Πάντα αναρωτιόμουν πως είναι δυνατόν οι rock stars μετά από τόσο «κάψιμο» να διατηρούν τόσες πολλές μνήμες από τα παιδικά τους χρόνια. Και για ακόμα μια φορά, αυτή η σκέψη ήλθε στο μυαλό μου διαβάζοντας την αυτοβιογραφία του Slash, η οποία πέραν του ότι είναι καλογραμμένη, κι αυτό οφείλεται στον Anthony Bozza που ανέλαβε το συγγραφικό έργο, είναι και πολύ πλούσια. Το τραυματικό διαζύγιο των γονέων του (σ.σ.στις πρώτες 100 σελίδες, το αναφέρει τουλάχιστον 7 φορές!), τα κατοικίδια του, η γιαγιά του με την οποία έζησε αρκετά χρόνια οι πρώτες μαθητικές αταξίες πoυ εξελίχθηκαν σε κοπάνες περιωπής, η δισκοθήκη των γονιών του (σ.σ. από εκεί ξεκινούν όλα), οι βόλτες με το BMX ποδήλατο του, το γυμνάσιο Bancroft στο Hollywood, η πρώτη του κιθάρα, η γνωριμία του με τους Duff και Izzy, την audition του με τους Poison πως κατέληξε στους Guns’n’Roses και πως έφθασαν στην κορυφή, παρουσιάζονται στις 496(!)- χορτάτες σελίδες του βιβλίου. Πολλές και εκπληκτικές οι ανεξάντλητες πληροφορίες για τις συναυλίες τους, τα τραγούδια τους, τα περιστατικά που σε ένα συγκρότημα σαν τους Guns’n’Roses ήταν ατελείωτα, όπως το πολύ χαριτωμένο που συνέβη στο Wembley το 1992 όταν κατά τη συναυλία των Gunners, o γεννημένος στην Αγγλία Slash είχε προσκαλέσει όλη την εν Αγγλία οικογένεια του(παππού, θείους, ξαδέλφια) οι οποίοι «στράγγιξαν και την τελευταία σταγόνα αλκοόλ που υπήρχε στα παρασκήνια», γεμίζουν το πολύ ενδιαφέρον βιβλίο και κάνουν κάθε σελίδα ενδιαφέρουσα.
Μετάφραση Αλέξης Καλοφωλιάς (σ.σ. όσοι δεν τον ξέρετε, είναι ο μπασίστας τραγουδιστής των Last Drive), Τίτλος πρωτότυπου Slash, εκδόσεις Ψυχογιός.
4/11/20/
Δημοσίευση σχολίου