ΣΠΥΡΟΣ ΓΙΑΝΝΑΚΟΠΟΥΛΟΣ!
Κάθε νέα κυκλοφορία από τους "γίγαντες" του rock είναι ένα χαρμόσυνο γεγονός για όλους εμάς. Συγκροτήματα και καλλιτέχνες με τους οποίους μεγαλώσαμε και συνδέσαμε τις ζωές μας από την τρυφερή παιδική μας ηλικία, έχοντας σήμερα αλλά και για τις ημέρες ακόμα που απομένουν αναμνήσεις ζωής είναι σπουδαίο να δηλώνουν το δημιουργικό τους παρόν είτε μέσω νέων δισκογραφικών δουλειών είτε μέσω νέων περιοδειών. Ο χρόνος τρέχει για όλους μας, το ρολόι δεν γυρνάει ποτέ πίσω όμως η εσωτερική φωτιά της νιότης μπορεί να μην σβήσει ποτέ.
Από τούς AC/DC, προσωπικά, δεν περιμένω να ακούσω κάτι που θα με σοκάρει ή να ακούσω κάτι που δεν θα έχω ακούσει ξανά στο παρελθόν και μάλιστα κατ'επανάληψη.
"Τα ψωμιά τους τα φάγανε", είναι μία γνώμη που ακούγεται και που όλοι μας την έχουμε κάνει σαν σκέψη για πολλούς.
"Το κάνουν για τα λεφτά", θα πουν οι πιο ρηχοί.
"Δεν έχουν να δώσουν κάτι καινούργιο", θα σκεφτούν άλλοι.
Θα είμαι απόλυτα ειλικρινής! Ίσως να μην αγοράσω τον καινούργιο τους δίσκο, ίσως να τον περάσω στο "ντούκου" αλλά σίγουρα θα πανηγυρίσω σαν μικρό παιδί το γεγονός ότι είναι ΕΔΩ, ΜΑΖΙ ΜΑΣ, ύστερα από τόσα χρόνια παρουσίας και ύστερα από τόσα πολλά καλά πράγματα που μέσω της μουσικής τους γέμισαν, γεμίζουν και θα γεμίζουν την καρδιά και την ψυχή μας. Μετά από αυτό, ένα μόνο μένει να αναφωνήσουμε με καμάρι προς τους ιδίους :
"For those about to Rock...... We salute you"!!!!
Υ. Γ. Αφιερωμένο στον μεγάλο Eddie Van Halen!!! Καλό παράδεισο.
ΓΙΩΡΓΟΣ GK
Το Shot in the Dark δεν είναι σε καμιά περίπτωση το κομμάτι που θα σε εντυπωσιάσει μιας και οι μεγάλες επιτυχίες έχουν γραφτεί εδώ και δεκαετίες και πλέον έχουν περάσει στην ιστορία της μουσικής. Το κομμάτι συνθετικά και σε επίπεδο παραγωγής ακολουθεί τη συνταγή
των τελευταίων 3 studio δίσκων, άρα θα μπορούσε να βρίσκεται μέσα στο Stiff Upper Lip ή το Black Ice και είναι σίγουρα κάτι πιο ενδιαφέρον από μια βόλτα στο πάρκο, όπως λένε και οι στίχοι.
Από την πρώτη στιγμή ακρόασης του όμως, η πρώτη αίσθηση που λαμβάνω, πιθανόν και οι περισσότεροι, είναι εκείνη η στιγμή που
τα φώτα σβήνουν και οι ACDC εμφανίζονται στην σκηνή. Ελπίζοντας πως θα προλάβουμε να τους δούμε για άλλη μια φορά(τουλάχιστον),
πριν αποσυρθούν κλείνοντας με τη σειρά τους αυτό το τεράστιο μουσικό κεφάλαιο.
"A shot in the dark beats a walk in the park"
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΡΙΧΑΡΔΟΣ
Πραγματικά δεν περιμένω τίποτε από το καινούργιο άλμπουμ τους και για να είμαι ειλικρινής το “Shot in the Dark” δεν με κέρδισε. Θεωρώ ότι ό,τι ήταν να έχουν προσφέρουν, το προσέφεραν και με το παραπάνω. Θα ήθελα στο καινούργιο άλμπουμ τους να άκουγα ένα hard rock blues τύπου “The Jack” ή “Ride On”. αλλά αυτή εποχή είναι πολλές δεκαετίες πίσω. Θα ήθελα να ακούσω ένα ντουέτο του Brian Johnson με τον Axel Rose αλλά κι αυτό μου ακούγεται δύσκολο. Πραγματικά θα τσάκιζε, δεδομένου ότι ο Axel έχει να ηχογραφήσει τη φωνή του από το 2008! Με εξιτάρει το γεγονός, απ΄ όσα τουλάχιστον λέει ο ηχολήπτης Mike Fraser, ότι πολλά riffs ανήκουν σε πρωτόλειες ηχογραφήσεις του Malcolm και τέλος λυπάμαι που δεν θα μπορέσουμε να τους ξανά δούμε live.
ΚΩΣΤΑΣ ΤΣΙΡΑΝΙΔΗΣ
Εδώ και λίγες μέρες παρακολουθώ την καμπάνια της κυκλοφορίας του «Power Up», του
16 ου (ή 17ου αν μιλάμε για Αυστραλία) άλμπουμ των AC/DC, που πρόκειται να κυκλοφορήσει
στις 13 Νοέμβρη. Μιλάμε, ουσιαστικά, για την σύνθεση του «Rock Or Bust» του 2014, που
έξι χρόνια μετά επανέρχεται με νέα κυκλοφορία. Σε αυτά τα 6 χρόνια είχαμε την καταδίκη
του Phil Rudd (2014), την αποχώρηση του Cliff Wiiliams (2016), την αποχώρηση του Brian
Johnson λόγω θεμάτων υγείας και την υπηρεσιακή συμμετοχή του Axl Rose (2016), τον
θάνατο του Malcolm Young και την επιστροφή του Cliff Wiiliams (2017) και την φετινή
επιστροφή του Brian Johnson. ‘Έγιναν πραγματάκια, λίγα δεν τα λες! Ίσως η απαιτητικότερη
περίοδος για το συγκρότημα μετά από τον χαμό του Bon Scott και πριν την κυκλοφορία του
«Back In Black». Η πρώτη μου άποψη θα ήταν να μην κυκλοφορήσουν κάτι άλλο μετά το «Rock Or Bust». Με τον Brian Johnson στα 73 του, και τον Angus Young στα 65, θεωρώ πως 41 χρόνια είναι μία
καλή καριέρα, όταν μάλιστα έχουν πετύχει ασύλληπτα πράγματα στην διάρκεια αυτής της
καριέρας. Δεν ξέρω πως ο Johnson θα συνεχίζει να τραγουδάει σε αυτό το ύφος όταν π.χ.
πάει 75 χρονών (ή 80 αν ξαναβγάλουν με τέτοια χρονική διαφορά άλμπουμ οι AC/DC)!
Πρώτα απ’ όλα, φρόντισα να ακούσω το «Shot In The Dark», την πρώτη κυκλοφορία από το
νέο άλμπουμ. Μου αρέσει σαν τραγούδι, όχι επειδή παρουσιάζει κάτι διαφορετικό από
αυτό που έχουμε μάθει χρόνια τώρα από τους AC/DC, αλλά επειδή έχει μία πυγμή στον ήχο
του, που βρίσκω ευχάριστη. Θα ήθελα πολύ να προσομοιώνει την συνταγή του «Black Ice»
(2010) που κατά τη γνώμη μου είναι ίσως το καλύτερο άλμπουμ τους στην μετά-«Razor’s
Edge» εποχή. Σίγουρα θα ακούσουμε τον κλασικός AC/DC ήχο, τα γνωστά φωνητικά του
Johnson (υποθέτω αρκετά υποβοηθούμενα στο στούντιο), οι κοφτές κιθάρες των θείου και
ανιψιού Young, και το τσιμεντένιο rhythm section των Williams και Rudd. Μεταξύ μας
ωστόσο δεν περιμένω ούτε το riff-τέρας που θα αλλάξει τα δεδομένα για το συγκρότημα,
ούτε κάποια στροφή σε άλλο μουσικό στυλ. Βέβαια, αποκαλύφθηκε ότι θα παίζουν και
κάποιες τελευταίες ιδέες του μακαρίτη Malcolm Young, οπότε μπορεί να δούμε και κάνα
διαμαντάκι εδώ κι εκεί.
Συμπερασματικά θεωρώ πως το άλμπουμ θα ακολουθεί την φόρμουλα των δύο τελευταίων
τους, κατά 87,5% (αφήνω και ένα περιθώριο λάθους) και περισσότερο εστιάζω σε δύο
σημαντικές πιθανές εξελίξεις.
Θα περιοδεύσουν με την πρώτη ευκαιρία στα μέρη μας;
Θα κλείσουν την καριέρα τους με το «Power Up»;
Αυτά είναι θεωρώ τα πραγματικά ερωτήματα που πρέπει να απασχολούν τους
περισσότερους από εμάς μετά την κυκλοφορία του άλμπουμ. Οι AC/DC δεν έχουν πλέον να
αποδείξουν τίποτα και σε κανένα. Χώρια τα προβλήματα υγείας του Johnson και του
Williams, όπως πρόσφατα αποκάλυψε και ο ίδιος ως αιτία για την αποχώρηση του το 2016.
Ας το διασκεδάσουν με μία τελευταία εορταστική περιοδεία (όταν με το καλό ξανανοίξουν
οι συναυλίες παγκοσμίως), ας έρθουν εδώ και μετά…βλέπουμε!
12/10/20
Δημοσίευση σχολίου