ΓΥΡΝΟΝΤΑΣ ΤΟ ΧΡΟΝΟ ΣΤΟ 2010
Ήταν οι τελευταίες ημέρες του Αυγούστου του 2010 όταν κάναμε διακοπές στην Αγία Μαρίνα, δίπλα στον Πλατανιά Χανίων. Μόλις έμαθα ότι το καινούργιο άλμπουμ των Iron Maiden θα κυκλοφορούσε στα περίπτερα (σ.σ. όχι με εφημερίδα, αλλά σε ειδική συσκευασία για περίπτερα, τακτική που είχε αρχίσει τότε να γίνεται δημοφιλής στη χώρα μας), κάθε ημέρα το αναζητούσα στο κεντρικό περίπτερο της περιοχής που έφερνε περιοδικά και εφημερίδες. Τελικά ήλθε (ήταν κρυμμένο πίσω από κάποια άλλα cd λαϊκού περιεχομένου) και αφού το άρπαξα, πρόλαβα να το πληρώσω(!) και πήρα το αυτοκίνητο για να το ακούσω, οδηγώντας έως τα Φαλάρσανα, χωρίς παιδιά, μόνος, ακούγοντας το άλμπουμ ξανά και ξανά. Πήγα κι ήλθα δύο φορές αλλά δεν μου άρεσε. Κανένα τραγούδι δεν μου κόλλησε, δεν βρήκα τίποτε ξεχωριστό, τίποτε καλύτερο ακόμα κι από το A Matter of Life and Death που επίσης δεν μου άρεσε. Ένιωθα ότι με το που τελείωνε κάποιο τραγούδι, το ξέχναγα, σαν να μην το είχα ακούσει! Στα γεμάτα 76 λεπτά του, δια της βίας το "El Dorado" το έβαλα και το ξανά άκουσα. Από την κυκλοφορία του X Factor (1995), σταδιακά έχουν μπει σε μια λογική μακρόσυρτων συνθέσεων που μάλλον κουράζουν αλλά αυτό δεν τους εμπόδισε να πάνε στο Νο1 του βρετανικού chart, στο Νο1 του γερμανικού και στο Νο4 του αμερικάνικου chart.
 |
| Αυτή είναι η έκδοση που κυκλοφόρησε στα περίπτε4ρα. Σήμερα στο Discogs στοπιχίζει 17€ |
Το συγκρότημα για να πετύχει τον ήχο που ήθελε, επέστρεψε στο Compass Point στις Μπαχάμες (τελευταίο άλμπουμ που είχε ηχογραφήσει εκεί ήταν το Somewhere in Time (1986) και με έκπληξή του είδε ότι παρ όλο που η τεχνολογία είχε προχωρήσει πάρα πολύ, πολλά μηχανήματα ήταν τα ίδια που είχαν χρησιμοποιήσει πριν από 33 χρόνια. Ήταν μια πολύ καλή ευκαιρία για το συγκρότημα και τον παραγωγό Kevin Shirley να δουλέψουν μαζί στο ίδιο χώρο όπως παλαιότερα και το Compass Point ήταν ένα studio παλιάς λογικής, που ταίριαζε στην περίπτωσή τους, προσπαθώντας να ισορροπήσουν μεταξύ παρελθόν και μέλλοντος, της πολυπλοκότητας και της αμεσότητας, αλλά παγιδεύτηκαν στην πολυπλοκότητα.
Η αλήθεια είναι ότι αν και είχαν μεσολαβήσει 4 χρόνια από την κυκλοφορία του A Matter of Life and Death όταν μπήκαν στο studio δεν είχαν έτοιμα τα τραγούδια, αλλά ίσως αυτό να ήταν καλύτερο. Το “Satellite 15… The Final Frontier” που ανοίγει το άλμπουμ, είναι αρκετά διαφορετικό από τα συνηθισμένα τραγούδια που ανοίγουν τα άλμπουμ τους. «Η αλήθεια είναι ότι ποτέ δεν μπορείς να αρέσεις σε όλους. Βάλε ένα τραγούδι σε 10 ανθρώπους και θα ακούσεις 10 διαφορετικές γνώμες» δήλωνε ο Harris. Οι στίχοι του τραγουδιού αφορούν που βρίσκεται στο διάστημα και βλέπει να έρχεται το τέλος του. Προσέξτε τους στίχους
Too close to the sun and surely will burn/
Like Icarus before me or so legend goes/
I'm taking my life, reliving the past/
που αναφέρεται στον αρχαίο ελληνικό μύθο του Ίκαρου, με τον οποίο οι Iron Maiden είχαν ασχοληθεί εκτενέστερα στο άλμπουμ Piece of Mind (1983) με το τραγούδι "Flight of Icarus". Οι λέξεις “Final Frontier” σχετίζονται και με τη διαχωριστική γραμμή μεταξύ ζωής και θανάτου.
Αν και ο συνολικός χρόνος ηχογράφησης των τραγουδιών ήταν μικρότερος από τις άλλες φορές, το συγκρότημα για ακόμα μια φορά παρουσιάζει μια σειρά μεγάλων χρονικά συνθέσεων, με μικρότερο το “The Alchemist”, διάρκειας 4:59,ενώ το “When the Wild Wind Blows” που κλείνει ο άλμπουμ είναι το μεγαλύτερο, 10:59 κι αν το θεωρώ το ομορφότερο τραγούδι του άλμπουμ, αυτή η μελωδία του χάνεται στα 11 λεπτά του! Η αλήθεια είναι ότι μεταξύ Alchemist και του 11λεπτου When the Wild Wind Blows" υπάρχει ένα χάος. Κανένα τραγούδι δεν στέκει όπως το θέλουν(θέλουμε) οι fans. Αισθάνομαι ότι το συγκρότημα είναι παγιδευμένο σε ένα ιστό και δεν μπορεί να απεμπλακεί. Ναι μεν έχει εξελίξειτις heavy μελωδίες του όπως έχει κάνει επανειλημμένως στο παρελθόν αλλά δεν μπορεί να τις αναπτύξει μέσα σε μια άνευ λόγου πολυπλοκότητα. Όλοι οι μεγάλοι περνούν μια περίοδο κάμψης, κι αυτό συμβαίνει εδώ και λίγα χρόνια με τους Iron Maiden. Διαβάζοντας τους στίχους των τραγουδιών, εύκολα καταλαβαίνουμε ότι η επιστημονική φαντασία είναι σε πρώτο πλάνο κι ας μην είναι concept ρο άλμπουμ. Ακόμα και η εμφάνιση του Eddie είναι προσαρμοσμένη σε αυτή τη λογική! Νομίζω ότι το "Mother of Mercy" είναι το πιο αδικημένο τραγούδι του άλμπουμ. Έχει όλα τα προσόντα (πολλά υποσχόμενη εισαγωγή, μελωδία, επική διάθεση) αλλά το τελικό αποτέλεσμα δεν το βοηθάει.
“Ακούγοντάς το, το βρίσκω πολύ ενδιαφέρον σαν άλμπουμ. Έχει πολλά στοιχεία που είναι διαφορετικά μεταξύ τους κι ας παρεξήγησαν οι fans ότι έχει μια κεντρική ιδέα. Αυτό συμβαίνει σε 2 μόνο τραγούδια κι αυτά δεν συνιστούν concept album” δήλωσε ο Bruce Dickinson.
Οι στίχοι του “El Dorado” μιλούν για την απληστία των ανθρώπων και γράφτηκε με αφορμή την οικονομική κρίση του 2007-2008. Ήταν το μοναδικό single του δίσκου με το εξώφυλλο να βασίζεται στα EDC Comics που ήταν πολύ δημοφιλή στην Αμερική τη δεκαετία του 50 και επιμελήθηκε ο Anthony Dry και χωρίς δεύτερη κουβέντα είναι το καλύτερο τραγούδι του δίσκου. Το τραγούδι έδωσε βραβείο Grammy στο συγκρότημα στην κατηγορία Best Metal Performance το 2011.Και οι τρεις κιθαρίστες του συγκροτήματος παίζουν από ένα σόλο, πράγμα όχι παράξενο στους Iron Maiden, αφού έχουν τρεις κιθαρίστες!
«Για εμάς το πιο σημαντικό πράγμα, ανεξάρτητα από το πόσο εμπλέκονται τα τραγούδια, είναι η μελωδία. Και νομίζω ότι το ξεχνούν πολλές metal μπάντες και περιορίζονται σε ένα σκληρό ήχο. Χωρίς τη μελωδία δεν φθάνεις στην κορυφή ,δεν μπαίνεις στις καρδιές των fans. Και όλοι οι σπουδαίοι καλλιτέχνες το είχαν. Ο Hendrix το είχε. Οι Zeppelin το είχαν, ακόμα και το Black Sabbath το είχαν. Αν προσέξτε τα τραγούδια τους, θα ακούσετε μερικές τρομερές μελωδίες" είχε πει ο Gers. Κι είχε δίκιο. Η συνθετική λογική του Harris, κατά κύριο λόγο, συνεχίζεται κι εδώ με τα prog στοιχεία να έχουν βασικό λόγο στις συνθέσεις κι ας λέει ο Gers (συμμετέχει συνθετικά μόνο σε 2 τραγούδια)για τη σημασία της μελωδίας
TRIVIA
- Το άλμπουμ εκτός από το Νο1 της Μ.Βρετανίας και της Γερμανίας, πήγε No.1 σε άλλες 26 χώρες, μεταξύ αυτών και στο ελληνικό! Στην Αμερική, την πρώτη εβδομάδα κυκλοφορίας του πούλησε 63.000 αντίτυπα.
- H λέξη El Dorado είναι ισπανική και σημαίνει χρυσός. Με αυτή τη λέξη οι Ισπανοί κατακτητές ανέφεραν μια φανταστική περιοχή στη Νότια Αμερική, όπου πίστευαν ότι υπήρχε χρυσός και ανεξάντλητα πλούτη. Αμέτρητες αποστολές έψαξαν να το βρουν και, αν και δε βρήκαν τίποτα, η μανία των Ισπανών κατακτητών για πλούτη έγινε η αιτία για ένα από τα χειρότερα μαζικά εγκλήματα κατά των ιθαγενών λαών της Αμερικής.
- Το video του “Final Frontier” για ευνόητους λόγους μειώθηκε στα 5:00 λεπτά.
- Η ελληνική έκδοση του"περίπτερου" βρίσκεται σήμερα στο discogs γύρω στα 17€η ακριβότερη τιμή του+μεταφορικά!
5 χρόνια μετά και διαισθανόμενοι την κάμψη την οποία περνούσαν, κυκλοφόρησαν το Book of Souls (2015),σίγουρα πολύ καλύτερο από τα 3 προηγούμενά τους.
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΡΙΧΑΡΔΟΣ
8/9/20
Δημοσίευση σχολίου