Εάν ζούσε, φέτος θα συμπλήρωνε τα 71 του χρόνια και στη φαντασία των φανατικών οπαδών του θα κυκλοφορούσε ακόμα δίσκους με πάντα ιδιάζουσες συνεργασίες όπως συνήθιζε να κάνει στην πολυμορφική και ανεξάντλητη μουσική του διαδρομή μέχρι τον πρόωρο και άδικο θάνατο του τον Ιανουάριο του 1986. Μία από τις έντονες μορφές διατήρησης της ενέργειας και του ενδιαφέροντος για το έργο του είναι το πολύ πλούσιο υλικό που συνέχεια κατά περιόδους ανεβαίνει στο διαδίκτυο με ακυκλοφόρητο υλικό του από demos,πρόβες, συνεντεύξεις και προσωπικό αρχείο οπαδών του, και αυτόματα γίνετε αφορμή για μελέτη και νέα προσέγγιση, αλλά και σημαντικός λόγος για τη δημιουργία νέων ακόλουθων οι οποίοι είτε χρονολογικά δεν πρόλαβαν να τον ζήσουν, είτε δεν τον είχαν ανακαλύψει από σύμπτωση.
Ο Γιάννης Σίννης, επιχειρεί μια ανβάλυση των στίχων του Phil Lynott και κατά προέκταση των Thin Lizzy.
Η ένσταση των φανατικών ήταν και θα είναι πάντα ότι ο Lynott και οι Thin Lizzy είναι underrated band κάτι που με βρίσκει να διαφωνώ κάθετα. Είχαν και έχουν το airplay και την προβολή που τους αξίζει με τη διαφορά ότι δεν απευθύνονται συνειδητά κα κυριολεκτικά σε όλο το μουσικόφιλο κοινό για διάφορους λόγους που έχουν αναλύσει σημαντικοί μελετητές της ροκ μουσικής, ωστόσο έβαλαν τα θεμέλια ώστε να κατακτήσουν τεράστια επιτυχία μετέπειτα καλλιτέχνες που πάτησαν πανέξυπνα στις δομές και τις φόρμες των Lizzy αποδίδοντας μουσικές προτάσεις στο ευρύ κοινό με καλύτερη επεξεργασία και φίλτρο με κατανοητό και άμεσο αποτέλεσμα και μήνυμα. Δεν θα αναφερθώ στα ονόματα αυτά, το έχουν κάνει καταναλώνοντας άφθονο μελάνι και απολαμβάνοντας μεγάλης κατανόηση πολλοί άλλοι πριν από εμένα, η δική μου προσέγγιση στον λατρεμένο Lynott είναι η ανάλυση της ποιητικής του στο μέτρο που μου επιτρέπει η γνώση μου για το έργο του και ο μεγάλος σεβασμός μου προς το πρόσωπο του με αντικειμενική όμως στάση χρησιμοποιώντας γραπτά στοιχεία της κληρονομιάς του.
PHIL LYNOTT- Ο ΠΟΙΗΤΗΣ: ΠΩΣ ΣΥΣΤΗΝΕΤΕ ΣΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΤΟ 1971.
Στις 30 Απρίλη του 1971 οι Thin Lizzy πραγματοποιούν το ντεμπούτο τους με τον ομώνυμο δίσκο που φέρει τη σφραγίδα της δισκογραφικής εταιρείας Decca αλλά με πολύ μικρό διαθέσιμο χρηματικό ποσό για τις ανάγκες της παραγωγής του, έτσι το αποτέλεσμα είναι άγουρο και φτωχό σε ήχο, δίνει όμως τα πρώτα σημάδια ότι κάτι ξεχωριστό και ιδιαίτερο υπάρχει στη σύσταση της νέας αυτής μπάντας .
Οι επιρροές είναι ξεκάθαρες. Astral Weeks από τον μέντορα Van Morrison και Electric Laydyland από τον Θεό, σε συνδυασμό με ιρλανδικό folk και διαστημικές αναφορές λόγω της πρόσφατης επίσκεψης του Άνθρωπου στη Σελήνη, κάτι που παρατηρούμε τόσο στη μουσική όσο και στον κινηματογράφο εκείνης της περιόδου.
Ο Lynott ως φυσικός ηγέτης και αποκλειστικός στιχουργός της μπάντας, συστήνεται στο κοινό παρουσιάζοντας διάφορες πτυχές του πολύπλοκου χαρακτήρα του μέσω των αυτοβιογραφικών ποιημάτων του που ντύνει με την περίτεχνη κιθάρα του ο Εric Bell και γεμίζει με τα κρουστά του ο Brian Downey.
Στο πρώτο κι όλας τραγούδι της πρώτης πλευράς του δίσκου παρουσιάζεται ως ο φιλικός φύλακας, το καρακόλι, του περίφημου κάστρου Clontarf Castle του Δουβλίνου το οποίο είναι σημείο αναφοράς της ιστορίας της πόλης και της χώρας εν γένει. Δείχνει τα πρώτα δείγματα του ταλέντου του στην χρήση της γλώσσας πραγματοποιώντας ιδιαίτερες ομοιοκαταληξίες με την έντονη χρήση σουρεαλιστικών στοιχείων συνδυασμένα με ιστορικά γεγονότα και στοιχεία καθημερινότητας.
The friendly ranger paused
And scooping a ball of beans
Spreading them like stars
Falling like justice on different scenes
Ένας απλός αναγνώστης που δεν γνωρίζει τον Lynott μπορεί εύκολα να λάβει μια εικόνα για τον καλλιτέχνη από τους τίτλους και μόνο των τραγουδιών του δίσκου. Ο Lynott είναι ένας φύλακας των παλιών αγρών της Ιρλανδίας που έρχεται με φιλικές και ειλικρινείς διαθέσεις, χωρίς ωστόσο να τις χρησιμοποιεί ως δικαιολογία, κρατάει ένα ακτινοβόλο όπλο γεμάτο διάθεση να σκορπίσει το έργο του στο χρόνο, είναι ένα ορφανό που μεγαλώνει πολεμώντας τις συνθήκες που τον περιορίζουν, θυμάται ωστόσο ευτυχισμένες μέρες στο ξενοδοχείο της μητέρας του στο Manchester, επιστρέφει εκεί που ξεκίνησε χωρίς να έχει λείψει ποτέ γιατί ήδη είναι στην αρχή.
Επιπλέον κάνει στιχουργική αναφορά σε βασιλιάδες και βασίλισσες σε πρίγκιπες και πριγκίπισσες όπως αυτοί παρουσιάζονται όμως στον αθώο κόσμο των μύθων και όχι με την πολιτική τους υπόσταση, καθώς θα δούμε τις λέξεις king, queen σε αρκετά τραγούδια των Thin Lizzy στο μέλλον
Είναι η skinny Lizzy του πρώτου single της μπάντας το 1970 όταν η μπάντα είχε πλήκτρα και έπαιζε στο στυλ των βρεττανικών show bands. Λιτά και απέριττα χωρίς την ανασφάλεια της φτωχικής οικονομικής κατάστασης του συγκροτήματος καταθέτει σαν ανοιχτό βιβλίο το βιογραφικό του χωρίς να ξέρει ότι η αρχή αυτή θα έχει 14χρονη πλούσια πορεία στο χρόνο, κερδίζοντας δόξα χρήμα και αναγνώριση σε κάθε ήπειρο του πλανήτη τόσο από το mainstream κοινό όσο και από τους απαιτητικούς οπαδούς της ροκ δημιουργίας. Στο ίδιο ύφος με ελάχιστα μεγαλύτερο budget εμφανίζεται ένα χρόνο μετά στο Shades of a blue orphanage (1972) όπου ο Lynott θα κάνει αναφορά για πρώτη φορά στον Johnny ο οποίος είναι ένα από τα πολύ βασικά alter ego του, και θα αναφερθεί σε 6 τραγούδια των Llizzy μέχρι το τέλος της μπάντας.
Johnny was a joker and a very heavy smoker
And he never ever broke the law
Thin miss lizzy was a-kept very busy
And sometimes very dizzy , we knew what for..
Στο up tempo rock track με τον τίτλο Call the police αγαπημένο των φανατικών οπαδών αλλά ελάχιστα παιγμένο από την μπάντα, καθρεπτίζει μια από τις εναλλακτικές περσόνες του που θα γίνει πάλι σημείο αναφοράς σε πολύ δυνατά τραγούδια όπως τα Showdown, For those who love to live, The boys are back in town, Johnny και Johnny the Fox.
Είναι το ίδιο ακριβώς άτομο, o τυχοδιώκτης, που στο μέλλον θα αναφερθεί και με το καθόλου τυχαίο όνομα Valentino. Ο όμορφος και ανένταχτος νέος που θέλει να γνωρίσει όλα τα άφθονα ηδονικά μυρωδικά του κόσμου όπως ορίζει ο Καβάφης στην Ιθάκη του, που μάλλον την είχε διαβάσει και κατανοήσει, η Ιθάκη του Lynott ήταν το Δουβλίνο και με τον στιχουργικό τίτλο Johnny περιγράφονται μέσα από τραγούδια οι περιπέτειες του μέχρι να φτάσει εκεί.
Οι λέξεις saga, nomad,vagabond, moving και adventures θα διαβαστούν ξανά και ξανά στο έργο του υποδηλώνοντας την διαπίστωση ότι πρόκειται για μια ποιητική γέφυρα με την ομηρική οδύσσεια με μεγάλη ομοιότητα μάλιστα με το αρχαιοελληνικό έπος και να μου πείτε ποιος άλλωστε μεγάλος ποιητής δεν επηρεάστηκε από αυτήν.
On lonely nights you can hear the distant call
And good hearts hear the rhythm
And now I know pride before a fall
On the road to freedom
Άλλη πολύ αγαπημένη λέξη του Lynott η ελευθερία, freedom, που θα δούμε σε πολλά τραγούδια στην πορεία του συγκροτήματος, ελευθερία ως λύτρωση από τα πάθη του, ελευθερία ως πολιτική κατάσταση. Ελευθερία στον έρωτα και στις αρχέγονες ανθρώπινες ανάγκες για σαρκική απόλαυση , ελευθερία από κάθε εμπόδιο προς την προσωπική του ολοκλήρωση και αυτό το μήνυμα έντονα δοσμένο και επαναλαμβανόμενο ώστε να είναι σίγουρος πως θα το εννοήσει ο ακροατής. Οι περίτεχνες ομοιοκαταληξίες του γίνονται πιο πολύπλοκες δημιουργώντας πολύ δύσκολες συνθήκες σε έναν επίδοξο τραγουδιστή να μιμηθεί το λόγο του.
Buffalo gal
Due to these circumstances
There’s no more dances
Buffalo gal
All your chances of further romances
Στο αγαπημένο Brought Down, το οποίο θα μπορούσαν να είχαν γράψει οι Pearl Jam, καταγράφεται ο στίχος:
Hey baby, maybe cause my baby had a baby by me
Που τον τοποθετεί αυτούσιο στο έπος Still in Love with You στην εκτέλεση του Live and Dangerous ακριβώς μετά το σπαρακτικό solo του Robertson
Ένας φόρος τιμής στην μεγάλη του αγάπη, την Gale Roisin Barber.
‘My roisin dubh is my one and only true love’ θα ομολογήσει αργότερα το 1979 στο Black Rose δίσκο στο ομώνυμο αυτοβιογραφικό έπος και θα κλείσει την ακολουθία των τραγουδιών που έγραψε για την νεαρή Ιρλανδέζα, ξεκινώντας απ το look what the wind blew in που την περιγράφει πρώτη φορά
Many lovely ladies
I have felt touched
And I was not afraid
I took them out dancing
Out romancing
And I was not afraid
Then somewhere from the north
This Gale I knew just flew in
And I am afraid.
Σε έναν παράλληλο κόσμο ο ποιητής καλεί τη μούσα του να του δώσει έμπνευση και εδώ ο Lynott την παρομοιάζει επιπλέον με το φόβο για το άγνωστο που προκαλεί ο έρωτας τον οποίο θα υμνήσει όσο λίγοι στοχαστές της ροκ μουσικής σε όλο το φάσμα του.
Πολύ μεγάλο κεφάλαιο στην συγγραφική δομή του Lynott είναι η οικογένειά του και ο φόρος τιμής για κάθε μέλος της που ξεκινάει με το Sarah που είναι αφιερωμένο στην γιαγιά που τον μεγάλωσε και γίνετε τραγούδι στο Shades of a Blue Ophanage, και συνεχίζει με το Philomena -τη μητέρα του- στο Nightlife , τις κόρες του Sarah και Cathleen που γίνονται κ αυτές τραγούδια αργότερα, όπως και ο πατέρας του στο συγκλονιστικό Parisiainne Walkways –
I remember Parris nineteen forty nine –
Schoolboy eyes
Would stare in innocent fun
Never told no lies
He loved Sarah
 |
| Οι Thin Lizzy το 1970 |
Η ποιητική ελευθερία του Ιρλανδού ειδικά στα 3 πρώτα άλμπουμ έχει την υποβοήθηση της δομής των τραγουδιών που δεν περιορίζεται στο κλασσικό μέτρο των 4/4 όπως συνηθίζεται στην ποπ μουσική αλλά πιο πολύπλοκα μουσικά μοτίβα που του αφήνουν ελεύθερο πεδίο – χρόνο- αφήγησης με λιγότερες ρίμες και περισσότερη περιγραφή τόπων εικόνων και συναισθηματικών καταστάσεων.
Βιογραφική αναφορά στον τόπο που μεγάλωσε συναντάμε στο συγκλονιστικό Dublin που περιλαμβάνεται στο ep New Day
And at sea with flowing hair
I ‘d think of Dublin
Of Grafton street and derby square
And those for whom I really care
And you
In Dublin
Το 1973 η πολυπόθητη επιτυχία και αναγνώριση έρχεται με τη διασκευή στο παραδοσιακό ιρλανδικό τραγούδι Whiskey in the Jar.
Από τη μια είναι αντιφατικό να αναγνωρίζουν το καλλιτεχνικό σου ταλέντο χάρη στην επιτυχημένη εκτέλεση ενός τραγουδιού που έχει γράψει άλλος, από την άλλη θα εξασφαλίσει στον Lynott την απαραίτητη οικονομική βιωσιμότητα ώστε να συνεχίζει να παράγει δίσκους γιατί οι 2 πρώτοι δίσκοι δεν είχαν καθόλου εμπορική επιτυχία και αυτό ήταν ένα γενονός επίφοβο για το μέλλον της μπάντας.
Έτσι λοιπόν στις 21 Σεπτεμβρίου του 1973 θα κυκλοφορήσει το Vagabonds of the Western World για το οποίο η Decca θα διαθέσει περισσότερα χρήματα για την παραγωγή του, με το αποτέλεσμα να ακούγεται ξεκάθαρα στα τραγούδια που έχουν πλουσιότερο ήχο και καλύτερη μίξη και επιπλέον για πρώτη φορά το εξώφυλλο θα επιμεληθεί ο πολύ καλός φίλος του Lynott, Ιρλανδός ζωγράφος Jim Fitzpatrick.
Εδώ οι πνευματικές αναζητήσεις του νεαρού Ιρλανδού ωριμάζουν και κατασταλάζουν στην στιχουργική του ταυτότητα που θα είναι αναγνωρίσιμη στα χρόνια που θα ακολουθήσουν πάντα όμως με την ευλαβική επιρροή από τα θετικά στοιχεία της εξέλιξης που συμβαίνει γύρω του.
Ο Lynott χρησιμοποιεί πιο εύηχες λέξεις –άρα και πιο αρεστές και κατανοητές χωρίς ωστόσο να υστερεί σε ποιότητα- γεγονός που του εξασφαλίζει την πρώτη του αστική αναγνώριση ως ποιητής με την παράλληλη κυκλοφορία του πρώτου του βιβλίου.
I could tell you the story of a vagabond
A playboy of the western world
Πόσο πιο κομψός και ταπεινός τρόπος για να περιαυτολογήσεις και ο Ιρλανδός ήξερε να το διαχειρίζεται με τον πιο δυνατό τρόπο στην ιστορία της ροκ στιχουργικής.
Ορίζει τον εαυτό του σαν περιπατητή και εραστή, όχι όμως της Ιρλανδικής επαρχίας αυτή τη φορά, αλλά οι βλέψεις του είναι προς τον Δυτικό κόσμο, στις ΗΠΑ που τόσο θαυμάζει και τόσο πολύ επιθυμεί να κατακτήσει, και δεν θα αργήσει να συμβεί.
Η οικολογική του συνείδηση θα εκφραστεί με το τραγούδι Mama nature said πολλά χρόνια πριν τους Midnight Oil και σχεδόν παράλληλα με την Περσεφόνη του Νίκου Γκάτσου.
Cruel will be the vengeance
So savage is the deed that’s done
And I ve got no solutions
To your own pollutions
Στο ψυχεδελικό the Hero and the Madman κάνει επίδειξη της καλλιτεχνίες του με συνεχόμενες ομοιοκαταληξίες οι οποίες όμως έχουν λογική σειρά και νόημα
If I recall you’re the actor
Who followed the stars
Searching for the lost city of Mars
Hoping time would heal the scars
Knowing fate held no bars
Are you the one that I think you are?
Πλατωνική ερώτηση που σου δημιουργεί την ανάγκη να θες να παρατηρήσεις ξανά και ξανά τον στίχο, το μήνυμα, τον ποιητή
Είσαι αυτός που νομίζω ότι είσαι?
Και απαντάει στα βιογραφικά the Rocker και Creep up on you.
‘Ναι είμαι αυτός που νομίζεις , ο χειρότερος μπελάς σου εάν ψάχνεις για φασαρίες και αυτός που θα περάσει από επάνω σου’
ενώ παράλληλα ξεδιπλώνει τις πιο ευαίσθητες πτυχές του με τα σπαραχτικά: little girl in bloom, slow blues και φυσικά το A song for while I ‘m Away
You are my life, my everything
You re all I have
You are my hopes my dreams
My world come true
You re all I have
Από τον τίτλο του και μόνο φανερώνει πόσο ταλέντο μπορεί να υπάρχει σε έναν 24 χρονών νέο που στην κυριολεξία οργώνει τη ζωή σαν να ξέρει ότι δεν θα την απολαύσει όσο θα ήθελε..
Ένα τραγούδι για όσο θα είμαι μακριά, προφητικό και μεμψίμοιρο από τις περιπτώσεις που ο στίχος είναι πιο δυνατός από τη μουσική και έτσι το τραγούδι καταδικάζεται συνειδητά στο να το απολαμβάνουν οι πολύ φανατικοί οπαδοί των Lizzy.
Κάποια στιγμή πριν χρόνια το άκουσα νύχτα περασμένα μεσάνυχτα στον Εν Λευκώ 87,7 και έστειλα συγχαρητήρια με μήνυμα στον σταθμό!
ΟΙ 3 ΠΕΡΙΟΔΟΙ ΤΗΣ ΠΟΙΗΤΙΚΗΣ ΤΕΧΝΗΣ ΤΟΥ PHIL LYNOTT
Η πρώτη περίοδος είναι από το 1970 ως το 1973 η οποία χαρακτηρίζεται από Ιρλανδικές επιρροές και ρομαντικές περιγραφές της καθημερινότητας του στην προσπάθεια του να αποκτήσει ταυτότητα.
Η δεύτερη περίοδος από το 1974 ως το και το 1977 είναι η περίοδος των Αμερικάνικων επιρροών με την ταυτόχρονη επιτυχία της καθιέρωσης που του αναγνωρίζεται πλέον ο δικός του τρόπος γραφής.
Η Τρίτη περίοδος από το 1978 ως το 1983 είναι δημιουργική γραφή του πολίτη του κόσμου, η φάση μετά την καθιέρωση οπότε γράφει απευθυνόμενος αστικά σε όλες τις κουλτούρες, μια πρώτη μορφή της παγκοσμιοποίησης στην τέχνη, κάτι που θα τον χαρακτηρίσει μέχρι τον θάνατό του.
Και οι τρεις χρονικές αυτές περίοδοι έχουν κοινό παρονομαστή τις αναφορές στον ρομαντισμό , στην θρησκεία ως αναζήτηση και αμφισβήτηση, στις καταχρήσεις, στα ταξίδια και στην Ιστορία.
Η εισαγωγή στην δεύτερη περίοδο της ποιητικής του τέχνης πραγματοποιείται με το κοσμικό Nightlife δίσκο, με την έννοια ότι πλέον απευθύνεται σε περισσότερο κοινό και το γνωρίζει κατά τη διάρκεια της συγγραφής των στίχων , έτσι περιορίζει σε έκταση το λόγο του χωρίς να στερείτε λεκτικό πλούτο, χωρίς να επαναλαμβάνεται και πάντα με τον στόμφο του πρωτοπόρου.
Think I ‘ll just fall to pieces
If I don’t find something else to do
This sadness never ceases
I ‘ m still in love with you
Εδώ ακούγεται για πρώτη φορά ο ύμνος της ερωτικής ανιδιοτέλειας, ο ολοκληρωτικός αφορισμός του εγωισμού και η πιο σπαραχτική κραυγή της ερωτικής κυνικής ομολογίας
Η ελεγειακή ερμηνεία στο Live and Dangerous θα χαρίσει στο ροκ κοινό ένα τραγούδι που κανένας ερωτευμένος δεν θα τολμήσει να ακούσει μόνος του.
Αιρετικός και φλερτάροντας με τον κίνδυνο γράφει στο It’s only Money
You don’t believe in war
You don’t believe in jesus
Got a sister in New York
She knows how she pleases
Μη ξεχνάμε ότι είναι μόλις 1974 και ο κόσμος περιβάλλεται από ολοκληρωτικά καθεστώτα, πουριτάνισμό, ΛΟΓΟΚΡΙΣΙΑ δεν είναι η εποχή της country αθωότητας έτσι μπορούμε να πούμε ότι βλέπουμε τα πρώτα γραπτά που μαζί με τους άλλους μεγάλους λογοτέχνες της ροκ μουσικής θα αλλάξουν την αισθητική και την απόδοση των ειπωμένων πολεμώντας με τον συντηρητισμό για πολλά χρόνια ακόμα βέβαια.
Ξανασυστήνεται στο μεγαλύτερο κοινό σαν Johnny Cool πλέον, και άνετος κι ωραίος γιατί έχει ήδη καταφέρει την πολυπόθητη πρώτη επιτυχία, έτσι ο Johnny Smoker εξελίσσεται σε Johnny Cool
Johnny Cool was the king
The leader of the boot boys
He’d never cause no trouble
In a rumble make some noise
Είναι βασιλιάς αλλά στον δικό του θρόνο, όπως θα γράψει 7 χρόνια αργότερα στο Renegade.
Και βασιλιάς με μια υπέροχη μητέρα την οποία θα υμνήσει στο αφοπλιστικό Philomena
If you see my mother
Please give her all my love
For she has a heart of gold there
As good as God above
Έχοντας κάνει την αρχή οι Beatles με τη λέξη Mother (στο She Knows υπάρχει αυτούσια η έκφραση Mother Mary) και την αναφορά στον ρόλο που παίζει η μορφή αυτή στην ανθρώπινη υπόσταση, ο Lynott το ενισχύει με τη χρήση του θείου στοιχείου και την αναγωγή στον Δημιουργό που ο ίδιος πιστεύει και τον κατονομάζει στα ποιήματα του με κάθε ευκαιρία.
Η υπερβολή ως συστατικό του στίχου του – στοιχείο που συναντάμε σε όλους τους μεγάλους ποιητές – έρχεται κυρίως στο τέλος του δίσκου
Dear Heart
I wish that you could see that
Dear Heart you mean the world to me
H επιτυχία του 1973 με το Whiskey in the Jar έχει ήδη δύσει και η μπάντα το 1975 αναζητά το επόμενο βήμα ώστε να μην κινδυνέψει να χαρακτηριστεί ως μπάντα της μίας επιτυχίας.
Η συνθήκη αυτή σε κανονικές συνθήκες φέρνει πίεση και δημιουργική ασάφεια στον καλλιτέχνη και πως άλλωστε αφού τα χρήματα από την δισκογραφική είναι απαραίτητα για την παραγωγή των δίσκων τις περιοδείες και την ίδια την αυτοσυντήρηση.
Ο Lynott επιχειρεί να μπει στα charts πάλι με μια διασκευή ενός αγαπημένου του καλλιτέχνη του Bob Seger, το αγαπημένο Rosalie αλλά δεν τα καταφέρνει. Έχει όμως μπει στο δρόμο των αμερικάνικων country επιρροών που θα τον οδηγήσει στην μεγάλη επιτυχία που θα έρθει ένα χρόνο αργότερα με το The Boys are back in Town. Το ταξίδι του είναι επίπονο, γεμάτο προσδοκίες που δεν πραγματοποιούνται και η αμφισβήτηση είναι σε κάθε πύλη που προσπερνάει
Wild one won’t you please come home
You’ve been away too long, will you
We need you home, we need you near
Come back wild one will you
Oh sure you ‘re a wild one
Over and over and over and over
Εδώ ο μεγάλος ποιητής Philip Lynott χρησιμοποιεί την αποστροφή που είναι κύριο χαρακτηριστικό όλων των μεγάλων λυρικών του λόγου.
Διακόπτει και κατευθύνει την ομιλία σε ένα φανταστικό πρόσωπο εισάγοντας το επιφώνημα ‘Ω’ (- Oh- ), ομηρικό στοιχείο που διακρίνουμε και στους Shakespeare και Dante
Στοιχείο που θα δώσει ταυτότητα σε αρκετά ποιήματα του και θα χρησιμοποιηθεί κυρίως στα ρεφραίν του που θα γίνουν οπαδικά –γηπεδικά – συνθήματα και αυτό είναι η επιτομή της στιχουργικής του μαεστρίας.
Με την ίδια τεχνική θα γράψει ένα απολογητικό τραγούδι για τον αδερφικό του φίλο George Best τον μύθο του Αγγλικού ποδοσφαίρου που εκείνη τη χρονιά φεύγει από την αγαπημένη όλων Manchester United μετά από 11 χρόνια πολύ μεγάλων επιτυχιών ουσιαστικά επιλέγοντας την μποέμ ζωή από τις αυστηρές συνθήκες του πρωταθλητισμού.
Ο Jack και ο John δηλαδή ο George Best σε 2 εκδοχές επιλέγουν να εγκαταλείψουν την πόλη
‘ I ve got to get out of here ‘ η απολογία και η επιλογή του να ζήσω όπως θέλω
You ve got to give a little love to those who love to live, η προτροπή να κατανοήσει το κοινό την επιλογή του αυτή, τόσο απλά σαν σημείωμα χρονογράφου.
Ο Lynott συμφιλιώνεται με το αιώνιο ερώτημα του θανάτου στο σπαραχτικό Spirit Slips Away.
And When the music that makes you blue
Unfold its secrets , the mysteries are told to you
May the angels sing rejoice to you
The fateful day when your spirit slips away
Η ιδέα του θανάτου επεξεργασμένη από έναν άνθρωπο που ζει τη κάθε μέρα του σα να είναι η τελευταια έρχεται σαν εικόνα αγγέλων να ψέλνουν για τη σωτηρία της ψυχής την ώρα που το πνεύμα αποχωρίζεται το σώμα , αγαπημένο θέμα της παγκόσμιας λογοτεχνίας και ένα από τα μεγαλύτερα φιλοσοφικά στοχασμούς των καιρών.
 |
| Thin Lizzy 1983 |
Εάν απομονώσουμε την εξαιρετική doom μουσική το spirit slips away στέκει από μόνο του δυνατό και ωμό ποίημα που σε βάζει σε σκοτεινές σκέψεις και το σκοτάδι το συναντάμε σε πολλές περιπτώσεις στον Lynott αφού η λέξη dark είναι ειπωμένη και τραγουδισμένη αποδίδοντας στον ακροατή την ουσιαστική έννοια της σημασίας του σκοταδιού. Δεν είναι τυχαίο που ο Lynott είχε φανατικούς οπαδούς και από new wave και new romantics πεδία, αυτοί που έψαχναν για σκοτάδι το εντόπισαν στον λόγο του, και εάν ήθελε θα μπορούσε να διακριθεί και σε αυτό το είδος της μουσικής. Επιβεβαίωση της αναφοράς μου είναι η λατρεία του Robert Smith για το πρόσωπό του που εκδηλώθηκε και με την διασκευή του Don’t believe a word από τους Cure πολλά χρόνια αργότερα.
Τόοο σκοτεινό είναι και το αγαπημένο Freedom Song στο οποίο μας ξεγελάει η χαρούμενη μουσική, ωστόσο οι στίχοι είναι η περιγραφή της εκτέλεσης δια απαγχονισμού ενός αγωνιστή της ελευθερίας.
Η μουσική των Lizzy αποκτά ταυτότητα με τις αρμονίες που δημιουργούν οι δίδυμες κιθάρες των Gorham και Robertson, τα τραγούδια αποκτούν εμπορική δομή, κατάλληλη για το ραδιόφωνο και οι συνθήκες πληρούν τις προϋποθέσεις να κάνει η μπάντα το μεγάλο άνοιγμα μακριά από την Ιρλανδία και τα Βρετανικά νησιά.
Η μαεστρία της ομοιοκαταληξίας πλέον στα καλύτερα της
Spring she comes and spring she teases
Bring summer winds and summer breezes
Blow through your hair till autumn leaves us
When autumn leaves us oh how winter freezes
Και η ισχυρή αντίθεση στο ίδιο τραγούδι για να τραβήξει την προσοχή και να περάσει το σύνθημα που ο ποιητής θέλει
Some say we are equal/ some a million miles apart
Μετά από 6 χρόνια περιπλάνησης στην Ιρλανδία στην Αγγλία και αποτυχημένες περιοδείες στη Γερμανία, μετά από δίσκους περιορισμένου χρονικού ορίου για την παραγωγή τους, σκληρής συμβίωσης σε κοινόβια και ταξιδιών με ένα χαλασμένο βαν , μετά από αμέτρητες ώρες πρόβας και δημιουργίας σε υγρά και κρύα γκαράζ με το καθεστώς της αμφισβήτησης και της ταμπέλας του one hit wonder να αιωρείται πάνω από την μαρκίζα της μπάντας έρχεται η παγκόσμια αναγνώριση με το hit single του 1976 The Boys Are Back in Town.
Ένας γλωσσοδέτης για πολύ δυνατούς λύτες που γίνεται σύνθημα για κάθε παρέα αγοριών που σέβεται το κάθε μέλος της, μια ιστορία επιστροφής στις ρίζες ένα ανθρώπινο μήνυμα που βρίσκει αποδοχή κυρίως στην Αμερικάνικη αγορά η οποία το 1976 μετά τον πολυετή πόλεμο στο Βιετνάμ πραγματικά αποδέχεται κάθε τραγούδι που μιλάει για επιστροφή.
Είτε οι στρατιώτες γυρίζουν στην πόλη
Είτε οι οπαδοί γυρίζουν μετά το εκτός έδρας ματς
Είτε η παρέα γυρίζει μετά το road trip
Είτε οι ναυτικοί γυρίζουν μετά το ταξίδι
Ο Lynott αγγίζει ένα πανανθρώπινο θέμα που χαρακτηρίζεται από διαχρονικότητα και το αποδίδει με μια πυκνογραμμένη ιστορία η οποία τελειώνει κάθε φορά με το εύηχο και φωναχτό ρεφραίν του ενός και μόνο στίχου, the boys are back in town, ο τρόπος που το ερμηνεύει καταφέρνοντας να χωρέσει 2 σειρές στίχων εκεί που μετρικά υπάρχει χώρος για μία, με την τελική εκτόξευση του ρεφραίν να θυμίζει σφεντόνα που ρίχνει στο στόχο της με απίστευτη δύναμη κάθε φορά.
Η καθαρές αμερικάνικες country αναφορές είναι απαραίτητες για να γοητεύσει το αμερικάνικο κοινό, περιγράφει ουσιαστικά ένα απόγευμα Παρασκευής σε ένα αμερικάνικο bar και αναφέρει και τον Johnny που αυτή τη φορά δέχεται την επίθεση από μια κοπέλα που την φλερτάρει στην έδρα του και αυτή τον απορρίπτει, το jukebox παίζει το αγαπημένο του τραγούδι, η νύχτα είναι ζεστή όπως το υπέροχο πάντα καλοκαίρι, τα πότο και η διάθεση είναι άφθονα όπως κάθε επιθυμία για ηδονή, η παρέα επιστρέφει
Ο Lynott χρησιμοποιεί αφροαμερικάνικη διάλεκτο στο Fight or Fall με την επανάληψη της λέξης brother
Brothers if you hear
Raise your flags and make it clear
There is more to fear
If we wait for another year
Η χρήση της προστακτικής δείχνει ξεκάθαρα πως πλέον νιώθει πιο δυνατός από ποτέ και έχει τη γνώση την εμπειρία και την ενέργεια να παροτρύνει το κοινό του.
Παράλληλα ποτέ δεν ξεχνάει και τις καταγωγές του για τις οποίες είναι πολύ υπερήφανος
Από τη μία λοιπόν black power και από την άλλη Ιρλανδία με το επικό Emerald
Σε 4 στροφές κατορθώνει να περιγράψει με πολύ δυνατές εικόνες μια μάχη και με τη γραφή του θα επηρεάσει στο μέλλον κάθε μπάντα που θα επιχειρήσει το ίδιο μοτίβο
To the town where there was plenty
They brought plunder, swords and flame
When they left the town was empty
Children would never play again
Η τοποθέτηση ενός τόσο ευαίσθητου υποκείμενου που στην περίπτωση μας είναι τα παιδιά, σε ένα τόσο σκληρό γεγονός που είναι ο πόλεμος, είναι ένας τρόπος να αποδώσεις ένταση και συγκίνηση και ταυτόχρονα κυριολεκτικά να γράφεις ιστορία.
Οι αμερικάνικες αναφορές συνεχίζονται στο Romeo and the lonely girl – το Romeo λέγεται πως είναι αναγραμματισμός του Moore και ουσιαστικά σε αυτό το τραγούδι περιγράφει την ιστορία της περίφημης ουλής στο πρόσωπο του Gary Moore- όσο και στο Cowboy Song. Ο Lynott λοιπόν στο Jailbreak είναι με την πλευρά των Cowboys και τους κερδίζει. Στη συνέχεια θα πάρει το μέρος των Ινδιάνων και ατυχώς θα συντονιστεί με τη μοίρα τους.
Το 1976 είναι μια πολύ δημιουργική χρονιά για τον Lynott παρά την ταλαιπωρία από την ηπατίτιδα Β που θα τον εξαντλήσει, αποτέλεσμα των παγκόσμιων περιοδειών, της κακής διατροφής και των καταχρήσεων, πριν το τέλος του χρόνου θα κυκλοφορήσουν το επιβλητικό Johnny the Fox που ποιητικά αποτελεί συνέχεια των κλασσικών αμερικάνικων επιρροών στη γραφή του.
Εικόνες από μοναχικούς τύπους που πίνουν αλκοόλ σε σκοτεινά μπαρ σε κάποια πόλη της δύσης , νοσταλγία, ταξίδι, παραλληλίζει τα σύνορα με τα ανθρώπινα όρια και προσφέρει λυρισμό σε μια δύσκολη ανθρώπινη πλευρά αυτή της κατάχρησης. Η επίπονη ασθένεια που περνάει τον ωθεί στιχουργικά να αποδώσει κι άλλες πτυχές του εσωτερικού του κόσμου πάλι με την περσόνα του Johnny που για άλλη μια φορά θα λειτουργήσει σαν alter ego χωρίς όμως να επαναλαμβάνεται. Είναι ο brother, ο δυνατός της παρέας του ρομαντικού υπόκοσμου, είναι ο αρχηγός των αδικημένων του αστικού περιβάλλοντος της μεγαλούπολης, χειρίζεται αργκό αμερικάνικη διάλεκτο με μεγάλη ευκολία και η προφορά του είναι σα να ζούσε χρόνια στον αμερικάνικο νότο στις φυτείες, στις ρίζες των blues και της country.
Επιπλέον συναντάμε – όπως σχεδόν σε κάθε δίσκο π.χ warriors στο jailbreak- την περιγραφή της εσωτερικής του μάχης με τους δαίμονες των σκληρών ναρκωτικών που δυστυχώς έχουν μπεί για τα καλά στην καθημερινότητα του ποιητή.
Πάλι με την μέθοδο της αποστροφής περιγράφει τον απελπισία του Johnny που έχει να αντιμετωπίσει το δίλημμα της επιλογής να σώσει την καρδιά του ή το μυαλό του
Απόλαυση ή επιβίωση
Τι αξίζει περισσότερο ,να ζήσεις όπως εσύ επιθυμείς πολλές φορές εις βάρος κάποιων ατόμων του περιβάλλοντός σου , ή να ζεις κάτω από τους αυστηρούς κανόνες που επιβάλλει η κοινωνικοποίηση βιώνοντας μια απλή και συνετή ζωή?
Its all right to lose your heart
But never lose your head
Ακούγεται σαν απάντηση και παρότρυνση στο παραπάνω ερώτημα.
Η επιθυμία για μεγάλη επιτυχία και αναγνώριση περιγράφεται και στο αυτοβιογραφικό Rocky.
Cocky Rocky the rock n roll star
He’s got the talent to take him far
Started out playing hotels bars
Cocky Rocky the rock n roll star
Απευθύνεται στον κόσμο γράφοντας ουσιαστικά πάλι για τον εαυτό του , «γειά σας, εγω είμαι αυτός που ξεκίνησα να παίζω μουσική σε λόμπυ ξενοδοχείων και τώρα κατάκτησα τα charts είμαι rock n roll star και το απολαμβάνω.»
Μπορεί να έχει μειώσει τον αριθμό των λέξεων σε κάθε σειρά στίχων, ωστόσο γράφει με δωρικό τρόπο τον ύμνο του ερωτικού κυνισμού και της αφοπλιστικής ειλικρίνιας στο πασίγνωστο
Don’t believe a word
Μη πιστέψεις λέξη
Μη με πιστέψεις εάν σου μιλήσω
Ούτε μια λέξη είναι αληθινή
Μη με πιστέψεις εάν σου μιλήσω
Ειδικά εάν σου πω
Πως είμαι ερωτευμένος μαζί σου
Μη με πιστέψεις εάν σου πω
Πως έγραψα αυτό το τραγούδι για σένα
Μάλλον υπάρχουν εκεί έξω
Κάποια άλλα αφελή κορίτσια
Που τραγουδώ γι αυτά
Μη πιστέψεις λέξη
Οι λέξεις είναι μόνο ειπωμένες
Και η καρδιά σου είναι σαν μια
Υπόσχεση Φτιαγμένη για να σπάσει..
Μη πιστέψεις λέξη
Οι λέξεις μπορεί να λένε ψέματα
Και τα ψέματα δεν είναι ανεκτά
Όταν υπάρχουν δάκρυα στα μάτια σου..
Μη με πιστέψεις εάν σου μιλήσω
Ούτε μια λέξη είναι αληθινή
Μη με πιστέψεις εάν σου μιλήσω
Ειδικά εάν σου πω Πως ακόμα Σε Αγαπώ
Philip Lynott 1976
Σε όλο το φάσμα της ποιητικής του Lynott σημαντικό τμήμα κατέχει η λατρεία του στην Ιστορία και η λογοτεχνική του ικανότητα να την μεταφέρει λυρικά μέσα από δυνατές περιγραφές εικόνων και εναλλαγές στα πρόσωπα που διηγούνται.
Η αναγνώριση του σαν τον σημαντικότερο ροκ Ιρλανδό μουσικό από τους πατριώτες του , μπορεί να έρθει και μόνο από τις συχνές αναφορές που κάνει για την περίφημη Ιρλανδική μετανάστευση και για τον Ιρλανδικό λοιμό, φανατικός Ιρλανδός ο ίδιος ιστορεί σε όλο τον κόσμο πτυχές της ιστορίας της Ιρλανδίας που μπορεί να μην είναι γνωστές και έτσι ουσιαστικά την διαφημίζει.
In the year of the famine
When starvation and black death raged across the land
There where many driven by their hunger
To set sail for the America..
Και το epic rock Massacre έρχεται σε στιχουργικό μοτίβο ως συνέχεια του Emerald, 2 έπη σε ένα χρόνο, αναπόσπαστα τραγούδια από τα Live set lists της μπάντας μέχρι το τέλος και διασκευασμένα από τις εμπορικότερες μπάντες του κόσμου μετά. Η χρήση των αριθμών στον στίχο είναι φαινόμενο που συναντάμε στην δημοτική ελληνική ποίηση και παράδοση – σαράντα παλληκάρια – σαρανταδύο μάστορες κλπ- o Lynott χρησιμοποιώντας αριθμούς προσδίδει ακρίβεια και φιλοσοφική χροιά στους στίχους του με τη βαρύτητα που προσθέτουν αυτοί στα γεγονότα
Six hundred uknown heroes
Lay dead in the sand
To 1977 ολοκληρώνεται η δεύτερη περίοδος της ποιητικής του Lynott με το περίτεχνο Bad Reputation το οποίο κλείνει μια ανεπίσημη τριλογία των πολύ επιτυχημένων δίσκων της μπάντας με τη σύνθεση της κλασσικής τετράδας Lynott Downey Robertson Gorham και λειτουργεί μεταβατικά για την στιχουργική λειτουργεία του Ιρλανδού προς το τέλος της δεκαετίας του 70 και την εξέλιξη του στην χρήση του λόγου.
Η ταυτότητά του πλέον είναι ξεκάθαρη, λυρικός ερωτισμός, μυθικά και ιστορικά στοιχεία, θρησκεία με έντονη αναφορά στον Θεό στα όρια της προσευχής, Αμερική σαν Γη της επαγγελίας , ναρκωτικά και οι αντιδράσεις τους στον ανθρώπινο εγκέφαλο και ταξίδι, ατελείωτο και απολαυστικό ταξίδι στα άδυτα του κόσμου και του υπόκοσμου
Ευγενής αλητεία
Κακή φήμη αλλά αυτό μας αρέσει
Drifting like a drover
Chasing my career
From the ships docked in the harbor
New horizons will appear
Φευγιό και νέοι ορίζοντες ,διάθεση για ατελείωτη αλλαγή, καμία ανοχή για στάσιμα νερά , συνεχή τάση για εξέλιξη , αυτός ήταν ο Phil Lynott και το εξηγούσε στα τραγούδια του.
Ωδή στον μέντορα του Van Morrison το γηπεδικό Dancin in the Moonlight.
Its three o clock in the morning
And I m on the streets again
I disobeyed another warning
I should have been in by ten
H αιώνια παιδική επιθυμία για παράταση της απογευματινής βόλτας – ποιος από εμάς δεν το έχει βιώσει- με την δικαιολογία της ομορφιάς του φεγγαρόφωτου , αναγεννησιακά δωσμένη , μια μίξη pop αστικού λόγου και ιδιαίτερης και υψηλής φιλοσοφίας με την αναφορά στο φως της Σελήνη – έχουμε στα ελληνικά γράμματα τη Σονάτα του Σεληνόφωτος του Ρίτσου .Δωρική λιτότητα στο ομώνυμο τραγούδι του δίσκου.
You got a bad reputation
That’s the word out on the town
It gives you certain fascination
But it can only bring you down
Στο ίδιο μοτίβο περνάει ένα στοχαστικό μήνυμα στο εξαιρετικό That woman’s gonna break your heart
If your life depends
On what you are losing
You re still refusing
To believe in fate or chance
Και επιλέγει την επανάληψη της έκφρασης ‘that woman’ στο ρεφραίν ώστε να δώσει την έμφαση που θέλει στολίζοντας με έξυπνες και εύηχες ομοιοκαταληξίες.
Κλείνει τον δίσκο και την ποιητική του αυτή περίοδο με μια προσευχή για ακόμα μια φορά
Give my dignity restore my sanity
Oh Lord come rescue me
Dear lord my vanity is killing me
Oh Lord it’s killing me , it’s killing me
Πόσο αντιφατικό ποίημα σε ένα τόσο σκληρό ηχητικά και στιχουργικά δίσκο , άλλη μια ομολογία της αδυναμίας της ψυχής του μπροστά στις επιθυμίες του και μια επίκληση σε κάτι ανώτερο για βοήθεια και εξαγνισμό.
Το 1978 βρίσκει τον Phil Lynott σε δημιουργική έκσταση. Γράφει και ηχογραφεί για 3 παράλληλους δίσκους, το προσωπικό του Solo in Soho, το Black Rose και το Back on The Streets του Moore για να μην αναφέρω τα side projects όπως οι Greedies Bastards και τα πολλά ακυκλοφόρητα που έμειναν έξω απ τη δισκογραφία
Έχει επιστρέψει από τις μεγάλες περιοδείες στις Ηνωμένες Πολιτείες, έχει αφήσει πίσω του το αμερικάνικο όνειρο, απολαμβάνει την επιτυχία του διπλού δίσκου Live and Dangerous και συγκεντρώνεται στο βρετανικό τρόπο χρήσης του λόγου αλλάζοντας ακόμα και την προφορά του η οποία είναι καθαρά πλέον βρετανική.
Παρουσιάζει μια συγκλονιστική επίδειξη της χρήσης των λέξεων με χαρακτηριστικούς γλωσσοδέτες όπως το Do Anything you want to, περιγράφει εικόνες που συμβαίνουν σε βρετανικά αστικά και εργατικά κέντρα, σχετίζεται με την αμφισβήτηση του punk που κάνει την έκρηξη εκείνη την εποχή στα βρετανικά νησιά και έτσι κερδίζει την συμπάθεια των οπαδών του κινήματος, χρησιμοποιεί νέα ορολογία στην ποιητική του με λέξεις κοινωνιολογικού, πολιτικού και πολιτισμικού περιεχομένου αφήνοντας πίσω του τις εικόνες western, προβάλει ηγετικά στη νέα μουσική τάξη πραγμάτων που διαδραματίζεται κάνοντας έτσι έναν ακόμα πολύ επιτυχημένο δίσκο ο οποίος παίρνει τον τίτλο του ομώνυμου έπους στο οποίο εξιστορεί όσους μεγάλους Ιρλανδούς θαυμάζει.
Οι προσωπικές αναφορές και τα αυτοβιογραφικά στοιχεία παίρνουν την μορφή εσωτερικού μονόλογου – Got to give it up- και παρουσιάζεται πάλι η περσόνα του Valentino εξελιγμένη αυτή τη φορά με τη μορφή του τζογαδόρου που ρισκάρει τα πάντα .
People that despise you will analyse then criticize you
They’ll scandalise and tell lies until they realize
You are someone they should have apologized to
Don’t let these people compromised you
Be wise too
Και
Its not that he misses much
Or even that he lost his lucky touch..
O Lynott δεν χάνει το μαγικό του άγγιγμα , μπορεί και το προσαρμόζει στις ανάγκες τις εποχής και του τόπου που απευθύνεται –Ευρώπη και Ηνωμένο Βασίλειο- προσφέροντας τα θέματα που του αρέσει να αναλύει με εναλλακτικό τρόπο και αυτή τη φορά λείπει το ταξίδι γιατί προφανώς αρχίζει και τον κουράζει.
But Van is the Man
Starvation once again
Drinking whiskey in the jar-o
Synge’s playboy of the wester world
Η γέννηση της κόρης του Sarah θα μας χαρίσει άλλο ένα οικογενειακό τραγούδι το οποίο έχει όλα τα στοιχεία της τρυφερότητας και της υπερβολής που ο ποιητής με στόμφο θέλει να δώσει στα συναισθήματα του.
When you came in my life you changed my world my Sarah
Η δεκαετία κλείνει με τον καλύτερο τρόπο για τον Ιρλανδό καλλιτέχνη που στα 30 του μόλις χρόνια έχει στο βιογραφικό του ήδη μια πλειάδα δίσκων που σημάδεψαν την ροκ μουσική και έγιναν σημείο αναφοράς και επιρροή για όλους τους εμπορικούς μουσικούς που θα ακολουθήσουν τις δομές και τις τεχνικές του στο μέλλον.
Η μεγάλη επιτυχία έγινε όταν ήταν με το πλευρό των Cowboys. Η νέα δεκαετία τον βρίσκει να στέκεται στο πλευρό των Ινδιάνων και των Κινέζων έτσι θα χάσει σε εμπορικότητα και θα αρχίζει να συγκινεί μόνο το φανατικό του κοινό.
Chinatown
Laughing and crying you know it’s a fact
They re not laughing they re crying
Cause they wont be back
Ένα κρυφό μήνυμα πως η επιλογή του δεν έχει επιστροφή εκεί που θα ήθελε.
Επίθεση στο σύστημα
When they try to tell you knowledge is a dangerous thing
Και αυτό θα του κοστίσει…
Ωστόσο θέλει να δείξει ότι περνάει καλά με τη μπάντα- having a good time - και το γράφει τραγούδι – απάντηση σε όσους έχουν βαλθεί να τον ξεγράφουν από την επικαιρότητα που τόσο καλά ξέρει να περιγράφει με αλληγορικό και επιθετικό τρόπο – killer on the lose-
Πάλι θα κάνει την αναφορά του στα ναρκωτικά με το Sugar Blues και δεν θα ξεχάσει να φανερώσει την τρυφερή του οπτική για τον έρωτα με το λατρεμένο Didn’t I
Εμφάνιση εσωτερικού μονόλογου με την έκφραση ‘there are people in this town’’ να την βλέπουμε και σε άλλα τραγούδια του στο μέλλον, Ode to a blackman , απόδειξη ότι και ο Lynott έχει κάποια κλισέ με την καλή την έννοια του ουσιαστικού.
Η καλλιτεχνική αδράνεια που είναι απαραίτητη για κάθε αρτίστα ήταν πολυτέλεια για τον Phil Lynott με αποτέλεσμα να έχουμε για πρώτη φορά στοιχεία επανάληψης και στροφής σε δοκιμασμένες συνταγές που όμως έρχονται σε κόντρα με την επιθυμία του αγοραστικού κοινού έτσι η λατρεία αρχίζει να περιορίζεται σε μεγάλο ποσοστό στον κύκλο των φανατικών του οπαδών.
RENEGADE 1981.
O δίσκος δέχτηκε αυστηρές κριτικές για έλλειψη έμπνευσης κάτι που με βρίσκει αντίθετο, απλά συνεχίζει στο ίδιο τεχνικό και λυρικό μοτίβο με το Chinatown με μια μικρή στροφή στον αμερικάνικο ήχο με την προοπτική να ξανακερδίσει το εκεί κοινό που είχε μείνει στην επιτυχία του the Boys are back in Town
Hollywood
Nobody give a damn
When you re down on your luck
Άλλη μια περίπτωση εσωτερικού μονόλογου περασμένου σε δεύτερο πρόσωπο
Δείγματα για τάσης φυγής με το Leave this town, έκφραση ερωτικής και κοινωνικής δυσφορίας με το λατρεμένο No one told him με παράλληλη εξύμνηση της ανθρώπινης φιλίας– now when I m down my friends they come around- αναφορά στην αγαπημένη του παγκόσμια ιστορία με το Angel of Death, πάλι τραγούδι για την φιλία που τόσο σημαντικό ρόλο παίζει στη ζωή του με το επικό its getting dangerous , όλα αυτά τα ειπωμένα γεγονότα φανερώνουν μια εσωτερική στροφή που έχει το ρίσκο της επανάληψης χωρίς όμως σε καμία περίπτωση να μειώνει την καλλιτεχνική του αξία.
Το κύκνειο άσμα της μεγάλης καριέρας του Phil Lynott και των Thin Lizzy έρχεται το 1983 με το πιο βαρύ τους δίσκο το Thunder and Lightning.
Έχουν προηγηθεί 2 προσωπικά άλμπουμ του Lynott με πιο pop τραγούδια με υψηλή ωστόσο αισθητική , εσωτερικές καταθέσεις προσωπικών στιγμών και επιδιώξεων με κορυφαία στιγμή το τραγούδι Old Town που Ομηρικά είναι η επιστροφή στην Ιθάκη του, το Δουβλίνο μετά από 12ετή περιπέτειες στις αρένες του κόσμου, ΓΕΜΑΤΟ ταξίδι με όλες τις ηδονές και τις επιθυμίες ανεκπλήρωτες και εκπληρωμένες που μπορεί να ζητά ένας άνθρωπος , και είναι τόσο νέος ακόμα
I’ve been spending my money
In the old town
Its not the same honey
When you re not around
I ve been spending my time
In the old town
I sure miss you honey
Now you re not around..
Κατά κάποιο τρόπο επέστρεψε στην Ιθάκη αλλά δεν βρήκε εκεί την Πηνελόπη του
Το ρομαντικό παράπονο του Lynott εκφράζεται στο ίδιο τραγούδι
The romance is over
Ολοκλήρωση
Το new wave τον επηρεάζει και επηρεάζεται από τον λυρισμό του
Όπως και το heavy metal που μεγαλώνει με γεωμετρική πρόοδο εκείνη την εποχή
Έτσι κι εκείνος φροντίζει να δώσει στο κοινό την πιο δυνατή πλευρά του, μια τελευταία δυνατή αναπνοή πριν το τέλος
Thunder is strong lightning is death
Kicking the girls and its starting to blast
Sweeter than the heavens and the fate means stumble
But its Saturday night when heavy rock is born
Επανέρχεται η λαχτάρα του να χωρέσει 2 σειρές στίχων εκεί που μετρικά υπάρχει χώρος για μια, περιγράφει δράση περιπέτεια ιδρώτα κίνηση με τόση λεπτομέρεια όσο κανείς
Η θρησκευτική του αναζήτηση πιο συγκεκριμένη και ριζοσπαστική από ποτέ συγκλονίζει με το ερώτημα
And if God is in the heavens
What did God let children die.
Και αποχαιρετά το κοινό κλείνοντας ευλαβικά την αυλαία με το σπαραχτικό the Sun Goes Down.
Μια ελεγεία, ένα βαθύ ανάγνωσμα του πρόωρου τέλους που κανείς δεν έχει τη δύναμη να το δεχτεί
Ο εσωτερικός του δαίμονας που θα του χαρίσει ακόλαστες δόξες αλλά μοιραία θα του στερήσει την ύπαρξη ΟΜΩΣ θα τον οδηγήσει στην ΑΘΑΝΑΣΙΑ.
Όταν αμέτρητοι οπαδοί του σε όλον τον κόσμο θα τον μνημονεύουν για τις στιγμές τη δύναμη και την έμπνευση που τους έδωσε με το έργο του.
Όταν θα του αφήνουν ένα λουλούδι στο νεκροταφείο λίγο έξω από το Δουβλίνο εκεί που πλέον έχει συντροφιά την αγαπημένη του Μητέρα.
Ο Ήλιος δύει ("The Sun Goes Down" από το άλμπουμ Thunder and Lighting)
Philip Lynott
Υπάρχει ένας Δαίμονας ανάμεσα μας
Που η ψυχή του ανήκει στην Κόλαση
Είναι όμως σταλμένος εδώ να μας λυτρώσει
Εκείνη το γνωρίζει καλά
Ο Άνδρας έρχεται και φεύγει
Έρχεται και φεύγει
Εκείνη το γνωρίζει καλά
Αλλά όταν όλα είναι ειπωμένα και τετελεσμένα
Ο Ήλιος δύει
Η Γυναίκα κάνει τα πάντα για να τον εγκαταλείψει
Αλλά ακόμα την κυριεύει η γοητεία του
Ξέρει ότι τώρα πρέπει να τον γελάσει
Ο Άνδρας το γνωρίζει καλά
Η Γυναίκα έρχεται και φεύγει
Έρχεται και φεύγει
Εκείνη το γνωρίζει καλά
Αλλά όταν όλα ειναι ειπωμένα και τελειωμένα
Ο Ήλιος δύει 🖤
Υπάρχει ένας Δαίμονας μέσα μας
Ο Ήλιος δύει
Η Γυναίκα κάνει τα πάντα για να τον αφήσει
Ο Ήλιος έδυσε
Philip Lynott 1983
Γιάννης Σίννης Αύγουστος 2020
 |
| Γιάννης Σίννης (δ)Philomena, Πάνος Παπαπέτρος, Βίκυ Αρχοντούλη. |
Ο Γιάννης Σιννης είναι στιχουργός, κιθαρίστας, dj και μέλος των Remember Lizzy, Noely Rayn και SSIK.
25/8/20
Δημοσίευση σχολίου