ELECTRIC SANDWICH: ΔΕΝ ΤΡΩΓΟΝΤΑΙ, ΑΚΟΥΓΟΝΤΑΙ

Μετά τα μέσα της δεκαετίας του ’60 θα ξεφυτρώσουν εκατοντάδες μπάντες από το ευρύτερο φάσμα της rock μουσικής. Κύριο χαρακτηριστικό αυτών των συγκροτημάτων είναι η προσπάθεια έκφρασης μέσω μουσικού πειραματισμού και ανάμειξης διαφορετικών ιδιωμάτων. Τα περισσότερα από τα groups αυτά έλαμψαν ως διάττοντες αστέρες και χάθηκαν στη λήθη του χρόνου. Μέχρι πριν από μερικά χρόνια εύρεση των albums τους ήταν πολύ δύσκολή και το κόστος αγοράς τους πραγματικά δυσβάστακτο. Η επανακυκλοφορία κάποιων albums και το διαδίκτυο έχουν καταστήσει την μουσική τους προσβάσιμη.
Στην κατηγορία των συγκροτημάτων αυτών ανήκουν και οι Electric Sandwich την ύπαρξη των οποίων αγνοούσα, έως ότου το παράξενο εξώφυλλο του ομώνυμου (και μοναδικού τους) album στα ράφια παλιού δισκοπωλείου της Αθήνας μου τράβηξε την προσοχή. Έκτοτε αγόρασα τον δίσκο και γνώρισα ένα πραγματικά ιδιαίτερο group.

Το 1969 στην Βόννη της τότε Δυτικής Γερμανίας ο τότε φοιτητής νομικής και μέλος των Chaotic Trust, Klaus Lormann (μπάσο), ο επίσης φοιτητής και μέλος των Slaves of Fire, Jorg Ohlert (κιθάρα), ο dντράμερ Wolf Fabian, αρχηγός της μπάντας και μέλος των Muli and the Misfits και ο  Jochen "Archie" Carthaus (τραγούδι,  μέλος των Flashbacks θα σχηματίσουν τους Electric Sandwich.
Σκοπός των 4 νέων μουσικών ήταν να περνούν καλά παίζοντας μουσική χωρίς να έχουν αρχικά συγκεκριμένο προσανατολισμό ή να έχουν σταθερό ρεπερτόριο. Από τα τζαμαρίσματα ξεκίνησαν να δημιουργούνται οι πρώτες σταθερές συνθέσεις, αφήνοντας ωστόσο ευρύ περιθώριο πειραματισμού και ενεργητικότητας στις ζωντανές τους εμφανίσεις! Αν και οι περισσότερες συνθέσεις του ομώνυμου album είναι των Jorg Ohlert  και  Jochen "Archie" Carthaus, είναι προσαρμοσμένες στο μουσικό στυλ, που πρέσβευαν και τα άλλα μέλη. Αυτό εξάλλου είχε υποστηρίξει και ο αρχηγός της μπάντας Wolf Fabian λέγοντας ότι η μουσική τους είναι «φτιαγμένη» για να την αποδίδει το group ως σύνολο. Ένα μέλος αν απουσιάζει η μπάντα δεν μπορεί να αποδώσει τις συνθέσεις.
Ήταν ο Gunther Korber, product manager της δισκογραφικής εταιρίας Brain, ο οποίος ανακάλυψε τους Electric Sandwich μετά την εμφάνιση των τελευταίων σε ένα μουσικό festival αναζήτησης ταλέντων, που πραγματοποιήθηκε στο Αννόβερο. Το αστείο είναι ότι αν και η μπάντα είχε δηλώσει εξαρχής συμμετοχή στον διαγωνισμό, δεν επιλέχθηκε για την τελική φάση. Τα μέλη του group πίεσαν τον διοργανωτή να τους δώσει μια ευκαιρία για να λάβουν τελικά την δεύτερη θέση στο διαγωνισμό! Το ίδιο απόγευμα το συγκρότημα υπέγραψε συμβόλαιο για δοκιμαστική ηχογράφηση με την Brain Rec!
Οι άνθρωποι της Metronome (θυγατρική της οποίας ήταν η Brain) ενθουσιάστηκαν με τον ήχο του συγκροτήματος και το 1972 θα υπογράψουν συμβόλαιο με την μπάντα για την κυκλοφορία του παρθενικού τους album. Οι ηχογραφήσεις θα γίνουν στα περίφημα Dieter Dirks Studioς, που ανήκαν στον παραγωγό των κλασικών albums των συμπατριωτών τους Scorpions, ο οποίος και θα αναλαμβάνει την παραγωγή του δίσκου. To album τους θα κυκλοφορήσει στις αρχές του 1973 και στα 7 κομμάτια, που περιέχει μπορεί να ανακαλύψει ο ακροατής ήχους από jazz, blues, rock και psychedelic rock.
 
Χαρακτηριστικό του πειραματικού ήχου του album είναι το διάρκειας 8 περίπου λεπτών instrumental  China, το οποίο κυκλοφόρησε και ως single (με b-side το On My Mind). Πιο κοντά στον blues rock ήχο είναι το πολύ καλό Arhie’s Blues, ενώ θα πρέπει να γίνει λόγος και για το πολύ ιδιαίτερο και αγαπημένο του γράφοντος I Want You, το οποίο εντυπωσιάζει με τις εναλλαγές ρυθμών και με το σαξόφωνο να κλέβει την παράσταση!
Blues επιρροές με ψυχεδελικά rock περάσματα με την κιθάρα και το σαξόφωνο για μια ακόμα φορά να πρωταγωνιστούν μπορεί κανείς να διακρίνει και στο Devil’s Dream’, ενώ στο επίσης πολύ καλό Nervous Creek’ μπορεί να δει κανείς την πιο σκληρή πλευρά του ήχου τους (θυμίζει πρώιμους Blue Cheer το συγκεκριμένο κομμάτι). Στο It’s No Use To Run έχουμε την πιο σκληρή εκδοχή του συγκροτήματος, ενώ στο Material Darkness που κλείνει το album έρχονται στο προσκήνιο οι jazz και funk επιρροές μέσα από το blues υπόβαθρο του Carthaus.
Το εντυπωσιακό στο album είναι ότι παρά την διαφορετικότητα της κάθε σύνθεσης το σύνολο είναι ομοιογενές! Ο Ohlert κιθαρίστας και βασικός συνθέτης του γκρουπ αναφερόμενος σε αυτή την ποικιλομορφία, που χαρακτηρίζει τις συνθέσεις του γκρουπ είχε δηλώσει ότι συνθέτουν ελεύθερα χωρίς να περιορίζονται από ένα μόνο μουσικό ιδίωμα στην προσπάθειά τους η μουσική τους να ακούγεται πιο ζωντανή. Στο πλαίσιο αυτό εξάλλου εντάσσεται και το γεγονός ότι τα μέλη του συγκροτήματος εκτός από τις πρόβες συναντιούνταν μία φορά την εβδομάδα για να συζητήσουν τις δημιουργικές τους ανησυχίες.
Η ίδια ελευθερία υπάρχει και στιχουργικά. Ο Wolf Fabian έχει δηλώσει ότι οι στίχοι τους ήθελαν να είναι απλοί και να γίνονται κατανοητοί και σε ακροατές, που δεν γνώριζαν καλά την αγγλική γλώσσα – ας μην ξεχνάμε ότι απευθύνονταν πρωτίστως στο γερμανικό κοινό. Εντελώς ιδιαίτερο είναι το εξώφυλλο του δίσκου, όπου εικονίζεται ένα ηλεκτρικό sandwich!!!
Για την προώθηση του album το συγκρότημα έδωσε συνεντεύξεις σε ραδιοφωνικούς σταθμούς της χώρας του, ενώ εμφανίστηκαν και στην γερμανική τηλεόραση. Παράλληλα προσέλαβαν και τον οργανίστα Ralf Kroczek, ο οποίος συμμετείχε στην περιοδεία για την προώθηση του δίσκου, όπου εμφανίστηκαν ως support στους Uriah Heep! Στα τέλη του 1973 το συγκρότημα άρχισε να δουλεύει για το δεύτεροάλμπουμ του, το οποίο δυστυχώς δεν ολοκληρώθηκε ποτέ. Ήταν η διαφωνία σχετικά με την μουσική κατεύθυνση, που επρόκειτο να ακολουθήσει το group, με τον βασικό συνθέτη Jorg Ohlert να στρέφεται προς την jazz, κόντρα στο rock παίξιμο του αρχηγού Wolf Fabian, αλλά και επιθυμία τους να ολοκληρώσουν τις σπουδές τους, που οδήγησε στην διάλυση του συγκροτήματος.
Μουσικά οι Electric Sandwich εντάσσονται στο κίνημα του Krautrock. Το μουσικό αυτό ρεύμα αναπτύχθηκε στα τέλη της δεκαετίας του ’60 στην Γερμανία με κυριότερο χαρακτηριστικό την προσπάθεια των εκφραστών του να ξεφύγουν από τον παραδοσιακό τρόπο σύνθεσης, δανειζόμενοι ιδέες από την jazz, το progressive rock αλλά και την σύγχρονη πειραματική κλασική μουσική. Κυριότεροι εκπρόσωποι αυτού του ρεύματος υπήρξαν οι Can, οι Amon Düül και οι Eloy.
 
ΤΙ ΚΑΝΟΥΝ ΣΗΜΕΡΑ
Ο ντράμερ Wolf Fabian εργάζεται ως δάσκαλος και είναι ιδιοκτήτης ενός studio στην Βόννη. Ο Carthaus είναι ιδιοκτήτης μιας φάρμας και ασχολείται με την εκτροφή αλόγων! Ο μπασίστας Klaus Lormann είναι κυβερνητικός υπάλληλος στην Κολονία, ενώ ο βασικός συνθέτης του συγκροτήματος Jorg Ohlert εργάζεται ως σύμβουλος και ζει κοντά στην λίμνη Constance. Ο Ralf Kroczek τέλος συνεχίζει να εργάζεται ως δάσκαλος μουσικής.

TRIVIA
  •  Ο οργανίστας Ralf Kroczek κλήθηκε να καλύψει το κενό, όταν σε μία τους ζωντανή εμφάνιση ο τραγουδιστής και σαξοφωνίστας Carthaus δεν μπόρεσε να παραστεί λόγω των στρατιωτικών του υποχρεώσεων!
  •  Η επανέκδοση του album περιέχει bonus την single έκδοση του China και το On My Mind (b-side του ιδίου single).
  •  Εμπορικά το album πήγε πολύ καλά (για τα δεδομένα) με το «πειραματικό» China να λαμβάνει εξαιρετικά σχόλια και την εταιρία τους (Brain Records) να διαφημίζει την επιτυχία τους.
  •   Πλήθος πληροφοριών για αυτό το άρθρο έχει αντληθεί από το κείμενο του Matthias Mineur, που συνοδεύει την επανέκδοση του album.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΤΣΟΥΓΚΡΑΝΗΣ

7/9/20

Share on Google Plus

About Αλέξανδρος Ριχάρδος

    Blogger Comment

Δημοσίευση σχολίου