν με το Mexico '86, το καλύτερο μουντιάλ κατά την ταπεινή μου άποψη, σκεφτείτε την επόμενη φορά και το "Fahrenheit" του 1986 από την ομάδα όνειρο των κορυφαίων μουσικών του πλανήτη!
ΣΠΥΡΟΣ ΓΙΑΝΝΑΚΟΠΟΥΛΟΣ
18/11/20
Αλμπουμαρα και μαλιστα 'χαμηλων τονων ' σε σχεση με αλλα της αγαπημενης μου μπαντας , την οποια δεν θεωρω κορυφαια AOR μονο , αλλα κορυφαια pop-rock μπαντα γενικα ,πιθανων μονο πισω απο τους Βeatles ,που δεν μου αρεσουν μεν λογω ηχου ,αλλα δεν μπορω να παραβλεψω τους δρομους που ανοιξαν .Βεβαια η προσωπικη γνωμη του καθενος δεν εχει σημασια. Απλα να δικαιολογησω την προκαταληψη μου στο θεμα .
ΑπάντησηΔιαγραφήΟ Joseph Williams ειναι κατα την γνωμη μου ο πιο ταιριαστος στην μουσικη ιστορια τους ,δεν με ενδιαφερουν οι ψιλες νοτες με ενδιαφερει η χροια και νομιζω οτι 'αυτουνου ' η χροια ταιριαζε περισοτερο .Και δευτερη βαζω του Lukather ...
Κορυφαια κομματια απο αυτο το αλμπουμ θεωρω τα
-could this be love - ακομα προσπαθω να καταλαβω την γεφυρα αυτου του κομματιου .
-somewhere tonight - εκπληκτικο κομματι ,πολυ παλια παιζοταν απο καποιους σταθμους σε βραδυνες ζωνες .Ατμοσφαιρα και ηχητικη τελειοτητα .
-τον west coast υμνο Lea , κομματι του Steve Porcaro
και το i ll be over you (κομματι που αξιζει να ακουστει και απο το absolute live ) και μαλλον ειναι αυτο που τοτε 'ακουστηκε 'περισσοτερο .Προς Θεου οχι στην Ελλαδα , εδω δεν επρεπε να χαλασει η φασολαδα .
Γενικα απο τους δισκους που περασε λιγο απαρατηρητος , προσωπικα με γοητευσε ακομα και το εξωφυλο , που εχει εναν απομακρο χαρακτηρα και φυσικα πηγε για καδρο .
Δεν ειναι seventh one που το θεωρω την κορυφη τους ποιοτικα -ηχητικα αλλα ειναι ενα απο τα ενδεικτικα της ποιοτητας τους .
Ενδιαφερον θα ειχε να υπηρχαν αποσπασματα απο τις λιγοστες κριτικες του αλμπουμ της εποχης ,να εβλεπαν καποιοι πως αντιμετωπιζοντουσαν αυτα τα αλμπουμ τοτε .Και αντιστοιχα κριτικες η αναφορες σε αλλους καλλιτεχνες .Ορισμενα μαργαριταρια της εποχης που ειχαν ειπωθει απο καποιους ,που απλα δεν γνωριζαν μουσικη ( δεν εννοω να βαρανε καποιο οργανο ) θα ηταν αρκετα διασκεδαστικα σημερα .