Το Solothurn είναι μια από τις πιο παλιές πόλεις της Ελβετίας με τις ρίζες της να ξεκινούν στα τέλη του 14ου αιώνα. Βρίσκεται κοντά στα σύνορα με τη Γερμανία και σχετικά κοντά με τον ποταμό Aare (Άαρ) και δεν θα είχε τίποτε το ενδιαφέρον να μας απασχολήσει αν το 1951 δεν είχε γεννηθεί ο μπασίστας/ντράμερ Chris von Rohr που το 1975 σχημάτισε τους Krokus με τον ίδιο να παίζει ντραμς και πλήκτρα, τον Tommy Kiefer κιθάρα και τραγούδι, τον Hansi Droz επίσης κιθάρα και τον Remo Spadino ντραμς. Την επόμενη χρονιά κυκλοφορούν το πρώτο άλμπουμ με τίτλο το όνομά τους στην άγνωστη εταιρεία Scnoutz Records, η οποία το τυπώνει σε 560 αντίτυπα!!! Σήμερα το άλμπουμ είναι collector’s item όχι μόνο για την ελάχιστη ποσότητα που τυπώθηκε αλλά και γιατί τότε οι Krokus έπαιζαν…progressive rock. Όπως καταλάβατε ο δίσκος πέρασε απαρατήρητος με τους Spadino και Droz μα αποχωρούν και τους Chris von Rohr και Tommy Kiefer να συμπράττουν με τρία μέλη ενός άλλου ελβετικού συγκροτημάτος, των Montezuma, τους Freddy Steady ντραμς, Jurg Naegeli μπάσο και Fernando von Arb κιθάρα. Με αυτή τη σύνθεση και με διαφορετικό ύφος, πιο hard rock κυκλοφορούν το δεύτερο άλμπουμ τους με τίτλο To You All που δικαιολογημένα αντιμετωπίστηκε χλιαρά. Σε αυτό το άλμπουμ παρουσιάστηκε το κλασικό λογότυπο τους το οποίο παραμένει σταθερό εδώ και δεκαετίες! Το 1978 κυκλοφόρησαν το τρίτο άλμπουμ τους με τίτλο Pain Killer, το οποίο μεταγενέστερα κυκλοφόρησε και με τίτλο Pay It in Metal και με συνολικά 3 διαφορετικά εξώφυλλα! Τα τραγούδια ήταν τα ίδια μέτρια! Το άλμπουμ κατά την προσφιλή συνήθεια της εποχής ηχογραφήθηκε σε studio του Λονδίνου (σ.σ. οι ευρωπαίοι καλλιτέχνες νόμιζαν ότι ηχογραφώντας στο Λονδίνο θα έπαιρναν κάτι από την αύρα της πόλης , αλλά δεν….) χωρίς αυτό να προσφέρει κάτι διαφορετικό στην ποιότητα των τραγουδιών. Από τα τρία πρώτα άλμπουμ, μόνο το Painkiller κυκλοφόρησε ευρέως, αλλά έως τότε οι Krokus ήταν εντελώς άγνωστοί στην Ευρώπη.
ΠΩΣ ΠΗΡΑΝ ΤΟ ΟΝΟΜΑ ΤΟΥΣ
Το όνομα μπάντας Krokus είναι η γερμανική λέξηυγια το λουλούδι κρόκο, το οποίο στη χώρα μας φύεται κυρίως στην Κοζάνη. Στις αρχές της άνοιξης του 1975, ο ιδρυτής του συγκροτήματος Chris von Rohr παρατήρησε ένα λειβάδι αυτών των λουλουδιών ενώ ταξίδευε με τρένο. Επέστρεφε από το L'Ecole des Chefs που βρίσκεται στη Γαλλία μετά από μια προσπάθεια να γίνει μάγειρας κι έτσι προήλθε το όνομά τους. Τα μέλη της μπάντας δήλωσαν ότι ήταν το τέλειο όνομα, καθώς είχε το "rok" στη μέση.
OI AC/DC ΜΠΗΚΑΝ ΣΤΗ ΖΩΗ ΤΟΥΣ
Η ζωή και η καριέρα τους άλλαξε το 1979 όταν παρακολούθησαν μια συναυλία των AC/DC κι αποφάσισαν να ακολουθήσουν αυτό τον ήχο! Με τον von Rohr να καταλαβαίνει ότι δεν μπορεί να ανταποκριθεί στα φωνητικά, αποφασίζουν να προσλάβουν τον Μαλτέζο Marc Storace που είχε διατελέσει τραγουδιστής στους Tea και Eazy Money. Και ξαφνικά οι έως εκείνη τη στιγμή άγνωστοι Krokus μπαίνουν στη ζωή μας με μια κομματάρα που δικαιολογημένα έγινε all time classic, το "Tokyo Nights" ένα hard/heavy boogie κομμάτι με ένα reggae σπάσιμο στη μέση που το έκανε ακόμα πιο ελκυστικό.
Ο copy ήχος των AC/DC με τη φωνή του Storace που ακουγόταν πολύ κοντά σε αυτό του Bon Scott, τους καθιερώνουν στην Ευρώπη αν και σε Μ.Βρετανία και Αμερική δεν καταφέρνουν να μπουν στα charts. «Για εμάς οι AC/DC τελείωσαν με το θάνατο του Bon Scott κι εμείς παίζουμε όπως έπαιζαν στα πρώτα 6 άλμπουμ τους» λέει πολλά χρόνια αργότερα ο von Rohr.To άλμπουμ Metal Rendez-Vous δεν είχε μόνο ένα καλό κομμάτι (σ.σ. το “Tokyo Nights”) αλλά και τα "Bedside Radio", "Heatstrokes" και "Back-Seat Rock 'n' Roll", αλλά γενικά ήταν ένα καλό άλμπουμ, που δικαιολογούσε τα λεφτά του! Τότε το άλμπουμ είχε κυκλοφορήσει στην ελληνική αγορά και μάλιστα είχε κάνει κι επιτυχία. Κι αν η επιτυχία στις μεγάλες αγορές δεν ήλθε με το Metal Rendez-vous , ήλθε με το επόμενο άλμπουμ που ήταν το Hardware(1981) που έβγαλε 2 μεγάλες επιτυχίες, όχι απαραίτητα του ύψους του “Tokyo Nights” αλλά τα"Easy Rocker" και "Rock City" εύκολα συγκαταλέγονται στα καλά κομμάτια τους και να τους «βάζει» στα charts M.Βρετανίας No44 και Αμερικής Νο 103.
Στην Ελλάδα, το Hardware δεν είχε την ίδια εμπορική επιτυχία με το Metal Rendez vous αν και νομίζω ότι οι fans τους στη χώρα μας «κόλλησαν» στο δεύτερο και δεν ξεκόλλησαν ποτέ. Γιατί ούτε στο το Once Vice at a Time (1982, No 28 Μ.Βρετανία, Νο 53 Αερική) αντέδρασαν όπως θα έπρεπε αλλά οι Krokus είχαν πια πετύχει το σκοπό τους. Με παραγωγό τον Tony Platt, που στο παρελθόν είχε δουλέψει σαν ηχολήπτης στους AC/DC, οι Krokus φτιάχνουν ένα πολύ καλό ήχο, πάντα κοντά σε αυτόν των AC/DC (σ.σ. μερικές φορές ξεδιάντροπα) αλλά η καλή διασκευή τους στο "American Woman" των Guess Who και το "Long Stick Goes Boom" είναι οι καλύτερες στιγμές του δίσκου. Κατά την περίοδο ηχογράφησης του δίσκου στο Battery Studios του Λονδίνου, συνέπεσε στο διπλανό studio να ηχογραφούν, μαντέψτε ποιοι, οι AC/DC, οι οποίοι χρειάστηκαν κάποιες ώρες παραπάνω και οι Krokus τους παραχώρησαν το δικό τους. Κι όπως λένε αν δώσεις θάρρος στο χωριάτη, θα μπει και στο κρεβάτι», οι AC/DC άκουσαν κάποια κομμάτια που ηχογραφούσαν οι Krokus και τους ζήτησαν να παραλείψουν τα εφέ με τα κανόνια που είχαν στο τραγούδι τους "Long Stick Goes Boom" γιατί είχαν το ίδιο εφέ στο τραγούδι For Those About to Rock το οποίο δεν είχε ακόμα κυκλοφορήσει. Μάλιστα στη σχετική συζήτηση, οι AC/DC θεώρησαν ότι πρώτοι είχαν χρησιμοποιήσει το εφέ και οι Krokus τους ακολούθησαν, πράγμα που σύμφωνα με τον Von Rohr δεν συνέβη. Καλή τη θελήση, οι Ελβετοί δέχτηκαν να αποσύρουν το δικό τους εφέ και το επεισόδιο έληξε εκεί!
ΠΑΡΕΞΗΓΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΞΥΛΟ
Η περιοδεία που είχαν σχεδιάσει για την προώθηση του Headhunter, συνάντησε ένα σοβαρό πρόβλημα τακτικής αλλά και συμπεριφοράς του τραγουδιστή Marc Storace, πρόβλημα που πέταξε το συγκρότημα έξω από την περιοδεία που άνοιγαν για τους Def Leppard , αφού ο Storace δεν τήρησε τη συμφωνία που υπήρχε μεταξύ των συγκροτημάτων σε ποιο μέρος της σκηνής θα κινούνται και την επομένη έκανε σχόλια για την ερμηνεία του Joe Elliott! Και δεν έφθανε μόνο αυτό. Ο manager τους έριξε μια γροθιά στον ντράμερ των Def Leppard, Rick Allen με αποτέλεσμα την επόμενη ημέρα οι Krokus να βγουν εκτός περιοδείας.
«Ήταν λάθος και μας οδήγησε έξω από την περιοδεία που ήταν πολύ πετυχημένη» λέει ο μπασίστας των Krokus, Chris von Rohr. «O Marc είναι σκληρός χαρακτήρας αλλά εκείνες τις ώρες έκανε το λάθος κι άκουσε τις εντολές του manager μας που μας ενθάρρυνε να παραβιάσουμε τους κανόνες: «Μην τους ακούτε, ακούστε εμένα» μας είχε πει. "Ο διαπληκτισμός θύμισε Άγρια Δύση". Αρκετά χρόνια αργότερα οι Krokus και οι Def Leppard εμφανίστηκαν σε ένα ευρωπαϊκό φεστιβάλ όπου ο Storace έλυσε την παρεξήγηση με τον Elliott. «Ζήτησα συγνώμη από τον Joe Elliott, ο οποίος με αγκάλιασε και είπε ότι όλα αυτά τα προβλήματα ήταν στο παρελθόν» είπε ο Storace.
Το περιστατικό συνέβη το 1983 αλλά έγινε γνωστό τρία χρόνια μετά, το 1986 όταν τα δύο συγκροτήματα είχαν επιλεγεί για να εμφανιστούν στο Monsters of Rock και φυσικά μόλις το έμαθε ο Elliott φρόντισε να τους βγάλει από το bill! Μια λάθος συμβουλή και ένα πείσμα σε τι λάθος μπορεί να σε οδηγήσει ακόμα και να σου στοιχίσει την καριέρα. To περιστατικό έχει παρουσιαστεί στο Rock Incident 111 και μπορείτε να το διαβάσατε εδώ.Όμως αυτό δεν είναι το μοναδικό περιστατικό απομάκρυνσής τους από ένα μεγάλο bill φεστιβάλ, αφού και το 1981(!) οι AC/DC φρόντισαν να τους βγάλουν και μάλιστα από ότι λέει ο Von Rohr δεν έχουν παίξει σε κανένα Monsters of Rock! Οι Krokus έχουν παίξει support στους AC/DC με τον ήχο τους μειωμένο κατά 75% και η συμπεριφορά που δέχτηκαν ήταν τραγική, πάντα σύμφωνα με τα λεγόμενα του von Rohr!
Η φόρα συνεχίζεται για τους Ελβετούς, που το 1983 κυκλοφορούν το έβδομο άλμπουμ τους με τίτλο Headhunter (Νο 25 Αμερική, Νο 74 Μ.Βρετανία) που στην Αμερική κατάφεραν να ξεπεράσουν το 1.000.000 αντίτυπα, πράγμα δύσκολο για συγκρότημα από την ηπειρωτική Ευρώπη. Το Headhunter συνδυάζει τις καλές πωλήσεις του με τις καλές κριτικές, βγάζοντας 2 πολύ καλά τραγούδια, την καταπληκτική power ballad "Screaming in the Night" με τον Jimi Jamison των Survivor να κάνει φωνητικά, που είναι ένα από τα αγαπημένα μου τραγούδια και το "Eat the Rich", ενώ ο Rob Halford κάνει φωνητικά στο "Ready to Burn". Η κυκλοφορία του συνδυάζεται με την απόλυση του ιδρυτικού μέλους και μπασίστα Chris von Rohr με την αιτιολογία ότι δημοσίευσε σε μια ελβετική εφημερίδα ένα άρθρο που περιέγραφε τις συνήθειες τους, κι αυτό πριν την καθοριστική εμφάνισή τους στο RockPop Festival του Dortmund, με τον κιθαρίστα Mark Kohler να μετακομίζει στο μπάσο και τον Patrick Mason (από το ελβετικό συγκρότημα Crown) να αναλαμβάνει την κιθάρα.
O CHRIS von ROHR ΚΑΙ ΟΙ HEADHUNTER
Μετά την απομάκρυνσή του από τους Krokus o μπασίστας Chris von Rohr έκανε παραγωγή σε ένα ελβετικό συγκρότημα που λεγόταν…Headhunter(1985), ετοίμασε και κυκλοφόρησε το προσωπικό του άλμπουμ Hammer & Tongue (1987), το επανακυκλοφόρησε το 1993 με τίτλο The Good, The Bad and The Dog), ασχολήθηκε με την τηλεόραση και το ραδιόφωνο ενώ κυκλοφόρησε και τη αυτοβιογραφία του "Hunde wollt ihr ewig rocken".
Το επόμενο άλμπουμ τους με τίτλο The Blitz (1984 , No 36 Αμερική) συνεχίζει την εμπορική επιτυχία τους στην Αμερική, ξεπερνώντας το 500.000 αντίτυπα με πρώτο single τη διασκευή τους στο παλιό κλασικό κομμάτι των Sweet "The Ballroom Blitz". Πάντως αν με έβαζαν εμένα να διαλέξω, θα κυκλοφορούσα single το "Midnite Maniac" που συγκαταλέγω μεταξύ των καλύτερων τραγουδιών τους. Τα όποια πλήκτρα στο άλμπουμ παίζει ο Doug Johnson των Loverboy ενώ ο Jimi Jamison (Survivor) κάνει φωνητικά στο «Our Love». Το Change of Address (1986, Νο 45 Αμερική) με τη διασκευή του του Alice Cooper να επιλέγουν σαν πρώτο single, είναι το τελευταίο άλμπουμ που σημείωσε μεγάλη επιτυχία στην Αμερική. Και δεν είναι λίγο για ένα ευρωπαϊκό συγκρότημα να έχει 5 συνεχόμενα άλμπουμ στο αμερικάνικο billboard chart και μάλιστα κάποια από αυτά σε υψηλές θέσεις! Και για ακόμα μια φορά, οι Krokus προσκαλούν ένα επώνυμο φίλο τους για τους συνοδεύσει. Αυτή τη φορά τον Άγγλο περφεξιονιστή κιθαρίστα Allan Holdsworth (Tempest, Soft Machine, Jean Luc Ponty, UK κ.α.) όπου κάνει το σόλο στο τραγούδι που κλείνει το άλμπουμ. Η 5άδα των πετυχημένων άλμπουμ, κλείνει με την κυκλοφορία του μονού live άλμπουμ (σ.σ θα το ήθελα διπλό) Alive and Screamin'(1986, Νο 97 Αμερική) που ηχογραφήθηκε κατά τη διάρκεια της περιοδείας τους σε Καναδά και Αμερική. Πάντως στα 9 κομμάτια του δεν έχουν συμπεριλάβει το “Tokyo Nights”!
Στην Ελλάδα όλα αυτά τα χρόνια, κυκλοφορούσαν οι δίσκοι τους, αλλά όλοι είχαμε κολλήσει στο Metal Rendez Vous και στο “Tokyo Nights”. Με την πάροδο των χρόνων, ειδικά μετά το 2000 το κοινό άρχισε να δείχνει ενδιαφέρον και για τα επόμενα άλμπουμ τους (Headhunter, Hardware, Once vice at time, Blitz, Changing Address) αλλά πάντα όταν λέμε Krokus εννοούμε “Tokyo Nights”!
Η κυκλοφορία του 10ου studio άλμπουμ τους Heart Attack (1988, Νο 87 Αμερική) βρίσκει το ιδρυτικό μέλος Chris von Rohr ξανά στη σύνθεση τους με την παρεξήγηση που είχε βασικά πρόσωπα αυτόν και τον κιθαρίστα Fernando von Arb να έχει λήξει. Στα ντραμς έχει έλθει ο Dani Crivelli που είχε παίξει στο προσωπικό άλμπουμ του von Rohr και το συγκρότημα απολαμβάνει στις περιοδείες του όλη τη δόξα που είχε σπείρει τα τελευταία 8 χρόνια του άξιζε αν και προσωπικής άποψη είναι ότι έκαναν λάθος με τις επανειλημμένες διασκευές όπως στην περίπτωση του"The Ballroom Blitz" και κυρίως του "School's Out", που ήταν άστοχες. Ακολουθεί μια σειρά άλμπουμ που δεν προσθέτουν απολύτως τίποτε στη μεγάλη ιστορία τους. Το Stampede με τραγουδιστή τον Peter Tanner (πρώην Witchcraft και Headhunter) και με μόνο παλιό μέλος τον Fernando von Arb, το To Rock or Not to Be (1995) με τον Storace να επιστρέφει,το Round 13 (1999) που ήταν το 13ο άλμπουμ τους με τον Storace να έχει ξανά φύγει και να τον αντικαθιστά ο Ουαλός Carl Sentance, γνωστός από τη συμμετοχή του στους ιστορικούς NWOBHM Persian Risk αλλά και Geezer Butler Band και πολύ μετέπειτα στους Nazareth, το Rock the Block (2003)με τον Marc Storace να έχει επιστρέψει και Hellraiser (2006) με τον Ελβετό κιθαρίστα Mandy Mayer (πρώην Asia, Katmandu) και Stefan Schwarzmann (UDO, Accept, Running Wild) στα ντραμς. Για την ιστορία, το άλμπουμ αυτό, σταμάτησε στην τελευταία θέση του αμερικάνικου chart στο Νο 200!
Οι ίδιοι μετά από τόσα χρόνια λένε ότι τους «έφαγε» το σύστημα που απαιτεί, δίσκο, περιοδεία, studio και πάλι δίσκο. Αλλά ας μην παραπονιούνται. Έτσι είναι η ζωή των καλλιτεχνών, εκτός αν θέλουν να κάνουν 1-2 επιτυχίες και να αποσυρθούν, επαναπαυόμενοι στις όποιες δάφνες τους. Τα χρήματα όμως και οι χρυσοί δίσκοι έτσι έρχονται. Και η περίοδος 1980- 1987, δηλαδή 7 χρόνια που είναι πολλά για την καριέρα ενός συγκροτήματος, οι Krokus κατάφεραν να πραγματοποιήσουν μια σπουδαία καριέρα που έκτισαν πάνω σε αυτή! Είναι πολύ εύκολο να πεις σε μια συνέντευξη ότι «φταίει η εταιρεία» που δεν είχα χρόνο να κάνω προσωπική ζωή» αλλά από την άλλη πλευρά δεν σε υποχρέωσε κανένας! Κι ενώ η δημοτικότητά τους έχει περιοριστεί στην κεντρική Ευρώπη, το 2007 οι Marc Storace, Freddy Steady, Armando von Arb και Chris von Rohr επανασχηματίζονται και εμφανίζονται στην ελβετική τηλεοπτική εκπομπή Die Grossten Scheweizer Hits όπου παίζουν ένα medley των “Tokyo Nights”, Bedside Radio” και “ Headstrokes” όπου μπορείτε να δείτε το video που συνοδεύει το άρθρο.
ΤΟ ΝΕΡΟ ΞΑΝΑ ΜΠΑΙΝΕΙ ΣΤΟ ΑΥΛΑΚΙ
Οι τέσσερεις βασικοί που διαβάσατε πιο πάνω με την προσθήκη του κιθαρίστα Mark Kohler ξεκινούν πρόβες κάνοντας αρχικά εμφανίσεις στην Ελβετία που όλα αυτά τα χρόνια εξακολουθούσαν να είναι δημοφιλείς και το Μάρτιο του 2013 υπογράφουν συμβόλαιο με τη Sony και κυκλοφορούν το 16ο άλμπουμ τους με τίτλο Hoodoo, το οποίο είναι πολύ καλύτερο από τα 5 τελευταία τους. Παραλείψτε τη διασκευή τους στο υπέρ κλασικό "Born to Be Wild" και ξεκινήστε την ακρόασή του από το "Hoodoo Woman". Γενικά ένα καλό come back με ένα δεμένο άλμπουμ που δικαιώνει τον αγοραστή του με το “Hoodoo woman” να είναι από τα καλύτερα της καριέρας τους.
Άστοχη η διασκευή στο κλασικό “Born to be Wild”, αλλά με αυτό το καλό άλμπουμ το συγκρότημα ξανά μπαίνει στο χάρτη των συναυλιών, παίζοντας σε όλη την Ευρώπη, εκτός Ελλάδας! Με τον Mandy Mayer στην κιθάρα και τον Κώστα Ζαφειρίου στα ντραμς, στη θέση του αποχωρήσαντος Freddy Steady, ηχογραφούν το Dirty Dynamite (2013) το οποίο εμφανίζεται και στο επίσημο chart της IFPI της χώρα μας, στο Νο 29! Ένα χρόνο αργότερα, το 2014 κυκλοφορούν το δεύτερο live άλμπουμ τους με τίτλο Long Stick Goes Boom: Live From Da House of Rust (Μο 3 Ελβετίας) ηχογραφημένο στο Da House of Rust της γενέτειράς του, Solothurn. Εδώ που τα λέμε 2 live άλμπουμ σε 37 χρόνια καριέρας, είναι πολύ λίγα! Τελευταίο studio άλμπουμ και 17ο στη δισκογραφία τους το Big Rocks (Νο1 Ελβετία) που περιλαμβάνει μόνο διασκευές αγαπημένων τους τραγουδιών, κυρίως της δεκαετίας του 70. N.I.B. (Black Sabbath), Whole lotta love (AC/DC), My Generation (Who), Jumpin Jack Flash (Rolling Stones), The House of the Rising Dun (Animals), Rockin’ in the free world (Neil Young) κ.α. Ψάχνοντας την καριέρας τους, παρατήρησα ότι στα 16 studio άλμπουμ τους (δεν συμπεριλαμβάνω το Big Rocks) στα 6 από αυτά έχουν συμπεριλάβει μια διασκευή! Πάντως παρ’ όλες τις προσπάθειές τους, καμία από αυτές δεν τους «βγήκε».
Από το 2015 και μετά το συγκρότημα είναι ανενεργό, με τον Marc Storace να αυτοπροτείνεται στους AC/DC για τη θέση του Brian Johnson αλλά αυτοί προτίμησαν τον Axel Rose.
ΕΝ ΚΑΤΑΚΛΕΙΔΙ….
Οι Krokus κατάφεραν να έχουν τη δική τους σελίδα στο βιβλίο των Hard/heavy συγκροτημάτων, έστω και οι ηχητικές ομοιότητες μες τους AC/DC είναι πολλές και εμφανέστατες. Υπάρχουν κομμάτια που η φωνή του Storace ακούγεται ίδια με αυτή του Bon Scott αλλά αυτό δεν τους εμπόδισε να κάνουν μια μεγάλη καριέρα και να έχουν μια γεμάτη 6ετία με επιτυχίες σε Αμερική και Ευρώπη. Κι αν είστε μεταξύ αυτών που έχουν μείνει να ξέρουν μόνο το “Tokyo Nights”, εύχομαι αυτό το άρθρο να σας βοηθήσει να ανακαλύψετε κι ορισμένα άλλα τραγούδια τους.
ΤΙ ΚΑΝΟΥΝ ΣΗΜΕΡΑ
Ο πρώην ντράμερ τους Dani Crivelli βρέθηκε νεκρός όταν έπεσε από γέφυρα στο Solothum.
To 2019 ανακοίνωσαν αποχαιρετιστήρια περιοδεία η οποία διακόπηκε λόγω του κορωνοϊου.
TRIVIA
- Ο τότε νεοπροσληφθείς στους Iron Maiden, Bruce Dickinson κάνει φωνητικά στο "I'm on the Run" του Once Vice at the Time
- To άλκμπουμ Metal Rendez Vous ξεπέρασε σε πωλήσεις τα 150.000 αντίτυπα στην Ελβετία.
- Στην περιοδεία του Headhunter πλήκτρα έπαιζε ο Doug Johnson των Loverboy.
- O Mandy Mayer ξεκίνησε την καριέρα του από τους; Αμερικοανοελβετούς Cobra που κυκλοφόρησαν μόνο ένα άλμπουμ με τίτλο First Strike και έμειναν στην ιστορία γιατί τραγουδιστής τους ήταν ο μετέπειτα Survivor, Jimi Jamison. Ο Mayer έπαιξε ακόμα στους Asia, Katmandu, Gotthard (σε 4 άλμπουμ), ενώ από το 2012 είναι μέλος των Unosonic με τους οποίους έχει παίξει και στην Ελλάδα.
- To Metal Heart είναι το μοναδικό άλμπουμ τους που στο εξώφυλλο δεν έχουν το κλασικό λογότυπό τους!
ΟΙ KROKUS ΣΤΗΝ ΑΘΗΝΑ ΣΤΟ AN CLUB ΣΤΙΣ 12/01/2007
Απορίας άξιο είναι το γεγονός ότι οι Krokus έχουν εμφανιστεί στη χώρα μας μια και μοναδική φορά κι αυτή στο μικρό An Club. Ήταν 12 Ιανουαρίου 2007 όταν σε ένα πλήρες An Club οι Marc Storace, Mandy Meyer, Tony Castell μπάσο, Dominique Favez κιθάρα και Stefan Schwarzmann και εν μέσω επευφημιών, ξεκίνησαν με το "Long Stick Goes Boom" για να συνεχίσουν με τα Hellraiser, Midnight Fantasy, Screaming In The Night, American Woman, Easy Rocker, Rock City, Rock 'N' Roll Tonight, Headhunter / Bedside Radio για να κλείσουν με το Eat The Rich, μένοντας στη σκηνή περισσότερο από μιάμιση ώρα αλλά όπως θα διαβάσατε ΔΕΝ έπαιξαν το "Tokyo Nights". Καταλαβαίνετε την απογοήτευση του κόσμου που δεν έφευγε αν δεν το άκουγαν για να βγει μόνος του ο Storace και να το τραγουδήσει acapella μαζί με τον κόσμο! Την ερώτηση γιατί έκτοτε δεν έχουν εμφανιστεί σε ένα φεστιβάλ ή σε μια μεμονωμένη συναυλία είναι ότι «είναι πολύ ακριβοί».
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΡΙΧΑΡΔΟΣ
30/10/20
Δημοσίευση σχολίου